Beste mensen,
Fietsen is gezond
dus eet meer fiets...
Annemiek
114 Consumindermijmering
2016.
Tip.
Een bijzondere mijmering vandaag omdat ik met
jullie wil delen hoe het ook kan.....
In Heerlen centrum is De Fietstempel
geopend. http://www.fietstempel.nl/ Carlo
van Gool eigenaar van de fietstempel heeft een passie voor fietsen. Nou ja en de
mensen die op die fietsen horen. De verkoop van de juiste fiets voor de klant, het onderhouden van fietsen en repareren indien
nodig. Maar we beginnen bij het begin. Carlo is een jonge ondernemer met gevoel
voor de mens de aarde duurzaamheid en hergebruik. Zijn partner Brian Rasenberg
geeft bij ons consuminderhuis budget/consuminderkringen en draagt het
gedachtegoed consuminderen uit. Partners beïnvloeden elkaar en dat is te
merken. Fietsen is goed voor het milieu je gezondheid en je portemonnee en beter
dan auto rijden. Beide heren geven daar het voorbeeld van en verplaatsen zich
op de fiets....
Een winkelinventaris is duur en de heren gingen
voor gratis hergebruik, goed voor de aarde en bovendien ligt bij jonge
ondernemers het geld niet op stapels. Ze willen nostalgie in de winkel en als ik
de zaak binnenwandel is dat helemaal gelukt moet ik zeggen. Ik raak een beetje
emotioneel als ik de dorpswinkel sfeer herken van vroeger waar je zo aan de
fietsenmaker kon vragen hoe duur een band plakken kost en een ontbrekend dopje kopen op het ventiel. Of wat lucht in je band bijpompen. Bij Carlo kan dat weet
ik. Er is direct contact met de klant en de fietsenmaker want de werkplaats is voor in de
zaak achter een pracht dressoir in mega formaat waar de kassa opstaat.....Een
toonbank met een verleden...
De klant kan alles vragen en overleggen en
meedenken met Carlo de vakman. De klant is immers koning en ook de koning weet
wat erin zijn portemonnee zit... of de band geplakt mag worden of liever een
nieuwe binnenband? De band plakken is goedkoper en hergebruik beter al vertelt
Carlo er wel bij als het gaatje op de naad van de band zit plakt hij niet want
dat gaat steevast los. Hij wil je wel vertellen hoe dat plakken en
loslaten moet gebeuren en zal gaan. Als er een onderdeeltje in een onderdeel stuk is dan
werkt hij eraan om het kleine deeltje te repareren. Alles in overleg met de
klant. Dat geeft vertrouwen en dat is het heerlijke van deze
“dorpswinkel.”
Het meedenken met de klant bij de aankoop van een fiets met een kopje koffie aan
de tafel hoort daarbij. Bespreken wat de beste fiets voor jou zou kunnen zijn.
Kopen is een emotie en vertrouwen komt vanzelf als de meneer die je raad geeft
alle tijd neemt want je kan je geld maar eenmaal uitgeven. Wat zijn je
beperkingen en je verwachtingen... een fiets is immers als een vertrouwde jas
die je lekker moet zitten en staan en bij je past. De kindjes kan je
meenemen want er is een speelhoek. Een duurzame fiets koop je bij de vakman en
niet bij een bouwmarkt. Je wil immers de service en het terug kunnen gaan als
iets bijgesteld moet worden. Een cm zadel of stuur hoger of lager kan belangrijk zijn en
dat zie ik je niet doen bij de bouwmarkt. Dat hoort de vakman te doen met liefde
voor zijn vak...en “zijn” fiets blijft volgen.
Terug naar de winkelinventaris... Die werd bijeen
gebracht van hergebruik meubelstukken/ rekken en tot een geheel gevormd door
alle stukken een verfbeurt te geven. (dat deed Mirelle). De kapstok waar nu
regenkleding hangt en de tafel waaraan koffie gedronken wordt door de
klanten. De nummers geschilderd op tafel blijken geboortedata en handafdrukken
van de ondernemer en zijn partner te zijn. Vele oude fotolijsten aan de muren
met prenten uit vergeten tijden toen de handel op de fiets werd gedreven door
o.a. de groenteboer. Ik zie de meest prachtige fietsen fietstassen en zelfs
ansichtkaarten met fietsen en 
T-shirts bedrukt met fietsen rond een oude
trapnaaimachine gerangschikt. In een café fietsenrek staan nostalgisch aandoende
fietsen die gloednieuw zijn want nostalgie is de stijl van deze tijd. Er zijn
elektrische fietsen en kinderfietsen en een pronkstuk in de etalage met een
houten velg. Ingelijste belkoppen handvaten en een zadel en zie....mijn oude keukentrapje vol verfvlekken staat daar mooi te wezen met allerlei fietsonderdelen beladen. Ik had haar niet herkent als ze niet zachtjes had gefluisterd...”he ken je me nog?”
Ik proef de sfeer bij de werkbank en zie zo voor me
hoe daar de gesprekken ontstaan rond het repareren. Het goede gereedschap naast
de poetsvodden die hergebruikt van oude lappen dienst doen. De directoire van
marie vol olie en smeer want katoen neemt zo goed vuil op. De “echt niet meer
kunnen” binnenbanden die hun weg vinden in hergebruik om kransen van te maken
bij het consuminderhuis en om tassen van gaas mee af te zetten. Het karton waar
de fietsen die aangeleverd worden in zijn verpakt wordt ook weer hergebruikt
hoorde ik. Ik droom nog een beetje verder als ik van buiten foto’s maak van het
pand dat tegenover de spoorweg overgang is gelegen als je van Landgraaf Heerlen
inkomt. Willemstraat heet het daar..... Er komt beslist nog een pot met
snoepjes voor de kindjes op de oude toonbank en in het antieke trommeltje van
“Tru va Doorke va Sielke” zal altijd wel een lading marie biscuitjes te vinden
zijn. Als ik op mijn e-bike stap om naar huis te gaan verlaat ik een plekje dat
me nu al dierbaar is.......De dorps fietsenmaker altijd thuis en in voor goede
raad met de flitsende informatie zo van het beeldscherm naast de kassa. Het oude
vertrouwde naast alle nieuwigheidjes van deze tijd........
Annemiek
