Veel mensen kijken over het kleine dagelijkse geluk heen
terwijl ze met grote wazige ogen
naar het grote geluk zitten uit te kijken.....
Annemiek
Mijmering 74 2024.
De kom werd schoongemaakt en met water gevuld voor de
volgende ronde… De stekjes van de reuze aardbeiplant kunnen ook in de aarde en
zet ik apart om te zien of er verschil zal zijn…in groei en oogst.
Hoe prachtig bloeit het huislooktafeltje in volle glorie…
De wilde wingerd groeit als een gek en heb ik teruggesnoeid tot hekhoogte.
Een echte aanrader is de bigshopper die ik voor dit doel gebruik.
Een handvat werd doorgeknipt en verlengt met een stuk band zodat de ik met de bigshopper als schoudertas in de border klim.
Een bijbehorend voordeel is dat je zo kan
stoppen bij een bui en de andere dag weer verder gaan…
Zaad verzamelen… De eenjarige bloemen in de bak op de tuintafel krijgen dezelfde soort pluizenbollen als paardenbloemen.
zaaien.
Dus als je dezelfde bloemen hebt…zo leuk om te proberen.
Vorig jaar heb ik dat zaad verzamelen van deze eenjarige plant al uitgevonden en kwamen na het zaaien (het jaar erop in april) massaal plantjes op.
De
volgende keer zal ik binnenshuis voor/zaaien…
Koesteren…en duurzaam. De closetborstelhouder (met bijbehorende spiegel) is al 55 jaar oud,
Het is een zelf gekocht stukje van mijn uitzet, toen ik 18 was.
Een
setje dat werd gekoesterd en meeverhuisde van plee naar plee in vele woningen tientallen jaren
lang en nog steeds dienst doet.
azijn op de plek gelegd.
Na twee uurtjes
was de kalk opgelost…
Dwars
door de groentelade… van de koelkast en werden alle restjes tot
een gezond schoteltje verwerkt. Nog wat paprika uit de vriezer erbij en werd
het een bont gezelschap…
Afgieten op de drempel van
de keukendeur en voilà weer wat onkruid weggebrand…
Tip 2… Vervelend beleg. Een ongevoerd jasje of hes heeft een beleg dat steeds op zijn plaats gelegd moet worden
Het beleg met kleine steekjes op verschillende plaatsen aan de binnenkant vastzetten
lost alle ergernis op en zit je jasje perfect.
Met schoudervulling hetzelfde en hoef je die dingen nooit
meer recht te leggen…
Tip 4…De AOW is binnen en wat krijgen we toch veel he…
Ik hoor je al zeggen “maar alles is ook duurder.”
De dapperen onder ons 300.
Vergeet dat geld en kom met het overige uit,
dat is nog heel veel…
Het ideale weer heb ik afgewacht… af en toe een buitje en niet te warm.
Na een bui is het gemakkelijker vegen en trek je meteen het onkruid uit.
Misschien wel honderden keer bukken als ik de bezem vasthoud en benen spreid om mijn evenwicht te bewaren,
dan lukt dat wel en doe ik therapie…
Mijn rechterhand heeft nog kracht in duim en wijsvinger om onkruid uit te trekken dus doen wat je kan Annemiek.
Je ziet vanzelf waar het meeste onkruid pleegt op te komen en strooi alleen op die plekken wat wegenzout bij…
Je kan dit werk in etappes doen en net als bij therapie ga je nog een graadje hoger dan je eigenlijk aankan.
Buurman houd netjes zijn
deel van achterkant schuur bij dus kan ik niet achterblijven…
Tip 6… Afdekkantje… Er past geen deksel op mijn waterkan en bleef een tip van Petra in mijn hoofd hangen.
Viel me opeens in dat het lapje ook een kanten kleedje kan zijn nogal dicht gehaakt zodat geen kleine vliegjes in de kan vallen.
Inmiddels kan ik de kan niet meer missen die dagelijks wordt gevuld met schijven citroen en water.
De enige echte “bitter lemon” die heerlijk wegdrinkt op kamertemperatuur.
Ik kom met mijn hand tot onderin…
Mijn leventje… Als je goed kijkt zijn de werkschoenen aan het line dansen en zijn de kleine slippertjes gevoerd.
