Zoveel dingen doe je samen, zoveel deel je met elkaar,
Maar als het erop aan komt, heeft elk mens een opdracht en een eigen weg te
gaan.
Annemiek
Mijmering 49 2025
Tip…Hoe dapper is de danig verminkte courgetplant. Ik noem hem Aarde.
Een
vrouwelijke bloem zit eraan te komen. Er is nog hoop voor de mishandelde Aarde…
Tip
2…courgetkoekjes af en toe op het menu. Weet je het recept nog?
1
kleine courget of driekwart van een grote… raspen en dat kan met
schil.
Peper/zout
en een ei.
Bloem
erbij en mengen tot een samenhangend mengsel
Met
zonnebloemolie bakken in een stoofpan, dichtschroeien en
direct op lage pit garen en omdraaien.
Een van de vier glasplaten op het afdak lazerde naar beneden.
Ik laat het niet repareren want ik heb nu een kleiner afdak met een aangrenzende pergola.
De blauwe regen mag erom heen dansen. Wat een vrolijkheid volgens seizoen.
Ik kan daar niet op zitten...
Tip 4… leven verlengen…
Twee van de drie tuinstoelen zijn aan de kop van de ruggen stuk.
De twee staan nu onder het afdak met de rugleuning tegen de muur van de schuur.
Daar kunnen ze nog lang mee en de zit is lekker hoog,
zeker nu de stoelkussens erin liggen die droog blijven onder het afdak...
En welke stoelen nu om de tuintafel komen? Eentje maar… en hoe goed passend bij de oude tafel.
Ooit heeft deze stoel in de woonkamer gestaan en mag nu met pensioen in het stille hofje.
Tip 4…Ontspullen! Zelfs de bloempottenkast op het hofje ontkwam daar niet aan en werd helemaal leeggeruimd.
De helft van wat erin zit kan doorgegeven en/of geruimd.
Ik begon met de felgekleurde potten eruit te sorteren.
een voor de terracottapotten en een voor de plastic potjes die ik nog gebruik.
Wederom werden drie stapels gemaakt van spullen…
Wat kan
weg…
Welk
spul ga ik nog gebruiken…
Waar de potten die mogen blijven voor nodig zijn?
Om de geraniums in over te potten als de winter komt en ze verhuizen naar de vensterbanken boven.
Een kast slopen is peanuts met een flinke hamer.
Zoals je
ziet een mep tegen het bovenblad en daarna de achterkant en zijkanten.
De planken kunnen fijn hergebruikt…
Het gevaarlijk glas in een andere bak.
Ahmed komt vrijdag heel vroeg om de bus van Samira te laden en brengen ze alles weg.
Het ladekastje van boven wordt de nieuwe pottenkast waar een glasplaat opkomt.
de
tweede kamer is voor driekwart leeg en staat in mijn slaapkamer alleen het
hoognodige. Ontspullen brengt ruimte in je huis en in je hoofd nietwaar?
Mijn leventje… Doordat de blauwe regen eind januari werd gesnoeid
Je zou dit ergens
kunnen opschrijven om niet te vergeten.
Ik maak het geluk mee van het kind van de seringenboom die nu even hoog is als moeder.
Ze geven beiden schaduw waardoor de sering/hortensia niet verbrand door de kokende zon,
In de bijen/vlindertuin krioelt het van de bijen en de vlinders en Joop de Vlaamse gaai komt nog steeds zijn nootjes halen. Wat een zegeningen die ik dagelijks tel met grote dankbaarheid...
Terug in de tijd...Mart deel zeven…
Eindelijk kwam Mart zijn bijstandsuitkering binnen en werd uitbetaald vanaf datum aanvraag. Dat was 5 maanden later dan zijn laatste inkomen en was een huurschuld van duizenden euro’s ontstaan. Plus schuld premie zorgverzekering.
Eerst had zijn ID verlengt moeten worden, (in Eindhoven)
want zonder ID kan geen uitkering aangevraagd. Mart was met zijn trauma daar
niet toe in staat geweest. Gelukkig had bemoeizorg hierin voorzien met een
lening uit het noodfonds, nadat Marts verhuurder aan de bel trok bij maatschappelijk
werk. De verhuurder was een particulier met een restaurant en was zo coulant
Mart niet op straat te zetten…
Bijen/bloementuin.
Toen de eerste bijstand binnen kwam legde de
zorgverzekering direct beslag op Mart zijn uitkering tot 10% onder minimum.
Meer kon toen wettelijk niet. Van wat overbleef werd de huur en zoveel mogelijk
afbetaling huurschuld betaald.
We bleven Mart nog steeds uiterste houdbaarheid voedsel geven
en houdbare boodschappen uit ons “winkeltje” Het winkeltje bleef gevuld door
geld wat o.a. overbleef van mijn Kerstactie. Zijn schulden kon hij daardoor
sneller aflossen en een spaarpotje opbouwen…voor tijden van nood.
Hij leefde in die tijd van 15 euro per week en heb ik nog
meegemaakt dat hij schuldenvrij was. Toen heb ik aan Mart een aardewerk
spaarvarken gegeven met een eerste briefje erin. Een klein spaarpotje betekend
voor mensen als hij stabiliteit.
Hij zou dat geld nooit aanraken voor drank, gokken of
drugs daar deed Mart niet aan.
Mijn zus wilde haar pracht renfiets verkopen en ze is
veel kleiner en slanker dan ik. Een maatje 36 zal ze hebben, ze is hoogblond en
als we samen erop uit gingen geloofde geen mens dat we zussen waren. Toen ik
haar het verhaal van Mart vertelde wilde ze de fiets direct gratis aan hem
geven. Zo gebeurde…alleen had ik gezegd dat de fiets van mijn zwager was. Dat
leek me beter…
 |
| Een zomerbloeier die nog een jaartje wilde blijven. |
Mart ging nog steeds mensen uit de weg, werkte het liefst
na openingstijden in de tuinen en struinde door het consuminderhuis als het
gesloten was. Soms stond een klein voorwerp op de tafel van zijn werkruimte
waar hij me attent op maakte. Dat wilde hij uitschrijven. Meneer had smaak en
oog voor degelijkheid. Een thermos of elektrische waterkoker. Altijd alleen
functionele dingen. Een paar nieuwe leren
handschoenen had ik voor zijn verjaardag gekocht. In cadeauverpakking
natuurlijk. Hij was verbijsterd dat ik zijn verjaardag datum wist. Na lange stilte zei hij: “Dankjewel
moeder” Ik heb hem maar niet omhelst… aanraken was niet gewenst. Blote armen of
korte broek droeg hij nooit. Zijn mishandeld lijf bleef angstvallig verborgen…Het
is iedereen ontgaan behalve mij…
Annemiek.
