Beste mensen,Mijn vierde en laatste weekendverhaal voor Kerst geeft een terugblik over het jaar. De mensen in stille armoede die me diep raakten………enkele verhalen van de velen.
Pasgeleden….de chronisch zieke mevrouw die zo blij was met een kledingpasje van ons. Ze zat daar met de billetjes op het kouwe stoepje te wachten op de regiotax. Daarmee kan ze voor 3,80 euro heen en weer en zal wel moeten omdat ze amper lopen kan. Dat mensen die 3,80 vaak niet eens hebben wordt niet over nagedacht. Een grote vuilniszak als een schat naast haar met kleertjes voor haar en haar kind. Toen ik vroeg of het niet te koud was op het stoepje zei ze: “Ik heb nu een nieuwe winterjas.” Ze straalde en had de jas gevonden op onze kledingafdeling en direct aangetrokken. Daar krijg ik een brok van in mijn keel hoe blij een mens is met een zak hergebruik kleertjes. Ik heb een notitie gemaakt ook zij zal een kerstpakketje moeten krijgen……….
Ik denk aan de meneer die pas gescheiden, vond dat hij de inboedel maar aan zijn vrouw moest laten. De kinderen bleven bij haar en hadden alles nodig vond hij. Hij houdt zo van die kleintjes. Maar het was erg zwaar gevallen op de beton in het flatje zonder meubels. Meneer heeft in zijn jonge jaren polio gekregen en dat is duidelijk merkbaar. Mevrouw is opnieuw verliefd geworden op een meneer zonder polio en moest de vader van haar kinderen het veld ruimen. We hebben met meneer een tweezitsbank uitgezocht en een tafeltje en toen ik verder vroeg wat hij nog nodig had brak hij in tranen uit……..We hebben hem even met rust gelaten. Even later bleek dat hij de eerste zes weken geen geld had en werd er een voedselpakket meegegeven van basisproducten die we regelmatig inkopen. Bonen in tomatensaus pasta pastasaus afwasmiddel melk boter olie en bloem. Pakje thee en ja closetpapier dat heeft een mens in nood ook nooit weten we…..Toen we de spulletjes brachten heeft mijn collega er nog voorzichtig een TV op een tafeltje bij gedaan en een stereosetje. Muziek doet veel voor een verdrietig mens. We hebben een dekbed handdoeken theedoeken en servies bestek en pannen erbij gedaan. Meneer heeft zich hartelijk bedankt en werkt inmiddels bij ons als fietsenmaker. Kinderfietsjes maken kon hij wel vertelde hij en brak weer in tranen uit……Komt goed…moet even tijd hebben en brengen we binnenkort kinderbedjes zodat het grut bij hem kan blijven slapen tijdens de omgangsregeling……voorzichtig aan met de ziel……moet ook maar een kerstpakket krijgen…….maar vooral nodig zijn dus werken bij ons. Het laatste bericht is dat een kindje bij hem komt wonen en dat zou heerlijk zijn.
Ik denk aan de mevrouw die bij ons werkt en vertelt zo goed voor haar kind te zijn en van haar tientje per week mandarijntjes koopt en paprika die het kind rauw opeet. Ze moet gezond blijven haar kleine meid. Ze brengt haar naar school netjes alles…. de haartjes en de kleertjes van het consu huis. Ze vertelt nooit meer een vent te willen als ze een huis krijgt. Ze moet eerst nog een jaar in het sociaal pension wonen op de moeder en kind daklozen afdeling en sparen voor de borg en eerste maand huur van een flatje of zo. Ze vertelt net te vaak hoe goed ze haar best doet en je wil niet weten hoe ze kijkt als ze denkt dat niemand op haar let….ze werkt bij ons en krijgt een inboedel als ze een huisje heeft en ja ook een pakket met Kerst.
Mijn hart gaat uit naar de mevrouw die haar vriend verloor bij de ramp van de MH17 boven de Oekraïne. Net een huurwoning aan het inrichten kreeg meneer bericht dat zijn vader slecht lag aan het andere eind van de wereld en besloot het stel dat er een vlucht geboekt moest worden. Een reis waarvan meneer nooit meer terug keerde en mevrouw en het kindje berooid achter bleven in een flatje waar alleen een bed stond. Geen inkomen meer van meneer en mevrouw die parttime werkt in de horeca maar even tot niets in staat. We hebben de woning verder ingericht met gordijnen linnenuitzet een bankstelletje en een kast. Wekenlang voedselpakketten naar mevrouw en het kindje terwijl ze solliciteerde. Het is nog steeds heel krap aan want ze moet een lening afbetalen waarmee een deel van de fatale vlucht werd betaald maar het komt goed. Naar haar wil ik ook graag een Kerstpakket laten brengen.…..
