maandag 21 september 2015

Mijmering 115 snijboontjes in de pekel en knoflook poten in pot en border.



Beste mensen,

Om geloofwaardig te zijn
moet je de daad bij het woord voegen
en daarom zijn de consuminderkringen in landgraaf zo’n succes....

Annemiek
115 Consumindermijmering 21 september 2015.
 
Tip.
Een overvloed van snijboontjes van de soort kievietboon en boerentenen groeit in mijn tuin. Een deel kan verwerkt tot snijboontjes in de pekel, alleen al voor de leuk. Eind november kan ik dan het recept “blote billetjes in het gras” op het menu zetten. Het staat in mijn laatste boek ETEN UIT DE EERLIJKE MOESTUIN. Tegen die tijd komt het recept ook op de mijmeringen denk ik wel al is zo’n naslagwerk boek natuurlijk ook heel handig want het is nooit uit......
In vroeger tijden was voedsel inpekelen een uitkomst en in de kelder stond naast de weck steevast een vat met zuurkool en snijboontjes in de pekel. De geur van die kelder waar ook de aardappels lagen en de appels vergeet je nooit weer......Pekelen heeft iets nostalgisch en ondanks dat ik geen kelder heb is de schuur even goed.....Voor zuurkool en snijboontjes......

 
Werkwijze: Twee kilo snijbonen geplukt werden door het molentje gedraaid tot snippers en zoiets doe ik altijd buiten op het hofje in alle stilte. Het heeft iets van terug in de tijd. Laten we zeggen naar begin 1900.
Op elke kilo bonen komt 400 gram zout dus 800 gram voor mijn twee kilo. De keulse pot lijkt klein naast die grote bak bonen maar het gaat er allemaal in.
Begin met een laagje zout... dan bonen... weer zout en weer bonen tot de pot vol is. Dan de bonen aanstampen met een zwaar voorwerp. De pot is opeens maar halfvol en kan de rest in laagjes erin. Weer aanstampen en komt het vocht al boven. Zorg dat alle bonen onder de vocht zitten en leg een stukje katoen op de bonen. Ik heb daarvoor een oude theedoek verknipt in vier en de lapjes worden gewassen en weer hergebruikt. Op de theedoek een schoteltje en daarop een steen. De pot is
zo klein dat er geen grote kei in past en heb ik een klinkertje goed afgeschrobd en in een plastic zak verpakt op het schoteltje gelegd. Een bordje op de pot als sluiting en een boeren zakdoek voor de leuk. De pot kreeg een plaatsje naast de appeltjes en de peertjes in de schuur en sta ik daar met een zotte glimlach van te genieten.

Gepekelde groenten zijn 6/7 maanden houdbaar. Het doekje wordt om de twee weken verwisseld en tijdens de eerste weken kan schimmel ontstaan. Na zes weken komt er geen schimmel meer. Als de groente gebruikt wordt eerst goed afspoelen. Zout hoeft er niet bij tijdens het koken. Meer daarover in november.......
 
Tip 2
Tijd om knoflook te poten in potten bakken of in de border. Gewoon aan de randjes van de pot of langs een pad zodat je er tijdens winterweer gemakkelijk bij kan. De planten zijn winterhard ook als ze erg klein zijn. Ze overleven de winter en geven in juni/juli de eerste bollen maar vooral een winter lang prachtige stengels die een zachte knoflook smaak hebben. Ik gebruik ze in sla en in wok gerechten en ze zijn heerlijk. Het kan best met knoflook uit de supermarkt of de markt en neem dan gave grote teentjes. Zet ze vijftien centimeter van elkaar met het topje net boven de aarde. Daar komen weldra de stengeltjes uit. Als ze aan gegaan zijn kan er een mini laagje potgrond overheen Nooit alle stengeltjes tegelijk afknippen maar van elke plant de langste stengel, dus zet maar vele teentjes.  Knoflook vormt bollen als het voorjaar wordt en tegen die tijd blijf ik van de stengeltjes af.  De kleine teentjes leveren maar een klein rond bolletje en de grote tenen een flinke bol...........
 
Mijn leventje.....
Ik heb een gat gegraven in de border. Deze keer op hoogte en het wordt mijn inkuilplek voor de chioggia en wat er verder nog als knol vorstvrij opgeslagen moet worden. Misschien de knolselderij die erbij komt want die heb ik nog niet op. Op hoogte uitgraven als de sneeuw en de vorst toe heeft geslagen lijkt me heerlijk. Voorlopig komt er niets in de kuil tot de vorst toeslaat en heb ik de bodem en zijkanten bekleedt met fijn gaas zodat de muisjes geen gang gaan graven met als tussenstation de knolplek. Lekkere ondergrondse voerplek...... dus niet want het is MIJN voerplek.......... In de winter ga ik echt de koelkast uitzetten en een koelbox buiten zetten met de spullen die koel moeten blijven. In de zomer heb ik dat maar twee weken volgehouden en was het op. Geen kelder is toch minder als je zonder koelkast wil. Verder werken we weer aan uitruimen......
 
In de logeerkamer stond nog een oude kleerkast die stuk was. Mijn zoon heeft hem samen met zijn lief uit elkaar gehaald (met de nodige knuffel pauzes waar ik niets van zeg en de andere kant uitkijk).  Als ik een deur van de kast opende viel de andere deur eruit, dus de kast was op.  Geen mens kon hem nog repareren want de houtworm en de tand des tijds had danig huisgehouden. De spik zat in de spiegel en het hout van de kast wordt hergebruikt, om kastplanken van te maken in de kasten van het consuminderhuis. De laden ga ik gebruiken om zaden in te verzamelen in bakjes. Dan blijft er tenminste iets bestaan van de kast. In de logeerkamer staat nu alleen een senioren bed dat ik eens heb gekregen van de buurtjes. Er hangt een motor onder waarmee ik later het bed in zit/stand kan zetten als de spik en de tand des tijds in mezelf zit. Het bed zal dan wel beneden in de achterkamer staan voor het raam. Ik kan er de tuin het hofje en de vogels mee bekijken en hoe de seizoenen wisselen. Nu is het bed hopelijk nog lange tijd logeerbed en dat is goed. Wat in de kast zat is nog meer dan ik dacht en kan ook naar het consuminderhuis. De vele boeken in drie bananendozen blijven nog even........ Een goede tip is dus gewoon de kasten ruimen of slopen en MOET je wel de inhoud afvoeren. Flinke stok achter de deur en gaan die schalen en aardewerk hand gemaakte kommen wel weg. Ik draag ze al een 50 jaar mee en voel letterlijk al die zwaarte van de zooi aan mijn schouders hangen....... Wat je niet hebt hoef je niet meer te verzorgen en kan uit je hoofd....... Het voelt verrukkelijk moet ik zeggen al dat ruimen......de leegte en de lichtheid.
 
Annemiek