Beste mensen,
Trippel trappel gaan de voetjes,
Van het paardje op en neer
’t is het paard van Sinterklaasje…
Trippel trappel op en neer.
Paardje is nog lang niet moe,
maar het moet naar bedje toe...
Tip…Tussen de winterse stamppotten door toch weer een groenteschoteltje.
Voor het avondje van Sinterklaas gaat starten...
Ingrediënten
deze keer:
1 ui
1 winterwortel
Half handje voorgekookte witte bonen voor het eiwit
Halve courget
Stukken paprika
Tomaten welke soort dan ook
1 ei.
Werkwijze: De gesnipperde ui fruiten en de groente in stukken toevoegen.
Eerst de harde soorten (klein gesneden)
Als de groenten beetgaar zijn,
een kuiltje in het midden maken en een ei in het kuiltje laten stollen.
Met grof bruinbrood geserveerd.
Tip
2 … Speculaas voor het heerlijke avondje.
Voor
daaagen speculaas of…neem de helft van de ingrediënten.
500 gram donkere basterdsuiker
4 eetlepels melk
1 zakje bakpoeder
Snuf zout
30 gram speculaaskruiden
700 gram bloem of iets meer.
Voor de afwerking:
Geschaafde amandelen.
Werkwijze: De suiker ei zout kruiden bakpoeder, melk in een kom met iets bloem.
De boter erop en met twee messen in stukjes snijden.
Bloem toevoegen met beetjes en kneden tot het deeg
loslaat van je handen. Als je twijfelt…er moet tegen de 800 gram bloem in.
De bol deeg uitrollen tot een plak die op een ovenplaat
(bedekt met bakpapier) past.
Niet wanhopig worden als de deegplak breekt.
Knutsel maar een eind weg en leg de plak in stukken op de plaat.
Met de deegrol kom je een eind of met je vingers.
Met een losgeklopt ei de deegplak insmeren met je vingers
en bestrooien met amandelschaafsel.(bij de LIDL het goedkoopst)
De bakplaat in de oven en afbakken in ongeveer 20 minuut al bakt elke oven anders.
De speculaas direct uit de oven in blokken snijden en af laten koelen op de plaat.
Aan de randjes kan je al beginnen met een kop koffie of…met warme chocomel.
En natuurlijk breekt het deeg, dat is geen probleem (zie foto's)
en zelfs met twee linkse handen is het te doen...
De geschaafde amandelen verbergen de oneffenheden en hoe heerlijk ruikt je huis naar speculaas...
Hoe klein ook de cadeautjes het gaat om de gezelligheid van gedichten en plagerijen als de “kinderen” al groter zijn.
Vandaag een Sinterklaasverhaaltje,
Sinterklaas goed heiligman, had ook zo zijn gebreken.
Als je acht jaar bent, begint dat toch op te vallen.
Ik brak mijn hoofd over al die raadsels.
Wat vergeetachtig misschien?
Als hij bij de buren op het dak stond, waarom gooide hij dan bij ons niets door de schoorsteen?
Ik had toch ook gezongen, de longen uit mijn lijf.
Soms zette ik stiekem mijn schoen. In een hoekje onder de trap, met een wortel erin voor het paard.
’s Morgens zat er helemaal niets in.
Soms een mariekoekje, hetzelfde als bij moeder in het trommeltje zat.
Hadden ze
die in Spanje ook al? Al schreef ik tien rijmpjes, er kon geen chocoladebeestje
of hartje van suikergoed af. Of kreeg je, met een gestolen wortel in je schoen,
niks?
Dat grote Sinterklazenboek daar klopte ook helemaal niets van.
Vijf december waren er piepkleine cadeautjes voor ons. Die krengen aan de overkant hadden echte poppenwagens met echte lakentjes en dekentjes.
Hij bracht gewoon wat hij wilde, hij
keek niet naar een verlanglijstje. Dat schrijven was verspilde moeite. Ik stelde
me zo voor dat hij aan de opperpiet zei: “Heb je nog wat over voor die blagen
van Van Deursen?” De troep die de goede man bracht, was met geen pen te
beschrijven.
in het “fornuisje”.
Toen ik dat aanstak en er een pannetje water op zette, vielen de oortjes van het pannetje. Gesmolten! Er was bijna brand ontstaan toen het blik begon te buigen en de lak er zo af viel.
Mijn zus Greetje, die haar pop al een tijdje kwijt was,
kreeg een nieuwe. Die leek wel erg veel op de oude. Ze had ook een zwart stipje
in haar navel. Toen ik haar daarop wees, kreeg ik van moeder een draai om mijn
oren. Waarom??
Sint mag het weten. Die pop had alleen nieuwe kleertjes aan. Gebreid van die rare blauwe wol waar de tweeling een trui van had.
Als je bij de buurtvereniging was, kreeg je in het café op
het plein, een zak snoep. Nou, wij waren daar niet bij. We waren nergens bij
als het geld kostte.
Sinterklaas goed heiligman, was zo heilig nog niet. Had hij
soms vriendjes bij de buurtvereniging?
De spanning van tevoren, elk jaar weer opnieuw proberen te geloven,
dat Sint het dit jaar beter zou doen. Dat hij zijn aandacht misschien eens op ons zou richten. Tevergeefs!
En als alle rotzooi in de vuilnisbak was beland, ging na een
tijdje de teleurstelling over. Maar echt vergeten deed je het niet. Hoe we ook
ons best deden met alle klussen na school, het was schijnbaar niet genoeg.
Sinterklaas bestaat niet!!
Dat ik dat zo lang niet doorhad. Hij leek wel heel erg op
moeders manier van doen. Ik had het kunnen weten.
Later heb ik zelf Sinterklaas gespeeld voor mijn kleine
broertjes en zusjes. Toen ik in de bakkerij werkte en de kapotte
speculaasmannen mee naar huis mocht nemen.
Die gooide ik met veel kabaal de keuken door, met een zwarte geleende trui en handschoenen aan.
 |
| Mijn keukentje, 65 jaar geleden gekregen van Sinterklaas... |
Zodat ze niet dat minderwaardigheidsgevoel kregen dat ik als klein kind had.
En toch……….het goede, blije gevoel is gebleven. Vol
verwachting klopt mijn hart. Elke dag, morgen, volgende week……..kan het opeens
Sinterklaas zijn.
Vijf december midden in de zomer, als iemand je zomaar een dag komt helpen in de tuin. Of een lieve brief valt in de bus.
Soms slaat iemand een arm
om me heen als ik me geen raad weet van de zorgen.
Sinterklaas bestaat echt………. je moet hem alleen willen zien. En dan ben ik zo blij als een kind, als het kind van de overburen misschien???
Annemiek
