Het derde deel van mijn Kerstactie gaat over stille
armoede.
Door alle bezuinigingen neemt deze soort armoede
toe.
De verwarde mens in nood.....
als zelfs de mens die mondig is moeilijk hulp kan
vragen hoe crepeertde mens dan wel niet die het allemaal niet meer volgen kan....
De verwarde mens....die duikt in afvalbakken op zoek naar een stuk brood weet ik... We ondersteunen om te voorkomen dat deze mensen voorgoed in het daklozencircuit verdwijnen....Afgelopen jaar hebben vele van deze mensen tijdens hun moeizaam voort ploeteren grote indruk op me gemaakt. We ondersteunen deze mensen nog steeds….Enkele verhalen wil ik met jullie delen….
Jos….. (
gefingeerde naam) Meneer is tegen de twee meter en vel over been omdat hij
vergeet te eten of het geld opeens op is en hij niet weet waaraan. Jos is
vanuit begeleid wonen in een flatje zelfstandig wonen gezet. Niet omdat het kon
maar de bezuinigingen…..Alles aan meneer is grijs van zijn lange haar en ingevallen
gezicht tot zijn verwaarloosde kleding. Vanaf de dood van zijn ouders woonde
hij in begeleid wonen waar hij een kamer had en elke dag toezicht was. Iemand
heeft tegen hem gezegd dat zelfstandig wonen best zal lukken dus vind hij dat
ook. De laatste jaren van zijn leven wil hij alleen wonen zegt hij en het komt
uit zijn mond als een nagepraat deuntje…
Zijn begeleider komt eenmaal per week maar er is een
wisseling dus komt er even niemand. Zijn bewindvoerder maakt wekelijks 40 euro
leefgeld over maar tijdelijk veel minder in deze overgangsperiode. De huur
moest immers vooraf betaald worden en de financiële afwikkelingen van de vorige
woonsituatie afgerond. Meneer had alleen een bed en zijn kleding en hebben we
hem wat ontbrekende spullen gebracht zoals twee staande lampen want het is al
zo vroeg donker en alleen in badkamer en
toilet zat een plafonniere. Verder geven we een tijdje aanvullend
voedsel en omdat meneer regelmatig dag en tijd kwijt is omdat het te druk is in
zijn hoofd komt hij soms niet. Onze regels zijn schorsing na tweemaal zonder
afmelding geen voedsel ophalen. Bij mensen als meneer maken we uitzondering en
weet ik tenminste dat hij nog de deur uitkomt maar zijn lichaamsgeur is niet te
harden wat betekend dat hij nog geen wasmachine heeft……
Felix….. (
gefingeerde naam) Meneer is na een lange tijd in een psychiatrische inrichting
te hebben doorgebracht “gezond” geschreven. Hij had in zijn arbeidsverleden
o.a. een baan als conducteur bij de spoorwegen en net iets teveel slachtoffers zelfdoding
onder de trein gekregen. Meneer moest een lang traject herstel afleggen en
zelfs EMDR therapie hielp niet echt….zijn huwelijk strandde want je bent jezelf
niet meer na dergelijke belevenissen….
Meneer kreeg een flatje ver van zijn woonplaats en moest
vooraf de huur betalen en had geen stoel om op te zitten want na langdurige
opname heb je geen inboedel meer. Gelukkig lag er laminaat in de flat waar hij
overname kosten voor betaalde en was alle geld op. We hebben binnen een halve
dag een complete inboedel gebracht die meneer zelf bij ons uit mocht zoeken. Meneer
zou nu nog zonder inboedel zitten als we niet hadden geholpen. Van linnengoed
tot pannen bankstel een eethoek plus gasstel en koelkast. Alles hergebruik maar
nog goed. Helaas geen wasmachine… We zoeken naar oplossingen * Er werd een
basis voedselpakketje in zijn keukenkasten gestopt en bonen in tomatensaus is
ook prima als er geen vlees is. Meneer krijgt in de toekomst regiotaxi omdat
hij slecht kan lopen. Dan kan hij naar het ziekenhuis op artsenbezoek maar nu
even niet want er is geen euro voor de eigen bijbetaling…..ook niet voor
voedsel want alles moet nog opgestart worden en hopelijk heeft zijn begeleider
die vandaag komt een oplossing …….Ik heb mijn telefoonnummer achtergelaten…..
De broodlijn van ons consuminderhuis redde al eerder levens.
