Mijmering 93 Appelbeignets voor 5 cent, blote kalkoen en aanverwanten...

Beste mensen,

Verdriet kan voor zichzelf zorgen

Maar om echt te genieten

heb je iemand nodig om mee te delen...zoals;

Kennis of de broodlijn of een humorvolle mijmering...

Annemiek.

Mijmering 93 2019.

Tip.

Op de valreep van het jaar nog een oliebollen tip. Nou jaaaaa appelbeignets die eigenlijk appelpannenkoekjes zijn. Geen mens die het verschil ziet of proeft.  Zeker niet als je ze met poedersuiker bestrooit...  Gewoon zelf gemaakt in de koekenpan of wok met ietsje zonnebloemolie.

Nee geen grote pan olie die een kapitaal kost en stinkende

keukens... Geen uren als een zot in de rij staan bij de oliebollenkraam waar je dan een euro voor een oliebol betaald.... Ben je helemaal besodemieterd!

Nog eentje...

Bij de LIDL zijn de appelbeignets in de reclame... nou ja reclame... 39 cent per stuk zeg maar 40 cent. Ik heb ze gezien en laten ze nu precies hetzelfde eruit zien als mijn appelpannenkoekjes. Ik ga daar speciaal een rondje voor om

fietsen om die dingen te bekijken maar kopen? ZEKER NIET! Ik sta daar alleen maar te genieten en te rekenen hoeveel ik heb uitgespaard... Hoeveel de mijne kosten? Laten we het ruim tellen.... 5 cent per stuk!!

Dan heb ik de appeltjes gebruikt die Michael en Riekie raapten en plukten van de bomen bij Erenstein. Een tot restaurant omgebouwde boerenhof waar vele appelbomen staan ter decoratie. Nog overgebleven uit de goeie ouwe tijd

toen de boerenhof nog boerenhof was...en de mens van tegenwoordig gezeten op de terrassen interesseert die appeltjes niet... Ze zien ze niet eens hangen.

We hebben net na de pluk appeltaarten en appelmoes gemaakt en een deel in manden onder de tafels in de woonkeuken opgeslagen waar het meestal fris en donker is. 

Van tijd tot tijd werden de appeltjes nagekeken en de eventuele half rotte aan de vogeltjes gevoerd. Die zijn er gek

op... Zeker als de appeltjes gaan gisten want dan worden ze allemaal een beetje dronken... De hele kluit...eh vlucht.

Nog eentje...

Ik heb mijn zelfgebakken "appelbeignets" in hergebruik papieren zakken gedaan en bij de broodlijn de mensen laten proeven. Wat ze proefden? Appelbeignets! Tja... je begrijpt dat onze mensen aangestoken door deze flap zelf een half uurtje in de keuken gaat staan want appels zijn er genoeg. Ik zie de schotels beignets aan de lopende band al doorschuiven naar het feestgedruis....

 

Ingrediënten appelpannenkoekjes:

Halve kilo bloem op goed geluk

1 zakje bakpoeder of:

een halve kilo zelfrijzend bakmeel

1 ei

halve liter melk

snuf zout

zonnebloemolie

zes kleinere appeltjes

Werkwijze:

De appels wassen en met een appelboor van klokhuizen ontdoen. Laat de schil maar erom. De kopjes en kontjes heel dun afsnijden en die smikkel je op. Dan heb je gelijk je fruit voor die dag gegeten. De appeltjes verder in schijven snijden. Mijn idee voor kleine appeltjes; in vier schijven. Ze moeten immers wel beetgaar worden in dat beslag en ik nam kleine appeltjes zodat je kleine beignetjes krijgt... 

De bloem met bakpoeder in een kom oftewel zelfrijzend bakmeel. Zout ei en een beetje melk en klontjesvrij roeren met de garde. Meer melk toevoegen tot een dik beslag ontstaat. Als je de klonten niet eruit krijgt (mensen met twee linkse handen) gooi je de mixer maar erin. 

Een beetje zonnebloemolie in wok of koekenpan verhitten. Sleur de appelschijven door het beslag en mieter ze in de wok of pan op hoog gas... Dichtgeschroeid zet je direct het gas laag en laat je de “beignets” bruinen. Keren en op laag gas laten garen. Die eerste moet je natuurlijk proeven hé.... Heb je al meegerekend? 24 appelbeignets uit dat beetje ingrediënten... Ik heb ze maar direct uitgedeeld voordat ik mezelf eraan zou vergrijpen... Je zal maar vijf kinderen hebben of zo.... offe een hoop aanloop...

Koud zijn ze ook heel lekker moet ik zeggen zelfs als je de enkele te bruine aan de kant hebt gelegd en weer gevonden... De klokhuizen gingen naar de vogels in de tuin.

Tip 2

Alhoewel erg vroeg heb ik de zaden gesorteerd voor het nieuwe moestuinjaar. Mijn verzameling zaden in dozen heb ik samen met Jozé onlangs naar consuminderhuis Molenberg gebracht. In het office van Mart die eigenlijk Song heet heb ik in stilte de zaden gesorteerd en in kastlades geruimd. Floortje had een tijdje doosjes gespaard van het kattenvoer en die heb ik op lade hoogte afgeknipt. 

