woensdag 9 november 2022

Mijmering 92 Zuurkool ovenschotel, tijdmanagement bracht twee nieuwe broeken en twee cadeautjes voor een habbekrats…

Beste mensen,

Gebruik je hart, goedheid en verstand
Dat heet goede verstandhouding....
  
Annemiek.

 Mijmering 92 2022,

Tip… Soms is een restje van menu van gisteren een ingrediënt voor menu van vandaag.  

De ragout van het pasteitje was voor vier personen en is voor twee personen ingevroren.

Een deel gegeten en een deel bleef voor de zuurkool ovenschotel van vandaag.

Zuurkool ovenschotel ingrediënten:

Half pond zuurkool (had ik nog)

wat aardappels

kleine portie gekookte witte bonen

peper/zout/nootmuskaat

scheut melk en klontjes margarine of boter

rest champignonragout

paneermeel.

Werkwijze: De aardappels schillen, wassen en in kleine stukken gesneden opzetten met 1
beker water en iets zout. 

Aan de kook brengen en garen, eventueel afgieten en pureren met de stamper, klontje boter, nootmuskaat en scheutje melk. 

Gelijk met de aardappels in een ander pannetje de zuurkool opzetten met een beker water. 

Tien minuut later de witte voorgegaarde bonen erbij. 

De mijne komen uit de vriezer. Als ze
ontdooit zijn omscheppen met de zuurkool.

De rest champignonragout verwarmen, een ovenschaaltje klaarzetten en invetten met olie…mijn schaaltje past precies in
het kleine oventje…

Onderin het schaaltje een laag zuurkool, daarop de ragout en afdekken met de puree. 

Bestrooien met paneermeel en stukjes boter of margarine erop verdelen. 

In het oventje op hoge stand 15 minuut gratineren. Voorverwarmen hoeft niet.

Natuurlijk kan je voor dit gerecht ook een blikje ragout nemen.

En alle zuurkool en aardappels gebruiken en een grotere ovenschotel.

De rest van mijn puree en zuurkool (ongeveer de helft) heb ik gemengd en eet ik de dag erna met gebakken appeltjes…

Tip 2…Tijdmanagement moest ingezet, om mezelf aan te zetten nog twee broeken te vermaken. 

Ik moet mezelf daar echt toe dwingen. 

Drie uur driftig aan de slag en het resultaat mag er wezen. 

Beide broeken hebben nu smallere pijpen en een broek kreeg lussen voor een riem.

Je kent het wel…elastiek in de taille die niet stevig genoeg is. 

De broek zakt af en doe je niet meer aan. 

De lusjes zijn gemaakt van lintjes die in topjes zitten aan de
binnenkant schoudernaden. 

Ze zijn bedoelt om het topje aan kleerhangers te bevestigen.

Ze piepen bij het dragen altijd eruit en ik knip ze af. 

De schoudernaden klem ik met wasknijpers om de kleerhangers…

Al die rommel in je hals… schoudervullingen die dubbel zitten, linten
die eruit piepen…weg ermee!

En de broekriem blijft keurig zitten door de lussen aan de broekband.

Go… heb ik ondertussen drie nieuwe broeken en voor jaren genoeg… Nog eentje vermaken, een olijfgroene en kan even wachten…

Tip 3… Ik bak wel eens een vlaai of taartje voor iemand en weet die dan niet te vervoeren op de fiets. 

Tegenwoordig wel want ik naaide een topje maat XXL van onder dicht.

Misschien heb je een flinke man of ben je zelf aan de maat. 

Je schuift er zo een taartdoos in en hangt de schouderbandjes aan het stuur. 

Ik heb het tasje nu altijd bij de hand als ik bijvoorbeeld lege
jampotten van boven moet halen…

Er passen wel 15 stuks in… of een woonmantel,

 of gewatteerd dekentje of bergen sokken of ondergoed…

stapels wol of tien kilo aardappels of zo…van de markt…of bergen appels. 

Geef je die markt meneer een topje in handen (natuurlijk onder dichtgenaaid) 

Weer eens wat anders…

Tip 4… Goede gaven worden beloond en de aardappels die we kregen zijn goudklompjes. 

Er kwam een zakje appels achteraan en de goede gever mag zich verheugen op een appel toetitch. 

Ik bakte twee exemplaren die samen in de oven gingen…want ik heb een grote oven en nogal aanloop. 

Een kort snel deegje voor twee toetitch kost aan ingrediënten geen
kneup.

Ingrediënten voor twee toetitch middelmaat.

