Mijmering 72 After morning hittegolf en koelen, luchten en een super schoon bed....

Beste mensen,

Geluk is een hittegolf trauma herkennen

en er zelf geen hebben....

Annemiek.

 

72 Consumindermijmering 2018.

 

Tip.

De warme klamme nacht eindigde om 3 uur in de ochtend toen een zware donderslag me wakker maakte. Klamme lakens en een natte kussensloop alsof ik weer in de overgangsjaren was beland. Zelfs mijn haren waren vochtig en ik ben heerlijk onder een lauwe douche gaan staan. Huid en haar geschrobd en de wasmachine aan op dalurenstroom. Lakens erin en draaien maar met SUNSODA. De hoes van het matras geritst en die hoes was de volgende draai... Zelfs het hoofdkussen heb ik gewassen en dat kan met extra water en een lang programma... Dat moet het maar even kosten. Het kussen is van schuim vlokken geknipt van een oude matras en kan op 40 graden in de wasmachine.... Het kan aan de waslijn en regelmatig keren en opschudden is aan te bevelen zodat binnenste vlok ook aan de buitenkant komt. Tot slot enkele dagen binnen aan een lijntje en je kussen is droog...fris en als nieuw. Ik heb nog een tweede kussen van hetzelfde en daar gaat altijd eerst een “onder kussensloop omheen.” Daarover een ruime kussensloop die wekelijks wordt verschoont.

 

De hoes ging weer om het medisch topmatras nadat het matras een dagdeel heeft gelucht aan lucht en licht in de wind ( die was er voldoende) Het topmatras weer op het bed waarom een katoenen onder hoeslaken kwam. Daarom een dun zomer hoeslaken en het kussen op het bed. Omdat alle lakens in de was zijn heb ik een zomer dekbedovertrek ( zonder dekbed) op mijn bed gelegd en voor de joeks de prachtige bedsprei die vanavond natuurlijk wordt terug geslagen.......

De wasmachine bleef nog even draaien met al die soepjurken en en....  In het kader van ontspullen heb ik nog eens mijn slaapkamer bekeken. Lijkt helemaal minimalistisch... totdat ik de kasten open maak. Mijn klus voor komende week is elke dag een kast uitruimen en bigshoppers vol naar het consuminderhuis. Nog steeds teveel linnengoed en
dat wijt ik aan de tijdgeest waarin ik ben opgegroeid. Wie bewaard die heeft wat... Als ik bedenk dat de heerlijke twee badlakens die ik eens van Tineke kreeg al tien jaar mijn lijf dagelijks drogen en ik er nog twee heb als nieuw.....gaat de hele stapel handdoeken morgen mee naar het consuminderhuis naar de crisis mevrouw met het baby'tje die we morgen in de inboedel gaan zetten....

 

Theedoeken... die vreet ik en daar gaat geen een van weg. Het zijn naast theedoeken zweetdoekjes, zakdoeken, dweilen, na droog doeken, tussen tenen droogdoeken, onder naar het zuiden trekkende borsten drogers..en en.... Natuurlijk de theedoeken zorgvuldig gescheiden van elkaar..... Alle kleine kussenslopen gaan weg en nogmaals de jassen doorspitten en de kleding. Mijn kleerkast herbergt alle kleding die ik heb inclusief schoenen bed was en linnengoed......... Te vol... en daar moet de helft van weg....Komt ook goed binnenkort...

 

De nostalgische beautycase op mijn ladekast is al 45 jaar oud en van Samsonite. Mijn dagelijkse verzorgingsspul zit erin en als er eventueel brand zou uitbreken kan ik zo weg met het ding...eventueel het raam uit gegooid. Dat geeft rust... Gerda gaat nog verder en die heeft lange touwen onder haar bed liggen met haken zoals ze bij het slachthuis hebben.( heeft haar man gewerkt)  Die zogenaamde vleeshaken door de lus van een touw en achter de radiatoren haken en je kan veilig abseilen of hoe dat heet. Gerda weegt bijna niks en haar man is inmiddels wel 30 kilo afgevallen en ik heb vertelt dat een generale repetitie of oefening aan te raden zou zijn.... Je zou dat in de nacht kunnen doen en ik raap ze wel op....Ik heb bij mijn touw wielrenners handschoenen liggen dan schuurt het touw niet zo. Mijn generale repetitie sla ik over want ik bind mijn touw om het raamkozijn als ik beide ramen openzet. Bij het abseilen zal wel het hele kozijn eruit breken net voordat ik in de rododendron land... Dat doe je dus ook maar een keer... Terug naar het minimaliseren.

