Beste mensen,
Hoe meer we houden van de bomen, de aarde, de
lucht, onze medemens en onszelf, hoe meer we een worden met de
natuur en hoe gezonder we zullen zijn.
Annemiek
149 Consumindermijmering
2014.
Duurzaamheid wordt wel bewezen door mijn
douchegordijn dat al meer dan 25 jaar oud nog altijd stralend wit zijn dienst
doet. Van Sealskin merk indertijd gekocht en wel honderd keer gewassen als het
niet meer is. De onderrand wordt meestal vuil en geel bij douchegordijnen en af
en toe wordt het gordijn extra goed gewassen in de wasmachine op 95 graden met
SUNSODA en een beker bleekmiddel. Niet goed voor het milieu maar het gebeurd dan
ook zelden en worden tegelijk andere witte lappen “uitgekookt” die dat nodig
hebben. Ik was het gordijn ook wel eens in een grote pan op het gas en kost
minder energie. Altijd weer nieuwe gordijnen kopen brengt meer schade aan het
milieu dan wassen lijkt me.....
Zoals je ziet strijk ik het gordijn nat net nadat
het uit de wasmachine komt met een stoomstrijkijzer. De kreukels vliegen eruit.
Het gordijn wordt direct opgehangen en droogt aan de stang wel na. Ik wil er
geen douchewanden voor hebben want daar heb ik me toch een schurftige hekel aan
die te moeten schoonmaken.
Strijktip 2
Alleen het stukje T-shirt of bloesje dat onder het
vestje uitkomt, wordt gestreken. Spaart stroom.
Strijktip 3
Strijk achter elkaar de te strijken kleding en gooi
over een lijntje of een stoel. Als het strijkijzer uitgetrokken is kan gevouwen
worden, spaart stroom. Kleding na het strijken direct op een kleerhanger is ook
een optie.
Strijktip 4
Klamme net niet droge kleding is gemakkelijk en
snel te strijken, spaart stroom. Nadrogen kan door over een lijntje te gooien
bijvoorbeeld bij kussenslopen waar je natuurlijk alleen de voorkant van strijkt.
Een beetje kreuk in een bloesje of broek die nog
niet in de was hoeft? Hang maar op de badkamer op een kleerhanger of in de nacht
buiten in de herfstnevel. Door de stoom van de douche en/of de nevel hangen de kreukels wel
uit..........
Tip 6
Af en toe heb ik zin in die ouderwetse oud brood
omelet oftewel beschuit omelet. Als kind kreeg ik die wel eens op een boterham
mee naar school of naar mijn werk. Drie eitjes klutsen met een snuf zout en twee
beschuiten fijn knijpen tot kruimels.........het kan ook met paneermeel van oud
gedroogd brood ( gedroogd op de radiator of in de oven). Kruimels en ei door
elkaar scheppen en bakken in de koekenpan. Het resultaat is een flinke voedzame
omelet waar je wel drie dubbele boterhammen mee belegd en dat was de
bedoeling met het grote gezin van Deursen ( 10 personen)
Het knippen van brood met de keukenschaar heb ik
later zelf uitgevonden toen mijn handen vergroeiden.
Mijn leventje....Ik schrijf weer driftig aan mijn vierde boek en kan
de sfeer leggen zoals jullie van me kennen. Sfeer van nieuw leven dankbaarheid
blijdschap en verwondering geschreven in eenvoudige tekst. Schrijven is een van
mijn hobby’s en mijn leven is te kort om al die hobby’s uit te voeren dus maak
ik constant keuzes. Hoe ouder ik wordt hoe meer ik ga voor kwaliteits tijd en
vind het vreselijk uren zomaar met niets doen in oppervlakkigheid door te
brengen. Elke dag ten einde komt de dag nooit meer terug en ik ben me zeer bewust
daarvan. Ik wil de herfstdagen 2014 ten volle genieten met dat speciale licht
dat bij herfst hoort. Het blad van de wilde wingerd kleurt rood en de
sering laat zijn blad al vallen en ik wil erbij zijn. De blauwe regen doet daar nog niet aan mee en staat nog met volle kroon zodat er lang wat groens blijft op mijn hofje. De herfst heeft altijd wat weemoedigs met een vleugje dankbare voldoening. Zoiets als na een concert als je naar buiten gaat, het concertgebouw uit en je zuchten moet van zoveel moois te mogen horen, aanschouwen en beleven. Het concert zomer 2014 was een pracht concert vol in het leven en staat voorgoed in mijn herinnering met veel aangrijpende verdrietige momenten waardoor de gloriedagen meer schittering kregen. Na elke nacht komt een ochtend en na elke winter een voorjaar....
sering laat zijn blad al vallen en ik wil erbij zijn. De blauwe regen doet daar nog niet aan mee en staat nog met volle kroon zodat er lang wat groens blijft op mijn hofje. De herfst heeft altijd wat weemoedigs met een vleugje dankbare voldoening. Zoiets als na een concert als je naar buiten gaat, het concertgebouw uit en je zuchten moet van zoveel moois te mogen horen, aanschouwen en beleven. Het concert zomer 2014 was een pracht concert vol in het leven en staat voorgoed in mijn herinnering met veel aangrijpende verdrietige momenten waardoor de gloriedagen meer schittering kregen. Na elke nacht komt een ochtend en na elke winter een voorjaar....
Annemiek.