dinsdag 27 november 2018

Mijmering 106. Mokkataart uit de tijd toen mokka naar MOKKA smaakte.... Lekker invriezen voor Kerst.

Beste mensen,

Geluk is...
De juiste mensen op je pad vinden
om verder te kunnen....

Annemiek.

106 Consumindermijmering 2018.
 
Tip.
Een overheerlijk bewerkelijk TOP recept om alvast te maken en in te vriezen... Mokkataart.
Heb je die al in de opslag en aangesneden in punten eet je een punt op. Daardoor kan je alle punten een stukje opschuiven, waardoor ietsje ruimte ontstaat tussen de punten. Zo de vriezer in en na twee uurtjes de diep ingevroren punten allemaal apart in kleine zakjes verpakken. Zo kan het natuurlijk ook met slagroom... Deze mokka smaakt naar toen de bakkers nog echte mokka maakten en de moeders en oma’s.  Volmaaktheid van toen... door velen naar verlangt en wellicht het recept niet doorgegeven? Aan de slag dan maar.....
 
Ingrediënten voor mokka oftewel crème au beurre met mokkasmaak.
2 eieren en nog eens 2 eierdooiers
150 gram fijne tafelsuiker ( ik gooide gewone suiker door de moulinex.)
500 gram roomboter of gedeeltelijk roomboter en blue band op kamertemperatuur.
80 gram poedersuiker (gewone suiker iets langer in de moulinex) Je eigen suikerfabriekje.
 
Voor de mokka:
6 eetlepels oploskoffie in anderhalve eetlepel kokend water oplossen
 Werkwijze:
In een steelpannetje de anderhalve eetlepel water aan de kook brengen en de oploskoffie in oplossen. Als het water kookt natuurlijk direct het gas uit anders is het water al verdampt. Zet maar buiten om af te koelen...
 
In een pan water koken ( direct gas uit) waarin je een vuurvaste kom of een plastic kom kan zetten. Dat heet au bain Marie. Twee eieren splitsen en het eiwit apart zetten. Dat kan straks opgemaakt in de biscuit.  Terug naar de crème au beurre:
De eieren plus ei dooiers met de fijne tafelsuiker in de kom au bain Marie met de mixer kloppen. Al die warmte aan hun kontje zullen de eitjes/suiker tot een mooi luchtig beslag worden die als een lint van de gardes loopt. De kom in ijskoud water zetten en kloppen tot het mengsel koud is. Ik heb het mengsel over gedaan in de blauwe mengkom omdat mijn tegeltjes spikkeltjes kregen.... De kom even wegzetten...nu de boter....
 
De boter/margarine met twee messen in een kom wat kleiner snijden en met de poedersuiker kloppen tot zacht en luchtig... Voeg daarna elke keer wat eimengsel toe, beetje bij beetje. Voeg pas weer toe als de crème weer mooi glad is. Tot slot voeg je het smaakje toe en dat is de heel sterke koffie. Die is nu stroperig en je kan alles uit het pannetje halen door een klont crème in het pannetje rond te roeren met een houten lepeltje of zo... Dan weer bij de rest van de crème au beurre... oftewel mokka crème.
 
Varianten: Roer enkele druppels rum door de mokka crème of aroma rum uit de kleine flesjes. Zet de mokka crème weg op een koele plek maar niet in de koelkast. Zo trekken de smaakjes het beste door.....
 
Recept voor biscuit voor de taart:
Ingrediënten:
8 eieren
70 gram suiker
nog eens 110 gram suiker
120 gram bloem
80 gram maïzena
Walnoten
 
Werkwijze:
De oven aan op 180 graden en een grote springvorm invetten met boter en bestuiven met bloem.
Een pan met water koken en gas uit. Daar kan de lege kom al in om au bain Marie het eigeel zo meteen in te kloppen. Weeg de ingrediënten af zet bij de hand en splits de eieren. Neem voor elk ei een bekertje, als een splitsing mislukt kan hij bij het eigeel. Er mag geen eigeel bij het eiwit komen. Eigeel komt in de warme kom en eiwit in een andere kom. (Als je mokka maakte heb je twee eiwitten over weet je nog...en kieper je bij het eiwit en neem je een ei minder.)
 
Het eigeel met de 70 gram suiker au bain Marie kloppen in de warmte tot een mooi luchtig beslag en bellen zich vormen. Laat maar in de kom staan met een theedoek erover heen om warm te blijven. Spoel de gardes goed af en droog ze. Klop het eiwit stijf met de 110 gram suiker in gedeeltes toe te voegen. Meng tot slot voorzichtig met de houten lepel het beslag met de sneeuw en de bloem plus maïzena. De laatste twee gemengd en door een zeef. Beslag in de springvorm spatelen en in de voorverwarmde oven. Baktijd ongeveer 55 minuut. Steek met een breinaald in de biscuit. Als de naald droog eruit komt is de biscuit gaar. Net gaar is goed. Te lang dan wordt hij droog. Uit de oven de klem van de springvorm losmaken enz...Zie je dat de biscuit toch nog even moet kan hij nog eventjes in de oven. Werk in een warme keuken waar niet door open deuren de kinderen hond en kat steeds in en uit lopen... tocht is fataal voor taartjes bakken.... 
 