500 gram volle yoghurt

16 eetlepels zonnebloemolie

8 eetlepels melk

1 zakje bakpoeder

1 ei

snuf zout

handje suiker

1 kilo bloem.

Voor de vulling:

Appels

Rozijnen

Kaneel

Beetje water.

Schil de appels en verwijder de klokhuizen. 

Snij de partjes in kleine stukjes en meng in een pan met kaneel naar smaak, 1 kopje water en een handvol rozijnen. 

Als de appels zuur zijn kan iets suiker erbij. 

Op hoog gas verwarmen tot kookpunt en twee minuut blancheren. 

Met een schuimspaan omscheppen en
af laten koelen.

Werkwijze voor het deeg: Alle ingrediënten in een kom mengen met uitzondering van de bloem. 

Je ziet op de foto dat ik deze keer halfvolle yoghurt nam, die was afgeprijsd (30% korting UHD) en doet het ook.

Driekwart van de kilo bloem toevoegen en snel kort kneden met je handen. 

Voeg bloem toe tot het deeg loslaat van je handen.

De helft van het deeg uitrollen tot een dunne plak en in een middelmaat vlaaivorm leggen die bedekt is met bakpapier. 

Zoals je ziet kan je het papier met wasknijpers  vastzetten tot het deeg erin gaat…

Deeg op de vlaaiplaat en de randen afrollen. 

Ruim vulling op de vlaai leggen en een dunne plak deeg bovenop. 


Het deeg natmaken met lauw water met je vingers en bestrooien met grove suiker of gewone suiker. 

Met een grote keukenschaar 9 maal inknippen in het deksel…

De grote toetitch was om weg te geven aan de mensen die zo ijverig aardappels raapten in de hoeken van akkers waar de machines niet bijkwamen.

De appels kregen we van bomen die niet werden leeggeplukt, dat werden dus valappels en niets mis mee als ze direct worden verwerkt…

Ik heb de grootste toetitch zo uit de oven direct afgegeven bij de mensen zodat in hun huis de geur van vers gebak en warme kaneel/appel herfstgeur bracht...

De kleinere toetitch iets minder dik belegt hebben de hulp en ik half opgegeten. 

Morgen de rest voor Manuela en ik bij de koffie…

We slaan de lunch dan wel over…In weze is appeltoetitch een boterham met fruit…

Tip 5…en mijn leventje. Nog een leuk cadeautje was een wolkenpannetje (met deksel) gevuld met viooltjes. 

Ik kreeg van Christel plastic potten waarvan eentje iets werd ingekort zodat hij tot de rand van de pan komt. 

Mijn vrienden vragen altijd of ik er iets mee kan voordat ze iets
weggooien.

Met een kartelmes werd de rand van de pot ingezaagd tot de rand pan.

 10 cm verder nog eens en aan de overkant van de pot hetzelfde. 

Met een grote keukenschaar werd de rand pot afgeknipt tot bovenkant pan maar zo dat twee lipjes blijven staan die boven de pan uitsteken.

Het zijn handvatjes waarmee je de pot uit de pan kan tillen om overtollig hemelwater weg te gieten. 

Aan een handvat kan de rand van de deksel hangen.

De binnen/pot heeft afwatering gaatjes waarop een hergebruikt filterzakje komt. 

Onderin de pot kwam hergebruikte potgrond die ik steeds onder de seringenboom kieper.

Daarop kwam een laagje verse potgrond en vijf viooltjes. 

Potgrond erom heen en aandrukken. 

Daarop kan een beetje mos of hooi…

Een beker water geven en staat het pannetje te stralen bij iemand op een tuintafel die vanuit het keukenraam zichtbaar is… 

Hoe blij maak je een mens met voor 2,50 viooltjes en hergebruik spul dat je al hebt…

Na een gezellige middag thuis gekomen vertelt de moestuinborder wel wat de pot schaft... en dwalen mijn gedachten naar hoe heerlijk dit allemaal voelt.

De mensen om me heen delen met elkaar en vormen gezamenlijk een buffer tegen de harde wereld. 

Het 50er jaren gevoel en we delen niet alleen overvloed maar ook eigenschappen. 

We gooien nooit voedsel weg en enkelen rapen walnoten voor een ander en alle soorten fruit zodat niets verloren
gaat… 

Ik geef het weer door en geef karrevrachten blijdschap mee…

Ik heb altijd gezegd dat ik 50 jaar te laat ben geboren. 

Door de mensen om me heen die op dezelfde golflengte denken en de rijkdom van eenvoudig leven verkiezen, voelt dat niet meer zo…

Annemiek tel je zegeningen…

Annemiek.