Beste mensen,
Limitatie is de sleutel tot creatie.
Annemiek.
116 Consumindermijmering 2014.
Tip.
Klimcourgette telen kan heel goed in de voortuin
tegen schuttinkjes en afrasteringen zelfs tegen een bestaande heg. De rankjes
grijpen zich overal aan vast en het is een feest om al die felgele blommen in
het groen te zien stralen. De planten zijn al het hoekje om geklommen en sieren
de bovenrand van de bramenmuur. Helemaal niets mis mee en hebben ze de
kamperfoelie ook al een lijstje gegeven. Het is maar voor een zomer want met de
eerste vorst is alles weg zonder de blijvende planten te beschadigen. De
stengels en het blad kan zo eraf genomen tegen die tijd dus laat maar woekeren
die heerlijke zomer lang....
Tip 2
De bramen beginnen te rijpen en ik eet elke dag wel
een paar overrijpe zon doorstoofde vruchtjes zo van de ”bramenmuur.” Als de
dagelijkse oogst groter wordt spaar ik bramen in emmertjes in de vriezer. Elke
dag een handvol erbij of meer totdat ik een hoeveelheid heb van een grote pan om
bramen confituur van te maken. Met beetjes kom je er ook wel.......
Tip 3
De snijbonen die ik gebruik als droogbonen
bestormen de betonvlechtmat. Ik zaaide ze vroeg in het jaar om ze tijd te geven
van bloei groei rijpen en drogen en daar doen ze over tot einde september. Een
tweede serie kan nog net gezaaid worden om laat in de herfst als snijbonen in
het zout ingemaakt te worden met de winter in zicht.
Tip 4
Ik blijf bezig om jonge nieuwe scheuten van
de braam in ruime bochten heen en weer te leiden langs de afrastering door steeds weer de stengel een beetje verzetten zodat hij niet breekt en voordat hij
houterig gaat worden en niet meer te leiden is. Nieuwe scheuten zijn oogst
brengers voor volgend jaar.
Tip Enkele meldeplanten heb ik door laten schieten. Ook
zaad voor volgend seizoen.
Tip 6
De laatste bolcourgette in pot rijpt van groen naar
geel en is ook de zaadleverancier voor komend jaar.
Tip 7
Tot mijn verbazing zit er tussen de klimcourgette
die normaal langwerpige courgettes brengt eentje in bolvorm en daar ga ik
natuurlijk ook zaad van trekken want hij ziet er zo leuk uit. Of die zaden van
de bol ook alleen bollen brengen is weer het uitproberen waard. ( volgend jaar)
Hoe ik eraan kom? Ik zou het niet weten.........
Tip 8
Vrienden met een pruimenboom? Vaak weten ze niet
wat ermee te doen. Maak maar een open pruimen vlaai van het bekende
deegreceptje:
8 eetlepels olie
4 eetlepels melk
snuf zout en beetje suiker ( we nemen al geen
handvol meer maar ongeveer een eetlepel)
1 ei.
1 pakje bakpoeder.
250 gram kwark of een beker yoghurt.
Alle ingrediënten mengen met de houten lepel. Wat
bloem erbij en kneden. Bloem toevoegen tot het deeg loslaat van je
handen.
De bol deeg uitrollen tot een dunne lap en een
vlaaivorm ermee bekleden. Met een vork gaatjes erin prikken en de halve pruimen
met open kant naar boven op het deeg leggen.
In de oven op 180 graden tot de rand van de vlaai
lichtbruin is. Van de rest deeg heb ik een vlechtbroodje gemaakt bestreken met
olie en bestrooit met papaverzaad oftewel maanzaad uit eigen tuin.
Mijn leventje.....
Ik leef heel intens met de seizoenen mee van
aardbeientijd via pruimentijd naar de bramen. Van de eerste sla naar de bonen en
de wintergroenten. Het is de bedoeling dat er net voldoende van alles groeit
rond mijn huis en ik leer nog steeds. De 2 kilootjes pruimen heb ik gekocht op
de markt en was net genoeg om weer even geproefd te hebben. Ook hierin weer
soberheid en hoef ik geen vriezers en voorraadkasten vol. Als je een pruimenboom
in de tuin hebt staan ga je natuurlijk verwerken en pruimen drogen en/of jam
maken van al die gratis oogst die ma natuur je zomaar heeft
geschonken....
Limitatie is de sleutel tot creatie. Het moeten
doen met wat er is maakt mensen vindingrijk. Ik sprak een meneer ( zonder
regelmatige inkomsten) die in het bos hout sprokkelt en er een BQ mee stookt als
hij een paar eurootjes heeft voor een speklapje of een beenhammetje of zo. Hij
was daar trots op en terecht.... Meneer was vroeger bij de verkenners en in tijd
van nood is er de natuur die hem hout aanreikt. Of dat zomaar mag in de bossen
weet ik niet maar wat slim.....
Ik zat in de trein naar Eindhoven en heb tijdens
het treinen genoten van het maandblad VOLZIN waar Bert van der Kruk schrijft
over zin in de natuur. In het licht, in de lucht, op het water
en hij start deze maand met uit de grond.
Hij die de sla laat groeien
en je begrijpt het al....Bert was o.a. voor dit artikel een dag bij
Annemiek op bezoek. Zeer de moeite dit blad eens te lezen. Een artikel over
Erwin van de Bunt (leraar levensbeschouwing aan het maaslandcollege in Oss)
raakt me diep en heel veel herkenning. Ik moet zoiets dan herlezen en geniet er
steeds weer opnieuw van en komt alles nog beter binnen. Net als GENOEG magazine
hoort VOLZIN tot de bewaar bladen die op het stapeltje liggen naast mijn
“leesstoel” om mezelf af en toe mee te trakteren.
Annemiek.