Mijn hart gaat uit naar de mevrouw die MS heeft en door omstandigheden maar 25 euro per week leefgeld. Dat duurt nog wel een tijdje zo. Als ze vertelt hoe het voelt met regiotax naar Sittard te moeten op controle in het ziekenhuis en net een tientje om de eigen bijdrage taxi te betalen. Twee euro die overblijft zijn net te weinig voor een kopje koffie. Je zou een thermos mee kunnen nemen en die hebben we ook wel………maar die thermos met koffie van thuis voelt toch heel anders als er in je beurs nog een tientje zou zitten nietwaar. Dan kan je jezelf wijsmaken dat je consumindert uit overtuiging………Eigenlijk heb je altijd een tientje in je beurs nodig voor als er iets gebeurd eigenlijk 20 euro vind ik. Ik ben zo Godsgruwelijk blij dat ik haar een bed kon laten brengen voor gehandicapten. Het was een droom die gewoon zomaar bij ons binnenkwam en zo nodig. Hij die de sla laat groeien heeft het druk met mijn geregel merk ik……en kan me misschien net bijhouden. Naar mevrouw ook maar een Kerstpakket?
Ik denk aan de mevrouw van afgelopen week. Beeldschoon en broodmager. Ze moest wel weg van haar man en zit liever op een kist in een leeg huis dan meubels van hem te vragen. Het is op…….echt op.... ze is bang en vraagt niets meer…. nee hoor echt niet! Ze zegt het met zeer veel overtuiging en ik vraag niet verder……Ze heeft een woninkje toegewezen gekregen en er ligt niets op de vloer. Vrienden hebben nog een bank en zelf heeft ze een bed maar er is geen gasfornuis geen koelkast en ze vroeg bijzondere bijstand bij de sociale dienst, maar gratis bijzondere bijstand bestaat niet meer en kan ze een lening aanvragen bij de kredietbank die dat af zullen wijzen en met die afwijzing kan ze dan weer terug naar de sociale dienst waar ze gaan vergaderen of ze mevrouw een lening geven die van haar uitkering wordt afgehouden en dat hele traject duurt drie maanden of zo. Ze heeft een tweepittertje elektrisch kooktoestelletje mee van mij te leen. Omdat ik denk dat deze mevrouw tussen de mensen moet stel ik voor direct bij ons te komen werken. Ze leert hoe een OV pinpas aan te schaffen van geleend geld en met de bus reizen deed ze nooit maar nu wel. Ze staat veel te dun gekleed afgelopen vrijdag in het consu huis waar we niet harder kunnen stoken dan 15 graden. Dat frêle mooie popje staat nu op de kledingafdeling en staat haar vrouwtje….. Ik kon haar afgelopen middag opbellen om te vertellen dan een mevrouw uit Bocholz die verhuizen gaat een koelkast en gasfornuis heeft in zeer goede staat en een oudje droger die het nog doet. Ze was perplex het mooie popje. Ze kon het niet bevatten hoe dat zomaar kan…..Dat is het werk van “hij die de sla laat groeien” en overuren maakt met deze regelnicht. Mevrouw moet dikkere vesten aan voortaan als ze werken komt met dat dunne lijfje en zeker krijgt ze ook een Kerstpakket en de volgende fiets die binnenkomt wordt voor haar opgeknapt en wanten en een muts moet ze krijgen en leren meer doen met minder in onze consuminderkring. Toen ze weg ging na haar eerste werkdag was er een lichtje in haar ogen zag ik…….Ze had die middag samen met Cecile een basis garderobe uitgezocht voor een mevrouw die door brand al haar kleren was verloren. Alles in een mega sporttas en wordt het maandag afgeleverd aan de brand mevrouw. Nodig zijn verbondenheid is zo belangrijk voor een mens……daar weet ook ik alles van……..
Regelmatig zie ik hem even……op de kledingafdeling afgelopen week. Daar was hij een kostuum voor Kerst aan het passen. De meneer met de mooie naam die aan het werk moet blijven omdat zijn vrouw alleen in Nederland mag blijven als hij werk heeft. Hij heeft hernia en het lukt net….en het is zeer krap aan. Hij wil niet denken aan de tijd die beslist komt. Mevrouw mag niet werken buitenshuis in loondienst omdat ze geen status heeft. Ze hebben twee mooie kindjes die top verzorgt zijn en ze houden zoveel van elkaar. Als het even niet gaat dan komt hij bij het consu huis om de hoek kijken en “draag” ik even mee met een paar broden of wat groenten van de broodlijn. Hij komt alleen als het echt niet meer gaat want er is grote schaamte…Ik had eens een lang gesprek met meneer toen hij heel erg boos door mij werd meegenomen naar mijn kantoor omdat een van onze mensen de gebruiksaanwijzing van meneer niet had begrepen. Hij schaamt zich zo om hulp te moeten vragen…….en even later na de ontlading boosheid zat hij te huilen en zijn verhaal vertelde… Dat verhaal kende ik al van zijn maatschappelijk werker maar dat hoefde hij niet te weten. Ik heb afgelopen week aan hem mede gedeeld dat hij de 21e even langs moet komen en weet hij genoeg…..ook voor hem een kerstpakket dus…….om even geen zorgen te hebben……..
