Aanpakken en afwerken
met wat sluwe truukjes....en trots zijn dat je zo dapper bent geweest....
Annemiek.
7 Consumindermijmering 2018.
Nootmuskaat en klontje boter en scheutje melk bij al die vitamientjes. De
stamper erdoor en heb ik tussen lunch en avond eten het stamppotje verdeeld.
Doen met wat er is en een warme lunch verwarmd je lijfje... zeker als je met
matten door de sneeuw dolt....
Tip 2
Ik krijg het heen en weer van de steeds omvallende
wandelstokken die in een hoekje in de gang tegen de kast staan. Een paraplubak
zal je denken maar ik wil zo weinig mogelijk zooi op de vloer. Valt weer stof in
en spinrag erachter...moet je weer verplaatsen bij het stofzuigen en dweilen...
ha.... ideetje! Elke stok krijgt een post elastiek om het handvat en hangen ze
nu aan een haak van de kapstok. De paraplu kan natuurlijk ook maar die ligt bij mij OP de kapstok. Waarom ik drie wandelstokken heb? Een voor in de
modder en eentje voor de chiek en de derde reserve voor als ik weer eens mijn
stok ergens laat staan en me inbeeld dat ik naar Lourdes ben
geweest....
Tip 3
koffietijd met de pootjes omhoog. Floor op mijn lijf en heb ik opeens een riante “bos hout” voor de deur. Ik kan nog NET bij de koffie. De vloeren worden met de vloertrekker afgetrokken en het vuile water sleur ik over de drempels. Even nadweilen met schoon water en zijn de vloertjes bliezenblank “geschrobd” zonder schrobber. Even doorbijten en de achterkanten van loper en mat dweilen die in de sneeuw liggen. Ze werden nog met de mattenklopper bewerkt en liggen alweer fris en fruitig op hun plekjes.
Mijn leventje.....
Aanpakken en afwerken is beter dan alleen evalueren
hoe je het de afgelopen week hebt gedaan. Daar zit meer druk achter wat trots
en blijheid brengt. Mijn huis weer op schoon niveau zoals ik het wil. De nieuwe
tipjes zijn zo simpel en daar kwam nog eentje bij. De woonmantel is een heel
gevaarte en gooi ik meestal over de grootste rotanstoel. Te zwaar voor aan de
kapstok en zo aanwezig... Opeens dacht ik aan die mooie rotan wasmand.... De
woonmantel vult de mand helemaal en schuif ik onder mijn bureau waar hij zo
gemakkelijk weer uit getrokken kan worden vanaf de zijkant. Opgeruimd staat
netjes en waar een plastic wasmand vreselijk zou staan brengt een rieten mand
nostalgie.... Je snapt zeker al wie daar in gaat liggen.....jawel mevrouw
Floortje van Deursen van Takkenbosch. Het mag als ze niet in de rui
is....
Annemiek