Mijmering 103 Champignonragout en pasteitjes, Tuinwerk als fitness, fietsaccu veilig opladen, vluchtweg en een verhaaltje...

Beste mensen,

Je kunt alleen tijd verspillen,

Als je vergeet ervan te genieten

Annemiek

Mijmering 103 2024.

Tip…Natuurlijk kan je naar de fysiotherapie gaan en in een zaaltje gaan sporten. 

Op een mooie dag in oktober doe ik liever therapie in mijn tuin. 

Elke keer een stukje omspitten en elke schop aarde van zevenblad wortels ontdoen.

Dat spitten kan het beste met een platte riek, dat werkt het gemakkelijkste. 

Die is stevig en laat de aarde door en zeef je de wortels gemakkelijker eruit. (geleerd van de woensdagvriend.)

Het gaas van de afrastering werd vrij geknipt van kamperfoelie, bramen slingers en  wingerd. 

Die heeft moeder natuur daar opgehangen toen ze de zomer vierde.

 Als de aarde weer onkruidvrij is, zaai ik roze bloeiende siererwten tegen het gaas, voor volgend seizoen. 

Dat zijn de zomer feestslingers die mijn voorkeur hebben.

Tip 2… Frambozen planten snoeien… De takken van de frambozenstruiken die geen oogst meer dragen net boven de aarde af snoeien. 

De takken waar nog vruchten aan rijpen mogen nog even blijven staan.

Dat geeft ruimte en zicht om het onkruid ertussen te ruimen. Elke dag (bij droog weer) twee of drie uur tuinwerk is heel wat gezonder dan in een sporthal op apparaten te gaan hengsten nietwaar.

Tip 3… Fietsaccu opladen… hoe doet Annemiek dat?

Het ontploffingsgevaar is groot weten we inmiddels wel via de media. Tijdens het opladen de accu en oplader op een stenen ondergrond leggen is het beste…

 Voor mij is dat in het schuurtje en zicht erop houden. Als er iets ontploft dan liever de schuur dan het huis.

 Vol is vol en kan de oplader afgekoppeld worden. Oplader binnenshuis bewaren en de accu op de fiets die weer in de schuur kan. De fiets zet ik namelijk tijdens het accu opladen buiten ver weg van de gevaarlijke zone…. 

Die fiets is me te kostbaar om in de hens te gaan. Ik moet wel ten aller tijde kunnen rondfietsen… zolang het gaat, met of zonder verbrande schuur.

 Wanneer doe je het goed? In ieder geval niet onbewaakt opladen in huis, niet tijdens de nacht en zeker niet opladen op of bij brandbare spullen. 

Moet het opladen toch in je huis gebeuren zorg dan dat bij ontploffing van de accu, een vluchtweg voor jou vrij is…  Een generale repetitie is nooit weg. Dat deden ze op mijn werk ook…Halfjaarlijkse oefening door de brandweer.

Bij mij thuis stap ik op begane grond bij brand zo uit het achter of voorraam in de tuin. Op de bovenverdieping keil ik het matras door het raam en ga abseilen! 

Een dik touw met een lus, knopen erin en handschoenen voor houvast.

 

Het ligt allemaal bij de hand onderin de kleerkast. 

Het touw kan zo om de stijl van het raamkozijn dat met mijn gewicht wel eruit zal breken maar dan ben ik al beneden op dat matras lijkt me zo. 

Het touw om de radiator zou ook nog kunnen.

Brandalarm is tegenwoordig op elke verdieping verplicht maar ken je jouw vluchtweg wel?

Daar hebben weinigen bij stil gestaan. De tip is dat je eens bedenkt waar bij calamiteiten jouw vluchtwegen zijn.

Tip 4…Champignonragout en pasteitjes.

Ingrediënten:

Groot bakje champignons

Beetje roomboter en scheut zonnebloemolie

125 gram roomboter

125 gram bloem

2 groentebouillonblokken

Kerrie en zout

Pasteibakjes

Tomaat en blaadjes sla

Werkwijze: Borstel de champignons schoon en spoel ze kort af. 

Snij ze in kleine stukken en bak ze in een beetje roomboter en een scheut zonnebloemolie. 

Snuf zout en kerrie toevoegen.

Een liter water in een pannetje aan de kook brengen en de bouillonblokken oplossen.

In pan drie 125 gram roomboter smelten (niet bruinen) en 125 gram bloem toevoegen. 

Omroeren en in etappes op laag pitje de bouillon toevoegen. 

Met de garde blijven roeren zodat een klontjesvrije ragout ontstaat.

Daar kan nog een scheut room bij, of gewoon koffiemelk. De champignons erdoor scheppen en voilà…

De pasteibakjes even in de oven en werd een bordje opgemaakt met enkele blaadjes bloedzuring en
tomaat.

Ragout kan je in bakjes invriezen…voor vele feestelijke pasteitjes momenten.

