Beste mensen,
Vergeef het hun...
want ze weten niet wat ze doen....Humor is de parel die drijft op de zee
van levenstranen.
Annemiek.
80 Consumindermijmering 2018.
Tip.
Tijdens wat administratie werk logboek en zo...
krijg ik een onbedwingbare trek in pasta.... Maakt niet uit welke pasta ... wat
de tuin brengt en wat er nog is bepaald het recept. Er hangen nog twee pracht tomaatjes aan een plant en kruiden worden
geplukt. Salie, blad lavas, peterselie, basilicum en vergeet ik zowaar de tijm
die op een andere plek staat.... Die ene courget is nog in de groei en wordt het
een wilde komkommer die familie van elkaar zijn.
Er zijn teentjes knoflook en een dikke ui. Bedenk
ik opeens dat in de vriezer nog tomaten liggen toen die 49 cent de kilo
kosten. Zes stuks worden opgeduikeld en komen in een bakje water om een beetje
te ontdooien......De verse tomaatjes verschuiven naar morgen op een boterham met kaas en blaadjes sla.
De ui werd gesnipperd en gefruit in olijfolie in de
wok en komt even later de gesnipperde knoflook erbij. De champignons
afgeborsteld en kort afgespoeld in stukken gesneden bij de uien. Lekker op hoog gas
roerbakken met een blokje groentebouillon of peper/zout. Op laag gas verder sudderen
terwijl de stekels van de komkommer werden geschrabd en de komkommer (met schil)
in de lengte gehalveerd in stukken werd gesneden. Je zou zweren dat het een
courgetje was en gezinsleden moet je niet wijzer maken. Kleurt leuk dat groen/wit bij die
bruintjes champignons. 
In de pastakast ligt nog veel spaghetti en omdat ik
vandaag geen zin heb om de lange lijzen om de vork op de lepel te wikkelen...
breek ik de stengels in drie. Hup in de pan met kokend water en de tijdklok op
12 minuut. Als je eentje tegen de muur gooit en ze blijft plakken is de
spaghetti gaar. Al eens geprobeerd? Ik zie het zo ook wel....
De tomaten uit de vriezer zijn weer aan elkaar
geklonken, bakje water ten spijt. Iets later vallen de schillen zo van de tomaten af en en
niets gemakkelijker dan half ontdooide ontschilde tomaten in vliesdunne plakjes
snijden. Het kartelmes zakt er zo door als in een mik. Tomaten in de wok en op
hoog gas roerbakken en komen de klein geknipte kruiden erbij. Alleen de
peterselie bewaar ik voor het laatst. Het vele vocht van de tomaten moet
verdampen dus op hoog gas houden tot de saus is ingedikt. Al wachtende besluit
ik een rijtje snijbiet uit de moestuinborder te knippen. Ze zien er zo verrukkelijk uit en in het
vergiet kort afspoelen is genoeg. Er zit geen landbouwgif op.... Zo uit de
border grof geknipt in de wok en op je bord. De peterselie komt erbij en op hoog gas een
minuut omroeren en gas uit.... De spaghetti in een diep bord geserveerd kwam een deel van de
groentesaus erop. De helft van de spaghetti en groentesaus is over en ik vind dat ze maar een huwelijk moeten sluiten.
Tip 2 en mijn leventje.....
Ik ben een dag in de tuin van het Consuminderhuis Molenberg onder
gedoken en heb vier kransen gemaakt. Een hele grote hedera krans op een
fietsvelg van een extra grote fiets. De verwilderde stille tuin heeft een overvloed van
hedera. Ik bind inmiddels kransen van pantystroken geknipt uit pantybenen want
wikkeldraad is me te duur. Zware takken worden met 60 denier panty gebonden en lichte takjes
met 20 denier. De ondergrond van de velg werd bekleed met voor de voet weg grove
takken hedera voor het volume want ik wil een volle krans. Je werkt op die
manier heel wat snoeiafval weg..... Als laatste laag worden topjes van fijne
hederatakjes gewikkeld zoals het hoort. Weet je nog... op tien voor tien
beginnen met de steeltjes naar beneden tegen de klok in. steeds op de bindstrook
de nieuwe mooie blaadjes leggen tot je rond bent.... De foto van het
eindresultaat komt nog want dat ben ik vergeten. Het begin zie je wel.
Het lange uitgebloeide onkruid werd een heel fijn
romantisch kransje en gewikkeld op de velg van een kinderfiets. De ondergrond
werd weer hedera waar genoeg van voorhanden was. Alle toppen van het onkruid
werden geknipt en in bosjes op de hedera ondergrond op de krans gebonden. Het
kransje van de entree viel daarbij in het niet en kwam op de donkere kastdeur in de workshopruimte en de
romantische krans in de entree.... zo mooi is mijn onkruidkrans geworden dat hij de show mag stelen. De
gaatjes in de muur storen me wederom en wordt de krans iets naar links gehangen
en komt in het hart van de krans een hartje met LOVE erop en voilà vier gaatjes weg onder een
hart... Foto's komen nog want ik had de kop los van al dat gekrans.... Er werd
van de rest onkruid een minikransje gebonden voor onder de klok. De basis was
een ring van een kapotte lampenkap. Even later ben ik de tijd verloren tussen de
bomen de wilde bramen de brandnetels en de struiken en heb wat takken afgezaagd
van een uitgegroeide heester die bijna het raam binnen groeit. Wat twijgen van
blad ontdaan werden al als basis op een velg gebonden. Inmiddels was het half
vijf zag ik en de mannen wilden naar huis..... Ik had ze zowaar bijna
vergeten....
Ze hebben onkruid verwijderd tussen stoeptegels en
onkruid met lange penwortels uit de border gestoken waar lavendel en hortensia
proberen aan te gaan. 
Achter bij het plein is een heel stuk onkruidveld
schoon gemaakt en op een smal strookje daarvan komt een stukje anti worteldoek.. Er groeide alleen
maar penwortels en heermoes waar oudere heren aan kunnen knabbelen want het is
goed voor de prostaat. Er komen niet zoveel oudere heren knabbelen op ons plein
dus weg ermee. 
Er komt een meneer het snoeiafval vermalen en
kunnen die splinters op het worteldoek waar net twee bankjes op passen om te pauzeren....
De mannen hebben vloerbedekking vernieuwd bij de jongenskleding afdeling waar
het oude versleten was en ik heb maar niet goed gekeken want volgens mij liggen
de tegels gewoon op het oude gerafelde tapijt. Goed om de nek over te breken als de hele boel schuiven gaat. Soms moet je gewoon iets niet
willen zien en een andere meneer komende vrijdag de hemel in prijzen om de "fout" goed te maken.....Humor bespaart je hoofdpijn.Toch heb ik vreselijk staan te krakelen voor het consuminderhuis naast de border die evenals het stoepje een dikke laag wegenzout kreeg... De meneer heeft de planten nog braaf water gegeven die in het zout staan en over twee dagen zullen ze wel ingezouten de geest hebben gegeven.... Hij wilde zeker nooit meer onkruid met penwortels uitsteken.... Rustig blijven Annemiek en terwijl ik al tierend de straat uit fiets meen ik een bulderende lach te horen vanachter een wolk... Hij die de sla laat groeien misschien?
Annemiek.
