Geluk is...
een mens op tijd, op de juiste
plek,
geleid door een hogere macht?We zullen het nooit weten....
Annemiek.
26 Consumindermijmering 2018.
Ik kreeg van Jozé een berkenkrans die lang binnen
heeft gelegen. In de regenton ermee om eens lekker te badderen want droge takjes
breken snel. De kleur werd weer donker, het stof eruit en siert de krans de
tuintafel. Alle soorten oude takjes die je buigen wil zonder breuk? leg maar in
het water of leg een natte dweil over het deel dat zacht moet worden. Een rotan
stoel bijvoorbeeld waar rond de poten het windsel losliet. Met de poot in een
emmer water.....een dag lang en je kan de stoel repareren en het rotan weer
vastzetten zonder breken omdat de stengels soepel en buigzaam zijn.
De bloemen mogen van de hortensia geknipt net boven
de nieuwe bladknoppen. Maak direct maar ruimte in het hart van de heester door
oude takken tot de grond af te knippen. Sommige kan je zo breken. Licht en lucht
in het hart brengt verjonging van de heester.....als de lente komt.
Tip 3
De jonge aardbeiplanten in de wasteilen zijn
stekken van de oude planten oftewel de twee jaar oude moeders. Deze
jonkies waren de eerste plantjes aan de scheut en werden vorig jaar zomer met de
bibs in de aarde gedrukt waar ze wortelden.
De scheut werd na het eerste kind afgeknipt zodat elke moederplant maar een kind kreeg. Het eerste kind is immers een krachtig kind. In de herfst werden alle oude en jonge planten uit de teil gehaald en de aarde verwisseld. De oude aarde in de moestuin en onderin weer nieuwe aarde uit de moestuin van een andere plek. Bovenop een laag potgrond. De jonkies werden weer in de teilen en potten gezet en de oude moeders verdwenen in de compostbak. Ik heb nu drie potten en twee wasteilen jonge aardbei planten. Het bevroren blad werd verwijdert. Het kleine wasteiltje vooraan herbergt aardbeiplanten die dit jaar tweejarig worden en ze gaan komende herfst eruit. Na twee jaar zijn aardbeiplanten uitgeput en worden de vruchtjes kleiner. Als de planten einde tweedejaars eruit moeten heb ik hun kinderen alweer klaar om de leegte op te vullen. Ik koop dus noooooooit aardbeiplanten.
De scheut werd na het eerste kind afgeknipt zodat elke moederplant maar een kind kreeg. Het eerste kind is immers een krachtig kind. In de herfst werden alle oude en jonge planten uit de teil gehaald en de aarde verwisseld. De oude aarde in de moestuin en onderin weer nieuwe aarde uit de moestuin van een andere plek. Bovenop een laag potgrond. De jonkies werden weer in de teilen en potten gezet en de oude moeders verdwenen in de compostbak. Ik heb nu drie potten en twee wasteilen jonge aardbei planten. Het bevroren blad werd verwijdert. Het kleine wasteiltje vooraan herbergt aardbeiplanten die dit jaar tweejarig worden en ze gaan komende herfst eruit. Na twee jaar zijn aardbeiplanten uitgeput en worden de vruchtjes kleiner. Als de planten einde tweedejaars eruit moeten heb ik hun kinderen alweer klaar om de leegte op te vullen. Ik koop dus noooooooit aardbeiplanten.
Met de erwtjesplanten is het net zo. Een deel van
de planten blijven staan en worden de peulen van de erwten geel bruin en dor. De
erwtjes in die dorre peul zijn inmiddels droog en de zaai erwten voor volgend
jaar. De zaai erwten hebben dus ook niets gekost en zijn nu al vijf generaties
oud.
Bij rucola laat ik ook een deel van de plantjes
doorgroeien en in het zaad komen. Droog zaad in de piepkleine peultjes op tijd
afknippen, nadrogen in een bakje en bewaren of....direct weer zaaien. Rucola kan
je wel vier keer per jaar opnieuw zaaien. Elke keer een beetje naar behoefte.
Van lente naar herfst. Het zakje zaad is van Miranda en heb ik met dank aan haar
gezaaid......
Tip 5
De mand met violen op de kapellekesbank kreeg twee
klinkers om op te staan. De wind moet eronder door om te voorkomen dat de bank
zou rotten. Terug naar de natuur mag...maar niet te snel. Klinkers of bakstenen
onder potten met gaten is aan te raden om het teveel aan hemelwater weg te laten
stromen. Op je terras of op tafels of bankjes. Ruimte onder het afwaterings gat
bevordert de doorstroming anders blijft er toch teveel water in de potten en
wordt de aarde zuur en de plant ziek...
Tip 6
Een zak bitterkoekjes droogde wat uit omdat de zak
een scheur had. Eigenlijk waren ze keihard maar met een groot kartelmes kreeg ik
ze middendoor. Bitterkoekjespudding op het menu. weer zo’n feestnagerecht dat
amper iets kost. Een deel van een liter melk in een kommetje en omroeren met 70
gram custard en 55 gram suiker. De rest van de melk aan de kook brengen.
