Beste mensen,
De meeste mensen die gelukkig zijn
hebben hun eigen lotsbestemming in handen
genomen...
Annemiek
56 Consumindermijmering 2016
Tip.
Warme dagen nodigen uit om vloerkleden te
“vernieuwen” oftewel door de tijd en de warme zon de vlekken te laten weken. Als
je weet hoe het werkt hoeft er weinig schrobwerk aan te pas te komen en nee
tillen en slepen valt ook reuze mee als je bedenkt dat ik in mijn eentje het
klusje klaar........
Werkwijze:
Leg het kleed op het stoepje ( liefst in de zon) en
kieper twee volle emmers koud ( regen) water op het kleed. Goed verdelen met de
harde bezem. Maak een emmer warm water met vier volle bekers SUNSODA en verdeel
dat gelijkmatig over het kleed. Schrobben hoeft nog niet. De zon en de tijd
weken de vlekken los. Ga wat anders doen een uurtje of drie.......
Na drie uur of zo de zichtbare vlekken even
opschrobben met wat water extra op die plek en het hele kleed even kort
schrobben. Zie je nog vlekken? Dan kan grof geschut je nog redden door een 2
bekers dunne goedkope gloor in een emmer warm water te mengen en verdelen over
het kleed. Nog even inweken opschrobben en het kleed oprollen. ( Oppassen voor
je kleding als je gloor gebruikte) Het kleed even optillen aan een kant en over
een tuinstoel trekken. Het water loopt er gedeeltelijk uit en het kleed word
veel lichter. Een kwartiertje later het kleed iets meer optrekken zodat het vrij
hangt en alle water eruit loopt. Daar kan je het stoepje even mee
bewerken.
Na een kwartiertje is het niet moeilijk om het
kleed over twee tuinstoelen te hangen. Zorg dat de randen en punten vrij hangen
en niet de grond raken. Met gieters ( regen) water het sop met vuil eruit
spoelen. Laat de zon maar haar werk doen met drogen. Zoals je ziet was het kleed
in de ochtend vuil en tegen de
avond schoon en droog. De keukenloper idem. Het
schone kleed komt opgerold op de rommelkamer, klaar om tegen de winter weer
onder de eetkamertafel gelegd te worden waar nu even niets hoeft te liggen. Ik
heb nog een kleed dat bij de volgende zomerse dag aan de beurt komt. Het werd
smoezelig weg gezet en moet ook nog schoon. Een schoon reservekleed is nooit
weg.........
Tip 2
Nu mijn fiets weer picobello in orde is kan ik
plantjes gaan halen. Ze hadden bij de bloemisterij te droog gestaan dus ben ik
gaan afdingen. Voor de helft en kregen ze direct bij mij thuis een waterbadje.
Het wortelkluitje helemaal vol gezogen knapten ze zienderogen op. Ik ben wel
eens bij de bloemisterij in de kliko gedoken en wat arme halzen gered. ( tipje)
De wichtjes werden in de mos/gaastassen gezet en met mos afgedekt. Druipend mos
houdt water vast als je de plantjes giet en de zon kan het water niet verdampen.
Bovendien bedekt mos de 
Tip 3
Tineke ’s klompjes zijn mijn liefste herinnering
aan een bijzondere vriendschap en geliefd mens. Ze kan ze niet meer dragen maar
ze staan gevuld met lobelia’s op het hartjesrek. Langzaam zullen ze daar
terugkeren naar de natuur en dat zal lang duren weet ik... Ze zou zeggen: “Met
alle respect Annemiek,”en dan kwam weer een wijze raad of gedachte die ze delen
wilde en ik kon uren naar haar luisteren.
Klompjes waarin plantjes komen vul je aan de punt
half met potgrond, dan het wortelkluitje van het plantje daarop zodat het
plantje net boven de rand van het voorblad komt. Waar de hiel van de voet zat,
nog wat potgrond drukken waarbij je het plantje even optilt. Rondom alle
zichtbare aarde plukjes mos stoppen want je weet dat mos water vasthoud en dat
heeft het plantje nodig met zo weinig aarde...........
