zondag 5 juli 2020

Mijmering 54 Griesmeelpudding zonder vel en suiker, planten met zwembandjes om en de grote OPRUIMING in consu huis Molenberg...

 
Beste mensen,
 
In het leven komt het er steeds op aan 
hoe je het voelt
en niet hoe het is of lijkt...
en dat kan natuurlijk per persoon verschillen...

Annemiek.
 
Mijmering 54 2020.
 
Tip
Ik kreeg van Homa een potje bessenjam eigen
maaksel natuurlijk...overheerlijk en naar mijn smaak iets te zoet... Daar past griesmeel naturel bij en heb ik de suiker in de griesmeel weggelaten. De perfecte combinatie moet ik zeggen.
 
Ik meet steeds minder en heb op gevoel ongeveer een vierde liter melk in een steelpannetje gemikt. 

Vier opgehoogde eetlepels naturel griesmeel erbij toen de melk kookte... 
De garde erdoor en blijven roeren tot de griesmeel gaar en dikker werd Te dik? 

Kiep wat melk erbij... Te dun? Wat griesmeel toevoegen. Hou er wel rekening mee dat de griesmeel pudding iets stijver wordt als hij afkoelt...
 
De goede dikte? Kieper de griesmeel in een kommetje en leg direct een dun laagje jam erop... daardoor krijgt de griesmeelpudding geen vel... 

Tip 2
De aardbeienplanten geven geen aardbeitjes meer en door de scheuten is het een warboel rond de bakken en teilen... Tijd om te ruimen... en jonge plantjes te oogsten... Dat doe je als volgt:

Ik begon goed en in zes potjes heb ik de eerste plant van zes scheuten in de aarde gepind... Verder ben ik niet gekomen en wil toch de jonge planten overhouden om door te geven aan de leerling moestuiniers...


 
Rigoureus werd alles aan de rand van de bakken afgeknipt en de eerste planten aan elke scheut opzij gelegd. De eerste planten zijn altijd het mooiste en het meest sterk... De rest ging in de compostbak... 

Je kan al die stekjes in glazen of potten water zetten die je dan weer moet controleren wat ik weer vergeet en ik moet geen omkijken hebben naar het grut...
 
Een grote bak werd gevuld met water en heb ik twee petflessen (van azijn en melk) in brede ringen geknipt. 

In elke ring werden de nodige stekken geschoven met de kupkes boven de ring uit en de onderkanten onderuit
stekend. Zoiets als zwembandjes .... 

De vele ringen dobberen in de bak zonder om te vallen...en hoef ik met de gieter de bak maar bij te vullen. Af en toe komt nieuw schoon water in de bak en mogen de plantjes met de zwembandjes even op het droge... De tijd laat worteltjes aan de onder kantjes komen...
 
Tip 3
Door de warmte en de regen schiet de andijvie snel door...
zelfs de jonge plantjes en heb ik afgelopen zaterdag rauwe andijvie stamppot gemaakt al was de andijvie in de minderheid en werd aangevuld met blaadjes snijbiet. 
Een gesnipperde dikke ui erbij en husselen...
 
Ik vond dat de meiraapjes eruit moesten omdat ik daar boontjes wilde zaaien. Bij de raapjes kwamen twee aardappels. 

Knol is knol en heb ik grove puree ervan gemaakt...omdat de schillen nog om de raapjes zaten. Geen probleem... De aardappels waren wel geschild. 

Het rauwe groen bij de puree en omscheppen... Rauwe andijvie/raap/snijbiet stamppot. Niets mis mee want we gooien geen goei eten weg...
 
Het is heerlijk zo in het wilde weg te werken. De schillen
vliegen rond over het hofje en ik giet de knollen af door het vergiet dat op de tuintafel staat die openingen heeft. Daardoor stroomt het water weg... 

Aan het einde van het eten voorbereiden en alles in de pannen zit gaat de handveger over de tafel en de bezem over de stoep.
 
Nog een voordeel is dat alles dichtbij groeit in de borders.
Groente en kruiden bij de hand... In de melkkoker op het aanrecht staat altijd water dat ik opving voordat de warme kraan warm water gaf voor de afwas. 

Dichtbij zijn ook de rododendron en de hortensia die hergebruikt water krijgen waar ik de groente in waste... Zie je het voor je? Uit de border en in de border en voel ik me een beetje als 100 jaar geleden maar toch in deze tijd...
 
Tip 4
We hebben niet zo goed voor de aarde gezorgd en krijgen steeds meer de rekening gepresenteerd o.a. harde wind.... 

De courgette plant kreeg drie stokjes diep in de grond gestoken, rondom de hoofdstengel om de plant overeind te houden. Dat werkt en doet me denken aan mijn fiets vakantie in een dijkhuisje in de buurt van Schermerhorn.
 
Steevast verkeek ik me op het weer... de temperatuur en vooral de wind als ik in dat huisje mijn fietstocht plande voor die dag. Het steile paadje op naar de dijk was er altijd die razende wind. Ik zocht weggetjes onderlangs de dijk en ik heb daar een volkstuintje bezocht dat een vesting leek.
 
Rondom waren schuttingen gebouwd om te voorkomen dat de planten uit de grond waaiden... De planten werden altijd in huis of schuurtje voor gezaaid en behoorlijk aan de maat voordat ze in de volle grond mochten... Ik ben eens op mijn gemakje naar Alkmaar gefietst met de wind in de rug... Je wil niet weten hoe ik terug ben gekomen naar dat dijkhuisje...
 
