donderdag 12 mei 2022

Mijmering 38 Hedera wasmiddel uit eigen tuin, wasnoten, de 800 euries van Mien, spinazie met kaassaus en muntthee van het hofje...

 Beste mensen,

In alles is muziek,
een kind in een tuin en de zon stovend op mijn blote armen
De poes en de prachtige hommel op de bloeiende tuinboon.
Zonnedagen in mei....
 
Annemiek
 
Mijmering 38 2022
 
Tip.
Naar aanleiding van de openhartigheid over
mijn inkomen gingen mijmering lezers vergelijken en rekenen. 

Mien kreeg als alleenstaande meer AOW dan ik en kwam erachter dat de vakantie toeslag per maand bij haar AOW word uitgekeerd. 

Omdat vakantietoeslag niet meetelt bij het recht op de 800 euro energietoeslag kwam Mien wel in aanmerking, terwijl ze dacht geen recht erop te hebben. 


Door het lezen van mijn tips is ze voor de zekerheid gaan bellen en Mien krijgt de 800 euro overgemaakt... Het is nooit te laat dus controleer en als je hoofd te vol is bel dan de gemeente... met de vraag of je recht hebt op de 800 euro energietoeslag. Het is een mooi uurloon wat je verdiend met een kwartiertje bellen...Wat een heerlijkheid voor Mien...
 
Tip 2
Hergebruik.
De dames van de woensdagkring weten waar alles staat en halen de tuinstoelkussens uit de schuur en de kopjes uit de kast. Ondertussen knip ik munt uit de tuin en wordt muntthee gezet die op het lichtje trekt op de tuintafel... Cake met verse aardbeien erbij en staat al een tweede liter water op de plaat om te koken. 

En terwijl het rondje start wordt de munt voor de tweede keer
opgeschonken en geeft evenveel smaak als de eerste keer. Als de dames al weg zijn giet ik het restant thee in de afsluitbare Tupperware kan die in de koelkast wordt gezet. 

Dat wordt ijsthee met wat citroensap...
 
De munt in de theepot werd voor de derde keer met kokend water overgoten en mag nog even trekken... Na een kwartier blaas ik het kaarsje uit en de thee komt later afgekoeld bij de
ijsthee in wording in de koelkast...
 
Tip 3
Hergebruik
Tafelwater maak ik van bramen en frambozenbladeren. Natuurlijk niet de toppen waar de vruchtjes in komen. Zij/blad is prima en nog wat citroenmelisse met voor de leuk drie
bieslookblommen. Allemaal in de glazen karaf en het water kookt al in het pannetje... 

Even van de kook af het water in de karaf schenken en bij het eten op tafel zetten met glazen voor wie wil...

Ook hierbij kan een beetje citroen.  De karaf komt later op de
salontafel of eetkamertafel want  water op kamertemperatuur drinkt gemakkelijker weg dan ijskoud water. 

Je weet wel...minimaal twee liter water per dag drinken...
 
Tip 4
Hergebruik
De droogte duurt voort en niet alleen waswater van groente wordt hergebruikt maar ook kookwater van pasta... Als je geen
zout erin doet kan dat bij de plantjes.  Alleen even af laten koelen. 

De pan van de roomkaassaus werd in de week gezet nadat ik met mijn vinger de rest saus eruit likte. Nee daarvoor hoef je niet direct de kraan open te draaien want de pan staat in de spoelbak waar je ik weet niet hoe vaak je handen onder de kraan afspoelt. Ook dat water kan in de tuin als je niet teveel
zeep gebruikt...
 
Tip 5
Hergebruik
De spinazie is opnieuw aan de groei gegaan waar ik hem had
afgeknipt... maar niet echt. 

Tussen de geoogste volwassen bladeren bleven kleintjes achter die nadat de grote weg waren meer plaats kregen om tot ontwikkeling te komen... 

Een overvolle vergiet was mijn extra cadeautje van ma natuur. Ik hoef nooit te dubben wat we zullen eten want ma natuur geeft het wel aan: “Zou je die spinazie niet eens oogsten kind!” 

Ik hoor het haar zo zeggen...
Wat heb je nodig:
 
Pasta met spinazie en kaassaus.
Ingrediënten:
 
1 volle vergiet spinazie
pasta naar keuze
klontje boter
halve eetlepel bloem
geraspte kaas
peper/zout
olijfolie.
 
Werkwijze.
Een kopje pasta per persoon en ik ben de volkoren pasta aan het opmaken. 

Water opzetten en op kookpunt de pasta erin en aan de kook
houden. Deze moest 12 minuut. Ondertussen werd de spinazie in mooie bosjes uit de border geknipt de grootste het eerst.

