Met het voortschrijden der jaren ben ik me er steeds meer van bewust dat verspilling ligt in liefde die we niet hebben geschonken, de krachten en kwaliteiten die we niet hebben gebruikt,…
door de voorzichtigheid
die niets riskeert…kijkt men op cruciale momenten de andere kant uit. Ook ik
heb me daar wel eens schuldig aan gemaakt. Het hoort bij de mens…
Leef, werk, vecht, heb lief met kracht en in alle diepte
die je in je hebt…
 |
| Popje, de grote liefde van Jeanke. |
Mijmering 29 2025.
Jeanke
eekhoorn heeft verkering. Mijn hulp Jeffrey zag opeens dat ze met
z’n tweetjes in de bloeiende kersenboom duikelden. Jeanke en zijn bruidje
tussen het wit.
De eega van Jeanke is duidelijk een vrouwtje dus is hij
volgens mij hetero merkte ik op, waarna Jeffrey dubbel sloeg van het lachen.
De bruid moest nog een naam krijgen en ik noem haar
popje. Ik heb nu eenmaal iets met die naam. Ze gedraagt zich heel anders dan
Jeanke… eigenlijk brutaal vrouwelijk en daar hou ik wel van.
mag. Wat een lentegeluk op het hofje en hopen we dat ze aan het paren gaan als dat al niet is gebeurd.
Tip. In vele bouwmarkten en supers loopt momenteel plantjesmarkt. Bij de LIDL spotgoedkoop en heb ik me kunnen beheersen.
Lobelia’s zet ik bij de geraniums in de vele potten. Ze kleuren met hun blauwe blomkes zo mooi bij het roze en rood.
Met de stamper van de vijzel kon ik op maat gaatjes boren waar de wortelkluitjes precies in pasten.
De truukjes voor planten in pannetjes als volgt:
1 Nooit
planten in de volle zon in aluminium pannetjes zetten want aluminium geleid warmte,
worden door de zon witheet, en het lot van de plantjes in oververhitte aarde is
niet de bedoeling.
waarmee de binnen/pot gemakkelijk uit het pannetje kan getild om het
teveel regenwater weg te gieten. Dit om te voorkomen dat de aarde zuur wordt en
de plant ziek.
3 De pannetjes links en rechts zijn een soort vergietjes dus legen zichzelf bij overtollig regenwater. Ik vond een aluminium
bakje dat precies in een vergietje paste en werd met een spijker en hamer van gaatjes voorzien.
Het tweede
vergietje kreeg een plastic binnen/pot met gaatjes onderin waarop gebruikte
filterzakjes zoals in alle binnen/potjes.
Tip 2 reclame plantjes in voorraad.
Omdat ik weet dat de winterviolen aan hun laatste bloeispurt zijn gekomen zijn alvast wat extra lobelia’s gekocht, nu ze nog in de reclame zijn.
Ze werden allemaal samen tijdelijk in
een bakje met potgrond gezet.
Enkele overgehouden geraniums idem.
tegen reclame prijs.
Tip 3… Het weer was zo prachtig dat ik een fijn wasje op de tuintafel op de hand heb gedaan.
Eerst de lingerie die in een sopje werd gezet voordat ik naar de markt ben gegaan.
De therapie op de fiets is daar
gratis bij.
Terug naar de was… Even knijpen en uitwringen, spoelen in helder water, uitwringen en ophangen.
Met de
“ontstopper” werd driftig “ontstopt” tussen de shirtjes en de tijd kwam ook nog
meehelpen. Leuk werk…
Uitwringen en schoon spoelwater gepakt. De buitenkraan is dichtbij…
voorpand.
Een broek en de sokken werden nog gewassen en een broek uitwringen daar moet je met twee mensen voor zijn, dat lukte in mijn eentje niet zo…
Alleen de broek moest nog nadrogen op een lijntje boven…
Het spoelwater werd als gietwater bij de planten gebruikt.
