donderdag 12 oktober 2023

Mijmering 81 Linzensoep en terug in de tijd…

Beste mensen,


Verbeeldingskracht is belangrijker dan kennis...

Als je rond struint in het openlucht museum Bokrijk.

Annemiek

Mijmering 81 2023.

Tip…De stekken Franse geraniums zijn nu ook binnen gehaald. 

De nachten zijn al te koud. 

Ze staan gezamenlijk met de boerengeraniums op de vensterbank van mijn slaapkamer in totaal 15 stuks. 

Ze hebben mijn aandacht en krijgen water naar behoefte.

De lidcactussen die na een zomer buiten inmiddels weer in
 de woonkamer zijn gewend beginnen bloemknopjes te vormen.

Dat komt door die nieuwe (aanvulling) potgrond en de koemestkorrels. 

Zo te zien zullen ze weer om de beurt gaan bloeien tot ver in de winter…

Tip 2…Mijn gratis  “groentewinkeltje”  de moestuin bracht wortels en pastinaken voor een linzensoepje dat erin zal gaan bij het tuinwerk.

Ingrediënten linzensoep:

1 beker linzen

Twee puntpaprika’s

1 peper

Enkele wortels

Enkele pastinaken als je hebt

1 dikke ui

3 knoflook teentjes

Per liter water 2 groente bouillonblokken.

Eventueel kruiden zoals tijm selderijblad, lavas en/of stukjes selderijknol.

Werkwijze: De gesnipperde ui aanfruiten in iets olie en even later de gesnipperde knoflook toevoegen. 

Afblussen met een liter water en de linzen toevoegen plus de bouillonblokken. 

De groente schoongemaakt in stukken toevoegen, de harde groente het eerste. 

Eventueel nog een halve liter water toevoegen, als de soep te dik wordt,  waar dan wel nog een bouillonblok in moet…

Mijn leventje….

Zoals mijn trouwe lezers weten ben ik 50 jaar te laat geboren.

Terug in de tijd is tijdelijk mogelijk door naar het openbaar museum in Bokrijk te gaan waar de tijd bij 1900 stilstond. 

Maar hoe kom je daar op de fiets, als ze al fietsen toelaten in het museum…

Samira die mijn verlangen kent heeft contact gelegd met Bokrijk en e.e.a. voor elkaar gekregen. 

Mijn fiets werd achterin haar busje gehesen en zijn we naar Bokrijk in België gereden. 

Bij de kassa werd vertelt dat we al aangemeld waren en Samira
mocht gratis binnen als mijn begeleider. 

De entree is 13,00 euro en best goedkoop.

De grootste moeite had ik ermee dat ik aan het eind van de dag weer terug naar 2023 moet 

en zou het liefst daar ergens onderduiken in het woninkje van een boerenknecht of zo. 

Koken op de plattebuiskachel en bakken in een buitenoven gestookt met takkenbossen. 

Ik zou er geen moeite mee hebben zelfs niet in de winter en zelfs niet met hoe ik nu ben… 

Een moestuintje bij huis en een geit in de wei…

Floor de poes mee die samen met mij zou leven als God in… Bokrijk.

Er komt nooit een auto voorbij en dat merk je aan de flora en de fauna… 

Zelfs geen fiets of brommer… 

Bij hoge uitzondering mocht ik op mijn onafscheidelijke fiets op het


terrein 

en heb ruim zes uur op het zadel gezeten terwijl Samira naast me wandelde… 

Drie dorpjes liggen in dat uitgestrekte bos en er woont een boer met zijn gezin. 

Hij zorgt voor de dieren de koeien paarden schapen en geiten/bokken en de uitgebreide akkers en weilanden.

Wat een paradijs waar elk huis een moestuintje heeft en boerderijen fruitbomen en moestuinen, bloemen en kruidentuinen. 

Kippen een haan en duiven plus konijnen. 

Het is de hemel op aarde… 

Er wordt hennep geteeld voor de touwslagerij en hop voor de bierbrouwer. 

Van de vleesverwerking wilde ik liever niets horen al worden schapen geschoren 

en een meneer zat wol te spinnen en er werd ergens een brood gebakken in een schanser oven.  

De geur trok door het hele dorp. 

Er zijn meerdere molens en kerken. 

De school waar een strenge meester les gaf 

en pracht laantjes met knotwilgen en velden vol korenbloemen en klaprozen/papaver… 

De restaurantjes waren eigenlijk herbergen en de kaart was beperkt en dat hoort ook zo in 1900.

Er waren verschillende mensen in kledij uit die tijd en wat ons stoorde waren de beeldschermen hier en daar in de oude huizen. 

Ze vertelden hoe het vroeger was geweest en dat zal wel zijn om mensen uit te sparen die het verhaal vertelden.

Alles was zo goed onderhouden van hondenhok tot varkenskot. 

Geen lekkende strodaken en elk hek zat goed in de verf. 

De mevrouw die de duiven en de kippen voerde gaf presentaties 

en had een betaalde deeltijd baan. 

De klusmannen natuurlijk ook en de vele moestuinen werden als volkstuinen verhuurd die op de fiets waren te bereiken. 

Natuurlijk waren er regels want rijshout mocht geen ijzeren staven zijn maar hout…. 

En bonenstokken net zo… Alles anno 1900… 

Het was een pracht dag met herinneringen die zorgzaam worden opgeslagen…

Tot eind 2 november zijn ze open https://bokrijk.be/nl


Annemiek