Een beetje liefde kan als een druppel water
zijn die een mens als een bloem
de kracht geeft
zich weer op te richten...
Annemiek
Mijmering 49 2020.
Tip.
Meiknolletjes soep zal je niet snel op de menukaart van
een restaurant vinden. Heel af en toe vind je de knolletjes op de markt en de
super heeft ze zelden of nooit.
In het voorjaar heten ze meiknolletjes en later
in het jaar herfstknol. Klein zijn ze het lekkerst. Rauw hebben ze iets
van radijs klein gesneden in de sla of geraspt op brood met een snuf
zout.
Gekookt veranderen de knolletjes totaal van smaak en krijgen iets
nootachtigs en zoetigs... Je kan soep ervan maken samen
met verse erwtjes al hou ik niet van mengsels... dan proef je de pure smaak van
beiden niet.
Je kan meiknolletjes het beste zelf zaaien om deze vergeten unieke groente te kunnen proeven en misschien heb ik je geïnspireerd.
Het schoonmaken van de groente gebeurd in alle rust op mijn hofje. Het blad kan
je zelfs gebruiken en heet raapsteel... Je zou het blad in water kunnen leggen
en morgen mee roerbakken in een gerechtje... Ik heb dat niet gedaan omdat genoeg
ander blad in de tuin staat...
Terug naar de knolletjes die met de dunschiller worden
geschild, gewassen en in stukken gesneden terwijl mijn ogen af en toe de tuin
door dwaalden en Floor een zoen of een kopje kwam geven... Het is steeds weer
een heilig moment als ik eigen geteelde groente verwerk tot maaltijd...
Meiknolletjes soep
Ingrediënten:
1 pond meiknolletjes
halve ui of hele sjalot
2 teentjes knoflook
scheutje zonnebloemolie
takje verse tijm
1 liter water
2 groentebouillonblokken
beetje verse peterselie als je hebt.
Werkwijze:
De gesnipperde ui fruiten zonder te bruinen in een scheut
olie en iets later de gesnipperde knoflook tenen erbij. Als de geuren goed vrij
komen de geschilde en in stukken gesneden knolletjes toevoegen even omscheppen
en het water en de bouillonblokken toevoegen.
Aan de kook brengen en laten
garen. De knolletjes moeten echt zacht zijn. Een takje tijm meekoken waar
gaandeweg de blaadjes afvallen. Als de knolletjes gaar lijken... het takje van
de tijm verwijderen en de blender door de soep. Als je nog harde stukken voelt
laat je de soep nog even sudderen... Wat ik heb gedaan en nog een keertje de
blender erdoor.
Je zou de soep nog kunnen zeven om een meer gladde structuur
te krijgen maar waarom zou je... Eventueel peper/zout erbij als je wil en in de
soepkop een scheutje room en wat peterselie...
Een sneetje grof bruinbrood erbij
serveren en een poes die Floortje heet.... Nee hoor...ze blijft bij mij... Ze
heeft eens aan de soep geroken en kreeg ook een likje room in een mini bakje...
Tip 2
Hedera kan je het beste in voor en najaar snoeien al is
dit soort klimop zo sterk dat snoeien zelfs in midden zomer kan als dat zo
uitkomt... Bij mij werd snoeien radicale kaalslag en dat kwam vanzelf omdat
buurman John de bovenrand begon uit te dunnen aan zijn kant...
Die bovenkant is
van gaas en door aan zijn kant aan takken te gaan trekken kwamen bij mij gaten in de
heg. Het zag er niet uit en na mijn vraag wat hij eigenlijk aan het doen was
kwam een gesprek en samenwerking tot stand...
Daar komt bij ons geen rijdende
rechter bij kijken... We lossen dat samen op....
Dat dunne boven kantje leek een vlag op een modderschuit
en ben ik op de dag des Heren aan de slag gegaan met een zaagje en een flinke
snoeischaar....
Op een ladder met mijn orthese is niet zo handig en John zou aan
zijn kant de top van beide kanten snoeien en rechttrekken. Ik snoeide lekker
door aan mijn muur en bergen hedera liet ik links van me liggen terwijl ik
rechts steeds een beetje opschoof het stoepje af en de border in.
Hoe bijsnoeien kaalslag werd weet ik nu nog niet... Het knipte zo lekker weg... Op een gegeven
moment heb ik het seringen boompje een beetje omgeduwd met mijn derrière waarna
ik met mijn buik plat tegen de muur achter de grote sering hortensia verdween...
John zaagde en snoeide boven mijn hoofd verder en hebben
we bij gepraat onderbroken door wat snoeihout wat af en toe op mijn hoofd
belande...
Voorbij de sering hortensia struik was het einde hedera en stond ik
opeens in een sla bed. Hoe kwam ik nu van die border af met die orthese...
Misschien paalstokspringen met behulp van de oude zeis? Links was afgesloten en
knielen of hurken kan ik niet meer...
Uiteindelijk ben ik terug gegaan hoe ik
was gekomen en de hedera omgezet en van me af gegooid..
Een beetje trillerig ben
ik onder de douche gegaan waar tot op mijn huid twijgjes en blad werden
gevonden... Tot in mijn haren zaten beestjes en stof...
John en ikke hebben
resten van oude vogelnestjes gevonden en bewaarplekjes vergane winter voorraad
van de eekhoorn die in de tuin van John huist...(en soms in de mijne) Enne die hedera opruimen? Doen
wellicht de kabouters maar ik even niet...
De kronkels op de muur zonder blad is
kunst volgens mij en als het zo blijft is het ook goed... Volgens de
woensdagvriend komen weer blaadjes aan de dikke kronkels en we zullen zien....
Tip 3
De regen heeft de zware grond in moestuin Molenberg goed
gedaan... De klimbonen bloeien al klimmende langs de touwen van de droog bonen
molen...
Daisy en Homa doen elke donderdagochtend moestuinwerk zoals erwten en
tuinbonen plukken en doppen... Er werd een stuk panty been om de hoog
opschietende pastinaken (tweedejaars) gelegd aan een flinke stok.
De dames hebben de
vuisthamer gehanteerd en Daisy heeft toch maar een legging aangetrokken onder
haar korte jurkje... De boerenkolen planten moesten immers nog gezet en dat doe
je bukkende en kon niet altijd richting muur met haar achterste. Er kan zo heel erg veel op afstand van elkaar... vooral lachen in de open lucht.
Mijn leventje...
Zondag avond ben ik Popje gaan insluiten in de cursus
ruimte van het consuminderhuis... Dat zou gemakkelijk gaan omdat ze zich door
mij laat oppakken. Dus niet...
Ik kon haar een stap voor de deur niet meer
houden en verdween ze de breeveertien op... Haar vertrouwen was weg ondanks lokkertjes als bordjes melk of lekkere hapjes... Ze zou twaalf uur in de cursus ruimte moeten
blijven om nuchter op de operatie tafel te komen maandagochtend bij de dierenarts. In de vroege maandag ochtend
liet ze zich niet zien... en wachtte Michael tevergeefs op haar... De operatie
sterilisatie werd afgeblazen... Ik kon me wel voor mijn kop slaan... Later op de
dag kwam mevrouw wel weer opdagen en heeft Michael met haar geoefend... kooitje
in en uit zonder trauma als een circus beestje... Hij heeft me de foto’s
doorgestuurd en volgende week weer een nieuwe poging om hare majesteit op tijd
nuchter op de operatie tafel te krijgen...
Annemiek