Als je
gelukkig wilt zijn denk dan aan gelukkige momenten.
De gedachten
die we de wereld insturen komen immers naar ons terug....
Doen met wat er is en daar maaltijden van samenstellen
bracht hutspot op het menu oftewel wortelstamppot.
Ingrediënten
wortelstamppot:
Uien zoveel als nodig
Zout/peper/nootmuskaat
Klontje boter en eventueel scheut melk
Voorgekookte witte bonen
Ik had nog oogjesbonen.
Werkwijze:
De
aardappels en wortels schillen met de dunschiller, wassen en in kleine stukjes
snijden. De wortels onderin de pan want die moeten langer garen. De aardappels
erop en enkele uien geschild in stukken gesneden bovenop.
De kookmuts op
de pan en de stamppot gaart gratis verder of…op een laag pitje verder garen.
Als je voorgegaarde bonen als plantaardig eiwit inzet, leg die dan halverwege het kookproces in de pan.
Bonen zijn mooie vleesvervangers al is het aan te bevelen daar graanbij te eten om een goede opname van de plantaardige eiwitten te vergemakkelijken.
Dat kan brood zijn en misschien helpt havermout ook.
In ieder geval had ik daar zin in en kan als nagerecht met een lik frambozen confituur.
Een bekertje havermout op twee bekertjes melk en heb je altijd dejuiste dikte.
Kleine kopjes als maat of grotere bekers als je meer wil.…
Ik maakte warme havermout voor vandaag en koud voor het ontbijt van morgenvroeg, met wat fruit bovenop.
Je kan met havermout alle kanten uit…Terug naar de hutspot… Na een uur in de muts is de
stamppot gaar. Eventueel afgieten al zal alle vocht
wel zijn opgenomen.
De stamper erdoor en wat nootmuskaat en een klontje boter en eventueel een scheut melk.
De stamppot is voor twee dagen…of een deel in de vriezer voor jeeigen gezonde betaalbare diepvriesmaaltijd…
De oogjesbonen hebben hun vorm behouden en ik koop ze niet meer.
Het was een probeersel. Al die donkere stipjes storen me een beetje.
Je ziet op de foto's de wolkjes pan mijn waterreservoir waarin koud water wordt opgevangen. De combiketel staat op zolder en het duurt nogal voordat warm water uit de kraan komt.
Tip 2… De kassabonnen van week 2 januari werden bekeken. Ik heb in totaal 26,90 euro uitgegeven, waarvan 6 euro op de markt. Van 40 euro weekgeld was dus 13,10 euro over.Op zaterdagen eindigt en start mijn week met opnieuw 40 euro in de portemonnee.
De week starten kan ook op zondag of maandag, net wat je wil. Ik ben niet naar de markt geweest door de storm, dat leek me te heftig.Overleven is voor mij niet moeilijk, gewoon doen met wat er is.
Floor heeft voer en er is van alles in huis om maaltijden van te maken….
Een mens denkt veel nodig te hebben en kan met weinig uitkomen.
Tip 3… Het maandrapport van Essent kwam binnen en omdat ik mijn woonkamer niet meer verwarm met gas maar stroom bespaarde me dat in december 237,24 euro.
Van de stroom die ik verbruikte, gaan nogeens 98 KWh stroomkosten vanaf die nog in de pot zaten van terug geleverde stroom (hoef ik dus niet te kopen).
De pot is nu
leeg en zal de zon meer moeten gaan schijnen. Het begin is er al met een
schraal zonneschijntje.
Ingrediënten
crumble:
125 gram margarine of boter
75 gram suiker
1 zakje bakpoeder
1 ei (had ik niet)
Scheut melk (als je geen ei hebt iets meer melk)
Ongeveer een halve kilo bloem
Vuurvast schaaltje dat in je oventje past.
Werkwijze: Ongeveer de helft van de bloem met het bakpoeder zout en de suiker droog mengen.
De margarine op kamertemperatuur op de bloem en met twee messen in stukjes snijden.Scheut melk erbij en kneden, al doende bloem toevoegen tot het deegje loslaat van je handen.
Een stuk van het deeg uitrollen al kan vlakdrukken ook met je handen.
De vorm insmeren met boter en bestuiven met bloem. Het lapje onderin de vorm leggen met iets opstaande randjes.Een flinke laag pompoenmarmelade erop en de kruimels die
met de twee messen van de rest deeg werden gesneden. Zonder voorverwarmen 40
minuut op 170 graden in het oventje.
Omdat de bovenkant te donker dreigde te worden kwam een
stukje aluminiumfolie erop. Dat kan weer hergebruikt dus bewaren.
Direct uit de oven heb ik een stukje warme crumble afgesneden voor bij de koffie…
Afgekoeld is
crumble natuurlijk beter in blokjes
te snijden…maar ik kon weer niet wachten…
Mensen met een koophuis kunnen het apparaat zelf kopen en iemand zien te vinden (of zelf) een gat boren met een diamantboor door de buitenmuur. Die boren zijn ook nog te huur…
Op deze manier kost de installatie en aankoop units beduidend minder. Ik ken al drie huiseigenaren die de klus zelf klaarden. Consuminderenten top.
