Beste mensen,
Geluk voor jezelf vind je door oog te hebben voor het geluk van een ander.
Daar heb je wel inlevingsvermogen voor nodig en/of gewoon
vragen. Zelf invullen werkt niet heb ik wederom ontdekt (asperges)
Annemiek
Mijmering 34 2025.
Hittegolf tipjes…vlekken verwijderen uit vloerbedekking en vloerkleden. Floortje heeft nogal vaak overgegeven tijdens de laatste weken van haar leven.
Ik had bonte was daarvoor opgespaard… badstof douchematjes, dekbedovertrek en handdoeken.
Wat heeft het een met het ander te maken? Ik kon sop en naspoelwater ermee opnemen door erop te gaan staan.
Met de poets
toiletborstel werden de vlekken geschrobd en met schoon water na gespoeld,
dat werd opgenomen door alle lappen die op 60 graden werden gewassen…
Tip 2…Soda en azijn zijn natuurlijke middelen en tasten het milieu niet aan, ze zijn goedkoop en heel geschikt voor huishoudens met kinderen en dieren.
Dure chemische was en schoonmaakmiddelen kosten alleen maar
teveel geld.
Een uitzondering kan je maken…de afvoer bijna verstopt?
Gooi een kopje soda en
een kopje azijn in de afvoer en door het borrelen wordt het vet/vuil opzij
gedrukt. Giet kokend water na…
Vier liter water toevoegen en af laten koelen. Dit middel ontvet
meer en heb ik toegepast op de overgeef vlekken van Floortje…
Petra maakt een tas met gaas zijkanten waartegen ze mos drukt. De tas voor mijn kapster wordt een flinke shopper zoals je ziet met afhangende planten bedenk ik zo…
Na een ochtend knutselen stoppen we om te doordenken waar
en hoe de hengsels moeten komen…De inspiratie is op, de handen moe en volgende
keer weer verder…dat wordt heftig met de naald door drie lagen vloerkleed…en
komt de hamer en een tang aan te pas
De potplantjes krijgen met de slang om 5.30 uur kleine
slokjes water.
Het hofje vegen startte op woensdag rond zes uur in de ochtend door met een klein zacht bezempje de troep uit hoekjes rondom manden en potten te vegen.
In de middag hou ik siesta om daarna weer aan te pakken wat nodig is...
Tip 4… Als ik niet koken wil wordt een bordje groente/fruit gemaakt.
Tip 5… Vandaag wordt de fijne was gedaan door de zon en de tijd. Wat shirtjes staan in koud water in de geëmailleerde kom in de zon langzaam op te warmen.
Dat kan in een sopje van enkele druppels afwasmiddel of shampoo of handwas soap. Die zijn allemaal PH neutraal…
Mijn leventje…Ik heb een nieuwe ergonomische muis waarmee het nog oefenen is met mijn wapperende handen.
Verder heb ik een knoflookstengel uitgegraven die uit een teentje knoflook was gegroeid vanaf september 2024. Nee het teentje is geen bol knoflook geworden,
Toch alweer een goede
gezonde smaakmaker voor nop…
Tot
slot een verhaaltje…
Fietstocht door
Zeeland
Even later ontmoet ik een consumeer meisje op het perron. Ze houd wel van een babbel. Ze heeft een nieuwe ‘Yes,’ twee worstenbroodjes een flesje frisdrank gekocht. Ze is in het bezit van een mobieltje waar je het nieuws op kan horen plus het weerbericht. Ze hebben stapelwolken voorspeld, vertelt ze. En ze woont samen met een jongen die fietsen verkoopt. Die van mij kost wel 850 euro vertelt ze ongevraagd. Ik vraag of ze me helpen wil met mijn fiets.
Dat vat ze op als een uitnodiging om bij me te blijven en het “gesprek” kabbelt
voort langs de rails van Heerlen via Sittard naar Roermond.
Daar moet ze over stappen een weldadige stilte achter latend.
In Eindhoven is er een meneer die mijn vraag naar een helpende hand in daden
omzet. Op het zelfde perron over stappen op de trein naar… Breda.
In Breda wacht me een echte fiets vriendelijke trein, richting Roosendaal.
Plaats genoeg in een coupe waar heerlijke stoelen staan. Luxe hoor! Er zit een
mooie studente te stralen.
