Beste mensen,
Elke gedachte die we denken en elk woord dat we
spreken bouwt mee aan de toekomst....
van jou en de medemens....
136 Consumindermijmering 7 september
2014.
Tip. nazomer/herfst evaluatie.
Tip 2
Oud gezegde: EEN VROUWENHAND EN EEN PAARDENTAND
staan nooit stil en dat geld voor mij in ieder geval. Als ik moe ben gaan mijn
handen verder en ga ik bonen keveren. Dat kan ik zittend doen. De witte
klimboontjes zijn verre van gaaf want ze droogden in etappes van regen en weer
warm. De gave worden de zaaibonen voor volgend jaar en de mindere worden snel
verwerkt tot vegaburgers binnenkort. Elke dag kijk ik ook even of er hazelnoten
liggen onder de boom in het gemeenteplantsoen naast mijn huis. Gratis hazelnoten
zijn nooit weg. Doe je mee??..... opletten en kijken wat er overal ligt tijdens
de herfst.......Ma natuur geeft met gulle hand.
Tip 3 Nazomer/herfst evaluatie en
vastpinnen....
Tip 4
Tip 5
Er kwam wat plaats net naast het tuinpad en heb ik
een richel groene snijbiet gezaaid van zaad wat er nog lag. Het kan nog best en
wie weet hoe zacht het najaar en de winter zal zijn en ik nog vaak kan oogsten
en niet geschoten is altijd mis. De eerder in maart gezaaide groene snijbiet is
te grof van blad
geworden na al die keren oogst een seizoen lang. Er is nog bonte snijbiet met zijn prachtig geel en rood maar die komt morgen in de mijmeringen aandacht.....
Mijn leventje....
geworden na al die keren oogst een seizoen lang. Er is nog bonte snijbiet met zijn prachtig geel en rood maar die komt morgen in de mijmeringen aandacht.....
Mijn leventje....
De varen verkleurde al naar geel met bruine toppen
en de overvolle bonenstaken leunen zwaar op de trapleuning naast mijn tuintrapje
en dat mag. De sering/hortensia die ik jaren niet snoeide is terug gesnoeid tot
20 centimeter boven de aarde in de border want hij werd te groot te zwaar en lag
bij heftige regenbuien plat op de aarde over de rand van de verhoogde border
leunend waarna hij vastgebonden aan een paal weer even rechtop kon en toch weer
zakte. Niet meer te hanteren zo naast het trappetje waar geen mens meer door kon
alleen floor de poes. We hopen dat de sering/hortensia weer nieuwe takjes zal
maken in het voorjaar of misschien binnenkort al. De knolselderijtjes die in de
verdrukking stonden achter koolraapjes staan weer vrij en kregen een flinke
scheut mestwater uit de ton en zullen nog wel verder dikken. Ze staan beschut
aan de rand van het afdak met een bedoeling want ik probeer ze zolang mogelijk
in de aarde te houden de winter door. Misschien wel gedeeltelijk afgedekt met
stro of zo.....Geen betere bewaarplek dan de aarde.
Ik ben volop in de verwerking merk ik van mensen
die ik verloor omdat ze overgingen en daardoor wellicht soms wat kribbig....
En terwijl een buur mevrouw me vertelt dat ik moet
stoppen met tuinwerk omdat we niet meer jong zijn besef ik hoe weinig de mensen
elkaar echt kennen in zo’n straatje.....al wonen ze al 30 jaar zo bij elkaar en
terwijl ik kortaf ( foei Annemiek) reageer dat dit met haar zo is en niet bij
mij... zwijg ik verder en wordt weer rustig met mijn handen in de
aarde......mijn hoofd leegmakend en alle pijntjes vergetend beleef ik opnieuw
de mooie momenten van afgelopen dagen van o.a. een lieve mail van Jantsje en
Janina, een telefoongesprekje met een blije zoon, de fietstocht en even
aanwippen bij een lief mens en haar andere helft tijdens een prachtige zondag namiddag die daardoor een extra mooi lijstje kreeg en de
fantastische sfeer van de kookworkshop afgelopen vrijdag in het consu huis waar zo hartelijk
gelachen werd door mensen die meestal niet veel te lachen hebben. We onthouden wat blij maakt met een glas dat halfvol is met
zegeningen en daar hoef ik niet lang naar te zoeken.......
Annemiek.