zondag 31 mei 2020

Mijmering 44 Vlierbloesemsiroop maken, Danyel en Mariska en aardbeienplanten stekken...

Beste mensen,
Leven is dankbaar zijn,
voor de warmte en hulp die mensen geven
op het moment als je echt van iemand op aan moet kunnen.
 

Annemiek.

Mijmering 44 2020.
Tip.
De vlierbloesem staat in volle bloei en misschien weet je plekjes waar ze staan. Knip vroeg in de ochtend alleen open schermen dan hebben de bloemetjes het meeste aroma. Bloemknoppen heb je niets aan.... 

De mooiste plek in mijn omgeving is langs een pad aan de heide waar geen auto’s komen (dus geen uitlaatgassen) en de tijd lijkt stil te staan. De fietstas bekleed met een schone theedoek en de schaar in de aanslag. Mijn handen gedesinfecteerd met het bekende flesje.
 
Knip de steel met schone handen net onder de bloem kop af. Let op beestjes vooral bladluizen aan de stengel. Die neem je dus niet mee. 

De bloemen voorzichtig neerleggen in je tas of mandje. Natuurlijk stond iets verder van het pad de mooiste bloesem en heb ik de wandelstok van de fiets gehaald. Brandnetels en doorns steken dus soms door een dikke broek heen heb ik gemerkt. 

 De wandelstok kwam goed van pas om met het handvat hoge takken om te buigen naar plukhoogte en bleek de stok even later uit drie delen te bestaan. Weer in elkaar gezet werd hij gebruikt waarvoor hij is gemaakt...
Iets verder langs het pad stonden de struiken aan de rand en kon ik zo erbij. Jarenlang was op die plek nog iemand aan het oogsten maar hij/zij was me deze keer niet voor geweest... Hoe zou het zijn met mijn mede plukker
( plukster)? 

Oudere mensen aan de wandel wisten wel wat ik deed en glimlachten of maakten een praatje over hun kindertijd. Enkele jonge mensen vroegen waarvoor ik de bloemen gebruikte en kregen ze het recept mee... Je zag ze denken... “Wat een werk.” Ik voelde me tijdens deze Pinksterdag volmaakt gelukkig en schatrijk...
Vlierbloesemsiroop maken start dus met schone handen vele vlierbloesems plukken. Thuis gekomen werden de bloemen op een schoon tafellaken op de tuintafel gelegd om de beestjes de kans te geven weg te lopen en dat doen ze ook. 

Ongewassen gaat de bloesem in een grote pan of ketel met water tot ze onderstaan. Ik kocht vier dikke citroenen die goed afgeschrobd in schijven gesneden in de pan gaan. Deksel erop en tenminste 24 uur laten staan. 

Af en toe heb ik de citroenschijven en de bovenliggende bloesem onder water gedrukt. Het vervolg komt morgen in de mijmering... 

Als je morgen gaat plukken kan je me op de voet volgen.. Wat je nog nodig hebt? Veel suiker een kilo per liter en potten met schroefdeksel...

Tip 2
Elke dag eet ik aardbeien met yoghurt of de aardbeien zo van de plant... De scheuten van de plant worden de jonkies voor volgend seizoen en ik heb er wat nodig om een bak van nieuwe planten te voorzien en om weg te geven...

Om de twee jaar worden de planten vernieuwd inclusief de aarde. De oude aarde gaat dan in de moestuin en schep ik op een andere plek aarde weg voor in de bak. De bovenlaag wordt potgrond waar de jonge planten in worden gezet. 

Dit gebeurd eind september. Als je jonge planten wilt trekken neem dan de eerste stek aan de scheut die is het sterkste en zet de stek in een potje aarde vast met een dubbel gebogen stukje ijzerdraad. De stek gaat wortelen in het potje en als het stekje een flinke wortelkluit heeft... knip je pas de navelstreng naar de moederplant door, zo rond september. 

Enne controleer dagelijks of water erbij moet in de onder bakjes...

Voilà... een jong plantje in een potje. Als de scheut verder groeit dan afknippen. Zoals je ziet zet ik zes stekken tegelijk in zes potjes in twee onder bakjes op een tafeltje. Een grote omgekeerde bak of pot pot eronder kan natuurlijk ook...