Tip 5
Vandaag heb ik elk vrij plekje in de borders ingezaaid met bonen. Soms een heel smal lijntje wetende dat de bonenplanten ernaast al bonen dragen en als de nieuwe kleuters opgroeien de oudjes de grond uitgaan...
 
In Molenberg heb ik jonge koolplanten bij gepoot... ook vandaag en Popje heeft me geholpen door toe te kijken. Een derde van de koolplanten was kaal gevreten door de slakken en Song heeft ten einde raad toch maar
slakkenkorrels gestrooid. Gelukkig heb ik de planten zelf geteeld dus ze kosten bijna niets...
 
Bij alle plantjes gaat het erom dat je ze door hun kwetsbare tijd helpt naar volwassen plant. Dan kan een of twee aangevreten bladeren geen kwaad meer. Bij jonkies betekend aangevreten blad de dood...
 
Tip 6
In elke rij speciebonen planten worden bij drie planten de
bonen niet geplukt. Worden ze te zwaar dan krijgen ze aanleunstokjes en stro aan de voetjes. De bonen kleuren van groen naar geel en bruin. 

De peulen drogen en later worden de planten uitgetrokken en aan de wortels op de kop opgehangen onder het afdak. Ze drogen na en zijn het gratis bonenzaad voor volgend jaar...
 
Mijn leventje...
De 17e juli gaat consuminderhuis Parkstad in Landgraaf weer open. Het huis is te klein zoals het was... om de anderhalve meter afstand te garanderen. De benedenverdieping moest geheel ontruimd worden om de kleding een ruime plek te kunnen geven. 

De mensen moeten immers veilig uit kunnen zoeken. Joze en Theo doen hun uiterste best en het zal allemaal goed komen... 

Het betekende dat twee en een halve vrachtwagen meubels servies keukenspul baby spul en prullaria afgelopen donderdag naar Molenberg kwam.
 
We hebben daar natuurlijk geen plaats voor en stond dit mens nog eenmaal op de barricaden met Ahmed aan mijn zij. Er werd gestapeld en dicht gebouwd tot onder afdaken toe... De gangen zelfs vol tot de nok en dan ben ik op z’n best met bedenken hoe dit snel weg te sluizen naar de mens in nood... . Met verwilderde blikken gingen de vrijwilligers
Mijn uitlopende hedera...
naar huis. Hoe moest dat nu...
 
Vrijdagmorgen tijdens de werkbespreking was het plan klaar... Iedereen die kleding kwam uitzoeken werd vertelt dat er geen limiet was in meenemen en tevens achterom op het plein meubels en ander spul meegenomen kon worden. Ieder werd verzocht minder bedeelde buren moeders zussen pastoor de dominee en de meneer van de moskee in te lichten dat we opruiming hielden. Geen pasje nodig alleen sterke armen om te slepen...
 
Twee complete inboedels gingen eruit en vele tafeltjes banken en kasten. Zeker acht matrassen werden meegegeven waaronder vijf aan een moeder met vier kinderen in een leeg huis. Ik zag dat ze zich dood schaamde om met haar vriendin over de straat matrassen te gaan slepen. Een man werd meegestuurd en toen durfden ze wel...
 
Een meneer die in de vroege ochtend even kwam solliciteren werd gelijk voor de hele dag ingezet en verzette bergen werk. Jawel hij komt terug want de sfeer was geweeeeeeeldig! Je zag iedereen genieten... Zoiets als Sinterklaas in de zomer.
 
Meer dan dertig dekbedden werden weggegeven en evenveel kussens. Lampen en weetikveel... Eventjes weer adhoc wat “voor hier”op dit moment betekend. Daarna hoeft het niet meer in deze stijl omdat de halve inventaris werd weggegeven in een dag en alle problemen zijn opgelost. Dat was nodig om volgens de voorschriften van de brandweer te kunnen werken... 

We waren allemaal doodmoe maar zo gelukkig omdat alles met liefde was weggegeven aan dolblije mensen in nood... Verschillende spullen moeten komende week nog nagebracht en Popje krijgt een eigen huis onder het afdak van wat eens een robuuste kleerkast is geweest... Van wrakke IKEA kleerkasten worden rekken gemaakt waar nog rekken ontbreken en alles komt goed...
 
Vandaag ben ik rond gelopen met een glimlach door het huis. Ik heb op kantoor de pakjes geopend van Louise en haar lieve brief gelezen. De boeken die ze me opstuurde en de lapjes om mondkapjes van te maken. 

Het stuk gelezen bijbeltje bekeken van de schoonmoeder van Annet daterend uit 1931. Annet heeft het me persoonlijk overhandigd afgelopen vrijdag toen ze van verre spullen kwamen aanvoeren.
 
Het bijbeltje kreeg Annets schoonmoeder van haar vader en moeder tijdens haar plechtige hernieuwing van de doopbeloften... Zo staat het voorin geschreven met als opdracht: 

Zoo ik de talen der menschen en de engelen spreek, maar geen liefde heb, ben ik als een klinkend metaal of een klaterend bekken... en dat past helemaal bij de vrijdag van bergen goed spul liefdevol weggeven...
 
Annemiek.