In het leven is niets waar je
zorgen over hoeft te maken.
Alleen veel wat we moeten
leren begrijpen,
en
accepteren...
Annemiek.
Mijmering 11 2022.
Tip.
Elke dag komt het voorjaar dichterbij en daarbij past
rauwe andijvie stamppot al moet je me niet vragen waarom.
De andijvie heb ik op de markt gekocht
afgelopen zaterdag. Met een scherp mes enkele sneetjes in het eindje gezet
oftewel het stronkje.
Met de kont in een kom met water gezet op de oppottafel
buiten in de regen, wat hem goed deed...
1 krop andijvie
1 ui
scheut kruidenazijn of gewone azijn
peper/zout
aardappels en eventueel
pastinaken als je hebt
of topinamboer
of knolselderij
klontje boter
versgemalen nootmuskaat
eventueel melk
(witte voorgekookte bonen).
Werkwijze:
De krop andijvie in het geheel wassen en van eventueel
minder buitenste blad ontdoen.
De krop middendoor en de helften in fijne
sliertjes snijden.
In een ruime kom mengen met een flinke scheut azijn, de
gesnipperde ui, iets zout en peper enne even laten intrekken.
De aardappels schillen
en de eventuele pastinaak of topinamboer of selderijknol.
Alle knol in het
geheel wassen en in kleine stukjes snijden dan garen ze sneller.
In een ruime pan aan de kook brengen met een beker water
en iets zout.
Ik heb na 10 minuut de bevroren voorgekookte witte
bonen toegevoegd als vleesvervanger.
Je vind ze niet terug in de puree en heb je
toch eiwit binnen...
Als de knollen gaar zijn, is het water meestal net verdampt
of opgenomen door de bonen.
Met de stamper de massa tot een grove puree stampen
en eventueel een scheut melk toevoegen en de klont boter en nootmuskaat.
De
rauwe andijvie in gedeeltes toevoegen aan de puree en op hoog gas 1 minuut
omscheppen waardoor de andijvie iets slinkt.
Persoonlijk heb ik liever
gepaneerde schijven knolselderij erbij. Die liggen altijd voorgekookt in mijn vriezer.
*** Van tijd tot tijd worden een of twee knolselderij
knollen in schijven gesneden en van schil ontdaan.
Even afspoelen en in kokend
water blancheren... nadat het
water weer op kookpunt komt is 5 minuut genoeg.
water weer op kookpunt komt is 5 minuut genoeg.
De schijven (halve schijven) uit het water scheppen, af laten koelen en in
porties invriezen.
Ik gebruik ze als bijgerecht bij stamppotten maar ook in
soepen of gevulde omelet.
Terug naar de knolselderij als bijgerecht.
Ingrediƫnten:
Ingevroren geblancheerde knolselderijschijven
of verse knolselderij (de schijven eerst blancheren)
paneermeel
ei
Werkwijze.
Als je verse knolselderij gebruikt de knol
verwerken zoals bij...***
Niet invriezen maar door paneermeel halen en door
losgeklopt ei en weer door paneermeel.
Het ei mengen met peper/zout. Bakken in
zonnebloemolie of
olijfolie in wok of koekenpan op hoog gas even aanbruinen en omkeren.
olijfolie in wok of koekenpan op hoog gas even aanbruinen en omkeren.
Op laag gas verder laten sudderen. Verwerk je verse knolselderij dan is
de baktijd kort.
Bij bevroren schijven knolselderij is de baktijd langer. Na de
schijf omkeren op laag gas 10 minuut met de deksel op de pan.
De schijf is dan
ontdooit warm van binnen en bruin...
Misschien heb je bij verwerken verse knolselderij wat
stukjes knol over die je bij de aardappels kiepert.
Alles is mogelijk.
Een kommetje yoghurt maakt het af...
Mijn leventje...
Ik leer Suaad (dochtertje Ahmed en Fatima) oude
kinderliedjes van Witte zwanen, zwarte zwanen, wie wil er mee naar Engeland
varen...
Engeland is gesloten de sleutel is gebroken... Is er dan geen smid in
het land, die de sleutel maken kan... Het eind van het liedje werd gewijzigd
want Suaad wil springen en wordt het EEN...TWEE...DRIE! Soms zijn de zwanen roze
of blauw en terwijl ze me helpt met afdrogen zingen en dansen we door de
keuken...
Zij met haar springveren beentjes en ik met die klos om mijn
poot... In het te koude consuminderhuis...omdat het kind warm moet blijven...want ze wil nooit jasjes aan...
poot... In het te koude consuminderhuis...omdat het kind warm moet blijven...want ze wil nooit jasjes aan...
Wat een geluk brengt dit kind...en het brengt een mooi beeld voor je ogen van een logge olifant en een vlindertje...
De regen blijft voorlopig en werk ik binnenshuis aan het
pruikje van Greetje het pottenpopje.
Ik heb nog touw dat om hooibalen heeft gezeten en een
boer heeft in het verleden de touwtjes voor me bewaard waar ik zuinig mee om ben
gegaan.
Op de foto’s zie je precies hoe dat in zijn werk gaat. De
touwtjes worden om de vlecht geknoopt met een dubbele knoop.
Die kunnen nergens
meer heen en het lijkt op een scheiding zoals je ziet. Hoe lang de scheiding
moet zijn daarvoor heb ik de bovenste terracottapot van het pottenkind opgemeten van voorhoofd over
de pot heen tot onderin het nekje...
Die lengte wordt aangehouden en worden
touwtjes vastgeknoopt aan de vlecht. Het vastlijmen van de haardos op de pot
gebeurd met een lijmpistool en komt later als het droog is buiten.
De touwtjes worden eerst tegen de draad in gedraaid zodat
het touw vlossiger wordt. Zie je hoe mooi rossig/blond de kleur van het
“haar” wordt? Afkanten kan op verschillende manieren zoals je ziet. Door een
flinke knoop in het vlechtjes touw waarna het eindje iets verder wordt afgeknipt
en los gemaakt zodat een pony ontstaat.
Wil je dat niet dan kan het andere
eindje als voorkant gebruikt waarvan het begin naar binnen werd gekeerd en onder
de vlecht weg geknoopt. Greetje krijgt nog een hoedje en wordt na het bevestigen
daarvan de haardos pas in model geknipt... Ik verheug me erop... Zo gauw een
droge dag komt werken we buiten verder aan het wicht... Floor en
ikke...
Annemiek