Mijn leventje....
Bij mijn dagelijkse ochtendrondje door de tuin zie
ik de opkomende boontjes die staan te jodelen in de meiregen. Zoals elk jaar ben
ik de strijd aangegaan met de oost Indische kers die overal opkomt. Ze mogen
langs de afrastering opklimmen tegen het doek van buur maar verder niet. De
wilde wingerd is die klim al aangegaan en zal de gaas wand helemaal bedekken
voor de herfst komt en dat is helemaal goed. Van het snoeihout dat houterig is
geworden tegen die tijd vlecht ik manden. Je kan je dat niet voorstelen als je
die jonge scheutjes plant ziet. De bernagie heeft vele kinders zie ik en de
braam klimt over naar de moestuinkant van de afrastering. Daarboven het
bruidsboeket van de appeltjesbomen en de oude sering bloeit stralend mee. Het
begint ergens op te lijken op mijn hofje dat elk jaar weer anders is. We eten
wederom sla die nooit verveelt rond deze tijd en gebakken aardappeltjes met
rozemarijn. Familie merel heeft goed huisgehouden in de mosdekjes van de
geranium en ook dat is goed. Ze zullen wat zacht nestvulling nodig hebben gehad.
Wat minder is.... enkele hele planten pompoen en basilicum zijn verdwenen uit de
potten en dat kan alleen een groter dier zijn geweest. Een houtduif of zo?
Vreemde bedoening en ja de beste planten werden gekaapt.........
Mijn gedachten gaan van het reserve vloerkleed naar
de zomer glasgordijnen die de vorige generatie had. Het waren meestal kortere
goedkopere mindere gordijntjes en de winter vitrage lag in zomertijd in de kast.
Misschien om ze te sparen voor de zon? Of in de zomer de zon binnen te laten?
Mijn moeder deed daar ook aan mee weet ik en Ida de boerin in Catsop leefde
zomers zelfs in de koeienstal. De koeien waren in de wei en de stal schoon en
gewit en heerlijk koel in de zomer. Er lag een kokosmat op de beton en de goei
keuken met het fornuis werd gespaard. Er was een gasfles met een gasstel op een
tafeltje en dat voorzag ruim in behoefte. Een grotere pit op de grond was voor
de weckketel en de inmaak. Een afwasbaar zeildoek op tafel en vele dagen hebben
we daar bonen en appelmoes ingemaakt. Nelleke en ikke samen met Ida die geen
dochters had maar wel een leuke zoon. Nelleke was verliefd op die zoon en voor
mij was hij te saai. Hij zou nog eens aan een boerendochter moeten maar het was
geen versierder. Nelleke dacht hem vele romantische eigenschappen toe die de man
nooit zou krijgen. Volgens mij hield ze heel veel van de koeien de katten het
vee en daarbij hoorde Jan waar ze een romantisch verhaal omheen weefde. Later is
ze met een dierenarts getrouwd en met wat fantasie...
Terug naar de gordijnen en die heb ik aan de
achterkant van mijn huis niet. Nou ja boven wel. Ik ben graag altijd in contact
met het hofje en meestal staat de deur open. floor de poes wandelt in en uit. In
de zomer leef ook ik buiten en maak groenten schoon en doe een handwasje op de
vele oppottafeltjes die ik “buitenkeuken” noem. Als een tafel terug naar de
natuur is gegaan komt er wel weer een andere oude tafel die een tijdje dienst
kan doen in reservetijd. Een oude stoel die de overbuurman al jaren gleden
wegdeed redde ik van het milieupark en de derde zomer al draagt hij mijn niet
geringe lijfje...... Hij kraakt nu een beetje en als ik erdoor zak komt wel weer
een andere stoel op mijn weg die gered moet worden...........
Annemiek op haar praatstoel.