De logeerkamer is top en daar staat het senioren bed met de elektrische bed bodem. Dat is voor als ik bejaard ben 120 of zo.... Floor heeft het zich toe geëigend tot die tijd en het is haar gegund als ze maar van de knopkes afblijft heb ik gezegd...Geen flauwekul van omhoog liftend hoofdeinde of zo. Bij het bed staat een antiek nachtkastje met leesboekjes uit 1955 of zo... Als de boeken uit de kast van mijn geheugen vallen kom ik vanzelf terug in mijn kindertijd. Dan komen de boekjes van pas. In en om het rozenhuisje...ken je ze? Vader leest de krant en moeder werkt zich kapot in huis 24 uur per dag doorlopende dienst....... Ook nog met een glimlach...

 

Weer terug naar einde hittegolf... Mijn vroege opstaan en het hele huis luchten deed ik als volgt: Alle ramen tegen elkaar open met stapels boeken tegen de deuren en op de vensterbanken tegen de open ramen. De wind stormde door mijn huis inclusief verdroogd blad.... De voor en achterdeur open met wat rotsblokjes uit de tuin tegen de deuren. Floor huppelde achter eruit en om het huis heen, voor weer erin en snapte er niets van... De woonkamer en keuken temperatuur zakte van 29 graden naar 25.5. Wat een weelde... Ik was tijd, dag en nacht kwijt tot opeens Carmilo belde dat er mensen voor de deur van het consuminderhuis stonden voor de kring. Gottegot.... Ben ik voor het eerst door die hittegolf beëindiging Consuminderkring 47 vergeten... “Ik kom eraan...”was mijn antwoord... Snel alle ramen op kiep en de deuren dicht. Mijn soepjurk uit en oh jee alle zomer bh’tjes hingen aan de lijn. Dan maar de zondagse aan met het kant en de beugels die de hele zaak opkrikken naar aanvaardbare hoogte.... Een broek aan zonder riem die afzakte en een shirtje... Geen make-up en nog drogende pas gewassen haren... Op de Flyer naar het consu huis waar het niet te harden was van de hitte..... We zijn buiten gaan zitten op het pleintje... met ijskoud water.... Het was wederom een top kring en we zijn elkaar dankbaar voor alle bewustwording....

Theo en Kevin hebben vervolgens de broodlijn opgehaald die ik heb uitgegeven aan de mens in nood en dat doet beide partijen altijd goed. Wat voorheen van uiterste datum werd weg gesmeten wordt in dankbaarheid doorgegeven en in dankbaarheid ontvangen... Er was veel groente en melk en yoghurt plus puddinkjes. Er waren championnen en broodjes plus goeie mik. Er was kaas en ham en spekjes waar ik niet naar kijk en veeeeeeel sla.

Er was zelfs peperkoek van snelle Jelle en langzame peperkoek aan het stuk, plus kleine marsjes en milky way voor on the way.... Ik ben nog in de vriezer gedoken voor wortels en braadvlees dat er niet was..... Vond ik toch ingevroren sla en ontplof ik zowat... Dan denk ik weer aan die zes Chinese kolen op een rij die ingevroren waren geweest en in een bananendoos stonden als soldaatjes op de ijsbaan... “Lekker” zei Theo tegen een mevrouw en ben ik zo verschrikkelijk uitgevlogen of hij zelf al een bevroren sla had gegeten... “ Nee dus.” Hij wist duidelijk niet wat het was.... Daar lachen we nu nog om..... En Theo even hard.... Ik kan een boek schrijven over alle zotte dingen die we mee maakten. Theo die gevraagd werd voor verkering door een mevrouw die hem wel zag zitten en een chauffeur die in mijn bovenbeen kneep en vroeg of ik een partner had.... Tja... die meneer hield schijnbaar van Rubensvrouwen en heeft me wel leren kennen. 

Denk ik nog aan de kruidenazijn die ik in lege jenever flesjes maakte opgedaan bij een huis leeg maken van een liefhebber. Met een strikje om de hals van de fles en een kleurig doekje om de dop waren het pracht gratis cadeautjes. Het echtpaar dat de goede gaven kreeg pakte elke avond een neutje in een borrelglaasje van de "jenever" en het was straf spul werd ons mede gedeeld. Het oude etiket was zorgvuldig verwijderd...Maar nog....

 

Volgens Theo was het nog steeds 30 graden en hij zeurde maar door.... Dat noemen ze het hittegolf trauma en heeft zijn hoofd overgenomen. Ik was zeer begaan met mijn trouwe collega. Gelukkig heb ik het trauma zelf niet....We moesten nog een inboedel gaan bekijken in Kerkrade in de aardbeien straat en heb ik Theo aangeboden hem op een coupe ijs te trakteren bij de ijstijd. Helaas had ik nog maar 5 euro in mijn portemonnee. Gelukkig had Theo nog geld en viel hem in dat hij eigenlijk aan de beurt was om te trakteren...al heb ik echt niets gezegd...ECHT NIET. Het was heerlijk en ik hoop dat hij nu geen leeg portemonnee syndroom heeft opgelopen...

 

Annemiek