Mijmering 112 Luxe Brabantse koffietafel met een limburgs tintje voor een habbekrats....

Beste mensen,

Om geloofwaardig te zijn

moet je de daad bij het woord voegen...
en weer overgaan tot de orde van de dag....

Annemiek

112 Consumindermijmering 14 september 2015.

Tip.

Als je altijd ruim een kilo bloem in huis hebt...en wat kwark ( mag ook yoghurt zijn) en wat spul wat ieder in huis heeft.... dan kan je zomaar onverwachte gasten ontvangen en een brunch voorzetten die klinkt als een klok. Je mag best straatarm zijn want het kost je geen kneup......... Wat je geeft is aandacht... tijd... liefde... en het gevoel JE BENT HET WAARD! Dat is zoveel meer dan ergens wat kant-en-klaar voedsel te gaan halen voor geld......Wat is nou geld. Het slijk der aarde. Dat sfeertje brengen rond die tafel in een huis met de geur van vers gebakken brood. Het welkom van met de hand gezette koffie het luisterend oor.

Onverwachte gasten en niet veel in huis...daar wordt ik niet zenuwachtig van. “Over 20 minuten zijn we er,” hadden ze vertelt en werd ik heel creatief. Er waren wat valappeltjes en kan ik een appelpom van maken. Een kleintje maar zo mooi voor midden op de koffietafel..... en van hetzelfde deegje kaneelbrioches en broodjes. Een Brabantse koffietafel met een Limburgse inslag. Er was een goed stuk kaas en zelfgemaakte confituur.

Koffie van versgemalen bonen en het mooie serviesje en het bestek wat ik van mijn zus kreeg. Een verdwaald tomaatje uit de tuin  en wat peterselie en de mevrouw van het stel voelde zich een prinsesje vertelde ze......... dan is de sfeer goed overgekomen....... Later op de dag ( ze bleven hangen) hebben we de restjes opgegeten aangevuld met een kop soep dwars door de tuin erbij en een wentelteefje......Hoe rijk kan een mens zijn.........met de portemonnee dicht en je hart open.

Van een dubbel snel/deegje maak je een complete brunch voor drie of vier personen.......

Ingrediënten voor het deegje:

500 gram kwark ( of yoghurt)
16 eetlepels zonnebloemolie of andere olie (geen olijfolie)
8 eetlepels melk
snuf zout
2 handen vol suiker
2 eitjes of 2 extra lepels melk.
2 zakjes bakpoeder
ruim een kilo bloem.

Voor de vulling:

Handvol rozijnen
kaneel en suiker
wat appels

Werkwijze: De appels waren biologisch en werden gevierendeeld inclusief schil en het klokhuis verwijdert. In partjes gesneden geblancheerd met wat kaneel een handvol rozijnen en een eetlepel water. De appels waren niet echt zoet dus kwam er een schepje suiker bij. Eventjes op hoog gas de smaakjes los maken en de appel ietsje zachter maken.......

Alle ingrediënten ( met uitzondering van de bloem)  voor het deegje bij elkaar in een deegkom en even door elkaar roeren met de houten lepel. Dan een paar ons bloem erbij en snel kort kneden. Al knedende al snel meer bloem erbij niet teveel tegelijk want je kan er niets uithalen als het deeg te droog is. Maar heel kort kneden want het rijst onder je handen en is zijde zacht. Zelfs een mens met reuma en twee linkse handen kan het want het kost geen kracht. Als het de eerste keer mislukt gewoon nog een keertje proberen want als je het kan ben je schatrijk........

Een stuk deeg van de bol werd met de deegrol tot een dunne lap gerold. In een middel vlaai plaatje waar een stuk duurzame folie inligt. Dan glijdt de pom en zo uit na het bakken. De appeltjes erin en weer een dunne lap erop. Maak maar nat met water met je hand en bestrooi met suiker. Knip er V tjes in ( zie voorbeeld) en zet maar in de voorverwarmde oven op 180 graden.

Weer een stuk deeg plat rollen en natmaken. bestrooi met gelijke delen kaneel/suiker maar niet aan de randjes. ( Kaneel/suiker die over is kan bewaard in een pot met deksel) De lap strak oprollen en even wat aandrukken. Met een kartelmes de rol  in dikke repen snijden die zij aan zij op een ingevette ( of met folie of bakpapier) vlaaiplaat worden gezet. De kaneelbrioches rijzen gezellig tegen elkaar aan en pakken zich samen tot een bloem. Van de restjes maakte ik knoopbroodjes door in gerolde deegworstjes knopen te leggen ( zie voorbeeld foto) Gewone ronde broodjes kan natuurlijk ook. De deeg knoopjes werden nat gemaakt en bestrooit met papaverzaad gespaard uit de tuin maar hoeft niet........

