Beste mensen,
Liefde begint in diepe afzondering
als je gelukkig bent in je alleen zijn
en je geen ander nodig hebt
Dan ben je in staat lief te hebben...
Annemiek
Mijmering 75 2020.
Tip,
Hoe beschadigd hortensia bloemen ook zijn o.a. door droogte... je kan er altijd nog een krans van maken.
Halve of kwart bloemen die
overblijven na het verwijderen van bruine bloemblaadjes... Druk ze tegen
elkaar en het zijn hele bloemen. Mijn voorbeeld zal je overtuigen.
Hortensia op een strokrans binden wordt altijd te dik.
Gebruik een simpel stuk staaldraad of ijzerdraad en buig
die in vorm. Dat heb je niet?
Misschien heb je wel zo’n oude ijzerdraad
kleerhanger die je vroeger van de stomerij meekreeg...
Een oude lampenkap op
zolder? Daar zitten perfecte ijzerdraad ringen in. Zoals je ziet is mijn
ijzerdraad (zo ongeveer) rond gebogen en de uiteinden in elkaar gedraaid.
Leg alle hortensia op je werkplek zodat je de kleuren kan afwisselen. De stengels ongeveer 25 cm onder de bloem afknippen en blad verwijderen.
Bruin bloemblad eveneens verwijderen en de eerste hortensia op de
draad binden met een wikkelklos. Werk tegen de klok in... begin op tien voor
tien met de stengels naar beneden.
Leg op de stengels weer nieuwe bloemen en
zorg ervoor dat kleuren afwisselen en de krans overal even dik wordt.
Doe rustig aan en bekijk je werk af en toe van een
afstand, later een bloem ertussen frutselen gaat niet.
Bij het einde laat je de
stengels van de laatste bloemen onder 
de eerste bloem op de draad verdwijnen.
Ik
heb niet eens een ophanghaakje eraan gemaakt maar de draad van de wikkelklos
enkele malen om de schroef aan de muur gehaald en afgeknipt.... Zie je niets
van.
De bloemen drogen nog iets na en wordt de krans iets
kleiner. Je kan nog hier en daar op de bloemen drukken waar het te dik lijkt.
Aan de bovenkant krans kan je zelfs een kleine bloem erop leggen met de stengel
tussen muur en krans. Probeer maar eens...
Heb ik dus ook gedaan omdat er een
gat zat. Dat krijg je met schele ogen...en zie je niets van.... ik zeker niet.
Als de krans/draad op den duur toch iets gaat uitzakken naar eivorm kan je voorzichtig bijbuigen (aan de achterkant) al sneuvelen dan altijd wel bloemblaadjes...
Tip 2
De gele krans die op die plek op de muur hing kreeg een
plekje op de kastdeur om het tekstbordje Best Sisters heen dat
ik van mijn zus kreeg.
Het ophanglintje ging over de kastdeur heen met aan de
binnenkant een punaise die ik erin jensde... Zie je ook niets
van....
Tip 3 en iets heel anders...
In 2019 verspilden Nederlanders 34.3 kilo voedsel per
persoon. Ik voel me niet aangesproken al gaat bij mij ook wel 
eens een heel
enkele keer iets mis.
Ik ga niet beschrijven hoe je verspilling kan voorkomen.
dat lees je in de kassa nieuwsbrief van 23 september. Google en meld je aan...
dat houdt je scherp.
Bij mij is het niet alleen in de koeling kijken wat er nog
is maar ook wat nog in de moestuin staat en bedenken wat je daarvan kan maken. 
Ook daarin hoeft niets verloren te gaan. Soms moet een kleinigheid bijgekocht en
dat was enkele dagen geleden twee punt paprika's die ook nog in de reclame
waren...
Alle groenten bij elkaar was ruim voldoende voor ratatouille. Vandaag
heb ik de laatste boontjes geplukt en deze keer geen salade van gemaakt maar
warm gegeten met een gefruit uitje en aardappelpuree en een vegaburger. 
Het
zullen wel de laatste boontjes zijn uit de moestuin border van dit
seizoen...
Tip 4
Geduld is een schone zaak en geeft meestal meer plezier
dan zomaar direct kopen.
Een vierkant wit plastic tuintafelkleed viel in
mijn handen en 
daar heb ik al tijden naar uitgekeken.
Voor onder de grand
foulard op de bank...antislip... en door de grootte kon ik een lange strook
knippen die rug en zitvlak van de bank in een keer bedekt.
Voorheen had ik een rond oranje verknipt te klein kleedje dat het wel deed maar
niet helemaal...