Een variatie voor de niet vegetariër? In een liter water kippenbouillon maken met twee bouillonblokken en een kipfilet,

 of een poot van een arm beestje. De hoeveelheid champignons kan dan gehalveerd.

Mijn leventje…Geweldig hoe het onkruidvrije stukje aarde erbij ligt. Het was een hels karwei wat ik als hemels heb ervaren. 

Nadat ik struikelde en tegen de schutting viel werd het spitwerk gestopt en ben ik overgegaan naar snoeiwerk.

Tja, die val bracht een dikke wang, een bult en een beetje aarde aan “het pak.” 

Beetje beurs her en der maar niets gebroken. Mijn engelbewaarders sloegen waarschijnlijk direct de handen uit de mouwen. ”Hij die de sla laat groeien waakt over mij.”

De handwerk les bij de kindjes was weer geweldig. Gerda is daar beter in dan ik met mijn wapperende handen. 

Het nichtje was ook van de partij.  Ze is vijf… Priegelvingertjes en korte concentratie. 

We hebben heerlijk bijgepraat en koffie gedronken, een gordijn afgeknipt en veel geluk opgesnoven…

Verder kreeg ik de boodschap Anneke te bedanken voor het opgestuurde garen en als je goed kijkt Anneke zie je een bol bont garen op een foto.

De rolletjes boekjes gaan mee naar de peuterklas van Qammar oftewel Maantje.

Een verhaal uit het herschreven manuscript van mijn boek: Onderweg naar vrijheid.

Thuis in Tunesië…

Als Mo vertelde van zijn thuis hingen we aan zijn lippen. Hoe verliep het leven van alledag van zijn familie? Moeizaam vertellend half in de Franse taal, met vele gebaren, begrepen we: 

Zijn vader was gestorven en ambtenaar van de burgerlijke stand geweest. Zijn moeder leefde nog, dat wisten we al. Ze was veel jonger dan zijn vader en het was een gearrangeerd huwelijk. De geboortedatum van zijn moeder was niet eens bekend. 

De oudste broer van Mo… Joesoef was werkzaam bij de spoorwegen en zijn oudere zus Latifa verloskundige in een ziekenhuis in Ain Draham… Ze was gehuwd met een arts en had vier kinderen. Er was nog een zus Mabroeka met vele kinderen en een zus gehuwd met een meneer die een sinaasappel plantage had. De dochter daarvan werkte in een atelier.

Verder een broer (Ali) met een klein schildersbedrijfje daar had hij foto’s van. Zijn jongste broer Mustafa studeerde in Parijs. Waarvoor werd niet helemaal duidelijk.

Mo was als klein jongetje winkelbediende geweest. Voor en na schooltijd. Van jongs af aan had hij zijn draai op school niet kunnen vinden. 

Nadat zijn vader was gestorven had hij alleen nog maar gespijbeld en was de winkel zijn toevluchtsoord geworden. 
Losgeslagen van verdriet? 

Wie zal het zeggen! Hij leek het “zwarte schaap” van zijn familie te zijn. In ieder geval kregen zijn oudere broers geen vat op het weerspannige broertje en was hij niet meer naar school gegaan.

Enige tijd had hij nog bij zijn zus en zwager in Ain Draham gewoond. Maar ook daar kon hij zijn draai niet vinden. Na een conflict kwam hij terug naar Mateur. 

Annekes pakje wol.

Ook Mo moest geld verdienen, al kwam hij uit een gegoede familie, en de winkel van zijn jeugd was te klein om een betaalde werknemer in dienst te nemen. 

Een loopjongen vergoeding? Daar was niet van te leven. Te weinig scholing… diploma’s ontbraken en was Mo vastgelopen.

Toen een bedrijf vanuit Nederland arbeiders gastarbeiders kwam ronselen heeft hij zijn kans gegrepen. Hij wilde werk avontuur en geld, maar vooral ver weg van de bemoeienis van zijn broers die zich allemaal met hem bemoeiden. 

Zo was het leven verlopen van een man die zijn draai niet vinden kon. Maar ook hier scheen hij niet echt gelukkig te zijn, met zijn mooie huidskleur in de kou. Hij vertelde eens dat alle
kleurlingen in Europa een grijzige tint kregen en ziek van kou en heimwee werden.

Gelukkig gaf het bedrijf in Born in die tijd extra vakantiegeld voor hun werknemers uit den vreemde (voor een vliegticket) en wat meer vakantiedagen dan gebruikelijk om hun thuisland te bezoeken.

Ik herkende wel iets in hem… Beiden weinig doorsnee en beiden onrustig op zoek naar een plekje en/of mens om lief te hebben. Outsiders met een rugzakje… Hunkerend naar warmte en een beetje aandacht. Zelfs mijn moeder had niet van
me gehouden!

Mo! Hij was een boeiende vriend geworden. Hij hield van mijn sterke karakter, vertelde hij, een soort grote zus waar hij zich thuis bij voelde. Alweer iemand zijn grote zus?

Annemiek.