Een beetje fantasie moet de mens hebben…
Vandaag kreeg ik mijn vaste hulp in de huishouding. Hij heet Jeffrey en hij werkt op een manier zoals ik graag zou willen.
Per direct is hij in “opleiding” bij mij gegaan en weet nu alles over schoonmaken met behulp van de cirkel van Sinner.
Veel resultaat met heel weinig moeite en schrobschoon terwijl er geen schrobber aan te pas kwam.
Ergonomisch werken want
ook een man heeft maar een rug.
en ik zou zo een potje kunnen
janken van puur geluk…
Hij is heel blij met mij en ik met hem…”Hij die de sla
laat groeien, ”kreeg medelijden en stuurde Jeffrey op mijn pad… Ik tel alweer
mijn zegeningen…
Annemiek
Zaterdag, de laatste werkdag van de week, was bij de bakker tevens de drukste dag. Dan werd niet alleen brood maar ook gebak verkocht. Vlaai voor het weekend, volgens Limburgse traditie. Dan bracht ik vaak brood van de bakkerij naar de winkel en stofzuigde de beneden boel nog wat bij.
Als de bakker de
lege pan van de room bracht om af te wassen, wist ik dat de tompoezen in de
maak waren.
Het opspuiten van taart en vlaai met slagroom was ook boeiend. Het zag er zo feestelijk uit. Nog meer feest was het als Frits het brood ging “uitbrengen”, zoals dat heet. Met een motorbakfiets ging hij bij de vaste klanten de bestellingen afleveren. Tussendoor kwam hij de bakfiets bijvullen. Dan probeerde ik bij hem in de buurt te zijn. Wat ik bij hem moest, dat wist ik niet. Dat liet ik aan het toeval over.
Ik wist wel dat ik me niet kon meten met de meisjes waar hij mee omging. Hij ging al jaren uit, ook naar de Alfa Bar, drie huizen verder in de straat. Daar mocht ik niet naar toe.
Ik was nog te jong
en zou niet weten hoe ik van mijn verknipte melkboerenhondenhaar een modern
kapsel moest maken. Als Frits gewoon wat aardigs zei, was mijn dag al goed.
Hij kende mijn verdriet omdat ik niet mocht doorleren. Hij nam het voor me op, als de oudste zoon van de bakker me commandeerde, omdat ik het sloofje was.
Dan ging de bakker in bad, gingen de laarzen aan en werd de bakkerij mijn wereld.
De bakfiets werd in
de garage gezet en Frits kreeg zijn geld. Hij kwam wel eens even bij me
kijken, zittend op de schone werkbank... De grote klus begon met het
vegen van de vloeren.
Er zat een dikke
laag aangekoekt vuil van de hele week op de vloertegels. Dat moest een tijdje
weken.
De kasten onder de oven waar de broodblikken en vlaaiplaten werden bewaard, werden ondertussen schoongemaakt. Daar leefden honderden kakkerlakken, die ik met kokend water probeerde te verzuipen. Dat lukte nooit helemaal. Want elke week waren er weer honderden nieuwe, die ik met een vloertrekker de put in schoof.
De vloer werd met een harde bezem geschrobd. Waar het vuil niet losliet, werd een plamuurmes of de
steekschop gebruikt. Het vuile water werd de put ingetrokken. Daarna met emmers schoon water naspoelen en met de dweil om de trekker alles drogen. Dan was ik uren verder hoor en zag je weer hoe mooi de tegelvloer was.
Vaak werd het laat op zaterdag. Dan hoorde ik de muziek van de Alfa Bar. Dat waren in die tijd The Beatles en de Rolling Stones. Daar werd ik altijd een beetje verdrietig van, omdat het niet bij mijn wereld hoorde.
Als mijn loon betaald was en wat gebak ingepakt, was het vaak al avond. Ik kroop dan op mijn fiets en ging naar huis.
Daar verheugde ik me op een boek om in weg te dromen. Dan werd ik gered, door een prins op een wit paard en leefde nog lang en gelukkig…
Puur vluchtgedrag uit de harde wereld die ik niet aankon weet ik nu...
Annemiek.