De begeleider van meneer belde op en vertelde dat niet
duidelijk is wanneer er geld komt…Meneer heef geen bewindvoerder zodat hij alle
financiën zelf moet regelen en dat lukt ook wel als hij niet zo van streek is. De
aanvraag bijstandsuitkering loopt. Net zoals bij verhaal een van Annet en Stef zal door de feestdagen een langere wachttijd
zijn. We zitten er bovenop en meneer mag eenmaal per week een
voedselpakket komen halen en omdat hij slecht ter been is krijgt hij een grote
tas op wieltjes van ons….en woont gelukkig dichtbij en als het glad is zoeken
we een oplossing.
·
Afgelopen donderdag was er een gesprek van een
“bruggenbouwer” van de sociale dienst en ikzelf…. en kon ik door vroeg
signalering ervoor zorgen dat meneer over tien dagen een voorschot krijgt. Voor
een wasmachine heeft meneer bijzondere bijstand aangevraagd en werd hij doorverwezen
voor een lening naar de kredietbank. Die lening krijgt hij niet weten we van te
voren en met de afwijzing moet hij weer naar de sociale dienst die dan meneer
door zal sturen naar Vincentius die alleen helpt aan wasmachines als de eerst
voorliggende voorziening is
aangesproken. Dat is dus de aanvraag bij de sociale dienst. Ik blijf het volgen
en hoop dat vannacht of zo een wasmachine bij ons binnenkomt……..die gaat subiet
naar meneer…Maar wat zijn we blij met die "bruggenbouwer" aangesteld door de directeur sociale dienst. Hij weet inmiddels dat ons consuminderhuis vroeg signaleren kan en preventief armoede en schulden voorkomt.....De "bruggenbouwer" zal hopelijk het traject verkorten...
Hans…..
Een
meneer met de ziekte van Hashimoto https://www.gezondheidsplein.nl/aandoeningen/ziekte-van-hashimoto/item40983 omdat meneer geen familie of vrienden meer
heeft vereenzaamd hij in een deel van een oud pand wat hij veel te duur huurt
als “appartement.” Zijn grote liefde is zijn oude blinde hond die wel 50 kilo
weegt. De hond is zijn maatje de enige persoon waar hij mee praat en deelt en
die hem liefde geeft omdat mensen het laten afweten. Zijn begeleider die
eenmaal per week komt en een beetje helpt met paperassen heeft meneer naar ons
consuminderhuis verwezen. Meneer verscheen druipend van transpiratie van het
moeizame lopen en de stress in de enigste “nette” kleding die hij nog heeft.
Volgens mij ontbrak het hem aan van alles maar zeker aan shampoo en zeep. Het
eten voor de hond gaat voor en meneer heeft 35 euro per week leefgeld door
schulden die nog afgelost moeten worden. Ik kon meneer in mijn kantoor zover
krijgen dat hij vertelde over zijn dagelijkse leven. Hij huilde en ik heb hem
onze hulp toegezegd en hem innig omhelst en dat was volgens hem al tientallen
jaren geleden dat een mens dat deed en de omhelzing duurde dan ook enige tijd. Een
moeke figuur als ik kan zich dit een enkele maal veroorloven.
Petra en Jozé die o.a. kleding sorteren hebben passende kleding
uitgezocht voor meneer en blijven dat doen. Liefst gemakkelijke fleecebroeken en
ruime truien want hij beweegt zich zeer moeilijk. Hij kreeg direct een wandelstok
dat scheelt al met lopen en elke week een voedselpakket alleen al dat hij onder de mensen komt want de dagelijkse boodschappen brengt de super eens per week voor 5 euro extra. Twee weken later had
ik een stevige rollator voor hem binnen gehaald. Het meest blij was hij met
twee “leren” banken, een voor de hond en een voor hemzelf die we direct naar hem
toe gebracht hebben…Daar kan hij met een nat doekje overheen als er ongelukjes
gebeuren en de deken die erop ligt wassen.….. Afgelopen week belde hij dat
het niet zo goed met hem ging en hij niet op de broodlijn kwam. Ik heb even met
hem gepraat en hem kunnen overhalen toch te komen want we brengen immers niet en hij zou de hond en zichzelf tekort doen.
We schrokken hoe hij eruit zag en ook bij meneer betekend de broodlijn vroeg
signalering….Hij heeft onze aandacht.
Juul….