Het meest schrijnende op dit moment is wel het verhaal van de mevrouw met de echtgenoot met de psychische stoornis. Als jonge mensen zijn ze van elkaar gaan houden en hebben een gezin gesticht en kinderen gekregen. Wie denkt er als jonge vrouw aan dat psychische stoornissen die je niet als zodanig herkent weer terug komen in de kinderen. Weinig stabiele mensen die onder bewind zullen moeten... om te beginnen als bescherming voor zichzelf om niet steeds in de financiële problemen te komen. Er kwam een echtscheiding en meneer ging op een appartementje wonen waar hij zonder mevrouw binnen korte tijd financieel aan de grond raakte. De oudste zoon ging op zichzelf wonen en raakte ook financieel aan de grond en voor beiden werd het een uithuiszetting. De tweede zoon die nog bij moeder woonde moest ook uit huis ( gaan we het even niet over hebben waarom) Moeder heeft steeds weer en weer geholpen en rekeningen betaald van exman en de oudste en de tweede zoon om rampen te voorkomen en daardoor is huurschuld bij haar ontstaan totdat de woningstichting ook bij haar ging overwegen uithuiszetting aan te vragen bij de rechter.
Mevrouw staande in de branding van het leven met drie mannen aan haar schouders hangende die maar geld vroegen en niet bij machte waren op eigen benen te gaan staan……. Ik heb ingegrepen op het cruciaal moment en maatschappelijk werk en HEEMwonen ingelicht. Er zijn nieuwe betalingsregelingen gemaakt waar mevrouw zich aan zal moeten houden en dat doet ze graag. Ik ben naast haar gaan staan in de branding en hou haar overeind. Ze betaald elke euro af die ze maar binnen krijgt en eet met haar gezin van wat wij als uiterste houdbaarheid datum voedsel binnen krijgen. Ze heeft een vrieskist en alles gaat erin wat nu nog net goed is en brood van gisteren is niets mis mee. Ingevroren kan ze alles later in de week gebruiken.
Geen Kerstinkopen geen cadeautjes want het cadeau van dit jaar is het dak boven je hoofd behouden. Er zijn nog twee kleine kindjes thuis waarvoor ze verder moet gaan. Die gaat ze niet offeren aan uithuiszetting. Ze budgetteert en overlegt elke euro. Ze heeft uitgerekend in maart van de huurschuld af te zijn. Ze werkt bij ons en ik heb de liefste meest aardige mevrouw van het huis bij haar gezet die keihard meewerkt naast haar zodat ze warmte voelt en mededogen. Ook zij heeft een Kerstpakket nodig en misschien wel twee……..we zullen zien. We dragen haar samen het nieuwe jaar in…haar mede kringleden en dit mens.
Afgelopen week hebben we gezamenlijk de sores gedeeld in haar consuminderkring. Ze voelt zich schuldig en denkt dat ze het niet goed heeft gedaan of nog meer geld had moeten geven of wat dan ook want ze houd van haar kinderen en is ze wel een goede moeder geweest? Het bekende schuldgevoel bij moeders…….
Toen heb ik haar proberen uit te leggen dat de beste moeder haar kinderen loslaat en ruimte geeft om te groeien. Dat heeft de natuur al zo bepaald. Vogels gooien immers ook hun jongen uit het nest om te leren zelfvoorzienend zijn. Ze brengen nog even voedsel en daarna moeten de jonge vogels het zelf doen. Dat is pure liefde…..Goede moeder zijn is pijn lijden als je kind niet overeind blijft en je weet dat je hem niet moet gaan helpen met opstaan. Je kan advies geven en van hem houden en dat zeggen en de weg wijzen maar lopen moet hij zelf en als hij dat niet kan om welke reden dan ook dan moet hij het leren en onder toezicht desnoods van bewindvoerders.
Moeders moeten niet voor volwassen kinderen blijven betalen en hun huizen blijven schoonmaken en boodschappen betalen. Dat kan wel even als ze weer op de rit zijn als starthulp en daarna weer ZELFDOEN!
Moeders met onstabiele volwassen kinderen moeten niet blijven creperen en de rest van het gezin offeren. Dat is zeker geen liefde maar gemakzucht durf ik zelfs te zeggen……. Een goede moeder geeft haar kinderen groeiruimte en geloof me…..ik weet uit eigen ervaring hoe verschrikkelijk zwaar dat is........ dat is het mooie van het consuminderhuis. De verbondenheid het meedragen ervaringsdeskundig zijn……..en leren van elkaar. We geven niet alleen een stoel een tafel een bed en brood maar handvaten om verder te kunnen gaan…… Zullen we alle kracht moed en vrede/wensen samen met goede basis boodschappen in het Kerstpakketje van mevrouw stoppen? Jij en ikke…..Draag je mee? Zodat ook zij verder kan gaan?
Onze bankrekening is: Rabobank: rek.nr: NL14RABO 0173658903 tnv Consuminderhuis PARKSTAD. Zet er maar kerstactie bij………
Annemiek
