De laatste serie vreugden in het leven zijn stiller, maar
ook voller en dieper…
Annemiek.
Mijmering 28 2025.
Met
de zon en hogere temperaturen komen de maaltijd salades
weer op het menu.
Tip…Ingrediënten
voor witlof/fruitsalade nummer EEN:
1 peer
1 appel
1 citroen
Peper/zout
Iets zoet zoals honing of gewoon een schepje suiker.
Werkwijze: Het fruit wassen van klokhuis ontdoen en inclusief schil in kleine stukjes snijden.
Direct mengen met het sap van een uitgeknepen citroen.
Mengen met het fruit plus scheut olijfolie
kruidenazijn peper/zout en iets zoets.
Ik knipte nog wat bloedzuring uit de tuin, de kleinste
blaadjes zijn het lekkerste…
Ingrediënten:
2 kleine appeltjes of 1 grote schillen, met de appelboor
het klokhuis verwijderen en in ringen snijden.
Van zelfrijzend bakmeel, melk snuf zout en een ei (hoeft niet) een dik beslag maken.
De appelringen door het beslag sleuren en in een bodem zonnebloemolie bakken in destoofpan.
Tip 3…De aarde van akkers en tuinen in Limland zijn hard als beton.
Paardenbloemen en kweegras kan je beter verwijderen uit je tuin.Ze vermenigvuldigen zich als
een gek maar hoe steek je ze uit dat betonnen land?
Gewoon met de steekschop aan de aarde afschaven.
De wortels zitten dan wel nog in de grond maar dat duurt een eeuwigheid voordat die weer blad en bloemen maken.
Hoofdzaak is de bloemen komen niet tot zaad…
Probeer maar eens het ruimt geweldig op…
Tip
4…Ingrediënten maaltijdsalade nummer TWEE:
1 Flinke stronk witlof
Voorgekookte bonen wit of rood
Bieslook
Stukje brie of geitenkaas
Scheut olijfolie/kruidenazijn
Iets zoets zoals honing of schepje suiker
Kleine blaadjes bloedzuring had ik in de tuin maar hoeft
niet.
Werkwijze:
Zie eerste salade.
Tipje: kant en klare bonen in pakje potje of zakje zijn best duur.
Koop gedroogde witte of rode bonen bij een Turkse winkel en zet een kilo of zo 24 uur in de
week.
Afspoelen en gaar koken. Door het vergiet, afkoelen en in kleine porties invriezen.
Altijd bonen bij de hand. Teveel gedoe? Dan maar betalen… als je het verschil berekend merk je dat voorbewerkt wel erg duur is.Tip
5… Knolselderij schnitzels…
Ingrediënten:
1 dikke snolselderij
Paneermeel
Peper/zout paprikapoeder of zout en Arabische kruiden
Zonnebloemolie.
Met de schuimspaan uit het kookvocht nemen en af laten koelen. Van de kleinere stukjes knol en het kookvocht met wat soepgroente kan je soep maken.
Of in de soepzak in de vriezer.
De schijven bestrooien met peper/zout en paprika of… wat
ik deed met Arabische kruiden en ietsje zout.
De schijven door het losgeklopt ei en door paneermeel.
Nogmaals door het ei en wederom paneermeel.
Mijn leventje… Over voorbewerken gesproken. Er is een onderzoek gedaan over bewerkt vlees. Gehakt frikandel braadworsten enz.…
Mensen die geen bewerkt
vlees eten leven langer. Voor mij heel logisch, je weet niet wat er allemaal in
zit.
Geef mij maar bonen zelfgemaakte vegaburgers eieren
yoghurt en kaas. Ik hoor je al denken… wie weet wat in die kaas zit en… en…
Mijn hulp Jeffrey is weer geweest en krijg ik inspiratie
om de puntjes op de ie te zetten.
Met een tandenborstel om kranen en het overloopgaatje, de koelkast bijgewerkt en een schoon closetpapier dekje in het flessenrek.
Mevrouw Boretti oftewel de oven kreeg een waslaagje evenals de koel/vries/combinatie.
