Geluk is...
De juiste mensen op je pad vinden om verder te kunnen....
Annemiek.
106 Consumindermijmering 2018.
Heb je die al in de opslag en aangesneden in punten eet
je een punt op. Daardoor kan je alle punten een stukje opschuiven, waardoor
ietsje ruimte ontstaat tussen de punten. Zo de vriezer in en na twee uurtjes de
diep ingevroren punten allemaal apart in kleine zakjes verpakken. Zo kan het
natuurlijk ook met slagroom... Deze mokka smaakt naar toen de bakkers nog echte
mokka maakten en de moeders en oma’s. Volmaaktheid van toen...
door velen naar verlangt en wellicht het recept niet doorgegeven? Aan de slag dan maar.....
2 eieren en nog eens 2 eierdooiers
150 gram fijne tafelsuiker ( ik gooide gewone
suiker door de moulinex.)
80 gram poedersuiker (gewone suiker iets langer in
de moulinex) Je eigen suikerfabriekje.
Voor de mokka:
6 eetlepels oploskoffie in anderhalve eetlepel
kokend water oplossen
Werkwijze:
In een steelpannetje de anderhalve eetlepel water
aan de kook brengen en de oploskoffie in oplossen. Als het water kookt
natuurlijk direct het gas uit anders is het water al verdampt. Zet maar buiten
om af te koelen...
In een pan water koken ( direct gas uit) waarin je een vuurvaste kom
of een plastic kom kan zetten. Dat heet au bain Marie. Twee eieren splitsen en
het eiwit apart zetten. Dat kan straks opgemaakt in de biscuit. Terug naar de
crème au beurre:
De eieren plus ei dooiers met de fijne tafelsuiker
in de kom au bain Marie met de mixer kloppen. Al die warmte aan hun kontje
zullen de eitjes/suiker tot een mooi luchtig beslag worden die als een lint van
de gardes loopt. De kom in ijskoud water zetten en kloppen tot het mengsel koud
is. Ik heb het mengsel over gedaan in de blauwe mengkom omdat mijn tegeltjes
spikkeltjes kregen.... De kom even wegzetten...nu de boter....
De boter/margarine met twee messen in een kom wat kleiner
snijden en met de poedersuiker kloppen tot zacht en luchtig... Voeg daarna elke
keer wat eimengsel toe, beetje bij beetje. Voeg pas weer toe als de crème weer
mooi glad is. Tot slot voeg je het smaakje toe en dat is de heel sterke koffie.
Die is nu stroperig en je kan alles uit het pannetje halen door een klont crème
in het pannetje rond te roeren met een houten lepeltje of zo... Dan weer bij de
rest van de crème au beurre... oftewel mokka crème.
Varianten: Roer enkele druppels rum door de mokka
crème of aroma rum uit de kleine flesjes. Zet de mokka crème weg op een koele
plek maar niet in de koelkast. Zo trekken de smaakjes het beste
door.....
Ingrediënten:
8 eieren
70 gram suiker
nog eens 110 gram suiker
120 gram bloem
80 gram maïzena
Werkwijze:
De oven aan op 180 graden en een grote springvorm
invetten met boter en bestuiven met bloem.
Een pan met water koken en gas uit. Daar
kan de lege kom al in om au bain Marie het eigeel zo meteen in te kloppen. Weeg
de ingrediënten af zet bij de hand en splits de eieren. Neem voor elk ei een
bekertje, als een splitsing mislukt kan hij bij het eigeel. Er mag geen eigeel bij het eiwit komen. Eigeel komt in de warme
kom en eiwit in een andere kom. (Als je mokka maakte heb je twee eiwitten over
weet je nog...en kieper je bij het eiwit en neem je een ei minder.)
Het eigeel met de 70 gram suiker au bain Marie
kloppen in de warmte tot een mooi luchtig beslag en bellen zich vormen. Laat
maar in de kom staan met een theedoek erover heen om warm te blijven.
Spoel de gardes goed af en droog ze. Klop het eiwit stijf met
de 110 gram suiker in gedeeltes toe te voegen. Meng tot slot voorzichtig met de
houten lepel het beslag met de sneeuw en de bloem plus maïzena. De laatste twee
gemengd en door een zeef. Beslag in de springvorm spatelen en in de voorverwarmde oven.
Baktijd ongeveer 55 minuut. Steek met een breinaald in de biscuit. Als de naald
droog eruit komt is de biscuit gaar. Net gaar is goed. Te lang dan wordt hij
droog. Uit de oven de klem van de springvorm losmaken enz...Zie je dat de biscuit toch nog even moet kan hij nog eventjes in de oven. Werk in een warme keuken waar niet door open deuren de kinderen hond en kat steeds in en uit lopen... tocht is fataal voor taartjes bakken....
Afgekoeld de biscuit overdwars doorsnijden en
eventueel besprenkelen met wat rum. Aan beide kanten besmeren met mokka en
bestrooien met fijn gemalen walnoten ( moulinex) De delen op elkaar en de
zijkant besmeren met mokka. Grof gemalen walnoten op een groot bord verdelen
waar je de taart doorheen rolt. De bovenkant besmeren met mokka en bestrooien
met dezelfde grof gemalen walnoot.