Dit op de hand wassen is beslist
voor herhaling vatbaar maar niet voor de bonte was, dat zijn te zware grote
stukken.
Tip
4… Pastasalade met tonijn.
Ingrediënten:
2 mokken fijne elleboogjespasta (Plus)
1 blikje tonijn in zonnebloemolie met ietsje van de olie,
de rest olie afgieten en bewaren, om aan het einde misschien nog iets van toe te voegen?
Halve fles yoghurtdressing
Peper/zout en iets zoets dat mogen ook witte rozijnen
zijn (was ik vergeten) en later nog erbij gedaan.
Deze pasta als basis kan op het bord aangevuld worden met sla tomaat/ei en vooral een halve perzik of abrikoos uit blik.
Ook hier weer
doen met wat er is.
Voor mij hoefde dat deze keer niet.
De pasta kan ook vervangen worden door klein gesneden aardappel, dan zou ik de slagroom zeker doen...
Een stok in de losgemaakte aarde met een Rubens vrouw erop maakt het perfecte zaaigeultje...
De geultjes dichtharken en stokjes bij de geulen.
Als de slakken de plantjes soldaat maken is het pech…
Een aantal courget werd gezaaid en die blijven ook lang in potten op de tuintafel.
Ik neem geen enkel risico. Vorig jaar klommen de
slakken zelfs op tafel waar ik ze op tijd kon opvangen…
Zevenblad en mei winde hoort daar ook bij.
Marijke van M. stuurde me een mail met de vraag waarom toch… Ze zijn zo goed voor de biodiversiteit.
Marijke heeft helemaal gelijk en had ik een tuin van een paar hectares dan mocht alles in vrijheid groeien en bloeien.
In mijn postzegeltuintje wil ik echter geen overwoekering van de minder sterke planten en zet een STOP,
omdat ieder plantje een plekje in dat postzegel tuintje mag hebben en houden…
Ik ben tegen onderdrukking van plant mens en dier en kom levenslang al op voor de zwakkeren onder ons…
Nog een verhaaltje?
Tijdens het lezen van GENOEG magazine aug. 2008 kwam ik het artikel “liever fluisteren” tegen, geschreven door Francois de Waal.
Meestal bewaarde ik de column
van deze prachtige meneer voor het laatst. Zoals ik steeds het mooiste en
lekkerste bewaar voor een speciaal
moment…Deze keer bracht het lezen over mediteren een flash-back.
Telefonisch werd een afspraak gemaakt en tot mijn verbazing was Joop een zeer fijngebouwde kleine man. Hoe zou hij dit volume mens nu moeten kraken vroeg ik me af.
Hij zag de schrik in mijn ogen en gezamenlijk barsten we in lachen uit. Na wat heen en weer gepraat nam ik plaats op de behandeltafel. Bij het rekken en “kraken” gebruikte hij zijn hele lijf. Het voelde niet slecht aan moet ik zeggen. Het einde van de sessie vond steevast op de vloer plaats.
Meneer had natuurlijk eerst gevraagd of hij over me heen mocht lopen, wel vermoedende dat ik in was voor iets anders dan de regel. Op mijn buik liggend liep hij met blote voeten over mijn rug. Er kraakte heel wat. De man wist heel goed wat hij deed want ik voelde me herboren…
Tijdens therapieën wordt steevast goede raad gegeven. Volgens Joop was ik geboren om aan krachtsport te doen. Kickboksen of gewichtheffen. Misschien ook wel Yoga en later Zen… Wat was Zen?
Joop vertelde over een ruimte in Schaesberg waar elke zondagmorgen Zen werd gegeven. Ik kon daar eens gaan kijken misschien? Er werd een telefoonnummer doorgegeven en gebeld voor een afspraak.
Of ik al eens aan yoga had gedaan? Nee dus. Meditatie? Ook niet! De meneer aan de telefoon adviseerde me eerst maar eens met yoga te starten…
In het dorpscentrum liep een cursus… Nee hoor! Als ik Zen wilde doen deed ik Zen en daarmee uit... Oké, ik was welkom maar wel de regels in acht nemen.
