Beste mensen,
Als je rechtvaardig bent is er schoonheid in je karakter
Als er schoonheid is in je karakter zal er harmonie zijn in je leven
Als er harmonie is in vele levens is er orde in een land.
Als er orde is in het land zal er vrede zijn op aarde.....
Mijmering 85 2025.
Tip…
Speculaas bakken…
Ingrediënten
en werkwijze:
500
gram bruine basterdsuiker in een ruime deeg/kom
1
zakje bakpoeder erbij.
1 ei
toevoegen
plus:
4
eetlepels melk plus:
Ongeveer
1 pond bloem.
350
gram boter of margarine of halfom op kamertemperatuur toevoegen
en met twee messen in blokjes snijden.
De
oven voorverwarmen op 170 graden en een bakplaat met
ovenpapier beleggen.
De bal deeg uitrollen in ongeveer de afmeting van de ovenplaat en het deeg erop leggen.
Op de foto’s zie je hoe gemakkelijk je
tekort deeg kan “repareren” en met de deegrol glad maken.
De plaat in de oven en garen in ongeveer 30 minuten,
afhankelijk van oven en dikte
speculaas.
De speculaas uit de oven direct in blokken snijden en laten afkoelen…
De krappe randjes rondom zijn het eerste smul partijtje…
Ik heb in oktober 5
kWh meer stroom gebruikt dan vorig jaar oktober.
Verder heeft de zon afgelopen maand minder geschenen dan vorig jaar oktober, dus minder teruglevering.
Jammer! Minus teruglevering heb ik in oktober:
66
kWh stroom en 3 kuub gas verbruikt.
Dat kost me: 53,60 euro.
De bedragen zijn inclusief belastingen, netbeheerkosten en terugleverkosten.
Mijn maandvoorschot bedraagt 60 euro…Tip 2… Ik ken mensen die gebruiken Essent als spaarpot…
Ze zetten hun maandvoorschot ruim boven hun verbruik.
Bij de jaarafrekening krijgen ze dan veel terug.
In deze heftige tijden zeker niet doen.Sparen kan je beter op een andere manier.
Ook Essent kan failliet gaan en ben je het geld kwijt.
Tip
4… De pracht donderdag met stralend werd uitgebuit. Het
hofje werd geveegd en alle blad op de borders verdeeld.
Oogst tot in
november … De laatste tomatenplant werd uitgetrokken.
De
was ging aan de droogmolen en het pracht opengewerkte laken kan ik
klam strijken en na laten drogen op het lijntje in de werkkamer.
Het zevenblad werd rondom uitgestoken en zoveel mogelijk
wortels verwijdert. Opeens is de energie op en de volgende keer weer verder.
In het najaar kalk in de aarde en in het
voorjaar mest.
Zo heb ik het geleerd van mijn vader. Er moeten minimaal
drie maanden tussen zitten anders heft het ene het andere op…
Tegen 14.00 uur de ramen en deuren dicht en warmde de zon mijn
woonkamer weer op tot 18 graden…
De
losse moraal…
Tijdens mijn 16 jarig werkverleden bij oprichten en leiden van het consuminderhuis heb ik veel geleerd.
Ik leerde de doelgroep beter kennen zag vooral waar de professionele hulpverlening de mist inging.Maatschappelijke werkers waren niet te porren als ik
aangaf dat een kind misbruikt werd. De reden volgens mij was dat ze niet buiten
de voor hen veilige regeltjes wilden gaan...
Ze staken hun nek niet uit voor misbruik van “horen zeggen.” Ze hadden meestal een gezin en o.a. hypotheek af te lossen, dat gooi je niet zo maar te grabbel.
Door mijn ogen gezien was maatschappelijk werk een grote werkverschaffing.De enkele echt gedreven hulpverleners kregen een
burnout en/of problemen met hun leidinggevenden.
Een van die gezinnen was Miep met haar twee kinderen uit
een eerdere relatie. Puber zoon (11 jaar) en dochter(13 jaar). Miep had een
nieuwe relatie met Wim die bij het gezin was ingetrokken.
ouderen in een centrum voor ouderenzorg, waar ze teveel vertelde over haar incest verleden.
Daar zaten die “oudjes” niet op te wachten…Miep kwam ook
in een cursus consuminderen terecht.
Langzaam aan leerde ik haar kinderen beter kennen vooral haar dochter die alle tekenen van misbruik vertoonde in gedrag, lichaamstaal en angstogen. Uiteindelijk kwam ik erachter dat Wim zijn stiefdochter misbruikte.
Ze woonden in Heerlen waar het meisje ook op school ging. Ik heb een afspraak
gemaakt met een van de leidinggevenden van school en mijn vermoeden uitgesproken.
Ze gingen op het kind letten wat leidde tot een gesprek
met de kinderbescherming, waarbij ik ook aanwezig was… De mevrouw van de KB is
ermee aan de slag gegaan en kon ik het loslaten…
Later hoorde ik van Miep dat de relatie met Wim was verbroken en ze een gezinsvoogd
hadden. Wim had zich aan de dochter en de zoon vergrepen…
Nog
eentje? Een mevrouw een straat verder wonende dan het
consuminderhuis had/heeft twee kinderen.
De zoon was ongeveer 12 en het meisje acht toen ik ze leerden kennen.. . Ze
kwamen al kleding ophalen toen ik de cursussen nog thuis gaf.
Vrij snel daarna kreeg ik het pand aan de
Wilhelminastraat tijdelijk in bruikleen van toen nog HESTIA woongroep en werd
het eerste consuminderhuis een feit. Mevrouw
bleef komen en door het gebeuren bij mij thuis was ik extra alert.
De drie leken meer broer en zussen dan moeder en kinderen en hadden een losse moraal zoals al eerder was gebleken. De kinderen leken steeds meer baas over moeder en bij het meisje groeide gaandeweg dit gevoel…alsof ze op een bepaald vlak meer presteerde dan moeder en daardoor belangrijker werd.
Moeder was vooral bezig met merkkleding verzamelen bij
het consuminderhuis o.a. leren jassen. Ze bood de kleding te koop aan via
marktplaats en voortaan deed ik zelf de uitschrijving kleding van mevrouw. Ze
mocht alleen nog tussen 11 en 12 uur op donderdagochtend kleding uitzoeken.
Moeder en dochter struinden rond op de kledingverdieping waar een enkele vrijwilliger nog toezicht had. Soms ging ik kijken en op een keer zag ik het kind met een super kort rokje aan de radslag doen. Hoog op de binnenkant van haar bovenbenen zaten blauwe plekken.
Een dag later wilde het kind sierraden en een enkelbandje
met steentjes bewerkt. Ze kreeg het niet van me en bleef aandringen terwijl ze
op mijn schoot sprong en mijn hals begon te zoenen in neerwaartse beweging. Ik
heb het kind van me afgerukt en was het volgens mij hoog tijd om zelf de raad
van de kinderbescherming in te schakelen. Bewijs
genoeg!
want ik zag het meisje bij moeder achterop de fiets. De jongen heb ik nooit meer gezien.
Moeder bleef haar bijbaan trouw hoorde ik, ondanks dat
haar “extra service” niet meer aanwezig was. Ze had een prijslijst op de
binnenkant van een kastdeurtje. Maar dat was van horen zeggen…
Annemiek.