Tip: Natuurlijk kan je de mokka taart ook opspuiten
want je hebt mokka crème genoeg. Ik had een klein glutenvrij taartje gemaakt
waar mijn extra mokka op kwam.
Je kan heel dunne chocolaadjes in de opgespoten
mokka steken of die zelf maken door gesmolten chocolade op hulstblaadjes
verdelen en af laten koelen. Je kan van die chocolade mokkaboontjes op de taart
leggen of gewoon een echt hulsttakje... En de taart op de zie boven manier
invriezen voordat hij ongemerkt is verdwenen want hij is oh zo lekker en smaakt
naar vergeten rijkdom toen mokkataart nog naar echte mokka
smaakte.....
Mijn leventje...
Bestuursvergadering en dan wil ik de noeste arbeid
van ons bestuur graag belonen. Het glutenvrije taartje voor een persoon was een
gedrochtje geworden omdat ik alleen een klein cake springvormpje had en de
biscuit in stukken uit de vorm heb moeten snijden. Kan gebeuren en
zo’n gedrochtje plak je gewoon aan elkaar met mokka. Het was toen zo ongeveer
middernacht en heb ik van onderuit de gemalen noten richting mokka gedrochtje
gegooid. De handjes wilden niet meer. De twee taartjes op elkaar in een groot tafellaken bijeen geknoopt zat
dit mens om acht uur op de fiets..... Ik heb het mooiste stukje uit gedrochtje
gesneden vlak voor het voltallig bestuur aanschoof. Gedrochtje moest achter de
coulissen blijven onder een stolp. Ik zag dat het overheerlijk smaakte
allemaal. De twee coördinators van Heerlen en Landgraaf Jozé en Monique hebben
vakkundig de grote taart aangesneden en verdeeld... Mijn handen staan daar niet
naar. Het was weer een pracht
bestuursvergadering met acht personen bespreken
hoe het allemaal zal gaan en
is geweest... en wat leren we veel van elkaar. Spijkers met koppen geslagen en dit mens houdt de touwtjes flink vast tussen uitvoering en bestuur op afstand. Die afstand zorgt ervoor dat ze niet gek van me worden en ik zoveel van ze kan houden. En dat zal wel wederzijds zijn als ze me de mond hebben gesnoerd.....
is geweest... en wat leren we veel van elkaar. Spijkers met koppen geslagen en dit mens houdt de touwtjes flink vast tussen uitvoering en bestuur op afstand. Die afstand zorgt ervoor dat ze niet gek van me worden en ik zoveel van ze kan houden. En dat zal wel wederzijds zijn als ze me de mond hebben gesnoerd.....
Vier vrouwen hebben boven in de kou de binnen
gekomen kleding uitgezocht en ze waren verkleumd terwijl er toch een kacheltje
aankan... Ik heb de broodlijn maar direct
uitgedeeld en dat doe ik weinig op de dinsdagen. Even bijpraten met de gezinnen
van de dinsdag en ben ik blij dat er redelijk wat was binnen gekomen. Een
alleenstaande meneer en een gezin van vijf mensen zonder
leefgeld was tussen de mensen met karig inkomen. Het is de
twee aan te zien en maak ik al gevende menu’s met ze samen, van dit kan bij dit
en dat kan ook bij een boterham. De tranen zitten me dan soms zo hoog van
blijdschap om ze uit de nood te mogen helpen maar ook uit frustratie dat het zo
moet in Nederland... De meneer van het gezin mistte een schroef van zijn fiets
voorwiel en heeft Theo er eentje opgeduikeld. De meneer zou zo de berg
afgeduikeld zijn met zijn volle tassen. De alleenstaande meneer was geroerd van
zo’n snelle noodhulp en ging vandaag nog vissen met een vriend...op roofvis langs de maas.
Struinen noemt hij dat en het kost niets. Met een rugzakje om en een
hengel langs de waterkant lopen(struinen) en kijken waar de vis zit. Hij heeft een
bewegend kunst aas aan zijn lijn die hij uit gooit en weer ophaalt als het
fladderende aas de bodem heeft bereikt... Hij kan daardoor dichtbij het geliefde
water zijn vreselijke sores even vergeten... Zo smalletjes die jonge man maar
hij laat zich niet onder krijgen voel ik wel... als ik in zijn ogen de hardheid zie
van de loopgraven des levens...Mijn hart gaat naar hem uit en dat voelt hij zie
ik. We geven hem graag warmte om weer een stukje zachtheid te krijgen in dat strakke
gezicht en ja... ook hij is alleen op de wereld met grote afstand van familie. Moeilijke mensen worden te snel in de steek gelaten maar er zijn ook moeders met moeilijke zonen die het wel veertig jaar volhouden tot de bom barst.... en op echt op is. Dan kan je alleen nog bidden.
Gelukkig heeft "onze" jonge man een paar echte vrienden.... en nu ook ons. Hij komt werken en
dat zal hem goed doen....
Annemiek