Mijn leventje........

Ik ben alweer druk bij het consuminderhuis. Probeer tijd voor mezelf te houden waar wel eens van wordt afgeknabbeld maar daar ben ik zelf bij nietwaar... De vaste kern mensen die mijn werk ondersteunen en eventueel overnemen zijn gegroeid door de jaren. Volgende maand is het negen jaar geleden dat ik de mijmeringen schrijven startte. Naar een groepje van 15 mensen of zo. Daar zijn er door de jaren heel wat bij gekomen en ben ik uiteindelijk mijn blog gestart. Martine Bakx heeft me geholpen want zoiets opzetten kan ik zelf niet. De blog vullen wel en naar mijn mening is hij mooier dan de mijmeringen krijgen via mail. Je kan terug kijken tot mei 2014 en eens grasduinen als je geen boek bij de hand hebt

en wat wil bijlezen uit “mijn leventje.”

Een duur zakelijk account kan bruin niet trekken en de groep werd te groot van doorsturen via mail. Verder spaart het erg veel tijd die ik aan onze doelgroep mensen in nood kan besteden en een beetje aan mezelf. Want wie niet goed is voor zichzelf kan niet goed zijn voor de medemens. De komende maanden van veel drukte in het consuminderhuis voor de boeg. Zien dat ieder wat te eten heeft onder die kerstboom en vrede brengen van even geen zorgen. Kerst stukken leren maken en goedkoop goed eerlijk basis koken leren aan de velen...... Daar heb ik allemaal tijd voor nodig.......die hele bubs van 63 vrijwilligers aansturen en de zes consuminderkringen die ikzelf leidt. ( er is nog een mevrouw die daarmee aan de slag is) Alle administratie en voorbereiding en tegenwoordig heb ik een persoonlijke secretaris en enkele assistent coördinators. Allemaal werken ze voor nop nada voor niets en hun loon is de voldoening iemand de hand te mogen reiken........

Nog een stukje uit Zeeland?
Onderweg naar Zeeland was er een trein oponthoud, omdat een mens besloot te sterven. De treinconducteur die hij daarvoor uitkoos zal wel aan de EMDR therapie moeten omdat hij ongewenst een mens doodde. De zee inlopen lijkt me minder egoïstisch..... In diezelfde week waren er twee bekende Nederlanders die ook de weg van de eeuwige kamperfoelie velden kozen. Zelf doding is van deze tijd maar ik wacht nog even......Er is nog veel te doen en hoop ik kracht naar dragen te krijgen.....als het wel eens zwaar zal worden.

Ik heb tijdens deze week in Zeeland veel de Zeeuw bekeken en doordacht waarom hij de naam van stug zijn heeft. Dat is niet zo. De Zeeuw wordt gewoon stil van al die schoonheid van dit land en heel vriendelijk als je hem/haar vriendelijk benaderd. En ja ik kleun wel eens mis....... Soms lok ik boosheid uit merk ik, door mijn directheid en dat is een leer punt.  De mindere viszaak waar de meneer/eigenaar vroeg of het had gesmaakt heb ik eerlijk gezegd dat het beter kon. Lauw en slap was de kibbeling en wellicht kon hij even meekijken bij de jongens in Renesse? Ik kon maar beter direct vertrekken na die opmerking heb ik gemerkt.....

Opkomen voor jezelf zonder een ander te kwetsen is een kunst en ik ben een kei in het eerste stukje en minder in het eindje. Bij de Heerenkeet heb ik eens bruinbrood bestelt met verschillende kaassoorten. Of ik daar iets bij te drinken wilde? Koffie graag....die steevast 20 minuten voor het brood met de kaas werd geserveerd. Ik heb hem koud laten worden. Toen het brood kwam vertelde ik de ober vriendelijk dat de koffie bedoeld was voor bij het brood en nu koud was. Werd vervangen en het is een tip altijd eerst het gerecht te bestellen en dan pas de koffie. De meneer kreeg natuurlijk ruim fooi want leerpunten doen pijn en misschien leerde hij er echt van. Soms heb ik een beetje een hekel aan mezelf als dat treiteraartje bij me boven komt maar ik krijg ook mijn deel hoor.......Maar als ik nu die koffie warm gedronken had en weer een tweede moest bestellen had me dat dwars gezeten een hele dag weet ik en daar zijn die pracht fietstochten langs die mooie schelppaden te kostbaar voor......

Annemiek