Vervolgens liep ik met mijn profielzolen door
de tuin en… de keuken. Niet meer te redden die Annemiek.
De weg naar mijn werk …Zomer 2018.
Vroeg in de morgen…suis ik van de heuvel richting consuminderhuis in
Molenberg. De frisse wind op de fiets in de vroegte brengt me terug in de
tijd….
Voortgezet onderwijs 55 jaar geleden in 1964. Mejuffer Overbeek… Ze gaf natuurkunde en zangles… een verstokte vrijgezel met degelijke steunschoenen met veters en een lange rechte grijze of donkerblauwe rok.
Een hoog gesloten witte blouse met strik aan de hals… haar grijze haar in een knot achterop haar hoofd. Ze kon zo uit 1900 zijn, tijdloos en stram….. Ik mocht haar wel, en hield toen al van alles uit de oude tijd al wist ik dat zelf nog niet….De meiden in 1964 van onze klas…Mijn vriendin Nelleke en ik pasten daar niet bij. Nelleke met haar vlechten en eczeem en ik met mijn melkboerenhondenhaar en het ziekenfonds brilletje.
De "meiden" hadden bijna allemaal hoog getoupeerd haar, met veel haarlak overeind gehouden en de pil was net uitgevonden... Daar was niet aan te komen zonder toestemming van de ouders hoorden we. Sex, de pil drugs en rock en roll was op het schoolplein het dagelijkse gespreksonderwerp. Een enkel meisje verliet vroegtijdig de school, die had “het” al gedaan met gevolgen… Meisjes van veertien en vijftien die naar de Alpha bar mochten of gewoon stiekem gingen want “iedereen” ging.
Juf Overbeek gruwde daar duidelijk van en zie….er moest wat frisse wind komen
rond de zwaar opgemaakte kinderen. Juf besloot tijdens mooie dagen in
plaats van zangles, met de hele klas pubers wandeltochten te maken door de
natuur. Berg op en af door het omringende heuvelland. Eigenlijk waren het meer
mars tochten door de bossen, de paden en de lanen op, met fris gemoed….
De getoupeerde haartjes en de hakjes, de in mini gestoken meisjes die zwaar
verweer gaven en allemaal waren ze opeens “ongesteld” want dat was het
toverwoord om ergens onderuit te komen. Daar had juf Overbeek dus geen
boodschap aan…. Juf galmde onderweg een lied uit de pre historie, waar je zo
heerlijk op marcheren kon, vertelde ze. De stoet nylons met ladders en
opkruipende mini jurkjes, de “spinnen” getoupeerd haar die inzakten en de
make-up die zweterig uitliep…juf leek het niet te zien en banjerde maar door.
Mijn vriendin Nelleke en ik hadden
nergens last van want we waren met 14 jaar nog kinderen. We droegen korte
sokjes in stevige sandalen en wijde rokken. Als ik de keldertrap afrende om
mijn fiets te halen was mijn BH-tje al uit en lag achter de weckflessen. Geen polonaise aan mijn lijf! Make-up
mocht niet van moeder en de bossen waren ons bekend. We klommen
regelmatig in bomen. Het lied dat Juf Overbeek ons leerde ken ik nog
steeds “Een vreemde arme snuiter, was moede van het wand’len…. Was
moede… enz.… En liederen van de lente…
![]() |
Charlotte en Annemiek in 2018 |
Drie octaven of zo... en af en toe zing ik ze nog steeds om te kijken of ik die drie octaven nog haal. Op de fiets klinkt dat lekker als je de berg af flitst…van Landgraaf naar Molenberg in 2018. Een passerende meneer keek me vreemd aan terwijl ik net die hoge noten probeerde te halen….
Ik glimlach hem toe en neem vervolgens de berg naar de “witte wijk.” Ze denken maar wat ze willen... de meneren en duik ik de zaterdagstraat in….weer een heuvel op en op de top….ligt het Consuminderhuis Molenberg…. een groeiend thuis voor velen toen dit mens er nog de scepter zwaaide…Nu wil ik niet meer weten wie zich daar wel of niet thuis voelt...
Annemiek.