maandag 22 augustus 2022

Mijmering 67 Appeltjes onder een dekje, bewust inkopen, lunchgerechtje, woonmantel in fases en terug in de tijd…

 Beste mensen,

Mensen geven elkaar namen

en er zijn namen
die je liever zijn dan alle andere namen
je bent bij hen thuis gekomen...

Annemiek.

 

Mijmering 67 2022.

Tip… De prijzen van boodschappen variëren heel veel. Blijf vergelijken en merkloos betekend nog niet minder kwaliteit. 

Het mooiste voorbeeld zijn wel de wegwerp scheermesjes die bij KRUIDVAT nog goedkoper zijn dan bij LIDL. 

Tien voor 1 euro bij de mannen scheermesjes. Ze zijn gewoon donker blauw en gaan langer mee dan je denkt…dus zeker geen wegwerp. 


Bij de vrouwen scheermesjes zijn ze roze en kosten al snel 5 euro. 

Voor benen oksels en weet ik waar haar begroeiing. Ik doe wel een jaar met de twee pakjes die ik kocht…

Tip 2… Ik leerde van Bianca hoe je lavendel kan stekken en als je ook wil stekken doe het nu maar meteen… 

De takjes afknippen van de plant en het onderste deel vrijmaken van blaadjes. 

Maak gaatjes in een pot (met afwatering gat) gevuld met potgrond en steek de takjes daarin. 

Aandrukken en de pot op een onder/schaal zetten. Goed water
geven de eerste keer en verder niet veel meer aan doen. 

De pot ergens in half schaduw zetten in de tuin en de tijd doet wortelen…al duurt het een half jaar…

Tip 3…Sonja kocht een hergebruikte wollen deken en stuurde die door om woonmantels van te maken voor de twee dochters van Fatima en Ahmed. 

De deken is zuiver wol en bijna vierkant. Ik laat jullie via de mijmeringen meegenieten hoe ik deze klus aanpak zodat je met de hand eentje kan maken… 

Het is als een breiwerkje…je pakt het op en legt het neer hoe het je uitkomt…

Actie een woondeken maken: De deken is omboord met een festonsteek die je met een haaknaald erom haakt. Het is wel 50 jaar geleden dat ik haakte en zoiets grofs zal ik nog wel kunnen.

Eerst maar groen katoen garen kopen en kijken of ik ergens nog een haaknaald heb. 

De deken in twee woonmanteldelen knippen zie foto…en bleef een strook over om capuchons en verdere onderdelen van te maken. 

De dekendelen gaan eerst in de wasmachine op wolwasprogramma deze keer met wasverzachter. 

Ik neem aan dat de kleur gigantisch zal veranderen want de deken lijkt nog nooit gewassen te zijn en een huwelijksleven lang mee te zijn gegaan… We laten ons verrassen…


Tip 4… De zon heeft zich verstopt achter de wolken en kan geen waswater verwarmen op de tuintafel voor mijn fijne was. 
Deert niet en neem ik lauw water uit de kraan en was de fijne was zoals eerder op de hand. 

Voor dat bespaarde wasmachinewasje kan ik de deken wassen. Die kan beter in de wasmachine…

Tip 5… Op de markt waren heerlijke appeltjes een euro de kilo en heb ik twee kilo meegebracht. 

Ook nog pruimen en dat fruit past bij de zaterdag gewoonte groente of fruit in een beslagje op het menu. 


De appels werden gewassen en met schil van klokhuis ontdaan met een appelboor. 

De appels heel dun van kop en kont ontdoen die je ter plaatse opeet terwijl je de appels in schijven snijd. Een dik beslagje maken van:

Zelfrijzend bakmeel, snuf zout, 1 ei en melk die je met kleine

beetjes toevoegt.  

De appelringen door het beslag halen en in zonnebloemolie bakken.

De rest van het beslag werd een pannenkoekje dat even in de pan suddert en belegt met halve pruimen. 

De pannenkoek omkeren lukt als je hem uit de pan laat glijden op een bord en met een bord erop omkeert. 

Weer in de pan laten glijden en afbakken.

Tip 6… Een heerlijk lunchgerecht is een dikke snee grof bruinbrood belegt met gebakken champignons. 

Als je niet zelf het brood snijdt kan je twee dunne sneetjes op elkaar nemen. 


De champignons afborstelen en kort afspoelen. 

