Beste mensen,
Weinig mensen zijn gelukkig
omdat het bereiken van geluk eigenlijk te
eenvoudig is....
Kransje wikkelen?
Annemiek.
Hortensia tijd... Van Willeke en via Gerda kwamen ze op mijn hofje....
hortensia’s. We hebben ze doorgebracht naar de consuminderhuizen en vorige week
vrijdag kon een workshop gegeven worden in hortensia kransen binden. Gisteren
hebben we van de restjes nog wat gebonden en is een hart ontstaan...
Experimentje....
Tip 2
Alles wat ring is of je een ring van kan buigen is te gebruiken. Stukken
spandraad waar je aan de uiteinden een haakje in buigt en in elkaar haakt.
Ringen van oude (schemer) lampenkappen. Soms zitten in een lampenkap twee
ringen, een klein en iets groter. Velgen van kinderfietsjes waar je de spaken
uit knipt en daardoor de as van het wiel eruit kan. Ik doe dit door elke spaak
tussen de nijptang te klemmen en met de hamer op zijkant tang te slaan. De
fietsenmaker heeft wel velgen of wielen die hij spaart voor het oud ijzer.
Vriendelijk vragen of iets lekkers bakken helpt....Ik heb ooit een rol spandraad
gekocht en maak daar al jaren kransen van...
De hortensia ontdoen van bladeren en de stengel tot ongeveer 15 cm onder de
bloem afknippen. Hou soort bij soort. Er waren sering/hortensia's bij met in
het hart heel klein bloemblad en rondom groter bloemblad dan de doorsnee
hortensia’s. Je ziet het verschil op de foto’s. Grote bloemen zoals hortensia
binden op een ring of draad oogt mooier dan op een stro/krans. Vooral als je de
krans plat op tafel wilt leggen. Middenin een windlicht met zand en een kaars
erin of een pot of wat je ook hebt... Het hart heb ik aan de antieke kast
opgehangen rond het schildje met de spreuk dat ik van mijn zus kreeg...BEST
SISTERS staat erop....
De hortensia met de bloem naar boven en de steel naar beneden op de
draadring binden met wikkelklos draad. Tegen de klok in... dus begin waar tien voor
tien zou staan als de ring een klok zou zijn en bind naar beneden naar zes uur
en verder. Kijk steeds of de krans overal even dik blijft en varieer in
kleuren.... De draad aan de achterkant afkanten door het afgeknipte eind enkele
keren rond het wikkeldraad te werken....
Hortensia kransen blijven jaren op kleur als ze niet in het licht hangen.
De eerder gewikkelde krans van rozenbottels besjes en boerenwormkruid is totaal
ingedroogd en verliest af en toe wat besjes. Weggooien? ik denk er niet aan en
ze ligt op de randen van de fruitmand op de kast. We vegen de afgevallen besjes
wel weg eenmaal per week....
Het hart werd gebogen van spandraad en bijbuigen kan nog na het binden. In
de twee rondingen bovenin het hart heb ik een vetertje tussen de bloemblaadjes gelegd en aan de achterkant dicht geknoopt. Een punaise op een
veteruiteinde aan de kast geprikt en het hart is onzichtbaar bevestigd....
Mijn leventje.... De kleurige herfst te gast op mijn hofje laat me terug
keren naar een herfst meer dan 25 jaar geleden. Ik was net gescheiden en werkte bij
verschillende bedrijven om mijn wekelijkse 40 uren bij elkaar te krijgen.
Kostwinner en een studerende zoon...
Ik kan me de herfst nog voorstellen net na die scheiding en het
geluksgevoel van de vrijheid die ik voor geen ENKELE
prijs ooit nog op wilde geven.... Een vrijgevochten zelfbewuste vrouw zonder angst of schaamte... Ik
werkte naast mijn werk als hoofd huishoudelijke dienst in een verzorgingstehuis driemaal per week (aanvulling uren) in een kantorencomplex in Eygelshoven. Een fabrieksterrein waar na kantoortijden geen sterveling te zien was....Alle
deuren en ramen open om de warme van een zomerse herfstdag kwijt te raken. Mijn
werk grotendeels gedaan moest de vloer nog drogen van de gangen die gesopt
waren. De bureaus vochtig stof afgenomen en de prullenbakken geleegd. De geur
van de herfst had me naar buiten gelokt en was ik door een raam geklommen aan
de achterkant van het gebouw. Daar lag een omrasterd stukje verwaarloosd niemandsland vol prachtig
bloeiend onkruid. Armen vol schoonheid heb ik daar geplukt.
Natuurlijk was ik de tijd vergeten in de wazigheid van al dat moois.. Dat
kon en maakte niets uit... Ik had een sleutel van het gebouw en de alarmcode om
binnen te komen en af te sluiten en de avond leek eindeloos in herfstkleur en geur... Er lag ergens
wat touw die tot een vlecht werd gebonden met de bloemenstengels tussen elke
slag die ik met de touwen maakte. Een dikke vlecht van herfstbloei ontstond zoals je uien aan touwen vlecht met het loof ertussen. Helemaal in trance van het werk schrok ik me kapot toen een beveiliger opeens
achter me stond... Hij maakte om de zoveel tijd een ronde over het terrein en
had de open deuren en ramen gezien en mijn auto zien staan.... Dan moet je aan
zo’n meneer uit gaan leggen dat de herfst je heeft verleid en je door een raam
naar buiten bent geklommen...als volwassen vrouw.... omdat je bloemen wilde
vlechten..... Met een kop koffie en de nodige overtuigingskracht is het uiteindelijk gelukt...
Annemiek