Afgelopen vrijdag belde tijdens de kookworkshop een mevrouw van de afdeling WMO
gemeente Voerendaal. Er was een oudere meneer ( boven 75) verhuisd naar
Landgraaf om de laatste jaren van zijn leven
in zijn geboorteplaats te wonen. Meneer heeft een bewindvoerder die
aangaf dat er geen ruimte was voor leefgeld de komende maand totdat zijn AOW
weer binnen komt. Ten einde raad heeft de oudere meneer de bij hem bekende mevrouw
van gemeente Voerendaal gebeld. Vervolgens heeft mevrouw maatschappelijk werk
Landgraaf opgebeld naar de achterwacht ( altijd bereikbaar voor nood) Er kon
niets gedaan worden ook niet vanuit noodfonds of zo want de aanvraag kon niet
meer ingediend worden het was te laat in de middag. Zo’n maatschappelijk werker
kan ook niet zomaar uit een zak ongeteld geven. Aanvraag bij de voedselbank?….
Niet aan de orde, drie a vier maanden wachttijd. Ons telefoonnummer werd gegeven….misschien
hadden wij nog een brood of zo? We hebben een “winkeltje.” waar basis
boodschappen staan. Melk afwasmiddel boter olie rijst pasta pastasaus enz.
Verder hebben we altijd brood en groenten in de vriezer en zelfs een stukje
vlees ( dat ik niet onder ogen wil krijgen) en meneer wordt een paar weekjes
begeleid door onze noodhulp en krijgt hij eenmaal per week een bigshopper
voedsel. Dinsdag komt hij weer en zal ik tijdens een gesprekje proberen meneer
bij ons consuminderhuis te betrekken om klusjes te doen….. Voor wat hoort wat en eigenwaarde
is veel waard als je zomaar uit het niets geholpen wordt. Dan wil je iets terug doen.…..Vooral
als je tot de oudere generatie behoort.
Zoals je las is ons consuminderhuis steeds meer noodhulp
omdat gemeente en maatschappelijk werk voedselbank en wie ook te log zijn,
wachtlijsten hebben en de aanvragen te lang duren. Nood is nood en helpen we
direct met voedsel maar natuurlijk wil ik de telefoonnummers van de
bewindvoerders en de begeleiders van de mens in nood om terug te kunnen
koppelen. Dat wordt direct gedaan de week erna…Onze voedselhulp is alleen
tijdelijk en zo kort mogelijk. Ons hoofddoel is de mensen consuminderen leren
maar dat lukt niet aan iedereen direct. Mensen die te verwart zijn moeten even stabiliseren
en sommige psychiatrische patiënten nemen niets meer op en helpen we toch de
mens die honger heeft of geen spullen heeft. De oudere meneer heeft ook
meegewerkt aan het opbouwen van onze welvaartstaat en verwarde mensen hebben
vaak ook een arbeidsverleden en sommigen zijn zo geboren. We sturen geen mens
met honger weg….
Niets menselijks is ons vreemd. Als iemand zichzelf niet
meer verzorgt en uit wanhoop schreeuwt. Als een mevrouw na maanden pas ellende
met je deelt is dat een grote eer en gift en ga je daar als een goudstukje mee
om. Als een meneer fantastische verhalen
vertelt van belangrijk zijn, zit daar een verhaal achter van de realiteit die
te zwaar was en gaat mijn hart naar hem uit. Als een mens iets deelt van wat
dagelijks in haar hoofd spookt is de zwaarte van haar leed ietsje minder.
Pesterij uit een jeugd delen omdat je anders was en komt er zomaar uit tijdens de maaltijd in de warmte van de
gesprekjes na de kookworkshop. De zelfspot die relativeert….Al die mensjes die
elkaar de hand geven om overeind te blijven om hun mooie kleuren te laten
zien…Ik deel met ze, trek de sores eruit, zodat hun rugzakje minder zwaar voelt vooral in donkere dagen van december....Ik heb ze zo lief!!
Eind van deze maand willen we graag weer tassen vullen voor
mensen als boven genoemd maar ik kan het niet alleen. Help jij me mee? Samen
dragen?
OP rekening IBAN NL14RABO0173658903 van Consuminderhuis
Parkstad
Zet er maar Kerst actie bij…..
Dankbaar zal elke euro goed besteed worden. Er blijft niets
aan de strijkstok hangen. De foto’s zal ik rond oudjaar delen in de
mijmeringen……..
Annemiek