In grove stukken snijden en bakken in iets zonnebloemolie met iets zout en veel kerrie. 

Brood op een bord, champignons erop en kwam als eetbare decoratie wat blaadjes boomspinazie met partje tomaat…

Tip 7… Toetitch met appel.

Ingrediënten vulling:

Een vergiet appels

rozijnen

Kaneel

Het deeg:

250 gram volle yoghurt of kwark

Handje suiker en snuf zout

8 eetlepels zonnebloemolie

4 eetlepels melk

Zakje bakpoeder en 1 ei

De nodige bloem.

Werkwijze:

Schil de appels, snij ze in vieren verwijder het klokhuis en snij de partjes in stukjes. 

Kieper ze in een pan met naar jou smaak de nodige rozijnen en kaneel.


Zijn het zure appels kan iets suiker erbij. 

Giet een half kopje water erbij en zet de pan op de kookplaat. 

Tijdens het blancheren met een houten lepel omscheppen. 

Ik wilde wat vochtige vulling naar de gare kant dus liet de appeltjes wat langer blancheren. 

Buiten afkoelen en aan het deeg beginnen.

Meng alle ingrediënten (met uitzondering van de bloem) met een garde in een kom en voeg ongeveer 4 ons bloem toe. 

Verwarm op dit moment de oven voor op 200 graden…

Kneed kort en snel het deeg en voeg bloem toe tot het deeg loslaat van je handen. 

Twee derde van de bol deeg uitrollen tot een dunne lap en een
vlaaiplaat bedekt met bakpapier mee beleggen.

Ik wilde weer een dikkere bodem en ieder zijn eigen sprookje… 

Met een vork het deeg inprikken en bestuiven met wat paneermeel die het vocht van de vulling absorbeert.


De rest van het deeg uitrollen en de vulling op de bodem scheppen en verdelen. 

De deeglap erop, de randjes afwerken en de “deksel” natmaken. 


Met een forse schaar inknipjes maken en de “deksel” bestrooien met al of niet grove suiker. 

In de oven ermee en werd van het restje deeg een pruimenbol gemaakt,

zoals de moeder van de woensdagvriend als jonge moeder bijna 100 jaar geleden met kleine appeltjes deed. 

De kinderen zaten erop te wachten…

Mijn leventje… Vanwaar al die nostalgie? 

Jawel ik ben weer in “Nonke Buuske” geweest en neem de tijd van weleer mee naar huis zoals je leest. 

Elke keer zie ik weer nieuwe dingen en deze keer heb ik in de woonkamer van een huisje een fotoboek bekeken. 

Je ziet op de foto Thei Berkers met een hoop takkenbossen (schansen) om de buiten oven mee op temperatuur te stoken. 

Ik heb het nog mogen meemaken samen met de woensdagvriend bij kennissen te mogen bakken in een schansen oven. 

Die stond daar op het erf en geen mens die hem gebruikte. 

Omdat die mensen geen vlaai konden bakken of brood... 

Na wat mislukkingen van zwarte vlaai hebben we behoorlijk resultaat kunnen behalen.

Zo jammer dat die mensen daar verder niets mee deden. 

Dode takken genoeg in de hei waar ze woonden...

De appeltjes in de boomgaard van "Nonke Buuiske"waren dezelfde soort als die ik op de markt had gekocht alleen wat kleiner.

De peertjes aan de boom waren behoorlijk wormstekig en konden ze afschrijven...

Kommen vol frambozen en bramen waar de vrijwilligers zelf jam van maakten en verkochten voor een heel schappelijke prijs...


Ik heb een tijdje bij het kippenhok gezeten en pracht vertimmerde pallets tot plantenrek gezien. Alweer ideetjes...

De kruidenplantjes hadden een naamstickertje van ijshoutjes en de
paden zijn afgezet met ingegraven wijnflessen. 

Die “Nonkes” moeten heel wat gezopen hebben bij het opbouwen van de huisjes. Nog meer inspiratie bij de abrikozenvlaai die een taartje

wordt met gewoon amandelsnippers erop strooien voor die de oven ingaat… 

De koffie met vlaai was heerlijk zoals je op een boerenerf op een zondagmiddag kan verwachten… 

Ik had er willen blijven en stiekem in “Thei Berkers hoes” mijn intrek willen nemen…


De poort op slot en de openingstijden tot eenmaal per drie weken beperken of zo...

Annemiek