Tegenspoed is een gelegenheid om
innerlijke kracht te ontwikkelen
Ongestoord geluk is tegen geen
enkele slag bestand....
Ik heb heel wat kracht ontwikkeld
mettertijd....
Jij ook? Het zijn de medailles van
het leven.....
Ben er maar trots
op........
Annemiek
Tip.
Tijdens de zomer heb ik stekjes van de
aardbeiplanten “afgelegd” in potjes aarde. De kleintjes gaan dan vanzelf aan. De
navelstrengen werden na verloop van tijd doorgeknipt en de potjes aan de kant
gezet. De plantjes zijn krachtig en kregen een plaatsje in twee betonbakken en
in een grote wasteil. In bakken en teil werd de aarde verwisseld, grond naar de
moestuin en moestuin grond naar de bakken en teil.
Met stukjes en beetjes. De laatste 15 cm werd potgrond waarin de planten een plekje kregen. nog wat koemestkorrels en kunnen ze de winter door.
Met stukjes en beetjes. De laatste 15 cm werd potgrond waarin de planten een plekje kregen. nog wat koemestkorrels en kunnen ze de winter door.
Doordat ik meer planten nodig had dan verwacht
werden nieuwe jonkies aan de uitlopers van de oude planten afgeknipt en in water
gelegd. Voilà...er kwamen wortels aan en kregen deze allerkleinsten een plek
tussen de grote zusjes in de wasteil. Als de vorst nu even op zich laat wachten
groeit hun wortelkluitje nog wat groter voordat de vorst de groei stopt. Ik kan
ook nog een dekje erover leggen bij koude nachten...Wat de tip voor jou is? Je
kan nog aardbeikindjes afknippen van uitlopers en ze binnenshuis op de
vensterbank in water leggen. Komen de wortels dan zet je ze binnenshuis in
potjes potgrond op de vensterbank van een kamer waar je niet stookt maar wel
vorstvrij is. Als vroeg in het voorjaar de blommen in de planten komen heb je
een voorsprong oogst als de plantjes eind april buiten kunnen....
De vetplantjes die duidelijk in te kleine potjes
staan en willen uitbreiden, kregen een grotere pot. Voor de winter is dit aan te
raden en krijgen ze steevast jonkies. De te kleine potjes van voorheen gebruik
ik voor cactusjes die ik met een broodmes van de grote plant afsnij. Potgrond
mengen met zand en de cactus diep in de natte aarde drukken. Gaat geheid
aan...
Tip 3
De lidcactussen hebben de zomer buiten op het hofje
doorgebracht en de knoppen zitten er alweer in. In een grotere pot en
koemestkorrels erbij plus met potgrond aanvullen doet ze goed. Op de vensterbank
aan het licht staan ze te blaken en ze zullen bloeien als de donkere maanden
komen....
De fuchsia's kan je buiten laten staan en gaan ze
geheid dood... Ze bloeien nog zo mooi en de verleiding is groot ze te laten
staan...Ze staan bij mij in manden en potten. Als je ze over wil houden knip ze
dan af tot 15 cm boven de grond en zet de potjes in een onder bakje op een
koele plek vorstvrij en schemerig...
Tip 5
Tijd om pompoen soep te maken en die is in vele
variaties. De lekkerste is naar mijn mening van het volgende
recept....
Ingrediënten:
Twee derde pompoen
op een derde wortel.1 liter water
2 groentebouillonblokken
scheutje witte wijn of sherry of witte
port.
Werkwijze; als de wortels biologisch zijn dan
alleen afschrobben. Dat deed ik in regenwater buiten op de oppot tafel.
Regenwater kost niets. Een halve pompoen werd in stukken gesneden en kwam ik op
ongeveer de dubbele hoeveelheid van de wortels. De stukken pompoen werden
geschild en beide groente in kraanwater gewassen. In een soeppan de klein gesneden
pompoen en wortels met een liter water en twee groentebouillontabletten aan de
kook brengen. Op laag gas laten sudderen tot de groente zacht is. De blender
erdoor en een scheut witte port heb ik toegevoegd. De soep nog te dik? Kook een
halve liter water en kieper met een bouillontablet bij de soep
Verrukkelijk soepje... In een soepkop wat room erop of koffiemelk....
Verrukkelijk soepje... In een soepkop wat room erop of koffiemelk....
Mijn leventje...
Buiten groente schoonmaken heeft mijn voorkeur
zeker sinds de ADCA mijn bewegingen verstoort. Ik laat nog al eens wat vallen en
schiet wel eens uit met hakken en schillen. Met blik en handveger wordt de zooi
in een emmertje of bak gegooid en in de compostbak. Met een gieter regenwater
wordt mijn “aanrecht” eh de oppot tafel afgespoeld. Voor het fijnere werk komt
een glasplaat op de tafel en vaak gebruik ik blad of loof (deze keer wortelloof)
als werkondergrond.
De geur van de soep trok door mijn huis toen de
meneer van de afspraak aanbelde. Hij kwam een offerte bespreken voor
vloerbedekking op de trap. Meneer stelde zich voor en merkte op dat het zo
heerlijk rook en probeerde te raden wat die geur was..... Twee minuut later zat
hij aan tafel soep te eten en ontstond een gesprek over biologische groenten en
vegetariër zijn en je eigen moestuin. Aan het eind van een boeiend gesprek viel
ons opeens in waarvoor meneer eigenlijk gekomen was... Het was een wonderlijk
uurtje waarbij Floor weer zoenen uitdeelde als nagerecht. Meneer vertelde dat
hij zoiets zelden meemaakte en hem goed had gedaan...
Zoiets was in vroeger tijden heel normaal...
Menige stratenmaker kreeg koffie
geserveerd bij het werk door mij en omwonende huisvrouwen en ik heb de buren toen ze naast me kwamen wonen nog een verse appeltaart gebracht zo uit de oven... Toen was dat al niet meer gewoon en men keek daarvan op. Toen de overburen ziek waren heb ik eens een mega pan soep gebracht en hoorde later dat ze dachten dat er een steek bij me los was...Gelukkig maar ben ik anders dan anderen.... en breng de tijd van de 50er jaren graag terug.
geserveerd bij het werk door mij en omwonende huisvrouwen en ik heb de buren toen ze naast me kwamen wonen nog een verse appeltaart gebracht zo uit de oven... Toen was dat al niet meer gewoon en men keek daarvan op. Toen de overburen ziek waren heb ik eens een mega pan soep gebracht en hoorde later dat ze dachten dat er een steek bij me los was...Gelukkig maar ben ik anders dan anderen.... en breng de tijd van de 50er jaren graag terug.
Ik ben blijven zorgen voor de medemens en geef
tegenwoordig tips aan de alleenstaande meneer aan de overkant o.a. hoe hij de
lavendel moet snoeien.... Zijn vrouw weet dat wel maar is de breeveertien
opgegaan....Ook dat deed je vroeger niet en is een voordeel van deze tijd al kan
het ook als nadeel gezien worden. Toen de bijstand nog geen gescheiden vrouwen
opving ging men een week naar een zus of naar je moeder die je steevast weer
terugstuurde....Ik hoor mijn vader nog zeggen: Accaderen met mekaar.... dat
schijnt een Brabants dialect woord te zijn van “zoek het samen uit.” Soms kwam
hij buurten bij zijn getrouwde dochters en vond mijn zus Gerry steevast aan de
poets en mij met een boek of van de wap in de tuin van een stoffig huis.... Verschil moet
er zijn....
Annemiek.