Beste mensen,
Een mens is als een diamant,
Hoe meer facetten door het leven geslepen
zijnHoe meer schittering...
Annemiek.
83 Consumindermijmering 2018.
Tip...
Er wordt hard gewerkt in Consuminderhuis Parkstad
Molenberg. Aanstaande vrijdag de 21e is de officiële opening. Dat is de reden
waarom de mijmeringen even minder vaak komen....Veel overleg werd gepleegd en
waar de een niet aan dacht daar komt de ander mee. Wat niet af komt vegen we
onder het tapijt achter het loket in de entree. Onze consuminderhuizen zijn
altijd in groei en nooit klaar en dat hoort zo. Flexibel zijn en maatwerk
leveren De regels hanteren en uitzonderingen maken die de regels bevestigen.
Je zult het net zien.... afgelopen week twee crisis
gezinnen en dat gaat voor. Er werd een inboedel gebracht bij een oudere meneer
en een inboedel bij een jonge vrouw. De jonge mevrouw kwam bij ons werken want
voor wat hoort wat..... De oudere meneer heeft even rust nodig en meestal
komt het grootste stuk verwerking pas als men tussen de spulletjes zit en blij
denkt te kunnen zijn....Als een koe met zeven
magen gaan de geholpen mensen herkauwen... Alle leed passeert de revue en juist
dan heb je afleiding nodig. Dus... zetten we ze aan het kleertjes op maat leggen
en onderbroeken sorteren. Stofzuigen en afwassen na de pauze. Flauwekullen op
het plein en heerlijk koffie leuten.... Gewoon in het “moederhuis” of op het
plein in Molenberg. Gratis shoppen in onze voorraad wat je nog nodig hebt. Dat
gekke poppetje of die knuffel die je zelf nooit zou kopen. Een spaarvarken of
een kaarsje. Het tafelkleed of het ladenkastje voor de administratie.... Maar ik
dwaal af...
De aanstaande opening Molenberg!! Ik heb afgelopen
zondag vijf kruimeltaarten gebakken ... eigenlijk zes maar eentje is tegen het
raam van de achterdeur terecht gekomen toen ik even mijn lijf niet onder
controle had. Dat kan gebeuren als je moe wordt en ik kon de onderste helft
kruimeltaart van de drempel plukken en de vulling met een pannenkoekmes van het
stoepje scheppen. Heb zoveel mogelijk vulling weer op de bodem gekieperd en de
taart al voor een deel in stukken opgegeten gedurende de laatste twee dagen.
“Drek schuurt de maag.” De vijf goede pracht kruimeltaarten waar niets mee mis
is, zitten in de vriezer in Molenberg en ben ik aan het biscuit bakken begonnen.
Dat is gemakkelijker met alle truuks die ik inmiddels ken.....
Jawel... de onder platen van twee springvormen zijn
weer zoek. Die blijven achter in het consuminderhuis als ik een taart bak voor
de bestuursvergaderingen. Ze zullen wel ergens in het consu huis in de
keukenkasten liggen maar heb ik nu niets aan. We doen het met wat er is en
worden de middel en kleine springvormen ingezet en een vlaaiplaat. Twee
vlaaiplaten biscuit op elkaar is ook een taart nietwaar... dus als je bakken wil en
geen springvorm hebt kan het ook zo... Met slagroom en taartvulling metsel je
alles aan elkaar. Doen met wat er is...
Tip 2
We hebben de workshopruimte onder de loep genomen
en tafels verschoven. Van vele bonte katoenen overgordijnen in pasteltinten
werden meterslange tafellakens gemaakt met bijpassende dek servetten. Dat wordt
afzetruimte voor bordjes/kopjes en schalen. De handwerktafel krijgt een mooi
gestreken beddenlaken waar aan de punten knopen in worden gelegd. Daarop wordt
de koffie/thee uitgegeven en het gebak. De pauze tafel wordt de drankentafel en
alle servies en glazen staan klaar. Er is een extra koelkast en lieve
vrijwilligers uit Landgraaf zijn mee komen helpen om de klus te klaren... Er
werd gestoft en gestofzuigd en nog een pleetje ontkalkt...
Je gelooft het niet maar er werden nog drie
kleerkasten tot rek verbouwd op plekken waar geen mens denkt nog een kast te kunnen
plaatsen. De laatste kunstwerkjes werden opgehangen en deze keer komt een
persoonlijke noot in het consuminderhuis. In de pauze ruimte zijn gedichten van
eigen werk opgehangen op een prikbord. In de cursus ruimte die tijdelijk tot
handwerkwerkruimte werd gebombardeerd zijn voorbeelden te zien uit ons draaiboek
consuminderkringen en een communicatie workshop van Gabrielle van
Consuminderhuis GevenNemenDelen Brunssum. De "Genoegjes van Heleen" liggen ter inkijk...ook de laatste nieuwe en tot slot het knal stuk van ons huis.
