Als het leven niet loopt zoals wij
willen
blijkt dat wij de weg gaan die het leven
wiloftewel... Hij die de sla laat groeien...
Annemiek.
74 Consumindermijmering 2018.
Heel af en toe eet ik vis, en dan nog met veel
groente..... Een aanrader is een Italiaans visschoteltje. Zo simpel te maken en
zeker goedkoop en gezond nu de tomaten per kilo 49 cent kosten in de supers. Op
de markt zal dat wel nog goedkoper zijn.
Ik eet partjes tomaat als tussendoortje of een
stevige zo uit de hand als een appel. Beter dan koekjes of chocola dacht ik
zo.....
Terug naar het Italiaanse recept....
Italiaans visschoteltje voor vier
personen.
Ingrediënten:
600 gram witvis zoals panga tilapia koolvis of
kabeljauw.
6 tot 8 tomaten
scheut witte wijn als je hebt (ik nam witte port)
beetje citroen als je hebt of niets
2 tenen knoflook (ik nam een hele
dikke)
Italiaanse kruiden zoals tijm/basilicum of
oregano
olijfolie als je hebt of
zonnebloemolie.
Werkwijze:
De oven op 180 graden voorverwarmen.
Let op dat de tomaten niet te bruin worden en de
kaas een mooi grillkorstje krijgt.
Ik at het visschoteltje puur zonder iets erbij in twee delen.... warm
als lunch en koud een halve dag later. Verrukkelijk moet ik zeggen en gewoon
uitproberen...
Ik heb eens een pantalon voor mijn toenmalige
echtgenoot gemaakt waarvan de rits duurder was dan de stof. Ik maakte jassen,
bodywarmers fleecetruien en vesten inclusief gebreid boord dat je toen tussen de
resten kon kopen.
Meterslange misdruk flanellen lappen voor enkele guldens waar
ik dekbedovertrekken van maakte voor de kinderbedden. Dat hier en daar de opdruk
miste zag geen mens want dat liet ik aan de onderkant vallen of op de
instopstrook. Winterjassen en poolpakken werden genaaid en voor een jaar
judolessen gescoord voor de kids in ruil voor judomatten bekleden in de
sporthal. De hoezen maakte ik thuis en werden in de sporthal om de dikke matten getrokken en
dat ging niet zonder geweld. Mijn hele lichaam gebruikte ik daarvoor. De mat
iets gebogen en de punten in de hoeken van de hoes gedrukt werd de hoes er strak om
getrokken wat menige nagel kostte. Ik zette de mat daarvoor op zijn kant en drukte de mat iets in
terwijl de hoes weer een stukje verder werd getrokken. De eindopening werd met
de hand dicht genaaid en liet ik me met een klap op de mat vallen en trok nog
hier en daar om de naden op de randen van de matten te krijgen.... Ik denk dat
het wel een veertig matten zijn geweest en ik zie het nog voor me.... Het moet
een mooi gezicht zijn geweest voor de judo leraar denk ik wel....die vrouw in gevecht met de matten.........
Een hele
ervaring rijker heb ik daarna mijn bankstel bekleed en dezelfde gordijnen erbij
gemaakt... Dat viel tegen... die stijve meubelstof overgordijnen. Ze hangen nog
in de gang onderaan de trap en ze zijn na tientallen jaren en vele wasbeurten
wat soepeler geworden.... Je ziet er niets op... Het bankstel is later naar de
over buurvrouw gegaan die geen cent te makken had... We hebben eerst nog nieuwe
bodems onder de zitkussens gemaakt van oude deuren. Buurvrouw heeft er nog wel
tien jaar plezier van gehad. Waarom er een nieuw moest komen? Ik zou het niet
meer weten.... Misschien was de relatie voorbij en dan wil een jonge vrouw de
oude zooi eruit gooien waar een relatie op werd geleefd.... Flauwe kul
natuurlijk maar dat wist je toen nog niet...
Annemiek