Humor en zelfspot zijn de kamelen
waarmee ik door alle woestijnen des levens trek....
Annemiek.
Tip…Courgetkoekjes zijn heerlijk als lunch en als je bedenkt wat het kost valt dit reuze mee.
De buitenbeentjes courgetten waren 20 cent
per stuk is 40 cent.
Een ui kwam nog van het land, na het oogsten (afgelopen herfst)van de boer dus gratis.
Een ei kostte 33 cent en wat havermoutvlokken,
snuf zout en beetje bloem.
Laten we zeggen met de zonnebloemolie 1 euro voor twee personen.
Voeg zoveel bloem en havermeel toe tot je van de smurrie net balletjes kan vormen.
Keer ze op tijd en dat lukt het beste met een kaasschaaf.
Tip 2… De reclames nalopen en inslaan brengt pas iets op als je alleen koopt wat je normaal ook gebruikt.
blijven hangen.
Calvé mayonaise en rijst heb ik ingeslagen voor 1 euro per stuk en ligt in de voorraadkast.
Daar doe ik weer maanden mee.
Grip op geld en leven betekend de ruimte hebben om geld
te kunnen uitgeven waar je
prioriteiten liggen.
Kleding koop ik zeer zelden en trakteer liever de kindjes van mijn bonusgezin op ijs tijdens een tropische dag.
Budgetteren help altijd.
Opschrijven wat erin komt en vooral wat eruit gaat, gewoon de tering naar de
nering zetten…
De blauwe regen kan je het hele jaar door bijsnoeien en was beslist noodzakelijk.
De wilde wingerd werd ook op hekhoogte
bij gesnoeid
De klimaatverandering brengt wat meer storm en is hoge planten vastbinden nodig.
Er ging een oude bezemsteel in de grond bij de kaardenbol.
Aanbinden doe ik steeds met repen panty die mensen voor me bewaren en ook daar zuinig mee omgaan
betekend hergebruik. Elk stukje wordt bewaard.
gedreven.
De takken die door storm en zware bloemen dreigen af te breken
werden met pantystroken aan die midden paal gebonden.
Je ziet er niets van en
de plant is je er dankbaar voor…
maar zeker ook in de tuin. Klein onkruid verwijderen bespaart je wortelgroei die niet meer te verwijderen is zonder de bestrating op te breken.
Na
regenbuien is onkruid verwijderen gemakkelijk.
Doorgeven wat je nog hebt en een ander weer kan gebruiken bracht afgelopen week een toekomst bezuiniging.
dat precies in mijn
aardewerk filtertje past.
Geen filterzakje nodig en bespaart filterzakjes.
Dankjewel Janneke. Het dekbedovertrek en het touw bewaar ding wordt weer
doorgegeven.
Ze gaan in de kratten aarde.
Het is aan te bevelen de jonkies aan de navelstreng van moeder wat groter te laten worden dan deze exemplaren.
Rondom
de plantjes kwam koffiedrab…
Tip
5…Spaghetti voor twee dagen…
Ingrediënten:
1 kleine courget
Knoflook teentjes (uit mijn tuin)
Twee stengels bleekselderij
Enkele tomaten
Tomatensaus van de reclame PLUS 1 euro
Tijm basilicum en salie
Spaghetti voor twee personen
Werkwijze:
Daar gingen vanaf kookpunt de twee tomaten bij
voor een minuut waarna ze gemakkelijk te
schillen zijn.
Op lage pit tot beetgaar smoren met de deksel op de pan.
De nodige spaghetti op een bord met de pasta/groentesaus erop.
De rest van de spaghetti kwam in de pan bij de saus voor morgen…
Tip 6… De vuile was lijntjes moesten een nieuw plekje krijgen in de oude seringenboom.
Er moest meer plaats komen (rolstoel) en werd e.e.a. verplaatst.
De vogelvoermand werd hoger in de boom gehangen.
werden de lijntjes verplaatst.
Zomer diarree is bijna altijd voedselvergiftiging. Bacteriën die via vaatdoekjes worden verspreid.
