Natuur is leven
Wij zijn ook leven en energie dus begrijpen we
elkaar.
De natuur is doortrokken van vitaliteit,
kom je daarmee in contact dan wordt je
opgeladen en kun je weer sterker in het leven
staan......
Annemiek
Mijmering 30 2020.
De kersenboom laat zijn bloesem vallen over de stille
wereld. “Hij die de sla laat groeien” strooide wat regen met losse hand. Door de
lagere temperatuur verdampte het hemelwater niet en kwam op jodelende blaadjes
van
jonge plantjes...
jonge plantjes...
De blaadjes van aardappelplantjes breken zich een weg door
de kurkdroge grond. Vergis je niet.... Zes centimeter onder die hardheid zit
vocht. Dicht laten die aarde want die harde opper laag
houdt het vocht onder de grond. Dat kan je het beste zien aan de
uitjes...
Piepkleine uitjes krijgen een groen puntje tussen droge
aardkluiten ingeklemd en de sla die gehard geen water kreeg staat mooi rechtop.
Ze leren ons dat harde tijden zijn te doorstaan. Ze hebben worteltjes die recht
naar beneden groeien op zoek naar vocht...en vonden. Het zijn net mensen...
De natuur leert me zoveel... Je kan pas zonder zorg en angst leven, door eerst te leren om MET je zorg en angst te leven... Met verwennerij of vluchten leer je dat nooit!
De natuur leert me zoveel... Je kan pas zonder zorg en angst leven, door eerst te leren om MET je zorg en angst te leven... Met verwennerij of vluchten leer je dat nooit!
In de borders thuis waar de rijtjes raapsteel en snijbiet
goed opkomen hebben de rijtjes een gaas dekje. Die kunnen eraf nu de plantjes
duidelijk aanwezig zijn. Floor komt daar niet aan en gaat ook niet graven rond
de rijtjes.
Terwijl ze toekijkt praat ik met haar dat ze op de rijtjes moet passen en ze lijkt het te te beseffen. Nou jaaaaa...
Terwijl ze toekijkt praat ik met haar dat ze op de rijtjes moet passen en ze lijkt het te te beseffen. Nou jaaaaa...
Onkruid kan je beter in de kiem smoren en komt de oude
vork van het zilveren bestek eraan te pas. Langs de rijtjes plantjes “hark” ik met de
vork het opkomende onkruid weg.
Het blijft tussen de tanden van de vork
hangen... Waarom hier wel en in Molenberg niet? In de border heb ik losse aarde
en in Molenberg harde klei kluiten die elk jaar wat losser worden door compost
mest/stro... Het is niet te vergelijken met mijn mini rijtjes...
Tip 2
En toch heb ik weer een vliegen gordijn gemaakt dit jaar
ondanks de wapperende handjes. Er kwam niet veel naaiwerk aan te pas.
Twee
stroken glasgordijn (met loodkoord) op een roe geschoven. Alleen de tunnel waar
die roe door moest heb ik genaaid.
In het midden van de deur valt de opening en het loodkoord aan de zijkanten houdt het gordijn dicht. Onderaan moest de zoom
afgemeten worden en dat was te moeilijk voor mij...
Dan laat een mens als ik zich iets invallen
en heb ik stroken in de lengte geknipt. Wel korte knipjes... Per twee zijn die
stroken bij elkaar geknoopt en onder de knoop de stof afgeknipt. Rafelen doet
dergelijk stof niet....
Achteraf bezien had ik het loodkoord middenin bij de
opening moeten hebben want daar loop ik altijd doorheen... Komt nog....gewoon de gordijn stroken verwisselen. Een hor deur is niets voor een mens met de hang
naar eenvoudig leven.
Er zou een kattenluik in moeten en alweer een ding om schoon te maken... Dus niet... Net als het douche gordijn gooi ik het vliegengordijn in de wasmachine en hoef nooit douchewanden en hor deuren schoon te maken...