 Even afspoelen onder de kraan want bij het oogsten heb ik al goed gekeken of geen slakje ertussen zat. 

Iets olie in de stoofpan en de bosjes spinazie grof in stukken knippen. De stengels kleiner dan het blad. Geen water toevoegen! Als je zakken spinazie van de super gebruikt dan
echt goed wassen en zitten meestal geen stengels eraan maar wel landbouwgif.
 
Terwijl de pasta gaart slinkt in de stoofpan op lage pit de spinazie... Gebruik de na/warmte van de stoofpan en gooi even een handdoek erover als in een steelpannetje de boter wordt gesmolten en de bloem mee omgeroerd... 

Wat melk erbij en eventueel vocht van de spinazie uit de
stoofpan, als dat er is... Wat kaas van een groot stuk raspen en mee omroeren. Intussen is de pasta gaar en kan door het vergiet waarbij je het kookvocht opvangt. 

De pasta terug in de pan of op je bord met een scheut olijfolie. De spinazie erop verdelen en de kaassaus...Het afgekoeld kookvocht kan in de tuin.
 
Tip 5
Hergebruik.
Stella van de maandagochtend kring kwam met wasnoten aanzetten. Ik heb ervan gehoord maar kon me niet voorstellen dat het werkte. 

Ik heb de meest vuile bonte was ermee gewassen. De vaatdoeken theedoeken en de washandjes en schuursponsjes. Met een noot was alles schoon. 


De noot kan drie keer gebruikt worden volgens Stella. Tweemaal kort fijn/was programma en een lang programma zoals mijn bonte was. 

De was is echt schoon en ruikt fris. De vaatdoeken en de schuursponsjes enne alles. De nootschilletjes worden vanavond hergebruikt voor de fijne was, waarin veel shirtjes zitten met in de oksels wel erg vieze luchtjes van de afgelopen warme
dagen. 

Als zelfs die geur eruit is ben ik pas overtuigd... Maaaaaaaaaaar het liep anders *
 
Wasnoten groeien aan een boom die Sapindus Mukorossi heet
en in India en Nepal groeit waar men al eeuwenlang wast met de noten. In de schil van de noten zit de stof saponine die als zeep werkt als het met water in contact komt. 

De westerse industrie maakt er zeep van met toevoegingen van synthetische stoffen zoals geurstof die voor de werking niet noodzakelijk is... Alweer geleerd nietwaar en doe je voordeel ermee...
 
Je kan de wasnoten twee a drie keer gebruiken en steeds laten drogen als ze uit de was komen. Je ziet vanzelf wel als het niets meer is en kunnen ze in de compostbak. Het aantal aan te bevelen noten per was is wisselend las ik en men gebruikt een tot drie noten per wasbeurt. 

Eentje is voldoende heb ik gemerkt en ook hier wordt de dosering te ruim geadviseerd, net als bij synthetisch vloeibaar wasmiddel. Men wil zekerheid van de werking anders koopt de
klant het niet meer. Gewoon zelf proberen wat voor jouw vuilgraad was werkt...
 
Wasnoten bevatten net als SUNSODA geen gloor en het kan zijn dat je witte was door de tijd heen iets grauwer wordt. Een scheutje gloor af en toe toevoegen bij de  witte was  werkt. 


De was gewassen met wasnoten buiten gedroogd wordt minder hard maar blijf een scheutje azijn in het wasverzachter bakje doen om de kalk uit je wasmachine te weren. Mensen met allergie varen ook wel bij wasnoten. De wasnoten schijnen vetvlekken niet zo goed te verwijderen en daar kan bij extreme vlekken een druppel afwasmiddel op met wat water en even weken. 


Wasnoten verkleurd gekleurde was niet en ja ik ben overtuigd en zal een doos bestellen... even duur in aanschaf (9,50 euro) maar onder de streep iets van een paar cent per wasbeurt... De SUNSODA blijft favoriet om mee schoon te maken...
 
Tip 6
Na al die kennis vergaard te hebben ben ik eens gaan kijken in
welke plant ook saponine zit en jawel de hedera die wel nodig aan een snoeibeurt toe is. 

Op internet kan je lezen bij “Hedera als wasmiddel” hoe je dat kan maken. Het leek me dat in de grote oudere bladeren de meeste saponine zit dat voel je... en heb ik 500 gram blad afgeknipt zonder stengels. 

Die werden met een liter water in de sta/mixer fijn gemalen. In
een pan aan de kook brengen en enkele minuten aan de kook houden. 

Enne jawel begon het te schuimen dus zit er echt wel saponine in. Even laten staan en kan je het wasmiddel zeven door een doek, dat werd bij mij een fijnmazige zeef.
 