Afgekoeld de biscuit overdwars doorsnijden en eventueel besprenkelen met wat rum. Aan beide kanten besmeren met mokka en bestrooien met fijn gemalen walnoten ( moulinex) De delen op elkaar  en de zijkant besmeren met mokka. Grof gemalen walnoten op een groot bord verdelen waar je de taart doorheen rolt. De bovenkant besmeren met mokka en bestrooien met dezelfde grof gemalen walnoot.
 
Tip: Natuurlijk kan je de mokka taart ook opspuiten want je hebt mokka crème genoeg. Ik had een klein  glutenvrij taartje gemaakt waar mijn extra mokka op kwam.
Je kan heel dunne chocolaadjes in de opgespoten mokka steken of die zelf maken door gesmolten chocolade op hulstblaadjes verdelen en af laten koelen. Je kan van die chocolade mokkaboontjes op de taart leggen of gewoon een echt hulsttakje... En de taart op de zie boven manier invriezen voordat hij ongemerkt is verdwenen want hij is oh zo lekker en smaakt naar vergeten rijkdom toen mokkataart nog naar echte mokka smaakte.....
 
Mijn leventje...
Bestuursvergadering en dan wil ik de noeste arbeid van ons bestuur graag belonen. Het glutenvrije taartje voor een persoon was een gedrochtje geworden omdat ik alleen een klein cake springvormpje had en de biscuit in stukken uit de vorm heb moeten snijden. Kan gebeuren en zo’n gedrochtje plak je gewoon aan elkaar met mokka. Het was toen zo ongeveer middernacht en heb ik van onderuit de gemalen noten richting mokka gedrochtje gegooid. De handjes wilden niet meer. De twee taartjes op elkaar in een groot tafellaken bijeen geknoopt zat dit mens om acht uur op de fiets..... Ik heb het mooiste stukje uit gedrochtje gesneden vlak voor het voltallig bestuur aanschoof. Gedrochtje moest achter de coulissen blijven onder een stolp. Ik zag dat het overheerlijk smaakte allemaal. De twee coördinators van Heerlen en Landgraaf Jozé en Monique hebben vakkundig de grote taart aangesneden en verdeeld... Mijn handen staan daar niet naar. Het was weer een pracht
bestuursvergadering met acht personen bespreken hoe het allemaal zal gaan en
is geweest... en wat leren we veel van elkaar. Spijkers met koppen geslagen en dit mens houdt de touwtjes flink vast tussen uitvoering en bestuur op afstand. Die afstand zorgt ervoor dat ze niet gek van me worden en ik zoveel van ze kan houden. En dat zal wel wederzijds zijn als ze me de mond hebben gesnoerd.....
 
 
Vier vrouwen hebben boven in de kou de binnen gekomen kleding uitgezocht en ze waren verkleumd terwijl er toch een kacheltje aankan... Ik heb de broodlijn maar direct uitgedeeld en dat doe ik weinig op de dinsdagen. Even bijpraten met de gezinnen van de dinsdag en ben ik blij dat er redelijk wat was binnen gekomen. Een alleenstaande meneer en een gezin van vijf mensen zonder leefgeld was tussen de mensen met karig inkomen. Het is de twee aan te zien en maak ik al gevende menu’s met ze samen, van dit kan bij dit en dat kan ook bij een boterham. De tranen zitten me dan soms zo hoog van blijdschap om ze uit de nood te mogen helpen maar ook uit frustratie dat het zo moet in Nederland... De meneer van het gezin mistte een schroef van zijn fiets voorwiel en heeft Theo er eentje opgeduikeld. De meneer zou zo de berg afgeduikeld zijn met zijn volle tassen. De alleenstaande meneer was geroerd van zo’n snelle noodhulp en ging vandaag nog vissen met een vriend...op roofvis langs de maas. Struinen noemt hij dat en het kost niets. Met een rugzakje om en een hengel langs de waterkant lopen(struinen) en kijken waar de vis zit. Hij heeft een bewegend kunst aas aan zijn lijn die hij uit gooit en weer ophaalt als het fladderende aas de bodem heeft bereikt... Hij kan daardoor dichtbij het geliefde water zijn vreselijke sores even vergeten... Zo smalletjes die jonge man maar hij laat zich niet onder krijgen voel ik wel... als ik in zijn ogen de hardheid zie van de loopgraven des levens...Mijn hart gaat naar hem uit en dat voelt hij zie ik. We geven hem graag warmte om weer een stukje zachtheid te krijgen in dat strakke gezicht en ja... ook hij is alleen op de wereld met grote afstand van familie. Moeilijke mensen worden te snel in de steek gelaten maar er zijn ook moeders met moeilijke zonen die het wel veertig jaar volhouden tot de bom barst.... en op echt op is. Dan kan je alleen nog bidden. Gelukkig heeft "onze" jonge man een paar echte vrienden.... en nu ook ons. Hij komt werken en dat zal hem goed doen....
 
Annemiek