Blond engelenhaar en haar bikinietje al aan onder een minuscuul truitje. Ze
gaat een dagje naar het strand zegt ze. We verdiepen ons in de rol van de vrouw
in haar en mijn generatie. Nogal verschillend en we hebben een boeiend
gesprek...
Voor haar heel normaal een dag alleen naar het strand. Voor mijn generatie
vreemd een week alleen met de fiets op vakantie. Ze wil me graag helpen als
onze trein door omstandigheden op het verkeerde perron stopt.
Ik moet de trap af en weer op naar een ander perron, geen lift aanwezig. Ik heb twee minuten met de fiets. “Kies voor jezelf,” vertel ik haar. “Haal jij je trein nu maar, ik red het niet in twee minuut.”
Nee hoor. Ze sleurt samen met mij de fiets de trap af en weer op. De blonde
engel kon wel iets van mij hebben… Ze rent naar “onze” trein en roept:
“Fietsen!” De conducteur heeft zijn fluitje al aan de mond maar wacht even. YES!
Met veel gelach tuimelen we met fiets en al het voor portaaltje binnen. Midden
tussen de studenten in een overvolle trein. “Bedankt hoor, je bent een engel,”
roep ik haar nog na. Ze verdwijnt met een lach en dansende krullen in de volgende
coupe…
Naast mij op een klapstoeltje zit een jonge man met een slecht dekkende
deo. Ach…De ziel.
‘Gaat u naar Goes meneer?’ Ja dus! Mag ik u daar aanbeland een handje hulp vragen? Verlegen zegt de meneer ‘ja!’ Om 11.45 uur sta ik in Goes voor het station. Hoera!!
Eerst maar koffie op een terras waar ik de woensdagvriend bel en vertel
waar ik ben en dat het gelukt is. Hij geniet van verre mee....
Even later fiets ik de bus achterna waar Zierikzee op staat. Nog even op mijn
kaart kijken. Dat ziet er interessant uit. Ik word er niet echt wijzer van en
volg de bus die af en toe weer in zicht komt na een stopplaats. Wat een
avontuur. Ik ruik de zoute lucht naar mate de Zeeland brug nadert. Krijsende
meeuwen en de altijd aanwezige wind.
Het vlakke land. Zee….land….Zeeland.
Even een pittig sprintje de brug op. Het zingt en juicht in mij en pompend
ga ik het gevecht met de wind aan. Zeilboten links en vrachtwagens rechts. De
toren van Zierikzee word groter en groter. Het restaurant aan de wal word
zichtbaar. Ik weet dat een plasje doen daar, een euro kost. De afzetters! Ik
hoef nog niet…maar neem wel een verdiende pauze op een bank tegenover het dure
restaurant. Zwaar hangt de geur van fluitenkruid over het eiland. Ik deel mijn
brood met een verrukkelijk moeder schaap. Overal lammetjes met eigenwijze
kopjes... puur geluk. De zon schijnt
warm. Het rode hes met capuchon gaat uit.
Dat klem ik ergens tussen het zadel en een tas. De wind blaast onder mijn bloesje op mijn blote huid en ik zet mijn pet op. Die kreeg ik van de woensdagvriend die een overnachting sponsorde. Mijn zus de tweede. De andere drie betaalde ik zelf.
Van Goes naar Renesse blijkt 42 kilometer te zijn, een makkie… In de sta
caravan beland gooi ik alle ramen en deuren open. De fietstassen worden
geleegd.
Alles krijgt een plekje in de kast. Het bed word op gemaakt en ik bezoek
wat kennissen aan de overkant van het pad. Eerst maar boodschappen doen in het
dorp.
Weer stap ik op mijn fiets en koop brood, groenten en fruit. Een gebakken vismoot
bij de visboer. Leve Zeeland.
Terug ‘thuis,” in de stacaravan ga ik lekker in bad. Een caravan met een
bad een afwasmachine en een D.V.D. en CD speler. Alleen het bad is aan mij
besteed en het zalige bed. Er is een zitkamer, eetkamer en keukentje. Twee
slaapkamers plus een schuurtje. Een terras met een grote parasol of hoe heet zo
een vierkant ding.
Tuinstoelen ook nog. Ligkussens enz….Ik maak nog een strandwandeling en
doodmoe opeens zet ik mijn geblakerd lijf in de crème…..het was 25 graden
vandaag. Het bed in en…Welterusten!
Annemiek.
