Beste mensen,
Een vertederend verhaal tijdens een koud weekend: Van liefde die alles overwint en kracht geeft om verder te gaan….voor degene die naast je staat die je liefhebt….en de kindjes.
Annemiek.
Marja en Johan… begin 2014 naar het consuminderhuis doorverwezen….
Meneer een 60er en zijn 23 jaar jongere vrouw, een zoon en een dochtertje ( op dit moment 11 en 7) zijn uit deze relatie ontstaan en geen moment heb ik gedacht dat dit stel wellicht vader en dochter zouden zijn. Deze twee mensen zijn duidelijk een echtpaar die vele jaren gezamenlijk doorbrachten in de loopgraven van het leven…..
Hij… een hoge boom in bescherming over de veel jongere kleine boom gebogen. Zij…tegen hem aangeleund hun takken met elkaar vergroeid….. een geheel…. door de stormen des levens innig in elkaar verstrengeld….. en als je goed kijkt dan zie je dat zij die kleine jonge vrouw, de reden is dat de oudere boom zich staande kan houden omdat ze er is voor hem en glans geeft aan zijn bestaan. Zij…..ze is zijn kracht zijn trots zijn alles! Hun liefde hield stand ondanks alle tegenslagen en dat was dan ook het enigste dat was gebleven….hun liefde….en de kindjes.
Aan de grond, te weinig leefgeld geen kleding voor de kinderen geen schoentjes en dat brengt veel stress. Geen fiets voor het joch om mee te doen met het verkeersexamen op school. Wakker liggen nachtenlang en niet weten hoe de eindjes aan elkaar te knopen. Dreigende afsluiting van gas en stroom vonden ze de weg naar het consuminderhuis….
Voor wat hoort wat past helemaal in hun denken en doen. Van niets iets maken en nooit was er een betere leerling bij het budgetteren leren en in de kook en bak workshops dan Marja. Hun weg uit het moeras zal nog jaren duren, ze zijn misschien pas op de helft want ambtelijke molens malen traag. De WSNP ( wettelijke schuldsanering) is aangevraagd twee maanden geleden en de weg er naar toe heeft vijf jaar geduurd. De rechtszitting en de toelating moet nog komen en kan daarna het aftellen pas beginnen.
Hoe het zover is gekomen?
Marja 20 jaar en pas getrouwd…. te jong misschien? Ze heeft het allemaal niet aan zien komen. Wat jong geluk zou moeten zijn werd een nachtmerrie als haar echtgenoot snel aan de drugs raakt en huiselijk geweld haar lot is geworden. Dat verberg je zo goed mogelijk voor familie en vrienden want je schaamt je kapot. Verbergen is niet meer mogelijk als Marja openlijk door haar (onder invloed van drugs) gewelddadige echtgenoot aan haar haren de straat over wordt gesleept. Het werd gezien en Marja krijgt hulp en onderdak bij haar beste vriendin. De relatie ten einde, de blauwe plekken genezen, blijft de angst…of hij haar vinden zal en het weer gebeurd…angst die maar niet overgaat.
Daar zit ze dan in een flatje eenzaam te wezen achter gesloten deuren. Gelukkig waren er nog geen kinderen die de dupe zouden zijn geworden maar ze komt nooit meer buiten en als het moet onder begeleiding van familie of de vriendin en/of de vader van de vriendin…..die met zijn levenservaring en rustige aart kalmeert en praat en komt het angstig meiske onder zijn leiding weer tot rust. Er ontstaat een warme vriendschap tussen deze twee mensen van verschillende generatie. Wie van de twee het eerst een verandering in de vriendschap bespeurde? Zag zij wat een mooi mens hij is? En hij…zag hij al de sterke vrouw in het meisje? Het is me niet duidelijk en ook niet belangrijk maar ze zijn zelf in shock als het gebeurt want… is dit wel echt? Is deze liefde geen vlucht naar veiligheid? Is dit tijdelijk? Heeft dit een toekomst? Marja en Johan besluiten hun relatie een tijd heimelijk te beleven en proberen erachter te komen of dit blijft en een gezamenlijke toekomst mogelijk is.
Enige tijd verstrijkt en tijd is kostbaar want Johan is al niet jong meer en Marja wil zo graag kinderen van hem. Hij die een dochter heeft van haar eigen leeftijd. Als Marja en Johan openlijk voor hun relatie uitkomen is er heel wat uit te leggen en te wennen door de buitenwereld maar voor Marja en Johan is het duidelijk en een gezamenlijke toekomst wordt gestart.
