Iemand missen is zoeken naar een stukje van jezelf.
Een stukje verbondenheid met het verleden soms
wat spiegelen met iemand die je, je leven lang volgde
die erbij was toen je tien twintig veertig en zeventig werd.
Soms worden deze mensen vrienden
maar altijd betrokken medespelers in het leven...
Annemiek.
Mijmering 39 2023.
Vijf stuks voor een euro…
Boodschappen doen in deze rustige tijd is aan te raden en neem je meteen dit “snepke” mee.
Goed voor het milieu weet je nog…
Altijd wel blommen in de tuin voor in een kannetje of vaasje…
Tip 2… Ontspullen blijf ik maar doen…het brengt ruimte in je huis en je hoofd en overzicht.
Als de hulp komt kieper ik weer een mand leeg
en het meeste kan doorgegeven wat erin zit of weg…
Nu ik de
kookmuts heb uitgevonden heeft de mand
geen functie meer…
Nou ja de zaadkist stond er bovenop en gemakkelijk voor een mens dat moeilijk kisten van de grond optilt.
Tweemaal
drie touwen gevlochten die om de kist geknoopt twee
lussen vormen waarmee ik de
kist gemakkelijk optil…
De hooimadam gaat naar Fatima voor speelgoed voor de kinderen en zitplek, als ze wil.
mee.
De melk eh waterkoker kreeg twee tyraps aan het oortje zodat ik geen vingers meer verbrand aan de stoom...
Mijn printer werd doorgegeven aan iemand die hem gebruikt.
Een toetsenbord en muis erachteraan.
De prachtmand naast mijn sta-op-stoel is leeggemaakt en met de stofzuiger bewerkt.
In de regen knapte hij verder op. Ik gebruik hem als afzetplek voor kopjes koffie en heel veel decoratie… Er komt niets meer in.
De warmewollenwinterwoonmantel werd uitgeklopt en ging in een plastic Hero zak naar boven.
Voor de winter komt hij weer naar beneden en
de zak gebruikt waarvoor hij dient.
laken als vulling in Floortjes mand onder mijn bureau lag.
Ook die ging
in een Hero zak naar boven. Floortje kreeg in kussenslopen de hooivulling van
de hooimadam in haar mand.
Ze wil ook nostalgie en terug in de tijd toen eenmaal per jaar in de bedstee het “matras” een nieuw hooivulling kreeg.
mijmering fan voor haar maakte…
Ze
slaapt als een roosje in haar bedstee… Ik ben weer een heel eind verder met
ontspullen en doorgeven…
Tip 3… In weekendstroom werd de grand foulard van de bank gewassen en gedroogd in wind en zon.
Door de vlekken met SUNSODA in te smeren en te weken, kon het spul op
een lagere temperatuur en korter wasprogramma gewassen.
Tip 4… Wat een weelde als op kleine oventje maat pizzabodempjes in de vriezer liggen.
De rest van het pakje in een hergebruik plastic zakje rechtop in de vriezer gezet.
Als het bevroren is kan het plat.
Met een kartelmes na 5 minuut dunne plakjes eraf gesneden.
Blokje tomaat weer in het zakje in de vriezer en de plakjes tomaat op
het pizzabodempje…
Wat verder nog op het bodempje ging?
1 gesnipperde ui
Paar champignons
Tijm en oregano
Geraspte kaas van de grote blok
De pizza werd op een stukje ovenpapier op het roostertje in het oventje gelegd.
Op 180 graden 30 minuut of zo… en ging de stekker eruit toen de pizza nog 5 minuut moest.
Met een keukenschaar werd de pizza in reepjes geknipt.
Tip
5… Even
kijken wat nu op moet van de groente in de koelkast en heb ik zin in een pasta met veel groente gerechtje…Wat
erin ging?
1 courget
1 ui
2 stengels bleekselderij
Ongeveer 1 ons champignons
2 wortels
Oregano, knoflookstengels en tijm
Handvol voorgekookte witte bonen uit de vriezer
Vergietje rucola
Pasta naar keuze.
De harde soort het eerst. Ondertussen water aan de kook brengen voor de
pasta.
Ik nam biologische volkoren pasta. Het allerlaatste de
grof geknipte rucola een minuut mee omroeren…
Het kind in mij rijd met de fiets door diepe plassen en het komt wel goed met de zomer en de groei en bloei.
De komkommerplantjes mochten naar buiten onder het afdak
en komen komende week in de volle grond.
Door de grote slakken opmars laat ik de pompoenplanten nog lang in hun huisjes.
De “muren” beklimmen is voor
slakken toch alweer een ontmoediging.
Haar karakter zie je in al
haar bewegingen en mimiek op het prachtig gezichtje.
Wat een blij ondernemend kind en een plaatje met die piepkleine schoentjes en al die staartjes met strikjes in het haar.
Mamma heeft zoveel eer van haar werk... Een gelukkig gezin… en al sal reg come…
Omdat de aanhouder wint.
Ahmed vertelde beeldend over zijn werk als buschauffeur op kleine bus lijndienst bij ARRIVA en zie ik het zo voor me.
of een dropje en altijd is er het diep menselijk gevoel dat hij uitstraalt.
Mensen op straat die hem herkennen zwaaien al naar hem.
Ondanks werken en leren en zijn gezin neemt hij toch maar weer de kast lade mee die ik heb gesloopt.
Annemiek
