Wanneer de macht van de liefde de liefde voor macht
overwint, zal de wereld vrede kennen…
Annemiek.
Mijmering 51 2025.
Tropenschema betekend om vijf uur opstaan en alle ramen en deuren open om te luchten.
Stofzuigen en/of het stoepje vegen.
Maar eerst de woensdagvriend tegen zeven uur bellen en feliciteren met zijn 88e verjaardag.
Vervolgens een ontbijtje op het hofje en me vergapen aan
de vele ijverige bijtjes in de
bloementuin.
Een afwasje kan nog en worden deuren/ramen rolluik (waar ik die heb) en gordijnen gesloten.
Mevrouw gaat op
de fiets een paar boodschapjes doen en daarna aan de schrijf…Tegen 9 uur is het
30 graden buiten en zal oplopen tot 37 graden…
Tegen 12 uur een middagdutje en daarna wacht me een
uitdaging…
Textiel verven voor een meneer met een been die witte sokjes heeft om de “stomp.”
Die
witte sokjes waar hij er vier van heeft passen niet zo mooi bij e.e.a.
zijn volgens meneer...
Laat ik nou nog ergens zwarte textielverf
hebben liggen…
Na de gebruiksaanwijzing met mijn vergrootglas gelezen te hebben,
Dan kan ik de verf hergebruiken voor vale shirtjes en sport bhtjes en zo…
Kijk je mee?
Ook al zijn ze gewassen, er
mag geen wasverzachter in zijn achtergebleven.
De
sokken gaan in een pan met water gevuld tot ze onderstaan.
Huishoudhandschoenen
bij de hand en ik had voor de zekerheid een zwarte
halterjurk aangedaan.
en ik
nu nog niet
weet waar die voor was.
Een
pond keukenzout bij de zooi en aan de kook brengen.
Het
spul in beweging blijven houden en dat deed ik met een garde.
heb ik de pit op nul gezet.
Deksel op de pan en de kookmuts erover zodat de warmte in
de pan bleef…
Dat kan natuurlijk ook een dekentje zijn of een grote
handdoek.
Na een uur of zo werden de sokken opgevist en in de spoelbak uitgespoeld.
Hoe de sokken waren geworden?
Ze gaven zwart af toen ik ze gedroogd in mijn handen nam.
Oh jeee… De sokken gingen in het wasmachien samen met zwarte fijne was die gewassen moest.
Een mens is nooit te oud
om te leren nietwaar…
Tip 2…Hittegolf tipjes.
Zoveel mogelijk koude lunchjes en salades en heel veel drinken.
Met de voeten in een bak koud water helpt en je hoofd regelmatig onder de kraan
of
met een
natte theedoek je gezicht,
nek en hals regelmatig afnemen.
dan een moment in de vriezer…
Je stofwisseling kan een beetje vastlopen en bak ik een dikke ui met wat tomaten…
een handjevol pinda’s helpt ook.
Ik slaap in de nacht maar vier tot vijf uur terwijl de bovenverdieping koelt
en haal die slaap in de middag weer in.
De meneer van de sokjes en ikke zijn met gesloten
portemonneetjes elkaar van dienst
geweest…
Mart
deel negen…
Als Mart een dag niet was geweest werd ik ongerust. Was
er iets mis? Telefonisch was hij niet te bereiken en de tweede dag van afwezig
zijn, fietste ik na het werk langs zijn huisje. Na lang kloppen op zijn raam en
mijn naam roepen deed hij dan open. Af en toe had hij een kaakontsteking want
zijn tanden waren in erbarmelijke staat.
Mart zijn moestuin in Landgraaf.
Naar een tandarts of dokter ging hij niet. Dus maakte ik
salie thee om te spoelen en bracht paracetamol tegen de hoofdpijn. Mart was
duidelijk een zorgwekkende zorgmijder…Alleen bij een ongeval of brand zou ik
een ambulance kunnen bellen.
Mart liet ook mij niet binnen in zijn kamertje als hij
ziek was, want zijn “ziekbed” was op de salontafel wist ik. Naast voedsel en
pijnstillers aanreiken kon ik niets doen. Als hij dan weer het plein op fietste
in Molenberg/Heerlen was ik Gods dankbaar dat hij weer beter was.
Verder maakte hij me een keer attent op een mooie
salontafel die in de meubelruimte stond. Zijn oude die niet zo geweldig was wilde
hij buiten voor zijn raam zetten met planten in potten erop die hij op wilde
kweken. Zijn eigen tuintje ontstond, en ik kan me herinneren dat hij de planten
in de winter op de vensterbank binnen zette.
Later kwam nog een mooi klein vitrinekastje in zijn kamer
en een tweezits bankje dat hij zorgvuldig had opgemeten. Hoogte
lengte en breedte… want tegen de avond moest daar de salontafel tegen aan en
tafel en bank op gelijke hoogte zijn, om als bed te kunnen functioneren. De
oude haveloze bank kwam onder het afdakje aan de achterkant van zijn huisje dat
grensde aan het gemeenteplantsoen.
Meubelopslag consuminderhuis
Molenberg Heerlen.
Ik vroeg wel eens of hij wilde verhuizen maar dat wilde
hij niet. Het was goed zo…ondergedoken in een van een rij kamertjes, waar hij
voor en achter weg kon.
Ik liet hem wel
eens proeven van wat we in de kookworkshop maakten van groenten uit zijn moestuin.
Het vreemde was dat hij niet van groente of zoetigheid hield. Vlees gebakken in
olie, rijst en brood waren zijn dagelijkse menu. Je kon hem een groot plezier
doen met een stuk varkens vlees. Hoe het met Mart is afgelopen?
Eigenlijk ben ik voor Mart veel te lang gebleven in het
consuminderhuis. Hij dook weer in de anonimiteit toen ik het consuminderhuis
wel moest verlaten omdat het niet
meer was zoals bedoeld bij de oprichting…De mevrouw waaraan ik vroeg om Mart te
begeleiden is dat niet gelukt. Mart kwam niet meer…het hart was weg uit het
huis vertelde hij…
Annemiek.