Wat je ook doet om te bezuinigen… blijf controleren of je
onder het prijzenplafon blijft…via het maandrapport of zelf de meterstanden
opnemen en je maandelijks verbruik berekenen.
Net voor 19
maart moeten ze in de grond en zal ik de groei van die scheuten moeten remmen
om twee maanden te overbruggen.
Dat kan door ze koeler en donkerder te zetten, op de
grond onder de werkbank. Hoe ik aan die poters kwam? Door van de eigen oogst de
dikste uit de oogst op te eten en bleven de kleinere over.
Die gaan weer in de aarde want pootaardappels zijn duur… Door ze elk jaar op een andere plek te zetten (wisselteelt) blijft het gewas gezond.
Na vier jaar mogen ze weer op plek 1 waar je begon met aardappels
telen.
Aardappels in voorraad moet je af en toe controleren en de eventuele rotte uit de mand halen.
Bij vorst de piepers eventueel afdekken.
Bij mij waren toch nog twee stuks bevroren…
Mijn leventje… Tijdens de regendagen heb ik nogal wat boeken gelezen waaronder een verhaal in een verzameling van Readers Digest over het lot van renpaarden. De mens in die wereld gaat het meestal alleen om geld zodat de veulens nog niet helemaal volgroeit al getraind worden.
Voor de spieren en botten groei is dat fataal, waardoor
ontstekingen ontstaan. De amper volgroeide paarden krijgen dan ook vanaf het begin ontstekingsremmers om de
stijfheid te verhullen. Chronische kreupelheid is het gevolg… meestal van de
voorbenen. Verder ontstaat vrij snel chronische gewrichtsontstekingen aan de achterbenen.
Op de top van hun carrière zijn de renpaarden heel veel waard, al is door de roofbouw hun glorie heel kort. Na twee jaar rensport is het paard helemaal op, meestal kreupel en voor de rensport afgeschreven.
De merries worden
vervolgens als fokdier gebruikt en kunnen nog veel geld opbrengen.
De merrie in het waargebeurde verhaal had nog 12 veulens
geworpen en was ondervoed en uitgemergeld. Ze had twaalf jaar kreupel in het open veld
gestaan. Meestal drachtig met onvoldoende hooi, voer, en te weinig water,
zonder beschutting.
De eigenaar heeft de 40 paarden die in zijn bezit waren, in
een te kleine stal opgesloten. Ze waren
zo ongeveer allemaal in dezelfde erbarmelijke toestand en de buitenwereld kon ze beter niet zien...
Ze moesten nog geld opbrengen voor de slacht en waren al
een week niet meer gevoerd of gedrenkt. Waarom nog investeren…
De volgende stap (schakel) was de dieren in gesloten
containers over twee landgrenzen naar landen vervoeren waar ze geslacht worden. Het vlees wordt meestal in o.a. frikadellen verwerkt. Vlees is vlees nietwaar… Het is
niet zover gekomen…
Na een tip greep de dierenbescherming in en wat doe je
met 40 paarden die van ellende toch
zullen sterven, velen kreupel met open wonden en doodsbang voor de mens…
Sommigen met jonge veulens als aaneen gesmeed met hun moeder. Allemaal hebben ze teveel mishandeling gezien...
Paardenliefhebbers werden benaderd om een of meer
slachtoffers per direct onder hun hoede te nemen. De paarden waren het stadium
om zich heen slaan, al voorbij... en hadden amper nog de kracht hun hoofd overeind
te houden. De merrie beschreven in het
waargebeurde verhaal kreeg de naam: “Laatmemaar.”
Ik ken dergelijke verhalen al heel lang, evenals de verhalen
van ganzen die vier keer levend worden geplukt en nog een vijfde keer na de
slacht.
In Nederland is dergelijke dierenmishandeling verboden maar
wordt wel paardenvlees en dons geïmporteerd. Tussen de dieren en het
eindproduct zijn vele schimmige schakels.
Menigeen boeit het niet waar het vlees van hun frikandel
of dons van dekbed of jas vandaan komt.
Bovenstaande verhalen
zijn de meest zwaarwegende reden waarom ik geen vlees eet… Ook niet van
dieren die een goed leven hebben gehad. Dat leven zou ik dan moeten meemaken en
zoveel van het beestje gaan houden dat opeten niet aan de orde zal zijn..
Veganisten gaan nog een stapje verder en ik begrijp waarom en ben nog in de groei… We groeien op het tempo dat we aankunnen. Als we allemaal nog een beetje meer dan ons best doen… redden we moeder Aarde die ons leven alle kleuren, geur en schoonheid geeft…
Ondanks de roofbouw van de mens die achter geld en goed aangaat...
Annemiek.