Ondertussen de bitterkoekjes (of lange vingers) halveren en besprenkelen met wat
rum aroma of echte rum of amaretto likeur of.... voor mij de Cointreau
(sinaasappel likeur) die ik nog had van de woensdagvriend. Even intrekken.....
Oh ja... als de melk kookt het custard/suiker papje in de melk gieten en direct met de garde goed roeren. Op laag gas een minuutje doorkoken om de pudding te laten dikken, maar wel blijven roeren....De kokend hete custard over de koekjes gieten en bovenop wat suiker strooien om velvorming te voorkomen. Af laten koelen tot kamertemperatuur en in de koeling tot morgen.
Tip: De puddingvorm moet eerst met water omgespoeld voordat de koekjes erin gaan en de pudding.
Oh ja... als de melk kookt het custard/suiker papje in de melk gieten en direct met de garde goed roeren. Op laag gas een minuutje doorkoken om de pudding te laten dikken, maar wel blijven roeren....De kokend hete custard over de koekjes gieten en bovenop wat suiker strooien om velvorming te voorkomen. Af laten koelen tot kamertemperatuur en in de koeling tot morgen.
Tip: De puddingvorm moet eerst met water omgespoeld voordat de koekjes erin gaan en de pudding.
Tip: Een langwerpige vorm brengt na het storten van
de pudding mooie plakken die op nagerechtbordjes met een toef slagroom enig
staan. Ik draaf weer door en bedenk daar partjes mandarijn bij om de
sinaasappellikeur te bevestigen....
Mijn leventje...
De regen valt met bakken en ik zocht mijn zomer
regenjas die meer een cape lijkt. Geel/groen met een capuchon en zo wijd dat ik
er jassen en vesten onder aan kan al hoeft dat niet vandaag. Op de fiets kwam de
wind eronder en mijn gewicht voorkwam dat ik opsteeg...Ik droomde wat weg en
voelde me even het meisje bij de wal in Heusden....64 jaar gelee. Licht wijd
jasje met capuchon en zwarte schoentjes met gespen waar de teen was uitgeknipt
op de groei... Moeder schrobde het stoepje voor het huis met het laatste sop van
de was. Ik mocht de bezem achterom brengen door het paadje...rechts om de hoek
en dan weer rechts. Dat moest kunnen op de step bedacht ik zo, maar die
bezemsteel boog niet mee. Ik hield daar een gebroken vinger aan over en een
bloedneus. Het topje van mijn vinger staat nog steeds scheef en dat hoort bij
mij....
Het scheel kleutertje met het ziekenfondsbrilletje
kon geen afstanden bepalen en wist niet dat anderen beter en meer zagen. Een
handwerk non heeft nog eens geprobeerd me te leren haken. Fijne randjes rond
mini zakdoekjes, het garen bijna zo dun als naaigaren. Voor handwerken had ik
steevast een zes. Geen mens zou geloven dat ik later zonder patroon poolpakken
maakte met binnen voering, ingenaaide tricot rolkragen en dubbele sluiting.
Overal zakken en binnenzakken en de broekspijpen onderaan met rits omdat mannen
laarzen aan willen als ze in de kou gaan vissen op snoek of zo....om daarna weer
schoenen aan te doen voor in de auto. Ik had toen al een studie gemaakt van
mannelijke gewoonte en hun anatomie...gezien het kleine verdekt geplaatste
ritsje, zodat de grote rits niet omlaag hoefde....bij het afwateren.
Mijn naaimachine was zo’n industrie gevaarte met een zware motor. Ik heb er nog leer mee genaaid en dubbeldikke naden.
Mijn naaimachine was zo’n industrie gevaarte met een zware motor. Ik heb er nog leer mee genaaid en dubbeldikke naden.
Hij die de
sla laat groeien nam me een goed oog af en schonk me andere capaciteiten waarvan
die non die me garen liet haken geen vermoeden had... Ik maakte pakken en jassen
voor hele gezinnen. Ze hadden een nadeel...ze waren te warm...omdat ik nog in de
leer was bij mezelf. Aan een gevoerd babyjasje maakte ik een zak om het kind zo
in de wandelwagen te zetten. Jaszak of zoiets.... Toen wist ik nog niet dat
mouwvoering dunner moest zijn dan de body. Het kind kon alleen de armpjes
strekken, naar voor en opzij...buigen was er niet bij. Ik maakte samen met de
overbuurvrouw ontwerpen die bijna niets kosten. De warme vacht van een ouwe jas
voering van haar man in kinderjasjes en molton onderleggers in poolpakjes. We
lachen ons nog kapot als we erover praten..... Ik heb eens haar voortent ter
plaatse gerepareerd met de naaimachine. De naaimachine op kisten gezet en steeds
hoger getakeld. Ik heb hoezen gemaakt voor haar ouwe eetkamerstoelen toen ze
MODERN wilde. Van ouwe overgordijnen die gebleekt nog heel wat leken, al was het bruin oker geel geworden in plaats van beige. Grand
foulards over de oude banken en voilà....Voor mij hoefde dat modern niet...ik
hield en hou van oud.....door alle tijden heen.
Annemiek weer op haar praatstoel.