Gebruik je hart, goedheid en verstand
Dat heet goede verstandhouding....
Annemiek.
Tip… Soms is een restje van menu van gisteren een ingrediënt voor menu van vandaag.
De ragout van het pasteitje was voor vier personen en is voor twee personen ingevroren.
Een deel gegeten en een deel bleef voor de zuurkool ovenschotel van vandaag.
Zuurkool
ovenschotel ingrediënten:
Half pond zuurkool (had ik nog)
wat aardappels
peper/zout/nootmuskaat
scheut melk en klontjes margarine of boter
rest champignonragout
paneermeel.
beker water en iets zout.
Aan de kook brengen en garen, eventueel afgieten en pureren
met de stamper, klontje boter, nootmuskaat en scheutje melk.
Tien minuut later de witte voorgegaarde bonen erbij.
De mijne komen uit de vriezer. Als ze
ontdooit zijn omscheppen met
de zuurkool.
het kleine oventje…
Onderin het schaaltje een laag zuurkool, daarop de ragout en afdekken met de puree.
Bestrooien met paneermeel en stukjes boter of margarine erop verdelen.In het oventje op hoge stand 15 minuut gratineren.
Voorverwarmen hoeft niet.
Natuurlijk kan je voor dit gerecht ook een blikje ragout nemen.
En alle zuurkool en aardappels gebruiken en een grotere ovenschotel.De rest van mijn puree en zuurkool (ongeveer de helft)
heb ik gemengd en eet ik de dag erna met gebakken appeltjes…
Tip 2…Tijdmanagement moest ingezet, om mezelf aan te zetten nog twee broeken te vermaken.
Ik moet mezelf daar echt toe dwingen.
Drie uur driftig aan de slag en het resultaat mag er wezen.Beide
broeken hebben nu smallere pijpen en een
broek kreeg lussen voor een riem.
Je kent het wel…elastiek in de taille die niet stevig genoeg is.
De broek zakt af en doe je niet meer aan.
De lusjes zijn gemaakt van lintjes die in topjes zitten aan debinnenkant schoudernaden.
Ze zijn bedoelt
om het topje aan kleerhangers te bevestigen.
Ze piepen bij het dragen altijd eruit en ik knip ze af.
De schoudernaden klem ik met wasknijpers om de kleerhangers…
Al die rommel in je hals… schoudervullingen die dubbel zitten, lintendie eruit piepen…weg ermee!
En de broekriem blijft keurig zitten door de lussen aan de broekband.
Go… heb ik ondertussen drie nieuwe broeken en voor jaren genoeg… Nog
eentje vermaken, een olijfgroene en kan even wachten…
Tegenwoordig wel want ik naaide een topje maat XXL van onder
dicht.
Misschien heb je een flinke man of ben je zelf aan de maat.
Je schuift er zo een taartdoos in en hangt de schouderbandjes aan het stuur.Ik heb het tasje nu altijd bij de hand als ik bijvoorbeeld lege
jampotten van boven moet halen…
Er passen wel 15 stuks in… of een woonmantel,
of gewatteerd dekentje of bergen sokken of ondergoed…
stapels wol of tien kilo aardappels of zo…van de markt…of bergen appels.Geef je die markt meneer een topje in handen (natuurlijk onder dichtgenaaid)
Weer eens wat anders…
Er kwam een zakje appels achteraan en de goede gever mag zich verheugen op een appel toetitch.
Ik bakte twee exemplaren die samen in de oven gingen…want ik heb een grote oven en nogal aanloop.
Een kort snel deegje voor twee toetitch kost aan ingrediënten geenkneup.
Ingrediënten
voor twee toetitch middelmaat.
500 gram volle yoghurt
16 eetlepels zonnebloemolie
1 zakje bakpoeder
1 ei
snuf zout
handje suiker
1 kilo bloem.
Voor
de vulling:
Appels
Rozijnen
Kaneel
Beetje water.
Schil de appels en verwijder de klokhuizen.
Snij de partjes in kleine stukjes en meng in een pan met kaneel naar smaak, 1 kopje water en een handvol rozijnen.
Als de appels zuur zijn kan iets suiker erbij.
Op hoog gas verwarmen tot kookpunt en twee minuut blancheren.
Met een
schuimspaan omscheppen en
af laten koelen.
Werkwijze voor het deeg: Alle ingrediënten in een kom mengen met uitzondering van de bloem.
Je ziet op de foto dat ik deze keer halfvolle yoghurt nam, die was afgeprijsd (30% korting UHD) en doet het ook.Driekwart van de kilo bloem toevoegen en snel kort kneden met je handen.
Voeg bloem toe tot het deeg loslaat van je handen.
Zoals je ziet kan
je het papier met wasknijpers vastzetten
tot het deeg erin gaat…
Deeg op de vlaaiplaat en de randen afrollen.
Ruim vulling op de vlaai leggen en een dunne plak deeg bovenop.
Het deeg natmaken met lauw water met je vingers en bestrooien met grove suiker of gewone suiker.
Met een grote
keukenschaar 9 maal inknippen in het deksel…
De appels kregen we van bomen die niet werden leeggeplukt,
dat werden dus valappels en niets mis mee als ze direct worden verwerkt…
De kleinere toetitch iets minder dik belegt hebben de hulp en ik half opgegeten.
Morgen de rest voor Manuela en ik bij de koffie…
We slaan de lunch dan wel over…In weze is appeltoetitch een boterham met fruit…Tip 5…en mijn leventje. Nog een leuk cadeautje was een wolkenpannetje (met deksel) gevuld met viooltjes.
Ik kreeg van Christel plastic potten waarvan eentje iets werd ingekort zodat hij tot de rand van de pan komt.
Mijn vrienden vragen altijd of ik er iets mee kan voordat ze ietsweggooien.
Met een kartelmes werd de rand van de pot ingezaagd tot de rand pan.
10 cm verder nog eens en aan de overkant van de pot hetzelfde.
Met een grote keukenschaar werd de rand pot afgeknipt tot bovenkant pan maar zo dat twee lipjes blijven staan die boven de pan uitsteken.Het zijn handvatjes waarmee je de pot uit de pan kan tillen om overtollig hemelwater weg te gieten.
Aan een handvat kan de rand van de deksel hangen.
Onderin de pot kwam hergebruikte potgrond die ik
steeds onder de seringenboom kieper.
Daarop kwam een laagje verse potgrond en vijf viooltjes.
Potgrond erom heen en aandrukken.
Daarop kan een beetje mos of hooi…Een beker water geven en staat het pannetje te stralen bij iemand op een tuintafel die vanuit het keukenraam zichtbaar is…
Hoe blij maak je een mens met voor 2,50 viooltjes
en hergebruik spul dat je al hebt…
De mensen om me heen delen met elkaar en vormen gezamenlijk een buffer tegen de harde wereld.
Het 50er jaren gevoel en we delen niet alleen overvloed maar ook eigenschappen.
We gooien nooit voedsel weg en enkelen rapen walnoten voor een ander en alle soorten fruit zodat niets verlorengaat…
Ik geef het
weer door en geef karrevrachten blijdschap mee…
Ik heb altijd gezegd dat ik 50 jaar te laat ben geboren.
Door de mensen om me heen die op dezelfde golflengte denken en de rijkdom van eenvoudig leven verkiezen, voelt dat niet meer zo…
Annemiek tel je zegeningen…
Annemiek.