Het voorjaar is heerlijk.
Je voelt je jong genoeg om weer onzin uit te
halenen.... te bedenken.
Annemiek.
44 Consumindermijmering 2017.
Even weg van de snelweg, los van verplichtingen
doet de mens goed. Even niets meer onthouden wat me de laatste tijd moeilijker
afging in mijn te vol hoofd. Ik werk met mijn handen in de aarde. Troostende
helende energie brengende aarde en dat is hard werken in de jungle van de
bijentuin. Hard hoort bij mij en met de steekschop graaf ik wortelkluiten op van
jaren woekerende topinamboer en oneindig veel zevenblad. Het is puur ontginnen
en tussen alle teveel aan planten komen twee kleine kruisbes struikjes
tevoorschijn die ik eens heb gepland. Afleggertjes van de moeder struik en ze
hebben weer de ruimte om te groeien..... Er kon weer een klimbonenrek geplaatst
worden en werk ik deze week langzaam naar de braam en frambozen struiken die
totaal zijn ingegroeid door zevenblad die de klein fruit tuin overnam. De
bijentuin blijft maar wel meer onder controle.........dat zou anders zijn als ik
in een achteraf bosje woonde met kippen en een geitje, wat ganzen om te waken
als de marter de kippen wilde aanvallen. Het is niet zo en pas ik me
gedeeltelijk aan.... Waar je ook je dagen mee vult... af en toe een week
vakantie thuis brengt je weer bij jezelf terug.........
Wederom kocht ik op de markt voor 5 euro tomaten
witlof en paprika. Voor 1,50 euro twee kilo peren erbij en is mijn voedsel voor
deze week grotendeels binnen. Veel groenten en fruit van de markt is B
kwaliteit en daar is niets mis mee. Ongesorteerd en soms hier en daar een plekje van wat overrijp. De aardbeitjes van Hollandse
bodem idem en 3 bakjes voor 3 euro dat maakt 9,50 euro samen... het is te geef.
Ik kocht vorige week twee broden halen een betalen en die zijn in delen
ingevroren. Er zijn uien en rijst en pasta... aardappels als het moet maar naar
de drie laatsten taal ik niet als ik moe van het tuinwerk alleen maar of warm of
koud voedsel wil. Als de bereiding maar kort is........en gooi ik wat bonen door
sla of wok gerecht......
Wok gerecht met de naam “wat voorhanden is”
aangevuld met wat de tuin me brengt:
1 ui
paprika
2 tomaten
peper/zout.
uit de tuin:
Raapsteel daslook knoflookpijpjes
rucola
Werkwijze: De gesnipperde ui aanfruiten en de
paprika en tomaat in stukken toevoegen. Peper/zout en roerbakken maar.
Ondertussen werd in de tuin raapsteel geoogst en rucola daslook en knoflook. Dit
mandje groente werd in stukken geknipt toegevoegd en een minuut door het warme
wok gerecht geroerd. Klaar.........
Het sla gerecht kreeg als extra een peer in stukjes
met schil en klokhuis. Raapsteel en rucola zijn heerlijk rauw met wat blaadjes
sla uit de mandjes van de sla ladder. Wat rozijntjes en voorgekookte witte
boontjes voor het eiwit. Als toetje deze keer wat gedroogd fruit voor de
stofwisseling maak ik mezelf wijs maar gewoon omdat het lekker
is........
Tip 3
Elke dag werden wat te dik gezaaide bietjes
plantjes ( ik schoot uit met zaaien) om gepoot... dat is noodzaak omdat ik geen
plantje wil weg gooien. Mijn gereedschap is een vork en een houten lepel. ( achterkant houten lepel voor pootgaatjes) De
aarde moet nat zijn om de worteltjes niet te beschadigen en als het niet regent
gaat de gieter met regenwater erover. De wind speelde tijdens het melde zaaien
in maart, en de plantjes op ongewenste plekjes werden naar de rijtjes
omgepoot........Priegelwerk waar je stil van wordt.....
De courgetteplanten moesten te lang binnenshuis
doorbrengen. Voor/zaaien is gokken en omdat het lang koud blijft zal ik de
courgette planten of in de volle grond moeten zetten op hoop van zegen dat ze
het redden, of als tussen oplossing in potten. Je zal denken wat doet dat mens
zichzelf aan met dat voor zaaien maar een kas wil ik niet maar wel vroege oogst,
en de natuur zal het laatste woord hebben al ken ik vele slimme truukjes. De
grootste courgette planten kregen een
plekje in de aarde inclusief een kraagje
van koemest gier. Grote plastic bloempotten van bodem ontdaan werden om de
planten geschoven en iets in de aarde gedrukt. De plantjes staan een beetje uit
de wind en het scheelt als de vorst aan de grond likt en de huisjes net
voldoende beschutting geven.......
Floor de poes is helemaal gelukkig als ik in de
tuin werk. Ze is nooit verder dan een meter of twee van me af en opeens zie ik
dat ze op het gedroogde iris blad ligt in de tuin. Dat herkent ze als de vulling
van haar mandjes buiten. Helemaal tevree ligt ze te soezen en komt af en toe
kijken naar mijn ontgin resultaat..... Ze bekijkt al snuffelend het “nieuwe”
stuk en vooral de schuilplaats van de slakken heeft haar interesse. Elke steen
van de rotsblokjes randen worden in etappes gekeerd en de slakken in winterslaap
maken een verhuizing mee net voor ze massaal aan de vermenigvuldiging beginnen.
( eind april en mei) Ze hoeven niet dood maar verhuizen wel naar een plekje ver
van mijn moestuin...We eten aardbeien op brood en beschuit en even geen kaas.
Kruidenthee en koffie die ik niet missen kan... Geen super en geen mensen om me
heen en als de buurvrouwen samen scholen sluit ik mijn poortje. Heerlijk even
helemaal niets.........
Op de markt heb ik de vis bekeken. Verschillende
soorten liggend tussen ijs met hoekige en langwerpige kopkes, groot en klein als
goe kadullen ?? en bedacht dat ik nu wel smoesjes kan bedenken waarom ik toch
maar geen vis koop maar eerlijkheid duurt het langst. Tijdens de kookworkshop
met de slachting van de makreeltjes ben ik al misselijk geworden ( van de
koriander heb ik vertelt) en al dat bloed wegdrukken is net gelukt. De groenten
op de vis werkt camouflerend bedacht ik nog en de kop eraf zodat geen oogjes je
aankijken in diep verdriet... of zo. Met wat fantasie leken het net groente
burgertjes met gegrilde groente erop. Ja... ze waren al dood, de visjes en
kwamen echt niet tot leven als ik ze niet eet maar het is wel zo dat meer vis
wordt aangevoerd als de vraag stijgt. En ja... de visser moet ook brood op de
plank die vissers willen niet in de bijstand. Gedachten tuimelen door elkaar en
nam mijn lijf de beslissing door zo misselijk te worden dat alles eruit kwam in
de vroege avond..... Luisteren naar je lichaam Annemiek begrijp ik... maar ik
pas dat niet toe als ik in de tuin werk en de pijn verdoof met enorme
hoeveelheden paracetamol. Liever kwaliteit dan kwantiteit van jaren.... Dit mens
blijft vooral haar eigen regisseur en Melika zal zeker ook receptjes weten
zonder diertjes.....
Annemiek