Mijmering 37 Limburgse Toepitch en de rijkdom van eenvoudig leven...

 

Beste mensen

Geluk is weten dat binnenkort de grootste ellende voorbij zal zijn

en daarin durven geloven....
 

Annemiek.

Mijmering 37 2020.

Tip

De rijkdom van eenvoudig leven gaat bij mij heel ver. Het spaart tijd energie plaats in je huis je kasten en daardoor in je hoofd. Voorbeeld? 

Ik hoef geen soda stream geval voor koolzuur in kraanwater en volgens de commercie daarmee het milieu de plastic flesjes besparen. 

Ik bespaar meer door het apparaat niet te kopen en drink gewoon water uit de kraan zonder bubbels. Ik maak er kruidenthee van of koffie of gewoon puur kraanwater wat het beste is tegen de dorst.

Ik maak zelf wasmiddel SUNSODA die tevens als allesreiniger wordt gebruikt en bespaar het milieu daarmee al die flacons die niet hoeven gemaakt en niet hoef te sjouwen van super naar mijn huis. Alleen af en toe wat pakken soda en sunlicht waar ik emmers vol wasmiddel/allesreiniger van maak.

Je hoeft geen pakjes zakjes en blikken te kopen als je zelf kan koken en sausjes en soepjes en en... zelf maakt. Je kan zelfs je eigen kant-en-klaar maaltijden maken.

Je kan zelfs een kruidentuintje op je balkon aanleggen in potten en zelfs knipsla. Of je tuin in etappes op de schop nemen.... 

Je bespaart daarmee vrachtwagens de ozonlaag en de veiling met heen en weer gesleep. Je pakt immers de groente en kruiden krakend vers zelf uit je tuin. 

Je bespaart plastic verpakking en waswater met gloor om de gesneden groente “vers” te houden....

Voor mij betekend mijn moestuintje dat ik niet hoef te denken wat we eten vandaag... Moeder natuur geeft wel aan wat oogst klaar is... En dat is een maaltijdsalade deze keer met een rest gebakken champignons erop en stukjes brie. Een boerenboterham erbij en als nagerecht: Limburgse Toepitch. 

Deze keer gevuld met zoet/zure rabarbermoes want de rabarber in de voortuin kan geoogst worden. De pracht bladeren vallen niet op tussen de blommen in de wilde bijentuin en ik heb er toch maar biologische oogst van. Wat een rijkdom...

Rabarbermoes: Ingrediënten:

Rabarber en suiker

Werkwijze: De dikste stelen met een draaiende beweging uittrekken. Het blad van de stelen snijden en een stukje onderkant. Daarbij de draden meenemen. 

De stelen in het geheel wassen en in stukjes snijden. In een pan met een half kopje water aan de kook brengen en op laag gas gaar laten sudderen met de deksel op de pan. Ik werd even afgeleid, liet het gas te lang op hoog en was er net op tijd bij. 

Ietsje aangezet op de bodem kan je beter alles overhevelen in een andere pan.

De rabarber stukjes zo ongeveer uit elkaar vallend, de blender erdoor. Dan pas suiker erdoor roeren en dat doe je op smaak. Elke keer twee eetlepels en weer proeven. Het moet zoet/zuur zijn. 

Als je de rabarbermoes in potten wil bewaren verwarm de moes dan weer tot kookpunt maar wel goed roeren. Kokend heet de moes in schone potten overhevelen, deksel erop en de potten op de kop zetten tot ze koud zijn. Ze blijven maanden goed...

Tip... de bladeren heb ik op de aarde gelegd rond de courgette planten waar de slakken zo gek op zijn. Slakken schuilen graag onder grote bladeren en kan ik ze zo wegpakken...

 

Mijn rabarber was ruim genoeg om een “Toepitch” ermee te vullen en daarvan het recept.

Ingrediënten “Limburgse Toepitch.”

250 gram volle yoghurt

8 eetlepels zonnebloemolie

4 eetlepels melk

1 ei

snuf zout

handvol suiker

1 zakje bakpoeder

bloem.

Werkwijze:Verwarm de oven op 180 graden en vet een grote bakplaat in met olie of beleg met bakpapier. In een kom alle ingrediënten mengen met een garde met uitzondering van de bloem. Ongeveer 400 gram bloem toevoegen en kort kneden met je handen. Direct bloem erbij tot het deeg loslaat van je handen...

