dinsdag 10 mei 2016

Mijmering 56 Gevulde klompjes, vloerkleden reinigen truuk en de oude tijd...


Beste mensen,

De meeste mensen die gelukkig zijn
hebben hun eigen lotsbestemming in handen genomen...

Annemiek
56 Consumindermijmering 2016
 
Tip.
Warme dagen nodigen uit om vloerkleden te “vernieuwen” oftewel door de tijd en de warme zon de vlekken te laten weken. Als je weet hoe het werkt hoeft er weinig schrobwerk aan te pas te komen en nee tillen en slepen valt ook reuze mee als je bedenkt dat ik in mijn eentje het klusje klaar........
Werkwijze:
Leg het kleed op het stoepje ( liefst in de zon) en kieper twee volle emmers koud  ( regen) water op het kleed. Goed verdelen met de harde bezem. Maak een emmer warm water met vier volle bekers SUNSODA en verdeel dat gelijkmatig over het kleed. Schrobben hoeft nog niet. De zon en de tijd weken de vlekken los. Ga wat anders doen een uurtje of drie.......
Na drie uur of zo de zichtbare vlekken even opschrobben met wat water extra op die plek en het hele kleed even kort schrobben. Zie je nog vlekken? Dan kan grof geschut je nog redden door een 2 bekers dunne goedkope gloor in een emmer warm water te mengen en verdelen over het kleed. Nog even inweken opschrobben en het kleed oprollen. ( Oppassen voor je kleding als je gloor gebruikte) Het kleed even optillen aan een kant en over een tuinstoel trekken. Het water loopt er gedeeltelijk uit en het kleed word veel lichter. Een kwartiertje later het kleed iets meer optrekken zodat het vrij hangt en alle water eruit loopt. Daar kan je het stoepje even mee bewerken.
Na een kwartiertje is het niet moeilijk om het kleed over twee tuinstoelen te hangen. Zorg dat de randen en punten vrij hangen en niet de grond raken. Met gieters ( regen) water het sop met vuil eruit spoelen. Laat de zon maar haar werk doen met drogen. Zoals je ziet was het kleed in de ochtend vuil en tegen de
avond schoon en droog. De keukenloper idem. Het schone kleed komt opgerold op de rommelkamer, klaar om tegen de winter weer onder de eetkamertafel gelegd te worden waar nu even niets hoeft te liggen. Ik heb nog een kleed dat bij de volgende zomerse dag aan de beurt komt. Het werd smoezelig weg gezet en moet ook nog schoon. Een schoon reservekleed is nooit weg.........
 
Tip 2
Nu mijn fiets weer picobello in orde is kan ik plantjes gaan halen. Ze hadden bij de bloemisterij te droog gestaan dus ben ik gaan afdingen. Voor de helft en kregen ze direct bij mij thuis een waterbadje. Het wortelkluitje helemaal vol gezogen knapten ze zienderogen op. Ik ben wel eens bij de bloemisterij in de kliko gedoken en wat arme halzen gered. ( tipje) De wichtjes werden in de mos/gaastassen gezet en met mos afgedekt. Druipend mos houdt water vast als je de plantjes giet en de zon kan het water niet verdampen. Bovendien bedekt mos de
lelijke potranden en lijkt het of de planten zo uit het mos verrijzen.  Onder het mos staan de planten in een pot met een onder/schaaltje waar ook weer water inloopt wat even teveel was.
 
Tip 3
Tineke ’s klompjes zijn mijn liefste herinnering aan een bijzondere vriendschap en geliefd mens. Ze kan ze niet meer dragen maar ze staan gevuld met lobelia’s op het hartjesrek. Langzaam zullen ze daar terugkeren naar de natuur en dat zal lang duren weet ik... Ze zou zeggen: “Met alle respect Annemiek,”en dan kwam weer een wijze raad of gedachte die ze delen wilde en ik kon uren naar haar luisteren.
Klompjes waarin plantjes komen vul je aan de punt half met potgrond, dan het wortelkluitje van het plantje daarop zodat het plantje net boven de rand van het voorblad komt. Waar de hiel van de voet zat, nog wat potgrond drukken waarbij je het plantje even optilt. Rondom alle zichtbare aarde plukjes mos stoppen want je weet dat mos water vasthoud en dat heeft het plantje nodig met zo weinig aarde...........
 
