Beste mensen,
Wie veel heeft en weinig geeft,
toont zijn armoe.Wie weinig heeft en daarvan geeft
toont zijn rijkdom....
Annemiek.
82 Consumindermijmering 2018.
Tip.
Zoals beloofd vandaag de versie
wollenwinterwoonmantel met capuchon van de woonmantel van gisteren. Neem een trui of vest met
een capuchon en leg de capuchon op dubbel stof. Dat was voor mij het rug en
voorpand van de paarse trui. Kijk goed want je moet ze dubbel hebben dus vier
delen capuchon. De panden van mijn trui waren net iets te klein dus maakte ik
een kleinere capuchon zoals je ziet zonder naad ruimte geknipt. Het kon net....
Twee delen uit voor en twee delen uit rugpand. 
Naai de ronde kanten aan elkaar en heb je twee
“mutsen.” Als je ze in elkaar schuift met de linkse kanten naar binnen zie je al
hoe het worden moet. De kant waar het koordje door moet kan ook aan de
binnenkant genaaid worden. Doe maar eens en keer de muts weer naar rchts. Je kan
nu een stiknaadje leggen en heb je een tunneltje waar het lint door komt
maar..... Eerst een stukje terugslaan aan kop en einde van het tunneltje waar
het lint ingaat...en uitkomt. Dat kan nu niet gaan rafelen en is mooi afgewerkt.
Tunneltje naaien en alweer iets verder.....
Voor de beginnelingen is het gemakkelijker de
onderkant van de muts ook van binnen dicht te naaien en laat 20 cm open om de
muts te keren. Na het keren naai je dat stukje dicht, eventueel met de hand. Je
hebt nu een losse muts die je eventueel met drukkers op de woonmantel zet of
gewoon op drie of vijf plaatsen vastnaait.
Ik heb het anders gedaan. De muts aan de woonmantel genaaid met de naaimachine
van middenvoor naar middenvoor. Van de rolkraag trui heb ik een klein opstaand
kraagje gemaakt en dat was gemakkelijk omdat een kant zelfkant was en zo
ertegenaan kon genaaid, zonder zoompje. De foto’s vertellen je meer dan 100 woorden.....
Van een stukje trui dat over was heb ik een koordje genaaid, met een
veiligheidsspeld gekeerd en door de capuchon geregen. Een stukje van het lint
werd lus en goed dubbel vast genaaid. 
Tip 2
We kregen in het consuminderhuis een pracht grote
vierkant tuinbak binnen die precies op de stoel past die terug naar de natuur
mag gaan. De mannen moeten daar nog een plank voor verzagen (die op de stoel
ligt.) Natuurlijk zit er een afwateringsgat in de bak en onderin kwamen wat
potscherven en wat vulling. Daarop potgrond en een partijtje winterharde
viooltjes. Panceeltjes zou de woensdagvriend zeggen. Hun lieve gezichtjes
opgeheven naar het licht.... Ze zijn nu overal te koop. Rondom de viooltjes heb
ik wat mos gestopt voor de leuk en de stoel komt op het plein voor de deur van
het consuminderhuis...ook gewoon voor de leuk. Aan de rugleuning komt nog een
bloembakje of wat anders of de hoed van mos die ik ooit eens
maakte......en in ieder geval hoefijzers om het geluk in te vangen.
Tip 3
De mand van wilde wingerdtakken die ik twee jaar
geleden maakte, kreeg een plekje in de stiltetuin van het consuminderhuis
Molenberg. De mand kreeg nieuwe potgrond en ook een partij viooltjes erin. Met
wat zonnebloemolie werden de randen van twijgen met een oude afwasborstel weer goed ingevet en
werd de plastic zak die in de mand zit weg gestopt. Samen met de potgrond rond de viooltjes
werden alle ongerechtigheden bedekt met een lading mos. De blommen en potgrond werden goed doordrenkt met
water en zijn de mand en bak een streling voor het oog. De mand is gemaakt op een
fietswiel en een stuk spandraad door de spaakgaatjes vormt de mandrand naar
voren. Een stuk gaas erin en vullen met een plastic vuilniszak waar onderin
plastic potten als vulmiddel inkomen. anders wordt de mand te zwaar. Tussen gaas
en vuilniszak kwam een dikke laag mos.... Het is het mos van een geverticuteerd
gazon en gedroogd in de zon kan het droog opgeslagen en gaat jaren mee om
stukken mee te 
Mijn leventje....
Theo en ik hebben boodschappen gedaan voor de
officiële opening consuminderhuis Molenberg 21 september. Natuurlijk bakken we
zelf vlaai voor bij de koffie en wat taartjes denk ik ook wel. Al tellende
kwamen we op 150 euro minder uitgaven als we het gebak zelf bakken en dat kan
natuurlijk met hulp heel goed. Ik kom steeds weer op nieuwe ideetjes en
naamkaartjes maken we zelf van blanco extra dik papier waar een gaatje in komt met de perforator en Truus de naam van de persoon erop schrijft en de instantie waarvan men is.
( Truus bij deze de vraag) Een snelle Jelle mevrouw of meneer
kan het kaartje met een veiligheidsspeld op de kleding van de gasten spelden. Is wel zo handig
want deze schele kan moeilijk gezichten onthouden. Bovendien hebben vele vrouwen
elke keer een andere kleur haar of zijn opeens gaan anti koolhydraten of aan het
stress eten Je wil niet weten hoe vaak ik mensen tegen kom die me bekend
voorkomen en ik ze niet kan plaatsen. Ik heb geleerd om te vragen: “En...hoe
gaat het nu met je?” Want meestal zijn het mensen van het Consuminderhuis.
Mensen praten graag over zichzelf en al luisterende kan ik ze dan wel plaatsen
als het kwartje gevallen is. De stomste truuk heb ik uitgehaald toen ik een
mevrouw aansprak met de zin: “Go...u lijkt sprekend op ..... U bent zeker haar
moeder.”Nee.......ze was het zelf!
Annemiek
