Wie veel karakter heeft, heeft weinig eigendom, want hij hoeft niet op te bieden tegen de koopzieke medemens.
Mode interesseert hem niet en dure spullen of wat in is evenmin…
Zijn meerwaarde zit in zijn
en
niet in hebben…
Mijmering 56 2025
Om zes uur luchten en ontbijtje buiten.
De potplanten gieten en uitgebloeide blommen uit
de planten knippen in mijn ouwe verwassen nachtplunje…
Kindjes aardbeiplant aan uitlopers werden wederom verankerd
in potjes aarde,
mijn kroost groeit dagelijks in aantal. Weet je nog?
Soms is er nog ruimte in de grote bak naast of tussen de
moederplanten.
Zo niet dan komt een bakje onder het potje en staan ze op het stoepje zolang de scheut strekt.
Tip 2…Het voordeel van een kleine diepvries is wel dat de inhoud snel wordt verwerkt.
en in een pan ontdooit door de tijd.
Ik moest plaats
hebben voor het goede brood van bakker AROMA die op vakantie gaat.
Het rood fruit ontdooit werd de staafmixer erdoor gehaald.
Op een kilo fruit 1 pond
geleisuiker dus werd 1 pakje geleisuiker plus nog ongeveer een derde pakje.
Aan de kook brengen en 4 minuut aan de kook houden…
Kokend heet in schone potten gieten,
Mooi light spul
voor taarten en nagerechtjes.
Tip 3… Bloemkool op maaltijdsalade…
Bloemkool van Hollandse bodem in de reclame…
99 cent per stuk en neem je de grootste.
Vanaf kookpunt acht minuut.
Een beslagje gemaakt van een beetje zelfrijzend bakmeel, een ei, snuf zout en
melk.
Zorg dat het beslag dik is en wentel de nog lauwe bloemkoolroosjes door het beslag.
Ondertussen werd een salade gemaakt van:
grove sla, handje witte rozijnen, stukjes rode paprika en gemengd met scheut olijfolie,
kruidenazijn, peper/zout en vlierbloesemsiroop (of honing.)
Tip 4 Storm en regen voorspeld en werd het rijpe zaad geoogst voordat het naar de Filistijnen gaat.
De peultjes van de siererwt wil ik toch echt behouden.
Doe
je de bijna gedroogde peultjes in een fles of karaf (wel open laten)
dan
blijven de zaadjes bewaard. De fles binnenshuis of onder het afdak of zo…
Tip 5… Hittegolf klusjes binnenshuis. Limland werd weer eens bloedheet maar we moeten wel in beweging blijven.
Een
stuk van het keukenblok werd onderhanden genomen en wel op een manier waar je
vrolijk van wordt.
Daar is
eens chocolademelk langs gegaan.
Ondertussen werd de grote nostalgische pan gevuld met water op het gasfornuis gezet,
De vreselijk vette afzuigplaatjes werden in de pan gezet en jawel
uitgekookt.
Ze zijn van aluminium dus soda mag daar niet bij,
dan oxideert de aluminium.
Van links en rechts en omgekeerd.
Uiteindelijk werden ze
onder de kraan afgespoeld en op de tuintafel te drogen gezet.
Dat mag wel met SUNSODA inclusief bovenkant afzuigkap met een sponsje.
Onderhouden wat je hebt hoeft nog lang niet vervangen,
Tip
6… De hot zaterdag werden drie machines was erdoor gedraaid en op
de lijn buiten al gesorteerd.
Het werden korte lijnen.
De hergebruik zipp zakjes mochten mee fladderen in de wind en werden op tijd binnenstebuiten gekeerd.
Je moet het ijzer smeden
zolang het heet is oftewel…gebruik maken van een hotdag voor de regen komt.
Tip 7… Asperges snelmenu…
Natuurlijk wordt ik ook moe en is een
gezond menu snel gemaakt. Een zakje asperges uit de vriezer in water in een pan
gelegd. (in de goedkope tijd geschild en rauw ingevroren.)
Daar kwamen twee
eieren bij en net genoeg water plus een
snuf zout en een schepje suiker.
Met de schuimspaan de asperges op een schaal en de gekookte eieren in stukken erbij.
Een klontje boter smelten en over de asperges gieten.
Peterselie had ik even niet. Voor de niet vegetariërs kan ham erbij.
Mijn leventje… Manuela kwam me weer eens redden op vrijdag toen ik de inductieplaat niet meer aankreeg.
Ze kreeg het ding in een handomdraai van het slot nadat ze
was bekomen van het glanzende fornuis.
Ik ga het ding maar niet
zelf ophangen luisterend naar de goede raad van de woensdagvriend.
Het was een drukke ziekenhuisweek en de verdere terugval met de revalidatiearts besproken.
Helaas kampt het bedrijf Heckert en van Lierop orthopedische hulpmiddelen met onderbezetting door vakantie.
Eind augustus kan ik terecht en een orthese maken duurt een maand.
Nog
een verhaaltje uit de tijd toen het consuminderhuis nog was zoals bedoeld bij
de oprichting…
Tom….Bij deze beschrijving zal je tussen de regels moeten lezen hoe we maatwerk hebben verricht. Het appartementje van Tom (pseudoniem) werd ingericht met spullen die hij zelf bij ons had uitgezocht.
Tom was nogal wereldvreemd, indertijd tegen de twintig en voor het eerst op
eigen benen. Hij kende de wereld grotendeels van internet waar hij als
toeschouwer zijn kennis opdeed.
Tom zijn ouders waren al ouder toen ze hun zoon kregen en altijd overbezorgd. Je hoort wel eens dat mensen hun kind in een glazen huisje willen zetten om te beschermen tegen de boze wereld en zo moet het zijn gegaan. Geen vriendjes, geen sportclub, niet bij de verkenners en geen fiets.