Er zou een kattenluik in moeten en alweer een ding om schoon te maken... Dus niet... Net als het douche gordijn gooi ik het vliegengordijn in de wasmachine en hoef nooit douchewanden en hor deuren schoon te maken...
De punt mand die ik maakte van het snoeihout van de wilde
wingerd hangt al een tijdje op. Tijd om eenjarige blommen erin te zetten. De
mand is scheef en rolt een beetje maar dat heb je nu eenmaal met volkskunst...
Onderin zitten wat plastic potjes als vulling met daarop een plastic zak waar
potgrond inzit. Zie je het voor je? Water geven wordt een geduldwerkje in dat scheve ding...maar bij
mij dus niet!
Ik heb maar eens een flesje mineraalwater gekocht (doe ik nooit)
en de bodem eruit geknipt. Het flesje werd achterin de mand ingegraven met de dop eraf en de bodem net boven de aarde uit. Daar om heen kwamen de plantjes en als ik in een keer een halve liter water in het flesje giet krijgen ze allemaal hun deel vocht direct bij de wortelkluitjes...zoals het hoort.
Tip 4
Voor als je paaseieren over hebt? Met wat tomaatjes in
stukken snijden, peper/zout en wat yoghurt dressing al of niet zelf gemaakt. Ik
heb wat sprietjes knoflook erbij geknipt... Maandag is restjes dag
...
Tip 5
Nog eentje... Snij gekookte eieren in de lengte middendoor
en meng de dooiers met een beetje mayonaise en kerriepoeder. Spuit weer in de
eiwithelften en decoreer met een plukje peterselie als je hebt...
Mijn Floor was moe van gelukkig zijn en kroop in haar
geliefde mandje onder het afdak... Ze was de hele zonnige zondag buiten
geweest... Achter een vlinder aan en gekeken naar de neervallende kersenbloesem
die als sneeuw viel...
Ze ontving me bij de poort toen ik terug keerde van Molenberg. Als ik met haar praat mauwt ze wat terug wat wel honger zal zijn en eten we samen aan de grote tafel buiten.... Een beestje betekend altijd iemand thuis.
Ze ontving me bij de poort toen ik terug keerde van Molenberg. Als ik met haar praat mauwt ze wat terug wat wel honger zal zijn en eten we samen aan de grote tafel buiten.... Een beestje betekend altijd iemand thuis.
Met schroom ben ik een paar plantjes gaan kopen... alles op afstand en snel weer weg.... Meer hoeft niet want ik hang tegenwoordig het weglaten aan.... Er is zoveel bloem in de bijen tuin en de vaste bloeiende planten... Dat is GENOEG.
Het alleen zijn deert me niet omdat de tuinen toezicht nodig hebben en
fiets ik op rustige tijden heen en weer. De enkele mens die ik tegen kom groet terug als ik hem/haar groet.
De tijden van weleer lijken terug gekomen en respect voor de medemens alom op een enkele na die de uitzondering regels bevestigen. Langs wegen en paden groeit volop de paardenbloem en de meizoentjes die niet worden gemaaid op gemeentelijke veldjes rond huizen. Het is schoonheid alom... Ik zwerf in stilte rond op mijn fiets over stille heipaadjes op onmogelijke tijden en waan me alleen op de wereld... Elke dag is een gift die vol dankbaarheid wordt geleefd...
De tijden van weleer lijken terug gekomen en respect voor de medemens alom op een enkele na die de uitzondering regels bevestigen. Langs wegen en paden groeit volop de paardenbloem en de meizoentjes die niet worden gemaaid op gemeentelijke veldjes rond huizen. Het is schoonheid alom... Ik zwerf in stilte rond op mijn fiets over stille heipaadjes op onmogelijke tijden en waan me alleen op de wereld... Elke dag is een gift die vol dankbaarheid wordt geleefd...
Annemiek