Mijn leventje....
Bij mijn dagelijkse ochtendrondje door de tuin zie ik de opkomende boontjes die staan te jodelen in de meiregen. Zoals elk jaar ben ik de strijd aangegaan met de oost Indische kers die overal opkomt. Ze mogen langs de afrastering opklimmen tegen het doek van buur maar verder niet. De wilde wingerd is die klim al aangegaan en zal de gaas wand helemaal bedekken voor de herfst komt en dat is helemaal goed. Van het snoeihout dat houterig is geworden tegen die tijd vlecht ik manden. Je kan je dat niet voorstelen als je die jonge scheutjes plant ziet. De bernagie heeft vele kinders zie ik en de braam klimt over naar de moestuinkant van de afrastering. Daarboven het bruidsboeket van de appeltjesbomen en de oude sering bloeit stralend mee. Het begint ergens op te lijken op mijn hofje dat elk jaar weer anders is. We eten wederom sla die nooit verveelt rond deze tijd en gebakken aardappeltjes met rozemarijn. Familie merel heeft goed huisgehouden in de mosdekjes van de geranium en ook dat is goed. Ze zullen wat zacht nestvulling nodig hebben gehad. Wat minder is.... enkele hele planten pompoen en basilicum zijn verdwenen uit de potten en dat kan alleen een groter dier zijn geweest. Een houtduif of zo? Vreemde bedoening en ja de beste planten werden gekaapt.........
 
Mijn gedachten gaan van het reserve vloerkleed naar de zomer glasgordijnen die de vorige generatie had. Het waren meestal kortere goedkopere mindere gordijntjes en de winter vitrage lag in zomertijd in de kast. Misschien om ze te sparen voor de zon? Of in de zomer de zon binnen te laten? Mijn moeder deed daar ook aan mee weet ik en Ida de boerin in Catsop leefde zomers zelfs in de koeienstal. De koeien waren in de wei en de stal schoon en gewit en heerlijk koel in de zomer. Er lag een kokosmat op de beton en de goei keuken met het fornuis werd gespaard. Er was een gasfles met een gasstel op een tafeltje en dat voorzag ruim in behoefte. Een grotere pit op de grond was voor de weckketel en de inmaak. Een afwasbaar zeildoek op tafel en vele dagen hebben we daar bonen en appelmoes ingemaakt. Nelleke en ikke samen met Ida die geen dochters had maar wel een leuke zoon. Nelleke was verliefd op die zoon en voor mij was hij te saai. Hij zou nog eens aan een boerendochter moeten maar het was geen versierder. Nelleke dacht hem vele romantische eigenschappen toe die de man nooit zou krijgen. Volgens mij hield ze heel veel van de koeien de katten het vee en daarbij hoorde Jan waar ze een romantisch verhaal omheen weefde. Later is ze met een dierenarts getrouwd en met wat fantasie...
 
Terug naar de gordijnen en die heb ik aan de achterkant van mijn huis niet. Nou ja boven wel. Ik ben graag altijd in contact met het hofje en meestal staat de deur open. floor de poes wandelt in en uit. In de zomer leef ook ik buiten en maak groenten schoon en doe een handwasje op de vele oppottafeltjes die ik “buitenkeuken” noem. Als een tafel terug naar de natuur is gegaan komt er wel weer een andere oude tafel die een tijdje dienst kan doen in reservetijd. Een oude stoel die de overbuurman al jaren gleden wegdeed redde ik van het milieupark en de derde zomer al draagt hij mijn niet geringe lijfje...... Hij kraakt nu een beetje en als ik erdoor zak komt wel weer een andere stoel op mijn weg die gered moet worden...........
 
Annemiek op haar praatstoel.