De grand foulard blijft nu altijd perfect op zijn plaats... en
ben 
ik heel blij mee.
Tip 5
Al eens volkoren pannenkoeken geprobeerd? Aan eentje heb
je een maaltijd en helemaal geschikt als je wil bezuinigen de laatste week van
de maand.
(Dan moet je wel geen terrasje pikken tijdens een fietstocht en
cappuccino met bokkenpootjes ijstaart bestellen trut!) Eh...breng me terug... Oh
ja de volkorenpannenkoek.
Ik vond een oud zakje volkorenmeel achterin de kast en
leek me niets mis mee.
Geen beestjes erin en de houdbaarheidsdatum heb ik flux
van de zak gescheurd.
Droge etenswaren blijven jaren over de datum goed.
Receptje?
Flinke beker volkorenmeel
beetje bloem
snuf zout
1 ei
theelepeltje bakpoeder
wat melk
klein appeltje
poedersuiker
kaneel
Werkwijze:
Meng de volkorenmeel ei zout plus bakpoeder met een scheut
melk door elkaar.
Je ziet zelf wel als meer melk erbij moet. Een schep witte
bloem maakte het beslag compleet.
Het resultaat zal een stevig beslag zijn. De
appel werd niet 
geschild... alleen het klokhuis uitgestoken.
De appel in ringen
snijden. Als de olie heet is in koekenpan of wok het beslag erin gieten en mooi
uit laten lopen door de pan wat te kiepen.
Gas klein en direct de appelschijven in het beslag
drukken. Nee niet leggen maar even nadrukken zodat het beslag door de midden
gaten komt. 
Laten garen en met een pannenkoekmes keren. Door het stevig beslag
is keren geen probleem...
Keer de pannenkoek nog een keer voordat hij op het bord
komt omdat de appelschijven zichtbaar moeten zijn.
Een plaatje nietwaar?
Bestrooien met poedersuiker en wat kaneel.... 
De tweede kleinere dunnere
pannenkoek werd een hartige broeder door uit de pan op het bord direct geraspte
kaas erop te strooien die zalig smolt...
Mijn leventje....
Popje heeft een anti vlooien pipetje in haar nekje
gekregen en Diny probeert in haar voer een tablet wormkuur te verstoppen. 
Als we
popje naar het heuvelland brengen moet ze geen “gasten” meedragen.
Ze is
inmiddels zo stevig dat ze een Rubenslijfje lijkt te krijgen als het zo
doorgaat.
Dat komt omdat ze heel lieflijke geluidjes maakt tegen ieder die wel
eens voer geeft en ga je vanzelf overstag.
Ze werkt zo twee zakjes nat voer weg
achter elkaar en haar maag schijnt geen bodem te kennen. Diny laat al speciale
poezen hapjes voor haar meebrengen uit Duitsland en het moet niet gekker worden.
Popje eet staande op tafel en als je niet snel genoeg bent
met een cupje voer in haar bakje om te scheppen sleept ze het cupje zelf wel
naar haar bak. 
We moeten er allemaal niet aan denken dat ze weg gaat en
tegelijkertijd moeten we er ook niet aan denken dat ze eenzaam in de winter op
het plein rondhangt in kou vorst en regen...
Ook al heeft ze haar slaapplekje in
de zeecontainer die nog op een kier staat. Die deur moet dicht en wel op korte
termijn.
Dierendag lijkt me een goede dag om onze geliefde Popje
naar het heuvelland te brengen naar haar nieuwe thuis.
Ze krijgt een koffertje
mee met haar voerbakje en hopen van haar lievelingsvoer (gewoon van de Lidl) en
misschien wat van die Duitse troep die ze zo graag heeft.
En we zullen wel
janken en vragen of haar pleegouders foto’s sturen als ze haar draai heeft
gevonden. 
We moeten sterk zijn en denken aan hoe je hart zich zou omdraaien in
je lijf als je haar na een voer moment achter moet laten, komende winter in kou
en regen eenzaam op ons plein....
Ze heeft ellende genoeg gehad voor haar hele
leven... Ze is al zo aan mensen gewend en “smoest zo graag”... zou Diny zeggen
en ze is helemaal klaar om voortdurende zorg te krijgen dicht bij de mens....
Een dak boven haar hoofd veiligheid en blijheid te ervaren als de dagen korter
worden en de nachten koud. Ze zal liefde geven en tederheid op een plek waar
mens en diertjes samen gelukkig zijn.....
Annemiek