Een pracht wandkleed gemaakt door de handwerk dames van Consuminderhuis
Landgraaf voor Molenberg. Knalrood en bijpassend bij de leren fauteuiltjes van
de entree... Je mag het al een beetje bekijken op de foto en misschien een
keertje voor de echt als je op bezoek komt. Er komt een kaartje bij wie tijd
kennis en energie leverde voor het ontwerpen en maken. Zeker weten de hoofdmoot door Nel van helden. Gerry
en Gertie denk ik wel....en Fieke naaide de voering en de lussen. We
hebben het kleed opgeperst en met zorg opgehangen als kers op de taart in de
entree....Een wandkleed is een uniek cadeau en het onze beschrijft
waarvoor het consuminderhuis staat. Je zou ook een wandkleed kunnen maken van de
jeugd van je kind voor als hij/zij de deur uitgaat. Ik ken mensen die van lapjes
van kinderkleding zoiets maakten.
Tip 3
Truus maakte kaartjes van wat dikker papier dat we
eens kregen. Bij de entrees voor en achter worden de namen van de gasten
erop geschreven en met een veiligheidsspeldje aan hun kleding bevestigd. Met al
die wisselende kapsels en kleuren haar weet je toch niet meer wie van welke
organisatie is. Je ziet mensen soms te weinig waar je digitaal veel contact mee
hebt. Iedereen kent de tanarts, maar de tandarts kent niet iedereen.... De vrijwilligers hebben gele kaartjes en die werden gelamineerd om
blijvend te gebruiken. Met een perforator kwamen gaatjes in de kaartjes en kost
geen kneup. Wel zo gemakkelijk op recepties en bruiloften als je niet weet wie
ouders schoonouders gescheiden ouders stiefouders en... en zijn. Sommige
kleinkinderen hebben zes of acht opa’s en oma’s......Je weet het soms allemaal niet en doet me denken aan toen ik
als kind bij de fanfare was en we bij feestelijkheden een serenade gaven. Het
was de zoveelste keer en na de serenade moesten we zoals gewoonlijk de rij langs
en handjes geven. “Van Harte gefeliciteerd” moest je dan zeggen... Dat hoorde
zo. Wist ik veel dat het die ene keer een afscheid was van een oud bestuurslid dat was overleden
en je iets anders hoorde te zeggen...
Tip 4
We hebben in het consuminderhuis nog naar een kanten sexy nieuw slipje
gezocht en in elke geruimde inboedel zit wel zoiets nietwaar. Ik zag dat de nieuwwaarde werd gecheckt door in het kruisje te kijken. Waarom dat slipje? Al een tijdje heb
ik een antieke onderbroek uit de tijd toen de elastiek nog uitgevonden moest
worden. De onderbroek sluit met linten en knopen en hebben we geëtaleerd onder glas op een bedje hooi met de
data erbij 1918-2018. Leuk om te zien. Er komt nog een handgemaakte nachtpon
bij te hangen uit dezelfde tijd.
Tip 5
Het recept van de biscuit... ik nam het elke keer
driemaal en vulde wat ik had aan vormen. Onderstaande hoeveelheden zijn dus voor
een grote biscuit taart voor tien personen.
Ingrediënten:
8 eieren
70 gram suiker
Nog eens 110 gram suiker
120 gram bloem
80 gram maïzena.
Slagroom en taartvulling zoals zelfgemaakte light
aardbeienjam of vers fruit....plus geschaafde amandel.
Werkwijze:
Weeg alle ingrediënten precies af ( maïzena en
bloem mag bij elkaar) en verwarm de oven voor op 180 graden. Splits de eieren
per ei boven een glas of beker want er mag geen spiertje geel bij eiwit komen en als er eentje mislukt kieper dan maar bij het eigeel.
Eigeel en eiwit in verschillende schalen. Verwarm ondertussen een steelpannetje
water om het eigeel au bain Marie (verwarmt) te kunnen kloppen. Giet het warme
water in een kom en zet de kom met eidooiers erin plus de 70 gram suiker. 
Mijn leventje....
De vulling erin en opmaken doen Monique en ikke op donderdagmiddag... Nog de laatste loodjes leggen en vooral genieten van deze
pracht locatie waar de workshops al bijna vier maanden draaien. Na de opbouw
moest de sfeer worden gelegd en nog wat verbeterd. De herfst nadert en kruiden
kunnen worden omgezet van de moestuin Landgraaf/mijn eigen tuin... naar de
stilte tuin in Molenberg. Bossen lavendel en rabarber... Veel munt en tijm plus
lavas en salie... Daar verheug ik me alweer op... maar eerst de stilte... om
even bij te komen van een toch wel drukke tijd...
Annemiek.
