Niet met geweld verander je de wereld
maar met een beetje meer hartAnnemiek.
141 Consumindermijmering
2016.
Volop topinamboer in de aanbieding in mijn voortuin
en afgelopen vrijdag hebben we tijdens de workshop koken in ons consuminderhuis
stamppot gemaakt. Een deel aardappels, een deel topinamboer en een deel
boerenkool. Er zat wat luis in de boerenkool en Annet heeft de luisjes van het
blad gespoeld. Daarna enkele uren in zoutwater en kwam het helemaal goed. Wat
niet weet maakt niet heet nietwaar en de dames die de workshop bezochten zagen
geen luis meer ook al omdat ze de leeftijd van de leesbril naderden. We hebben
de kool van de bladnerven gerist en nog eens gewassen en ben ik snel met het
water weggieten. De kool werd grof gesneden maar in stukken trekken kan ook. De
topinamboer en aardappels werden geschild en kleingesneden opgezet met een
bodempje water en iets zout. Toen de knollen halfgaar waren werd de gesneden
boerenkool op de aardappels gelegd en even meegekookt tot beetgaar. De stamppot
werd grof gestampt met iets melk nootmuskaat en een klontje boter.
Tijdens de maaltijd vertelde een mevrouw over alle
gezonde eigenschappen van topinamboer en vertelde ik na de laatste hap de
eigenschap wind in je darmen die door topinamboer ontstaat. Ik neem aan dat ze
me in de avond hebben vervloekt.....of geprezen want je darmen eens ontlasten
van alle zaken die blijven zitten is een geweldig opluchting...
Een tijd na de workshop zijn Theo en ik de
Kerststukken die Gerda maakte naar sponsors gaan brengen. De supers die de
uiterste datum producten aan ons schenken enz. Theo helpt me altijd de bestelbus
uit maar deze keer kon ik het zelf omdat ik de arme man niet wilde belasten met
vreemde geluiden naast de bestelbus zelfs niet toen hij de bus parkeerde aan de
rand van een stekelenheg. Nadat de
grootste lucht ophoping weg was uit mijn darmen is floortje nog naar de dierenarts gebracht voor een spuitje en had geen mens meer last omdat de windjes ongeveer twee uur duren...
grootste lucht ophoping weg was uit mijn darmen is floortje nog naar de dierenarts gebracht voor een spuitje en had geen mens meer last omdat de windjes ongeveer twee uur duren...
Vandaag hoef ik nergens meer heen in de namiddag en
werd wederom een lading topinamboer geoogst en evenveel aardappels uit de schuur
gehaald. En zie........in december nog blad oogsten na nachtenlang vorst maar
die kreeg geen kans in de geveltuin waar in kratten tegen de gevel van mijn huis
nog rucola groeit. Van de topinamboer en aardappels werd puree gemaakt door de
gare knollen af te gieten en met de mixer erdoor. Beetje melk nootmuskaat en
klontje boter. De rucola gewassen en in grove stukken gesneden en rauw door de
puree geschept werd op hoog gas een beetje slapper na een minuutje en helemaal
warm en goed. De nootachtige smaak van de rucola samen met de artisjokachtige
smaak van de topinamboer een gedichtje waar het beste restaurant niet tegenop
kan....Ik was de vegaburger vergeten te bakken en miste hem niet door de pure
smaakjes........Tot mijn verbazing zag ik even later bij blauw bloed op TV dat de koning op het staatsdiner ook topinamboer heeft gegeten. Hopelijk is hij even in de paleistuin gaan wandelen voor hij zich weer bij Maxima vervoegde.....
Op het droogrek waar de tomatenplanten begin herfst met wortel en al werden neergelegd ( logeerkamer) heb ik wederom een kommetje tomaten geplukt. Lekker snacken bij de PC en wat een geweldige tip al zal niet iedereen was/droogrekken met tomatenplanten in zijn logeerkamer dulden. Ach.... het is maar enkele maandjes nietwaar en ik heb geen vent die zegt wat ik wel en niet mag doen en ik wordt er zo blij van. Blij wordt ik ook van bonen doppen als ik TV kijk naar een minder programma of een mooi muziekje luister.... Er moet nog gestofzuigd worden morgen dus kan die bonen rommel mee opgezogen als ik knoei. Door al die blijheid van oogsten uit de voortuin ben ik vergeten mijn tuinschoenen aan te doen en zag ik modder voetstappen op het wollen kleed in de woonkamer. Gewoon drogen laten weet ik en komt morgen goed....foei Annemiek!
Het was een beetje een dag van wat chaotische
dingen doen en omdat mijn fiets nog bij het consuminderhuis stond toog ik daar
om acht uur in de ochtend te voet naar toe met mijn wandelstok. Het was
spiegelglad op de wegen en ik passeerde een meneer met een
been twee krukken en zijn hond. Dat been is hij al eerder verloren en we kennen
elkaar en hebben we elkaar de minder gladde stukjes stoep gewezen. Bij het
consuminderhuis aangekomen bemerkte ik dat ik de sleutel was vergeten en omdat
mijn energie opwas ben ik bij de dichtstbijzijnde collega( Jozé) aan gaan bellen
maar wie maakt om half negen op zaterdag open nietwaar als je zo’n mooie man
hebt.... Naar Theo lopen dan maar, iets verder? Die was wellicht zijn hond aan het uitlaten en
probeerde ik te bedenken wat ik zo vroeg ook alweer in het consu huis
moest.......Oh ja mijn fiets ophalen om voer voor floortje te gaan halen. Nou de
dierenwinkel was dichtbij dus de paden en de lanen in en kwam ik daar uitgeput
aan. Tien blikjes gourmet gold want per tien zijn die in de reclame. Ze werden
in mijn jaszakken gepropt want ik was ook mijn tas vergeten en had alleen wat
geld in mijn zak gestopt. En zie.... in de dierenzaak lag het arme hondje van
mevrouw wederom in haar mandje op de toonbank. De vorige keer had ik nog
opgemerkt dat het wel een klein soort was en zo rustig... Onderweg naar huis heb
ik me toen nog zorgen lopen maken over het arme wicht dat toch maar de hele dag
mee naar die winkel moest.......Het hondje lag wederom te slapen en vroeg ik aan
mevrouw of het arme wicht niet uitgelaten moest worden........ Mevrouw vertelde
vervolgens dat het een nephondje was........Tja...toen ben ik maar huiswaarts
gekeerd en voelde mijn jas wat krap met die tien blikken voer in mijn zakken en
omdat ik glimlachend door zelfspot over de straat liep zag ik enkele mensen me
nastaren..... wat me worst zal wezen. Wel vegetarische worst AUB...Later heb ik me bedacht dat "hij die de sla laat groeien" soms gecompliceerde truukjes bedenkt om dit mens niet op de fiets te krijgen op glad wegdek op een vroege zaterdagochtend. Het kan zo in het boek van "verhalen van hoop" van mijn geliefde vriendin Antonia.....
Annemiek
Annemiek