Als de aardbeien in de volle grond staan kan je de potjes half ingraven. Waarom de scheuten niet direct naast de moederplant in de aarde drukken? Je ziet over zes weken geen verschil meer... en weet je niet welke plant oud is en eruit moet aan het eind van het seizoen.

Tip 3
Helemaal in de ban van groenten wokken heb ik weer een variatie bedacht.... 

Gesnipperde ui als smaakmaker fruiten en even later twee tomaten in stukken erbij. 

Een zakje tuinbonen dat op moet uit de vriezer kwam erbij en ging de deksel op de wok op laag gas tot de tuinbonen ontdooid en beetgaar waren. 

Een beetje gekookte rijst dat over was (uit de vriezer gehaald gisteren) kwam erbij en een vergiet klein gesneden snijbiet direct uit de tuin geknipt... Op hoog gas slonk de snijbiet en heb ik tijdens het wok proces een flinke scheut sweet chilisaus toegevoegd... MMmmm...

Tip 4
In de border zaai en poot ik de groente met weinig tussenruimte. Elke cm aarde wordt gebruikt en over nagedacht. De meiknolletjes groeien welig en staan met hun blad de opkomende regenboog snijbiet wat in de weg. Dan zet ik wel even een tijdelijk hekje van stokjes met reepjes panty als afscheiding. Aan de andere kant van de meiknolletjes staan de bonen te dringen.... 

De meiknolletjes worden vanaf komende week geoogst eh gedund op dikte knolletjes en komt alles goed........ In de herfst zorg ik voor meer licht en lucht tussen het gewas omdat de nachten nevel en vocht brengen en de wind overdag tussen de planten moet drogen...

Mijn leventje...
De droogte is enorm in Limland...
Eenmaal per week gieten we water in de moestuin van Molenberg. Iedereen helpt daarbij en daarmee kan het gewas overleven. Meer gieten zou verwennen zijn en maak je de planten afhankelijk van gietwater. Hopelijk komt binnenkort regen en stromen de regentonnen weer vol.
Vroeg in de ochtend op de fiets kom ik een enkel mens tegen die de hond uitlaat of zo... Altijd een flesje water in mijn fietstas en mijn telefoon voor als ik weer eens over de kop sla. Er zijn vrienden die me ophalen als ik ergens in de berm lig al zal het moeilijk zoeken zijn langs bosranden op paden zonder naam.

Als kind was ik al niet bang alleen in de nacht in het bos. Als ik wegliep van huis was mijn weg naar het Bunderbos of klom ik in een boom in het kasteelpark. Ik was een moeilijk kind en werd niet begrepen door moeder maar wel door vader die voor zijn werk lange dagen maakte.

Dat was in die tijd en voeden de kinderen in grote gezinnen elkaar op. Ik was de enigste die wegliep en deed wel meer wat de andere zusjes niet durfden. Ik leek een koekoeksjong zo groot en breed tussen de andere fijnere zusjes... al ben ik echt van dezelfde vader en moeder. Nu ben ik in denkwijze meer naar mijn grote kleine zus gegroeid en kan zo meegenieten van wat leeft bij haar en haar man... 
Morgen om 12 uur gaat het restaurant van hun zoon en schoondochter weer open in Maastricht... en wat hebben ze het zwaar gehad tijdens corona sluiting. De zaak is opgefrist geverfd en de tafeltjes geschuurd en weer in de lak... Danyel en Mariska van den Bongard. 

Het terras is vergroot en staan al vele reserveringen maar kan altijd eentje bij nietwaar... Nee het is geen hamburgertent of een eetcafé maar een Bib Gourmand modern Frans restaurant... link https://www.restaurantdanyel.nl/  en kijk mee naar openingstijden veiligheidsmaatregel prijzen en doe ze de groeten van tante Annemiek als je reserveert of een terrasje pikt... 

Ik zie de meester kok nog in de luiers liggen in zijn Oisterwijk eikenhouten kinderbedje...  
Een keertje mocht ik het kleutertje oppassen en ben acuut met hem naar Steinerbos (pretpark in het klein) gegaan Wat een pret had het ventje... Zijn kleertjes waren verre van schoon en ben ik daarvan wel geschrokken. Ik heb ik ze snel uitgewassen voor pappa en mamma hem kwamen ophalen. Dat heb ik toen niet helemaal gehaald... Daarna werd ik niet meer gevraagd... omdat hij in die tijd snel nieuwe woordjes leerde misschien? Ik heet haas...

Annemiek