Zondagmorgen om acht uur fietste ik naar het adres. Iedereen lag nog op een oor. De regels waren schoon gewassen zonder make-up arriveren. Verder nuchter zijn geen parfum of deodorant. Geen nagellak of sieraden. Liefst in het zwart gekleed. Een oud huis/pak zou dienst moeten doen, liefst met capuchon. Later kon ik altijd nog een pij aanschaffen. De deelnemers droegen een monnikspij begreep ik.
 |
| Een dankbaar bloeiend stekje genomen in augustus 2024. |
Eenieder kleedde zich om in monnikspij met capuchon. Het hoofd diep in de kap zag je niet wie in welke pij zat. Naar binnen gericht in afzondering begreep ik.
Oké….In lotushouding op een kussen plaatsnemen met het gezicht naar de muur. De meneer merkte nog op dat lotushouding wellicht voor mij wat moeilijk zou zijn gezien mijn overgewicht. Ach wat! Dat moest kunnen… Mijn flinke benen werden in de knup gelegd wat inderdaad niet eenvoudig bleek.
Ontspannen ging wel… alleen die gedachten afvoeren bleek een probleem. Had ik de soep wel afgezet? Enne hoe laat zou dat hier gedaan zijn… Oh ja. AFVOEREN! Mijn benen begonnen te krampen. Volhouden maar. Naar mijn gevoel UREN later klonk een belletje waarna er Aa klanken door de ruimte klonken. Een eentonig en gedragen mantra.
Mooi was dat. Na een tijdje stonden de mensen langzaam op. Toen was ik al zo misselijk geweest. Terwijl iedereen al stond zat ik daar maar te vechten tegen duizeligheid. De kamer draaide rond…opstaan was niet aan de orde. Toen was er niets meer…
 |
| Manuela met haar geliefde Floortje... |
Weer terug op aarde vond ik mezelf languit op de grond. De meneer die me toegesproken had bij het begin fluisterde dat ik maar stil moest blijven liggen. Dat was het minst storend. De “monniken” liepen heel langzaam in een kring rondom mij. Gebogen hoofd en handen gevouwen. Je hoorde werkelijk niets. Geen stap geen zucht… Alsof ik gestorven was en aanbeland in hogere sferen met een rij zwevende monniken om me heen. Heel onwerkelijk allemaal.
Iemand zette een pot kruidenthee… Kommetjes werden rond gedeeld en af en toe gedronken. Daar knapte ik een beetje van op. Ik heb maar niets meer gezegd en ben vol schaamte naar huis gegaan… Een pot verse koffie en een croissantje. Er was nog veel te leren voor ik aan Zen toe was. Eerst maar eens met bodybuilding beginnen…dat is een verhaal op zich…
Aanbeland bij het krachtpatsers centrum deed ik het vrouwenschema als voorronde waarna ik aan het mannenschema begon. Het werd op den duur bankdrukken op best hoog niveau. Misschien is dat de reden waarom ik nog steeds kracht in mijn armen heb waar menig man jaloers op is… Adca heeft de spieren in mijn handen grotendeels gesloopt maar de armen en schouders doen het nog prima…waar ik heel blij mee ben.
 |
| Fiets in berkentakkentakken gewikkeld. werkstuk van een bodybuilder... |
Nog lang heeft de brede leren riem onderin de kleerkast gelegen waar ik mijn rug mee ondersteunde bij het bankdrukken.
Toen mijn nek wat te gespierd werd en de huisarts verbijsterd vroeg waar ik mee bezig was, ben ik aan fitness gaan doen en geleide meditatie. Dat laatste doe ik nog steeds en fitness doe ik in de tuin en op de fiets… Zen is voor mij altijd een station te ver gebleven…Verder is mijn motto dat je alles gewoon moet proberen wat je interesse op dat moment heeft…