De zon scheen naar binnen en met het oog op de moestuin zag ik al de groei in maart en zo... Er ging een schietgebedje omhoog naar “Hij die de sla laat groeien” of ik nog een zomer of een... twee of drie (nou jaa) mag meegenieten. De lades heb ik ingeruimd vanaf maart tot einde zomer als je begrijpt wat ik bedoel.

Eerst de zaden van groente en kruiden die je zaait in maart. Dat was een vakje of drie. Daarna die van april en voor de maand mei de bonen en consorte.....

 

Het laatste vakje voor de herfst sla zoals veldsla. Mijn boek De Eerlijke Moestuin krijgt nog een plekje in de kast en als iemand dat boek jat... moge zijn vingers afvallen... Sorry! 

Het boekje is voor Song die me zal helpen in de moestuin... en ter inzage  voor de mensen van de kookworkshops.

In de kast van de woonkeuken komt dan het boek: Eten uit de eerlijke moestuin. Daisy Legrand en Homa zullen me in de toekomst helpen bij de kookworkshops... Wat een heerlijkheid en het voor genieten bij het sorteren van het zaad was al een feest. 

Vele zaden heb ik zelf geteeld zoals pastinaak chioggia en alle soorten bonen die je maar bedenken kan. Soms kocht ik een zakje van een speciale soort en het jaar erop had ik van de oogst enkele struikjes ongemoeid gelaten waar dan de dubbele hoeveelheid gratis zaadbonen van werd getrokken voor het jaar erop. Je zal het allemaal lezen komend moestuin seizoen dus volg de mijmeringen...   

Vandaag zag ik bij de zeer grote broodlijn vele pakjes met verschillende aardappels binnenkomen Vittelotte Noir en de Roseval en nog een licht gekleurde aardappel die van alles kan zijn. Gewoon voor de leuk... verschillende soorten in een pakje met Kerst aangeboden in de super. Ze kosten een vermogen zag ik en we hebben ze aan de kant gelegd om in de schuur te bewaren en te gebruiken als pootaardappel... het is maar een tip... De mensen namen vele gewone aardappeltjes mee. Er waren er genoeg...  

Mijn leventje...

Er lag een grote kalkoen bloot te wezen op de broodlijn tafel. “Baby kalkoen” stond erop en vroeg ik me af hoe een puber kalkoen eruit moet zien. Het was me toch een joeperd...

 Ik moest er niet te lang naar kijken en zeker niet me voortellen hoe zijn of haar naam was geweest. Waar de veertjes hadden gezeten waren van die pukkels en de pootjes zaten met een elastiekje bijeen geklemd met een zilverpapiertje erom. In het lijfje waar moeder natuur zo

ingenieus een wezentje had gecreëerd was nu een holte die je moest vullen met groente of zo... Ik heb er maar een theedoek overheen gelegd als lijkwade en geen mens wilde hem/haar hebben. 

Dat kwam misschien wel door het crematie gezicht dat ik trok als ik het beestje aanprees... Het leek wel lijkenschennis deelde ik ongevraagd mede... Uiteindelijk heeft een meneer hem meegenomen die het wicht in stukken zal verorberen en de juiste kook of baktijd vind hij zeker op internet...

Doet me denken aan de kalkoen die mijn vader eens kreeg in een kerstpakket van zijn werkgever de Gasunie. Mijn moeder die nog nooit een kalkoen had gebraden heeft het beest in de oven gelegd...zonder vulling. Hoe langer het beest in de oven lag hoe taaier het werd en we dachten dat het wel een ouwe kalkoen moest zijn zo droog was het beest.

Onze mensen werden gelukkig gemaakt met (overgebleven) ree biefstuk van tien euro per biefstukje van de kerst. Ze kwamen uit de Veluwe stond erop. Gelukkig hebben we een kok in crisis met vier kinderen in ons bestand. Meneer was heel erg blij met de biefstukjes en had nooit kunnen denken dat hij zoiets zou krijgen.... Hij keek zijn ogen uit. 

De meeste mensen in crisis waren dolgelukkig met runderbraadstuk en varkenshaas en worsten en zo... Ik zet mijn blik dan op wazig waar ik niet veel moeite voor hoef te doen met die ADCA en deel de lijken uit. Godzijdank waren ook vele pracht groenten aangeleverd en hopen taart en vlaaien die de mensen kunnen invriezen voor de tijd als het minder zal worden....Veel zuivel en dozen vol eenpersoons nagerechtjes die ik uitgaf voor elk gezinslid zes voor de hele week. Zie je me al tellen? Zoveel overvloed waar de mens in crisis na de kerst in mag meedelen...dankzij PLUS en JUMBO... Ze waren er heel erg blij mee...

Donderdag zullen we wel de niet verkochte appelbeignets krijgen en hoe zou dat nu kunnen dat die bleven liggen.... Joost mag het weten...

Annemiek