Ze worden daarna apart van elkaar opgespaard
tot volle wasmachines. (60 graden)
We willen geen bacteriën overbrengen of vermenigvuldiging.
Op een prop kunnen ze lekker vermenigvuldigen.
De kleerhanger tip helpt je om goed bezig te
zijn…
Mijn leventje… Bij droog weer enkele uren per dag in de tuin werken houdt me in beweging en maakt mijn hoofd weer leeg.
Misschien is de hersenziekte al te ver gevorderd om dit nieuwe nog aan te leren.
Door wat ik nog kan, te onderhouden, dus blijven doen, op goed geluk, uit automatisme en/of gevoel lukt me veel.
Iets nieuws blijft moeilijkheden geven.
Natuurlijk ben
ik een strijder en we zullen zien.
De arme geraniumstekken die afgelopen winter werden overgehouden hebben veel geleden tijdens het voorjaar.
Hagel maakte gaten in de bladblaadjes, te koud en stormen…
De dappere geraniums en fuchsia’s hebben het overleefd
en stralen met pracht bloemen, twee maanden later dan vorige jaren.
Afgelopen warme dagen hebben de
tuin zo goed gedaan.
Het zorgenkind eh vogeltje van Manuela.
Een valkparkiet en de ouders hielden het nest niet voldoende warm.
Net toen Manuela het beestje weg wilde doen kwam er beweging in het lijfje.
en vijfmaal per dag met een spuitje eten gegeven.
De naam werd Lucky en bleek dat er iets aan zijn pootje mankeerde.
Ik heb al duiven gezien
met een poot en dat hoeft geen bezwaar te zijn om te overleven.
Lucky werd met veel zorg omringt en al dikker en groter.
en uiteindelijk een vervoermandje voor katten.
Ondanks alle goede zorg is Lucky net geen vier weken geworden…
Ik heb er toch
een traantje om gelaten…
Na deze lange mijmering toch nog een verhaaltje uit het boek Heimwee naar Heusden… Er wordt naar
uitgekeken…
De ooievaar.
Moeder was al een
tijdje chagrijnig. ’s Morgens kwam ze steeds misselijk aan tafel. Dan ging haar
kunstgebit in haar schortzak en moest ze wel eens overgeven.
Dan hielden we ons gedeisd, ze kon niet veel hebben. Je kon merken dat ze er niet gelukkig mee was.
Als het nu maar
eindelijk jongens zouden worden. Vader wilde een stamhouder.
school die dag en moesten in onze slaapkamers blijven.
Vader kwam na een tijdje vertellen dat er al een baby was, een jongetje, maar er was er nog eentje onderweg.
Nou, ik helemaal
niet. Waar moesten we al die kinderen leggen? En al die was? Die zou allemaal
weer
voor mijn rekening komen. Al die strontluiers. En er was al zoveel werk.
Gerrie vond het niet erg. Ze bleef liever thuis met haar levende poppen. Twee waren er nu bij gekomen. Piet en Mart (Martien) van Deursen, de stamhouders. Ze was er druk mee.
Daarna hadden ze truitjes met een letter P en M aangekregen. Die had moeder erop geborduurd. Wie zegt of Piet wel Piet was. Ze leken sprekend op elkaar en konden nog niet zeggen: “He, ik ben Mart hoor!”
steeds boos. Hoe was het in godsnaam mogelijk dat moeder, die vaak genoeg vertelde nooit kinderen te hebben gewild en wij nooit geboren hadden moeten worden, er nu wel al zeven had?
Vader wilde “stamhouders”. Als die als eerste waren gekomen, waren wij er dan wel geweest? Dat gaf wel iets om over na te denken.
Daar moest je als vrouw aan geloven, begreep ik na verloop van tijd.
Toen waren er nog
geen of weinig voorbehoedsmiddelen. Moeder was slachtoffer van de huwelijkse
plichten.
Na de tweeling is het haar nog een keer gelukt om een kind te krijgen. Ze was weer misselijk aan het ontbijt verschenen, het kunstgebit weldra in haar schortzak.
Toen wist ik al hoe
laat het was, er zou er nog een komen…
Annemiek.
