Beste mensen,
Bij vrienden hoef je nooit iets uit te
leggen
Ze wisten het al....
Annemiek.
30 Consumindermijmering 2016.
Tip.
Het ouder echtpaar dat dagelijks met het hondje een
wandelingetje maakt langs mijn huis noemt mijn tuin “de natuurtuin.” Moeder
natuur mag haar gang gaan maar om geen klachten van buren te krijgen snoei ik
drastisch in het voorjaar en dat is meestal voldoende onderhoud voor een
seizoen. Eigenlijk is dat snoeien oogsten want wat een weelde heb ik weer
verzamelt. Het is kijken met nieuwe ogen en misschien heb je er iets aan om mee
te kijken? 
Gedroogd blad van iris werd gesnoeid en verder na
gedroogd op het hofje in de zonneschijn. Later werd het in dozen in de schuur
gezet. Het is de vulling voor het mandje van Floor op de oppottafel waar ze vaak
ligt om te soezen. De gedroogde stengels en zaaddozen van de iris kregen een
plekje in de kan op het tafeltje onder mijn afdak. Zonder water svp dan gaan ze
jaaaaaaaaren mee.
De magnolia in de knop mocht wel wat gesnoeid van
lage en gekruiste takken en dat is een prachtboeket geworden in een vaas in de
woonkamer. De afgeknipte takken werden ver ingesneden met een scherp mes zodat
ze goed water kunnen opnemen. Water in een vaas en een stukje gaas waarin de
takken werden gestoken en daardoor precies blijven staan hoe jij het hebben wil.
De knoppen worden prachtige bloemen en is me liever dan tulpen uit de kas in een
vaas. Goed zijn voor de aarde en je portemonnee is bloemen/takken die er al
zijn...
Uit de kluiten gegroeide heesters werden tot tien
cm boven de aarde gesnoeid en het snoeiafval in kleine stukjes in de compostbak
gedeponeerd want grove takken composteren te langzaam. Ik verdeel het werk en
start in de vroege morgen met het zware werk. Op tijd pauze ( om de drie uur) en
eindig met het lichte werk als mijn handen en rug het niet meer trekken.
Licht leuk werk is de manden en alle houtwerk
verduurzamen door het in te kwasten met hergebruik frituurolie ( kreeg ik van
Gerda en van de buurvrouw.) Het kwam goed van pas en de manden schitteren weer
als nieuw. Waterafstotend zodat het vlechtwerk langer meegaat. In de kleine mand
heeft een anjertje overwintert en al in de knop en bloei. Door winterhard in
plaats van zomerbloeiers in manden te zetten bespaar je weer kosten .... en
werk. Gewoon wat aarde bijvullen en wat mest. Wordt de plant te groot dan kan
hij altijd nog in de volle grond en een stekkie in de mand. 
Ik heb weer wat takken uit het gemeenteplantsoen
geript eh gesnoeid met de naam ribes. De struik lijd er niet van als je maar hier en daar wat
uitknipt. Door dit snoeien in het voorjaar is door de jaren de struik breder
geworden en niet zo hoog. In de woonkamer staat nu een tweede vaas prachtige
lenteboden. Op de tuintafel buiten nog eentje en blijft dit boeket buiten heel
lang goed. In het plantsoen staat de struik ergens achteraan en geen mens die
hem ziet. Op de tuintafel geniet ik meerdere keren per dag van het boeketje.
Verder maar weer want ik ben weer aan het
spelevaren alsof de zolder moet opgeruimd en ik een doos foto’s vind en van
opruimen niets meer komt. De rotstuin moet gesnoeid en dat hoeft ook maar
tweemaal per jaar. De pollen siergras werden afgeknipt en die zachte droge
grasjes lijken me nu echt een heerlijk toplaagje voor het mandje van Floor. Even
later zie ik de eigenwijze trut liggen slapen in een pot zomaar op de aarde waar
de varen nog op moet komen. Floor de poes is mijn mooiste “plantje” dus kwam er
een plantenstekertje bij met haar naam. Dat luxe mandje op de oppottafel zal ze
eerdaags wel in gebruik nemen als ik even niet kijk........
Mijn leventje....
De sedum werd gesnoeid en een kind van de kruisbes
verplant naar een plekje in de zon. Het eeuwig moes gestut en wat aardpeer
uitgestoken waar hij niet gewenst was. De neusjes van rabarber zijn al zichtbaar
zomaar tussen de blommen in de voortuin en dat kan prima op die plek.
Rabarberblad is decoratief tussen blommen. De oude kussens werden van zolder
gehaald en mijn kamertje buiten weer ingericht. Oude kussens van wat een ander
zomaar weg deed en al jaren hergebruikt door dit mens. Gewoon een effen
dekbedovertrek om de bonte verzameling geslagen of een badhanddoek. Van buur
mocht ik wat takken met gedroogde besjes snoeien die anders morgen in de kliko
gaan. In de oude geëmailleerde kan ( zonder water) gezet ben ik er verguld mee.
De lange rechte stokken van snoeiafval en stevige stengels van de aardpeer
werden bijeen gebonden en bewaard. Ze dienen als rijshout bij de erwtenplanten,
over een week kunnen die al in de volle grond. Elke dag ga ik de plantjes even
sproeien in het consuminderhuis. De rankjes komen er al aan en ze mogen buiten
afharden met bakjes en al binnenkort als de nachtvorst is verdwenen. Op tafels
in de luwte kan dat wel......... Al die zorg voor mijn kinders maakt me blij en
laat de energie stromen vanuit de aarde door mijn handen naar mijn hart en mijn
hoofd wordt al rustiger......
Als de avond is gevallen doe ik de afwas van de
hele dag en worden de groefjes in mijn handen weer schoon. Een beetje olijfolie
zo uit de fles als handcrème en wordt de dag weer telefonisch doorgenomen met de
woensdag vriend. Zondag is voor meneer wat langer met de hond erop uit en zeker
geen tuinwerk. Zondag is rustdag.... Deze losgeslagen vrouw is anders en zondag
is feest dus woelen in de aarde. We wensen elkaar goedenacht en tel ik mijn
zegeningen als hij zegt “Kind ga naar bed, je moet rusten nu.” Ik ben nog
iemands “kind” is dat niet geweldig als je de 65 bent gepasseerd.... Ik luister
natuurlijk niet direct want de mijmeringen gaan er nog even door zodat jullie
mee kunnen genieten van een pracht zonnige zondag in het zuiden...
Annemiek
