Beste mensen,
Soms was ikzelf mijn grootste vijand,
mijn ergste criticus.
Heel langzaam aan heb ik geleerd
van mezelf te houden...
Ook zoals ik nu ben, om nog steeds
Ook zoals ik nu ben, om nog steeds
goed te kunnen zijn voor mezelf en de
medemens.
Annemiek.
Mijmering 16 2020.
Op de zaadzakjes van pluksla en snijbiet oftewel warmoes staat bij
zaaiadvies “zaaien vanaf half maart” in de volle grond. In Molenberg zaaiden we
eerder in de koude kas en dat kan prima beschut onder een glazen dakje. Thuis in
de border tegen een muur die zon vangt kan nu wel...Bij
zaaien gewoon je gezond verstand gebruiken....
Op de achtergrond muziek van de optocht die voorbij kwam, heb ik wat
troep geruimd uit de tuin... Wat stenen die “even” waren neergelegd en de
hedera die geknipt werd en niet grondig geruimd. Stille
getuigen van te druk geweest vorig moestuinseizoen. (revalidatie)
Komend seizoen wordt alles weer als vanouds goed bijgehouden...
In de borders gebruik ik vanaf nu voor het gemak koemestkorrels die na het spitten werden onder geharkt.


In de borders gebruik ik vanaf nu voor het gemak koemestkorrels die na het spitten werden onder geharkt.
Bewaard snoeihout worden kruislings geplaatste staken om Floor te weren op die plek, evenals de duiven...die wel
houden van jonge blaadjes.
Vanmorgen werd het tuinieren op mijn hofje gestart met snoeiwerk aan de kamperfoelie.
De bovenkant klimrek met de langstelige snoeischaar en dat opgeknipt “kopke” moet ik nog eens overdoen. Tegenwoordig start ik vroeg met het meest vermoeiende deel van het werk en eindigde met de knoflook. Genoeg is genoeg...Tijdmanagement...
IJsbergsla is per stuk te koop dus weeg ik op
mijn hand de zwaarste en dat hoeft niet de dikste te zijn. Met dezelfde “truuk”
werd bleekselderij gekozen waarvan een stengel klein gesneden in de sla kwam.
Als
drie stengels overblijven of zo en de wortels aanwezig zet je de plant in de
tuin. Prachtig selderij blad zal je oogst zijn... Meestal spaar ik per seizoen
drie van die omgeturnde planten in de border naast mijn keukendeur en knip
royaal voor soepjes... Tot de vorst volgende winter alles
wegmaait...
Afgelopen week heb ik twee bekers gedroogde (eerst wassen)
kidneybonen laten weken in vier bekers water. De dag erna in het weekwater gaar
gekookt. Afgieten (water voor soep)... afkoelen en in kleine doosjes in de
vriezer.
Kruiden stekken kan nu al en beter dan midden zomer. Ik heb stekken
munt en bloedzuring uitgestoken om morgen mee te nemen naar Molenberg. Song zet
ze wel in de aarde...
Mijn leventje...
De kop is eraf van het moestuinwerk en ik merk dat ik opzie tegen
opnieuw opstarten van zaken, ook al zijn het fijne dingen. Achteraf komt de
trots... Mijn geheugen laat me ook te vaak in de steek en nadat ik problemen
daarmee kreeg heb ik een memo recorder besteld. Michael bracht me op het idee.
Beide boven genoemde zaken zijn bijwerkingen van ADCA.
Gelukkig hebben de coördinators en de kerngroep leden begrip en wordt ik daarin ondersteund. We hebben dit in beide consuminderhuizen besproken...
Gelukkig hebben de coördinators en de kerngroep leden begrip en wordt ik daarin ondersteund. We hebben dit in beide consuminderhuizen besproken...
Deze duizendpoot heeft enkele pootjes gekortwiekt en het zij zo... Ik
ben er dagen ellendig van geweest en ook dat weer een plekje kunnen geven...
Wat een zegening dat tijdmanagement me bekend is waardoor het “moeilijker kunnen starten” geen probleem hoeft te zijn. Ik leer deze handvaten van tijdmanagement aan mensen in de kringen en ben er zelf goed in geworden. Door zelfreflectie die me zeer bekend is maak ik de verandering heel bewust mee en dat is goed...
Wat een zegening dat tijdmanagement me bekend is waardoor het “moeilijker kunnen starten” geen probleem hoeft te zijn. Ik leer deze handvaten van tijdmanagement aan mensen in de kringen en ben er zelf goed in geworden. Door zelfreflectie die me zeer bekend is maak ik de verandering heel bewust mee en dat is goed...
Floortje heeft genoeg van prinsesjesvoer en is weer aan de whiskas.
Deze keer voor jonge poeskes en ze eet weer de oren van de kop. Ze houd van
afwisseling dus werd het prinsessenvoer in de kast gezet voor later. Ze
blaakt... maar mee buiten kijken op het hofje was haar nog te koud... Ze ligt in
wollenmandjes tot ze de geluidjes van de sta-op-stoel hoort. Dan komt ze op mijn
buik liggen voor het knuffel uurtje. Als ik een boek lees haakt ze voorzichtig
met haar voorpoot enkele vingers van de rand van het boek los en legt ze op haar
kopke... Aaien kreng... wat ik ook meteen doe om een aanslag te
voorkomen en nou ja... omdat ze mijn kind is en een lieveke...soms.
Annemiek.