Beste mensen,Schep stilte om je heen.
Bevrijd je uit de armen van de consumptiemaatschappij,
die de laatste restjes vrijheid uit je weg rooft.
Keer terug naar de rijkdom van eenvoudig leven...
Annemiek.
83 Consumindermijmering
2017.
Tip.
Af en toe trek ik wat bietjes uit de tuin. Net
boven de wortelhals het loof afsnijden en wassen met regenwater. Daarna met
drinkwater opzetten en aan de kook brengen, en tien minuten op laag gas aan de
kook houden. Daarna gaar ik ze gratis verder door de pan in de dubbel gevouwen
gewatteerde deken te zetten. De deken dicht gevouwen rond de pan........zo is
het gisteren ook gegaan. Ik was moe na mijn hele huis te hebben schoongemaakt en
naar Decathlon te zijn geweest om spullen op de halen voor het Consuminderhuis.
In mijn stoel ben ik half in slaap gevallen en
kwam Theo binnen die die de deken van de bank wilde trekken...Mijn
Neeeeeeeee!!! moet oorverdovend zijn geweest en Theo schoof
verschrikt de deken weer terug maar was de ramp al geschied.... Bietennat droop
als bloed over de gewatteerde deken en de grand foulard... Ik probeerde snel uit
de stoel te komen waarin ik met mijn benen hoog lag. Ondertussen probeerde Theo
de gentleman, te redden wat er te redden viel en tilde de hele druipende massa
van de bank waardoor de spetters op het vloerkleed vielen. “Zet op de
tegels...zet op de tegels.. op de tegels gilde ik met overslaande
stem naar de perplexte Theo. Ik ben de trap op gerend zover dat mogelijk was en
heb een mengseltje gemaakt van een eetlepel gloor op een kopje koud
water en met een schone
De grand foulard kon in de wasmachine en de deken
in de “vergiet” Daarna had ik pas tijd om aan Theo uit te leggen dat bloed
bieten en rode wijnvlekken direct in veel koud water moeten gezet. Dat het beige
vloerkleed voor ging omdat de vlekken niet mochten hechten. Ik zie meneer nu nog
zitten op de ontklede bank met zijn schoenen op een schone droge dweil en nog
steeds een beetje ontdaan...We hebben koffie gedronken tegen de schrik en kwam
het helemaal goed met de lappen en Theo die het nog steeds maf vind dat hete
pannen bij Annemiek op de bank staan... volgens hem is dat bij gewone mensen
niet zo... Wie heeft hem ooit verteld dat ik gewoon ben....vraag ik me
af...
Tip 2
Nog een consuminder tip die vooral tijd bespaart.
Eenmaal per tien dagen heb ik een machine zwarte was. Natuurlijk draag ik geen
witte onderbroeken die je nergens bij kan wassen en zeker geen groene met blauwe
blommen of zo. Zo’n weiland rond mijn billen is aan mij niet besteed. Sloggi’s
moeten het zijn die gaan jaren mee en als ze wat vaal worden gooi ik een
pakje zwarte Dylon textielverf met een kilo zout met de vale lingerie in de
wasmachine.
De zwarte was... Ik hang het wasgoed direct bij
elkaar op de droogmolen. De gewone onderbroeken voor dagelijks gebruik en de
mooi afgewerkte bij elkaar. De shirts met driekwart mouwen samen en die met de
korte mouwen bij elkaar. Dan de tops zonder mouwen. Als alles droog is mieter ik
de gewone onderbroeken onderin de mand, die komen zo in de la, daar vouw ik niet aan. De mooie
worden gevouwen. Daarop het stapeltje tops gevouwen op de tuintafel en daarop de
korte mouwen ook gevouwen plus de driekwart mouw. De stapeltjes 
Tip 3.
Het zaad in de stengels van de bloedzuring wordt in
het voorbijgaan afgerist en in dezelfde pot in de aarde gedrukt. Geen omkijken
meer naar en de jonge planten komen vanzelf boven en geen plantjes tussen de
stoeptegels.
Tip 4
Het gedroogde zaad van de pastinaak in de kom onder
het afdak kan gezeefd worden. Dat gebeurd door een vergiet met grote gaatjes met
een schaal eronder. De takjes blijven achter en gaan in de compost. nu wordt het
zaad geselecteerd want de grote zaden willen we zaaien in maart 2018. 
Selecteren
is gewoon het zaad door een vergiet met iets kleinere gaatjes kieperen en valt
het te kleine onvolgroeide zaad “door de mand.”Het mooie grote zaad blijft
achter... Ik lach me altijd kapot als ik lees op zaadzakjes dat het speciaal
geselecteerd zaad is dus extra duur... Het mijne is gratis en biologisch en met
zorg in goede sfeer geselecteerd.... want Floor keek mee en ik had er een kopje
koffie bij....
Mijn leventje...
Wat een heerlijkheid verse bramen in de yoghurt zo
van de struik. Daar kan ik zo van genieten. Er werd nog een lijntje bonen
gezaaid en ik ontdekte vele schuilplaatsen van slakken. De vier op een hek ( eh
muur) bezig met nageslacht baren heb ik maar laten zitten want hoe wreed zou dat
zijn te storen met hun bezigheid. Alle anderen kwamen in de oude melkkoker die
geleegd werd aan de bosrand en wel direct, dus op de fiets met die melkkoker met
de deksel erop... aan het stuur. Kwam ik nog een vreemd kijkende kennis tegen met de hond terwijl ik die melkkoker aan het legen was. Dat is toch heel gewoon
nietwaar...slakken verhuizen naar bosranden...
Annemiek