* Zie boven het liep anders... Daar zal ik de zwarte fijne was eens mee doen. Het recept nog eens bekeken zag ik dat geen
500 gram maar 50 gram in die ene liter water moest... Tja... en heb ik  door met mijn schele ogen niet goed te kijken zeer hoog geconcentreerd wasmiddel gemaakt. De dosering werd aangepast...
 
De was hangt buiten fris en geurvrij en het lijkt of de zwarte kleur zich heeft verdiept, al zal ik me dat wel inbeelden. 

Ik heb in oksels van de shirtjes geroken en kan geen ene ontdekken die niet 100% in orde is... Conclusie... Ik zal voortaan de zwarte fijne was met wasmiddel uit eigen tuin wassen en heb ik nog voor een machine staan voor de volgende week. Omdat het wasmiddel heel donkergroen is durf ik de bonte lichte bloesjes niet ermee te wassen en daarin gaat een wasnoot... en in de bonte was en het beddengoed...
 
Mijn leventje...
Mijn hofje telt een beestje meer want sinds kort komt een eekhoorn mee snoepen van de pindanoten bedoeld voor de Vlaamse Gaai... Het mag en het beestje wandelde zomaar langs Manuela die koffie kwam drinken op het hofje... Floor die al wat ouder is krijgt al dat extra bezoek niet mee en slaapt om de beurt in al haar buitenmandjes... moe van gelukkig zijn. 

In de avonden heeft ze knuffel uurtje dat na uren meestal eindigt met een uithaal van haar als ik schijnbaar net niet aai zoals ze wil...

Sinds kort heb ik fijne zalf die Dana maakte van smeerwortel en de schrammen snel weer helen...
 
Afgelopen week bracht Fatima me naar Zuyderland Sittard waar ik een gesprek had met mijn revalidatie arts. Terug naar huis haalde ze niet en werd ik anderhalf uur door Limburgs land gereden door de regiotaxi. Het was de langste rit ooit en in die tijd kan je van Sittard in Utrecht zijn. Het busje was overvol en enkele mensen moesten hun rollator zelf vasthouden. Een mevrouw van 90 met COPD vroeg steeds: “Zijn we er nog niet?” “Waar zijn we?” 

Het was weer eens een foute planning van de meldkamer en de chauffeur moest het oplossen. Toen nog twee mensen moesten opgepikt en maar een stoel over was belde de chauffeur naar de meldkamer om een oplossing. “Of een jongere mannelijke passagier even op de grond kon zitten?” NEE dus...! 

De chauffeur die inmiddels peentjes zweette stelde voor eerst iemand af te zetten een dorp verder en dan terug te komen. Verder maar weer en de inmiddels zwaar gestreste chauffeur mistte een afslag.
 
Ik zat op de eerste stoel (met beenruimte) en gaf de chauffeur papieren zakdoekjes aan om zijn hoofd mee te dweilen en startte een tegenoffensief tegen de enkelen die begonnen te zeuren. “Mensen in de Oekraïne zouden blij zijn in deze taxi te zitten.” “ De meldkamer maakt teveel fouten en de chauffeur is evenveel de klos...als de reizigers.” 

Meneer de chauffeur was trouwens een heer en bood zijn verontschuldig aan voor de volle bus en de fouten. Meneer (een oudere medelander) ging met veel respect om met de mensen bij begeleiden uitstappen en een woord van moed en nogmaals verontschuldiging. “Zorg goed voor uw moeder meneer!” bij de zoon die de 90 jarige mevrouw begeleidde. 

Verder maar weer en gaf meneer de chauffeur me een handvol snoepjes aan om rond te delen om het een beetje goed te maken... Het gespreksthema was inmiddels van de Oekraïne naar kinderopvang gedwaald voor tweeverdieners als oma de oppasser opeens een hersenbloeding kreeg. 

Enkele tientallen kilometers verder dwaalde het thema naar zelfdoding als die half verlamde oma niet opknapte... “Ze heeft wel alles beschreven hoor.” “Ze draaien zo de knop om.” 

Ja ja... vergeet het maar, daar begint geen enkele arts aan als ze zelf denken dat mevrouw best nog kwaliteit van leven heeft... en kwam het gespreksonderwerp bij elke situatie een plan B klaar te hebben... en dat laatste was natuurlijk mijn inbreng... 

De aandacht was inmiddels ver van meneer de chauffeur afgedwaald en dat was goed...Ik hoefde nog niet de kantje boord uitspraken over het kruisgebied in te zetten... Toen ik vlakbij mijn huis was vroeg ik aan meneer chauffeur me eruit te laten... “Bedankt meneer... voor de vriendelijkheid, en de snoepjes”... We hebben elkaar vol inleving met een glimlach  in de ogen gekeken... Een handreiking naar de medemens doet zo goed in deze ego tijd...
 
Annemiek