Niet met geweld verander je de wereld
maar met een beetje meer hartAnnemiek.
141 Consumindermijmering
2016.
Tijdens de maaltijd vertelde een mevrouw over alle
gezonde eigenschappen van topinamboer en vertelde ik na de laatste hap de
eigenschap wind in je darmen die door topinamboer ontstaat. Ik neem aan dat ze
me in de avond hebben vervloekt.....of geprezen want je darmen eens ontlasten
van alle zaken die blijven zitten is een geweldig opluchting...
grootste lucht ophoping weg was uit mijn darmen is floortje nog naar de dierenarts gebracht voor een spuitje en had geen mens meer last omdat de windjes ongeveer twee uur duren...
Het was een beetje een dag van wat chaotische
dingen doen en omdat mijn fiets nog bij het consuminderhuis stond toog ik daar
om acht uur in de ochtend te voet naar toe met mijn wandelstok. Het was
spiegelglad op de wegen en ik passeerde een meneer met een
been twee krukken en zijn hond. Dat been is hij al eerder verloren en we kennen
elkaar en hebben we elkaar de minder gladde stukjes stoep gewezen. Bij het
consuminderhuis aangekomen bemerkte ik dat ik de sleutel was vergeten en omdat
mijn energie opwas ben ik bij de dichtstbijzijnde collega( Jozé) aan gaan bellen
maar wie maakt om half negen op zaterdag open nietwaar als je zo’n mooie man
hebt.... Naar Theo lopen dan maar, iets verder? Die was wellicht zijn hond aan het uitlaten en
probeerde ik te bedenken wat ik zo vroeg ook alweer in het consu huis
moest.......Oh ja mijn fiets ophalen om voer voor floortje te gaan halen. Nou de
dierenwinkel was dichtbij dus de paden en de lanen in en kwam ik daar uitgeput
aan. Tien blikjes gourmet gold want per tien zijn die in de reclame. Ze werden
in mijn jaszakken gepropt want ik was ook mijn tas vergeten en had alleen wat
geld in mijn zak gestopt. En zie.... in de dierenzaak lag het arme hondje van
mevrouw wederom in haar mandje op de toonbank. De vorige keer had ik nog
opgemerkt dat het wel een klein soort was en zo rustig... Onderweg naar huis heb
ik me toen nog zorgen lopen maken over het arme wicht dat toch maar de hele dag
mee naar die winkel moest.......Het hondje lag wederom te slapen en vroeg ik aan
mevrouw of het arme wicht niet uitgelaten moest worden........ Mevrouw vertelde
vervolgens dat het een nephondje was........Tja...toen ben ik maar huiswaarts
gekeerd en voelde mijn jas wat krap met die tien blikken voer in mijn zakken en
omdat ik glimlachend door zelfspot over de straat liep zag ik enkele mensen me
nastaren..... wat me worst zal wezen. Wel vegetarische worst AUB...Later heb ik me bedacht dat "hij die de sla laat groeien" soms gecompliceerde truukjes bedenkt om dit mens niet op de fiets te krijgen op glad wegdek op een vroege zaterdagochtend. Het kan zo in het boek van "verhalen van hoop" van mijn geliefde vriendin Antonia.....
Annemiek
Annemiek