Tweeverdieners en geen wolkje aan de lucht wordt er een huisje gekocht. De eerste baby snel in aantocht is een zoon en zeer gewenst. Marja gaat weer aan het werk in deeltijd na het zwangerschapsverlof want haar moeder past op. Het kan allemaal wel denkt ze maar eigenlijk ook weer niet want het zoontje ontwikkelt zich niet goed en heeft veel extra aandacht nodig. Er komt een kinderarts bij en een kinderpsycholoog en er komen onderzoeken. Ik laat nu even in het midden wat de stoornis is maar het is zeker dat Marja beter haar baan op kan zeggen om het kindje te begeleiden want het welzijn van een kind gaat voor geld en goed…
Johan heeft zijn leven lang ( 36 jaar) gewerkt bij een bedrijf voor bouwmaterialen en verschillende afdelingen doorlopen, hij werkt op de logistiekafdeling en als de crisis toeslaat en er minder opdrachten binnen komen is Johan de eerste die dat merkt. Een groot deel van de werknemers wordt uiteindelijk ontslagen. Zijn salaris was altijd voldoende voor het levensonderhoud van het gezinnetje inclusief de hypotheek. Van een WW is het net nog te doen maar dan moet er niets gebeuren.
Johan gaat voor omscholing en vind een nieuwe baan. Er komt weer rust, stabiliteit en tijd om het gezin compleet te maken. Er wordt een dochtertje geboren. Was deze rust het oog van de orkaan? Je zou het haast gaan denken….
De werkgever van Johan blijkt niet betrouwbaar en Johan wordt bedonderd met de uitbetaling van zijn salaris. Er komen betalingsachterstanden van vaste lasten en familie helpt tijdelijk met geld maar ook met oppas als Marja een baantje zoekt en vind. Niet voor lang want familie kan het oppassen van het zoontje niet aan en de officiële kinderoppas wil er niet aan beginnen. Johan solliciteert steeds weer…. zonder resultaat en als de WW een bijstandsuitkering wordt valt het doek na jaren ploeteren, weer hoop krijgen … komt uiteindelijk toch nog de bitterheid………Het huis moet in de verkoop en wordt verkocht met een restschuld van 26.000 euro…..
Het gezin vogelvrij en achtervolgt door schuldeisers vind een huurhuisje en besluit op advies van maatschappelijk werk een beschermingsbewindvoerder te nemen om wat rust te creëren die dringend nodig is. Op de uitkering ligt beslag evenals op de zorgtoeslag en het kind gebonden budget. Het zoontje op een aangepaste school moet gehaald en gebracht en heeft veel therapie bij Mondriaan. Reiskosten te over…….
Kleertjes te klein… schoentjes die niet meer passen en dan hebben we het niet eens over de nodige winterjas van meneer. Elke cent omdraaien en veel te vaak jam op je brood. De bewindvoerder geeft geen krimp de betalingsregelingen gaan voor en Marja en Johan vinden het consuminderhuis……..
Er komen kleertjes schoenen ( moeilijk op maat 29 voor het meisje) De broodlijn/voedsellijn geeft verlichting en is er pudding melk en groenten voor de kindjes en helemaal niets mis mee van uiterste houdbaarheid datum. Johan wordt vrijwilliger in het consuminderhuis en Marja neemt deel aan de consuminderkring en start met budgetteren leren. Haar moeder komt ook meedoen na de enthousiaste verhalen en gezamenlijk bezoeken de dames de consuminderkringen en de kookworkshops. Moeder leert naaien en handwerken van repen stof vloerkleden maken en breien ze sloffen en mutsen van wol wat bij ons zomaar binnen komt. Inmiddels is Marja ook vrijwilliger voor een aantal uren per week op de kledingafdeling als de kinderen naar school zijn. Er gaat een wereld voor deze mensen open….
Er komt wat meer rust in hun hoofd… te weten dat er altijd kleertjes en spulletjes voor de kinderen zullen zijn en er is niets mis met tweedehands. Afgelopen vrijdag leerde Marja kerststolletjes bakken en kaneelbrioches om met Kerst thuis als Kerstbrunch te serveren….dat is al feest nietwaar.
Er is nog een lange weg te gaan en het leefgeld stagneert te vaak maar dan zijn er onze ingekochte basis levensmiddelen. Het consuminderhuis is hun vangnet en ook Johan en Marga staan op mijn lijstje tussen de namen van vele mensen die we een blije Kerst willen geven. Om even geen zorgen te hebben over wat er op tafel komt….Help je mee? Om dat wat bleef wat extra glans te geven?
Onze bankrekening is: Rabobank: rek.nr: NL14RABO 0173658903 tnv Consuminderhuis PARKSTAD. Zet er maar kerstactie bij………