Tom werd als kind veel geplaagd op school, droeg te ouwelijke kleding en werd vaak ziekgemeld.
 |
| Zaad verzamelen voor de bui kwam |
Tom groeide op tot een jonge man met grote afstand tot de arbeidsmarkt.
Geen rijbewijs, geen vrienden, hij ging nooit uit en was heel
lang niet in staat om onder het liefdevolle verstikkende regime van zijn ouders
uit te komen. Tom is uiteindelijk na een fikse ruzie het ouderlijk huis ontvlucht.
De politie heeft hem ergens opgepakt en hem naar het sociaal pension gebracht. Daar
kon hij een tijdje blijven tot hij wist waar naar toe, maar naar huis wilde hij
niet meer.
Bij het sociaal pension kenden ze Annemiek toen al goed en ik wist steeds meer over hoe het daaraan toe ging. Na een telefoontje kwam Tom bij het consuminderhuis werken. Hij nam deel aan een cursus en kreeg ik daardoor meer kijk op de wereldvreemde Tom.
Hij kreeg sportschoenen, jeans en
hippe shirtjes waardoor hij om te beginnen niet zo opviel. Daar was hij blij
mee. In de cursus speelden we vaak rollenspellen o.a. hoe je bij iemand over
kwam en de open of gesloten lichaamstaal.
Sollicitatiegesprekken werden vaak geoefend met veel gelach maar heel opbouwend.
Tom verschool zijn gebogen hoofd vaak achter zijn te lang
haar en wist geen raad met de vrijheid die hij opeens had. Niemand die hem meer
bevelen gaf. “Wat is jou mening Tom? Wat ga jij voor leuks doen in het
weekend?” “De kookworkshop is zo leuk Tom, je leert daar koken en brood
bakken.”
Tom kreeg mogelijkheden genoeg aangereikt …en kon zonder
druk zelf bekijken of hij meedeed of niet. Daar moest hij erg aan wennen.
bijstandsuitkering met huurtoeslag/zorgtoeslag. Van computers wist hij veel en had zo een PC bijeengebracht van wat losse onderdelen die zo bij ons binnen kwamen.
Dan komt de bijna nieuwe frituurpan weer in mijn
gedachten en soms besproken. Die stond indertijd nog op zijn verlanglijstje en
kwam zomaar schoon amper gebruikt bij ons binnen. Voordat een vrijwilliger het
ding in een hoekje kon verstoppen voor zichzelf had ik de pan geschoten… Er
kwam frituurolie bij en kon een blije Tom het ding meenemen.
Uiteindelijk is de band met zijn ouders weer hersteld
toen Tom werk had gekregen. Tom bleef een nog wat stille introverte meneer die
veel luisterde en als hij sprak je niet om hem heen kon. Hij doet het zo goed…en
ook hij is een van mijn dierbare kinderen…
En ja… die spullen die binnenkwamen bij het
consuminderhuis.!!! Helaas probeerden hebzuchtige vrijwilligers spul zichzelf
toe te eigenen of voor familie en vrienden mee te nemen. Die vrienden waren dan
vaak tweeverdieners zonder schulden. Ik kende vele verstop plekken in het
consuminderhuis en het huis in Molenberg was zo groot dat het niet moeilijk was
om door de achteringang spul weg te sluizen in kofferbakken als ik bij de
hoofdingang bezig was. We hadden in die tijd overal camera’s moeten hebben…De
ene vrijwilliger dekte de andere…Het was zaak een vertrouwenspersoon bij de
inname te hebben want ik kon niet overal tegelijk zijn.
de deur werd open gerukt en vrijwilligster H kwam binnen stormen met de vraag of ze een vloerkleed mocht hebben dat net binnen was gekomen.
Aan de andere kant kwam vrijwilligster W om hetzelfde te vragen… “Ik was eerst!” riep de ene…”Breng dat vloerkleed eens hier,” was mijn reactie. Toen het er lag was mijn vraag of ze al vloerkleden hadden thuis. Ja…maar dit was mooier was de reactie. “Mevrouw hier heeft geen vloerkleed en als ze het mooi vind mag ze het hebben.”
Ze durfden allebei niet te zeggen dat mevrouw het "ouwe" vloerkleed van hen kreeg... Misschien leerden ze nog eens geen
gesprekken in privacy te storen voor een lauzig vloerkleed…Dan krijg je de volle laag van Annemiek.
Bij dameskleding sorteren waren de meeste vrouwelijke
vrijwilligers te vinden terwijl de vrouwen werden geacht op andere afdelingen
werkzaam te zijn. Prima als ze iets zagen wat ze voor zichzelf of hun kinderen konden
gebruiken, al hoorde je vaak: “Is dat iets voor je dochter?” Je moest overal
ogen en oren hebben…
Bij de aanvang van de werktijd was altijd een
werkbespreking en werd regelmatig gevraagd wie biologische boontjes of andere groente uit
de tuin van Mart wilde. Dat wilde men wel en plukte Mart de boontjes die in
porties klaar werden gelegd… Naar Mart en mijn mening gouden cadeautjes. Ze bleven vaak liggen omdat kleren en spul
meeslepen alle energie opeiste. Wie denkt er dan nog aan boontjes…Tot ik hen
bij de uitgang eraan herinnerde…
En soms... ging het toch mis als een doosje topinamboer onder een tafel uit het zicht was geschopt. Dat lag dan een week erna te rotten... Niets menselijks is me vreemd... en hoefde ik maar naar mezelf te kijken. Ik heb eens een vaas van de trap gelazerd omdat niemand hem mee naar beneden wilde nemen... Foei...
Annemiek.