Splits de bol deeg in twee derde en een derde. De grootste bol deeg even op kneden en uitrollen tot een dunne deeglap voor in de bodem van de vlaai plaat. Prik met een vork enkele malen in het deeg...

Rol de kleinere deeg bol uit tot een dunne plak en kieper de rabarbermoes op het deeg in de vlaai plaat. De deksel erop en met je vingers de lap deeg natmaken. Bestrooien met suiker en met een keukenschaar vele in knipjes maken... (zie foto’s)

 

Als je niet zo dun kan uitrollen neem dan een iets kleinere vlaai vorm want het recept deeg kan net. 

Ik had nog een rest dikkere suikerkorrels en heb die gebruikt voor bovenop al kan het ook met gewone suiker. 

 De toetitch in de oven en de tijdklok op 45 minuut. Kijk zelf wanneer het deeg lichtbruin en gaar is....

Tip... direct uit de oven de toepitch uit de vorm wippen dan lukt het het beste. Een pannenkoekmes eronder en hopla op het treefje....

Tip...om een roombotersmaakje aan het deeg te geven kan je een vlaaischotel met roomboter insmeren en de toepitch direct van het treefje op de vlaaischotel schuiven... De boter smelt en trekt in de bodem die daardoor ook nog zachter wordt.

Tip... hoe lekker de geur ook. Laat de moes in het deeg trekken dus blijf er in ieder geval een paar uur vanaf.

Tip... Als vulling kan ook appelmoes of appelstukjes met rozijnen en kaneel gebruikt worden en zelfs kersen volgens de woensdagvriend.

Mijn leventje...

Toepitch  brengt de sfeer van de boerenhof en naar huis kerende werkmensen van het veld... 

Of misschien wel de boerendeerne die naar de akker dichtbij koffie brengt met een “fruit boterham” voor de mensen. In een dicht geknoopte ruiten theedoek op een vlaaischotel

de toepitch en de koffie met de bekers in een mand. 

Ik heb het nog meegemaakt bij het aardappel rapen waar de geur van koffie zich mengde met de geur van de aarde in de blakende zon. 

Een plekje werd gezocht als het kon in de schaduw en rekte je het moeie lijf even languit liggend op de aarde...

Vervolgens werd aan het welverdiende feestmaal begonnen en daar kon niets tegenop... Toepitch al eeuwenlang bekend in het Limburgse land hoort bij de rijkdom van eenvoudig leven... Ik ga NU een stukje afsnijden en met een beker koffie erbij op mijn hofje zitten dromen...

Dit moestuin seizoen werd veel oud zaad gebruikt en weggewerkt in onze moestuinen en daar is niets mis mee. 

Oud zaad is minder kiemkrachtig en we hebben het gemengd met zaad van dit jaar. 

Eenmaal kwam stengel ui niet op en werden bonen gezaaid op die plek, en eenmaal kwamen bonen niet op en dat weet je dan binnen twee weken. Na tien dagen behoren bonen op te komen. Ik probeer nooit met zaaien op keukenrol of watten om te weten of zaai nog kiemkrachtig is... Wat een kul...

Popje kwam alweer een stukje dichtbij in Molenberg want ze is gek op nat voer. Nog even en dan kan ik haar aaien terwijl ze eet. 

Ze herkent mijn stem en het zakje voer al... en ik ga vanmiddag misschien nog even langs... In ieder geval heeft ze altijd droge korrels voer en water...

De boerentenen bonen kwamen wisselend op in de voor zaai bakjes en de lange halzen (teveel water gegeven) hebben we in de volle grond gepoot. De closetrolletjes waar wel wortels uitkwamen maar geen plant heb ik mee naar huis genomen en het hele arsenaal op een rijtje tegen een klimrek gezet in de aarde. 

 We zullen zien wat er nog uit komt... Drie sedum planten neem ik morgen van huis mee om in de stilte tuin te zetten in Molenberg en mijn fietstassen zitten alweer vol aarde zag ik... 

Na bovenstaande recept nemen we de rabarber mee in de crisis broodlijn en via de boerderijwinkel kwamen vele kratten sla bloemkool en prei extra naast de aardappels en de eieren... Wat een feest... Het lijkt wel Kerstmis. Net nu ik vandaag de broodlijn uitgeef met wel 12 gezinnen die voor een week voedsel nodig hebben.... en gaat er een karrenvracht dank omhoog naar “Hij... die de sla laat groeien”

Annemiek